Author's Note:
This story is written by Dylan Kyle Santos and Protected under Dylan Kyle's Diary.
Leave your comments, reactions and violent reaction after reading the story.
Thanks everyone for having your comment and for reading my story.
This story is only fiction at nabuo sa kathang isip lamang.
Ang anumang pagkakatulad sa mga lugar, pangyayari at pangalan ay di po sinasadya. Maraming salamat po.
Compilation of my story is available at:
Dylan Kyle's Diary Stories (Compilation)
also, Bullets for my Valentines compilation in BOL is available at:
BFMV (Compilation)
Dito ninyo po ako pwedeng ma contact:
1. Facebook:
Dylan Kyle's Diary (fb page)
2. Blog:
Dylan Kyle's Diary (blog)
3. e-mail:
dylan.kyle.santos@gmail.com
---------------------------------------------------------------------------------
Bullets for my Valentines
Part 48
"New me"
Always here,
Dylan Kyle Santos
More Than This - One Direction
************************************************************************
[AJ’s
POV]
It’s
been three days mula ng nangyari sa akin yung engkwentro kay James. Yeah, it is
like 3 months na dahil parang ang bagal ng panahon. Nasa kwarto lang ako, inom
ng tubig at tutulog. Kung kakain man ako, dalawa, tatlo o apat na suno lang.
Feeling ko pag kumain ako isusuka ko lang.
Hindi
naman sa OA lang oh ano ha, pero ganito talaga ang depressed. Oo aaminin ko
noon masasabi kong OA masyado, pero wala eh... ganito talaga ang buhay, ganito
talaga yung nararanasan ng mga nasasaktang tao.
Sunud-sunod
na mga katok ang bumulagta sa akin. Tumayo ako, tinatamad at walang kabuhay
kong tinungo ang pintuan at sumalubong doon si Rizza.
“Bakit?”
tanong ko.
“Ang
gaga mo talaga kahit kailan. Nakakainis ka! Sobra kang nakakainis!” tinulak
niya ako at sinampal.
Masakit!
Grabe, daig ko pa ang nabuhayan sa sobrang sakit. Salamt Rizza sa sampal.
Nabuhayan ako ng katinuan. Pero masakit pa din eh, sobrang sakit.
“Alam
mo... kung hahayaan mo ang sarili mong magpakalugmok... papatayin mo lang ang
sarili mo.. ayaw mong kumain... ayaw mong lumabas ng bahay... ano ba ang gusto
mo? Ang mamatay? Ang tanga tanga mo na pag hinayaan mong mamatay ka... lumaban
ka... ipakita mo na tama ka.. ipakita mo na kaya mo ng wala siya... ialang
beses ka na niyang sinaktan.. ilang beses ka na niyang pinaasa... gumising ka
na sa katotohanan... gumising ka na!”
Dahil
sa sigaw ni Rizza umakyat sila mama, papa at ate. Lahat sila nakatingin sa
amin. Agad akong niyakap ni mama.
“Anak...
tama na... awat na...” sabi sa akin.
“Balik
ka na sa dati... please...” sabi ni ate.
“marami
kaming nagmamahal sayo.. pero ano ang ginagawa mo.. pilit mo kaming
itinataboy...” sabat ni Rizza.
“Masakit..
sobrang sakit.. ang sakit sakit... daig ko pa ang puputok ang puso sa
nangyari.... taena... ang sakit....” di ko mapigilan ang umiyak. Napaluhod na
lang ako at saka sila lumapit muli sa akin.
“Alam
namin.. pero wag mong solohin.. narito pa kami.. narito ang kaibigan at pamilya
mo.. narito ako.. best friend mo ako.. pwede mo akong sandalan.. narito lang
ako.. hindi kita iiwan.... tiwala lang.... kaya yan...”
Niyakap
niya ako ng mahigpit. “Masakit... di ko alam kung paano ako babangon...”
“Wag
ka kasing mag pakanega.. lagi ka na lang ganyan eh.... chill... think
positive.. alam ko madaling sabihin pero mahirap gawin.. pero alam mo na ngang
mahirap... iisipin mo pa.l. tandaan mo... walang madaling gawin.. kung kaya
mong isipin ng madali.. sigurado ako na magiging okay ang lahat... makakayanan
mo...”
“Paano
ako makakamove on? hanggang ngayon narito pa rin sa puso ko ang sakit! Masakit!
Sobra!”
“Hindi
minamadali yan.. matalino ka Arwin.. gamitin mo naman ang utak mo.. wag lang
ang puso mo!”
Boom.
Isa pang boom boom boom pow. Talino, pusp, utak. Ano ang silbi ng utak ko
ngayon? Daig ko pa ang batang napangaralan. Tama siya. Pero, hindi naman talaga
madali eh, hindi naman talag. Sobrang hirap.
“Need
ko mapag isa... gusto kong mag isap... tama naman kayo eh.. pero hayaan na muna
ninyo akong humugot ng lakas ng loob. Hayaan ninyo muna akong ibuhos yung
sakit.”
Tumakbo ako sa kwarto ko saka nagkandado ng
pinto. Inihilig ko ang sarili sa kama at muli ibinuhos ang huling bugso ng
aking iyak. Sasabihin kong ito ang magiging huling iyak ko sa lalaking ito.
[James’
POV]
“Anak...
bumangon ka na jan.... tatlong araw ka ng ganyan.... aalis ka ng bahay tapos
pag uwi mo parang wala lang.. tiganan mo ang anak mo oh nagtatampo na sayo..”
sabi sa akin ni mama.
“Sorry
ma.. sige po tatayo na ako...” bumangon ako at lumabas ng kwarto.
Ito
na ang pangatlong araw kung kailan nakipaghiwalay ako kay AJ. Yeah, isa akong
malaking katarantaduhan. Isang malaking tanga. Ilang buwan, ilang panahon ako
naghintay makuha lang ulit si AJ pero ano ang ginawa ko, pinabayaan siyang
mawala. Isang malaking pagkakamali. Pero, kailangan ko, may rason ako kung
bakit.
Ayokong
manisi, ayokong magsambit ng panagalan. Sarili ko lang ang nagdesisiyon nito.
Para sa makakabuti, ayokong masaktan si AJ.
Hindi
pa rin ako makapaniwala na hiwalay na kami. Ang buhay nga naman, kung kailan
masaya ka, susunod naman ang kalungkutan.
Nakita
ko si Khail na nasa kwarto niya at mag isang naglalaro. Lumapit ako at niyakap
siya. Siya na lang ang nagpapaalala sa akin kay AJ.
“Baby..
nagtatampo ka daw sa akin?” tanong ko.
Hindi
niya ako pinansin. “Ang suplado naman ng baby ko...”
“Galit
ako sayo daddy...”
“Oh
bakit naman?”
“Wala
ka ng time sa akin.... wala ka ng time para puntahan si daddy... may iba ka ng
mahal... hindi na kita mahal...” sabi ni Khail.
“Baby..
sorry na.. busy lang si daddy eh...”
“I
hate you.. nakita kita.. may kasama kang iba... niloloko mo si daddy.. bad
ka...!” sabi ni Khail.
Di
ako nakapag salita agad. Paanong nalaman niya? Nakita daw niya?
“Baby
naman.. di yan totoo...”
“I
hate you!” tumakbo siya palabas at umalis ng kwarto.
Great,
eto na ata ang karma ko. Maging ang anak ko galit sa akin. Haixt. No choice
naman ako eh. Haixt. Maya maya nag ring ang phone ko. Tumatawag si Chad.
“Hello...”
“James
iho... mama niya ito.. punta ka ngayon sa ospital... please...” at binaba na
nito ang phone. Muykhang nahuhulaan ko na kung ano ang nangyari. Agad akong
nagbihis at nagmadali na pumunta ng ospital.
“Ma..
alis lang po ako.. pupuntahan ko lang po si Chad.....”
“Ah
okay sige.. ingat ka ha... wag pagabi...”
“opo..”
Nagmadali
na akong pumunta ng ospital. Ilang minuto lang din naman ay nakarating ako at
nagmadali na akong pumunta sa room na tinext ni tita.
Pagkadating
ko naroon si tita, tito, si Chad at ang kuya nito. Agad naman akong bumati.
“Gandang gabi po.”
“Iho
salamat at pumunta ka...”
“Walang
anuman po... ano po ba ang nangyari?”
Lumapit
ako kay Chad at hinawakan ang kamay. Kasalukuyang natutulog ito. Kita ko ang
sakit ng nararamdaman niya. Kitang kita sa mukha niya ang pag hihirap.
“Nahimatay
na naman siya. Nagdugo na din ang kanyang ilong kaya nag panic na kami. Medyo
lumalala na daw ang kalagayan niya. Hindi naman daw ganun kalala pero kailngan
maagapan. Yung binigay na palugit ng doctor para maoperahan siya ay pinaikli.”
“Ah
gnun po ba.....” humarap ako kay Chad at nagsimulang magsalita. “Pagaling ka
ah... please.... pagaling ka na...”
“Hindi
siya gagaling jan sa kalokohan mo... isang hung hang...” nagsalita mula sa
likod ko ang kuya niya.
“Anak....”
“Ma...
bakit ba pinapayagan pa ninyong makapunta dito yung lalaking yan? Mas lalong
lala si Chad eh.... lalo ninyo lang pinapaasa ang kapatid ko...”
“Anak..
mas mabuti na to...”
“Nang
dahil sa lalaking yan.. ayaw magpagamot ng kapatid ko... kundi lang sana
pinaikot niyang tarantadong yan ang kapatid ko.. marahil magaling na siya....!”
galit na sabi ng kuya niya.
“Anak
tama na!”
“Totoo
ma... dapat pinapaalis ninyo yang lalaking yan.... isang mababang klaseng
lalaki... manloloko!”
“Paaaaak!!!!!!!!!”
at isang malakas na sampal ang dumapo sa pisngi ng kuya ni Chad. Nanggaling sa
mama niya at hindi sa akin.
“Tita...”
“Unawain
mo naman na gusto siya ng kapatid mo.. at nagsasakripisyo siya para sa kapatid
mo!”
Umalis
na ang kuya niya at naiwan naman kaming nandun. “Iho... pasesnsiya ka na....”
“Ayos
lang po...”
Nanatili
ako doon ng hanggang hapon. Ng sumapit ang alas sais nagpasya na akong umuwi.
“Tita... una na po ako.. balik na lang po ako bukas...”
“Salamat
iho... ingat ka ha...”
“Sige
po...”
“Ar...
aa...Arkin...” nagulat ako ng biglang magsalita si Chad.
“Chad...
kamusta ang pakiramdam mo?”
“Ayos
na ako... san ka pupunta? Dito ka lang...”
“Uuwi
lang ako... babalik ako bukas...”
“Wag
kag aalis... dito ka lang...”
“Anak...
kailangan namang umuwi ni James”
“Pero
ma.. ayaw ko siyang umalis...”
“Pero
anak...”
“Okay
lang po.. sige di na ako aalis...”
“Yehey...”
masaya ako na nakikita na masaya siya. Tumatalon ang puso ko sa tuwa.
“Hindi
mo na naman kailangang gawin to...”
“Okay
lang ho ako...”
“Pero
iho..”
“Ayos
lang po...”
“Salamat...
maraming salamat...”
Tinawagan
ko si mama para maipag dala ako ng gamit. “Hello ma...”
“Oh
anak...”
“Pwede
mo po ba akong ipag dala ng damit dito sa *************?”
“Okay
sige.. may nangyari ba kay Chad?”
“Wala
naman po... basta po... anatyin ko po kayo...”
“Sige...
abangan mo kami sa labas.... text mo na lang kami...”
“Sige
po.. salamat...”
After
kong tawagan siya naghilamos ako ng mukha sa CR. Tinitigan ko ang sarili ko sa
salamin at mukha na akong stress na stress. Haixt. Pumapanget na ata ako.
(Flashback)
“Hala ka... tignan mo ang
sarili mo.. stress na stress ka na oh...” sabi ni Arwin sa akin.
“Gwapo naman..”
“Nagmumukha ka ng matanda...”
“Ewan sayo..”
“Sige mag sungit ka pa.. ayan
oh nadami ang wrinkles... sus.. pumapanget ka na./..”
“So pag pumanget ako ipag
papalit mo na agad ako?”
“Siyempre hindi no...”
“Talaga lang ha...”
“Oo.. kahit pumanget ka pa...
tumaba... o ano pa man ang mangyari mamahalin pa rin kita.. trsut me...”
“Wushu... sige nga kiss mo
ako...”
“San ba?”
“Sa lips...”
“Lantaran sa public...”
“Nahihiya ko ganon?”
“Hindi na po.. eto na nga po
eh.. childish mo talaga...”
“Mahal mo naman...”
“I love you so much...”
“I love you too...”
(End
of Flashback)
Nanatiling
nakatitig ako sa salamin at unti-unti tumutulo na ang luha ko. Maya maya
nagbukas ang pinto ng CR at agad naman akong nagpahid ng luha.
“May
problema ba iho?” tanong sa akin ni tito.
“Wala
naman po.. may naalala lang po ako..”
“Alam
ko nasasaktan ka sa nangyayari...”
“Kaya
ko pa naman po eh..”
“Tiis
lang iho....”
“Hindi
ko naman po pwedeng iwan na lang si Chad ng ganyan kaya paninindigan ko na
po..”
“Hindi
mo kailangan iho gawin yan.. paano ka na?”
“Masaya
ako pag nakikita kong masaya si Chad...okay na po ako din...”
“Pero
iho.. alam kong may iba kang mahal.. nagkataon nga lang na bestfriend pa ni
Chad.” At nagulat ako sa rebelasyon na iyon. Paano niya nalaman?
“Alam
ko nagtataka kung paano ko nalaman. Alam ko na mahal mo si AJ. Na
nakipaghiwalay ka siguro marahil para lang dito....”
Hindi
ako sumagot. “Alalahanin mo din ang sarili mo...”
“Opo..
salamat po...”
Hinintay
ko lang ang text ni mama saka ako bumaba papuntang parking. “Kunin ko lang ang
gamit ko sa baba ah...” pamamaalam ko kay Chad.
“Balik
ka ah...”
“Yup...”
at nagmadali na akong umalis. Pagkababa ko sa parking lot ay nakasalubong ko
ang kuya ni Chad.
“Ano
aalis ka na ba? Sana lang umalis ka na kasi nakakasuka na yung makita kita...umalis
ka na ha.... at wag ka ng babalik...” at binangga niya ako.
Nagulat
na lang ako ng makita ko si kuya at si mama na naroroon, nakatayo at kitang
kita ang pagkagulat. Di ko maipinta ang mukha ni kuya. Bakit siya nandito?
“Ano
banatan na ba natin yun?” sabi ni kuya
“Bakit
ka ba nandito?”
“Sinamahan
niya lang ako...”
“Salamat
ma ah... akyat na po ako..”
“Magtapat
ka sa akin anak.... dahil ba kay Chad kung bakit ka nandito?”
“Saka
na lang po ako magpapaliwanag...”
“Paano
na si AJ?”
“Sa
tamang panahon masasagot ko din po yan...”
“Hahayaan
mo na lang si AJ na ganun ganun na lang ha? Baka maunahan ka ng iba jan.. sige
ka...” sabi ni kuya
“Wag
na wag mong susubukan na sulutin si AJ sa akin..”
“Sulutin?
What a word... ni hindi na nga kayo eh.. kung ako sayo mag iisip ako ng
mabuti.. sino ba ang mahalaga sayo?”
“tama
na yan.. tara na Martin..” yaya ni mama kay Kuya.
“Tandaan
mo ang sinabi ko.. wag na wag kang magsisisi kung sakaling may iba ng umangkin
sa puso ni AJ.” Sabi ni kuya at umalis na sila.
Naiwan
ako doon na nagngamba. Ano bang balak ni kuya?
[AJ’s
POV]
Hapon
na ng lumabas ako ng kwarto. Naabutan ko si Rizza sa salas at agad niya akong
sinalubong.
“Okay
ka na...”
“Feeling
okay...”
“Really?
Good news yan...”
“Salamat
sa mga words of wisdom mo kanina...”
“No..
it’s for you para naman matauhan yang sarili mo...”
“Ang
laki ko talagang tanga.... haixt...”
“Nagmahal
ka eh.. malamang magpapakatanga ka...”
“Wow...
alam mo matagal mo ng pinapamukha sa akin yan eh... nakakasakit ka na ha...”
“Eh
sa totoo naman eh... true friends never lie...”
“Pero...”
“Pero
pero.. daming alam... basta mag prepare ka next week.”
“Anong
meron?” tanong ko.
“Nagyaya
sila Dylan.... mag swiming tayo.. sa Batangas.... meron diba sila Johan na rest
house dun... mag babakasyon tayo para naman mawala yang stress mo...” sabi
nito.
“Ay
grabe....”
“Pumayag
ka na.. wala ka ng magagwa...”
“Pero...”
“Stop
that pero pero.. pag hindi ka sumama magtatampo sila sige ka...”
“Oo
na po.. teka ipag paalam mo ako kay mama at papa...”
“Done
na..”
“Ang
bilis ah... mukhang pinag handaan..”
“Di
naman.. slight lang.. teka lang...”
“Oh
bakit?”
“Yang
amoy mo.. yung totoo ha.. pinag handaan mo din?”
“Oy
ang kapal mo... sige na maliligo na ako... mabango ang pawis ko no!”
“Parang
di naman...”
“Ang
kapal mo...”
“Magsabon
ka ha.. mga ilang sabon... gawin mong 3 sabon ang gamitin ha...”
“Nagsalita
ang mabango...” niyakap ko siya at inasar asar.
“Get
off me.. ang baho mo no.. isa...”
“Ang
arte ha...”
“Sus...
kapal mo ha... kahit best friend kita bru-brutalin kita...”
“Eto
na... maliligo na po.. ipag handa mo ako ng pagkain ha... aalis ako mamaya....”
“San
ka naman pupunta?”
“Manlalake...”
“Nice...
sama ako ha...”
“Edi
sumama ka.. magmumukha kang alaly sa akin...”
“Excuse
me...”
“Dadaan
ka?”
“Che..
ewan ko sayo...”
“Sige
na.. dami pang alam..”
“Toodles...”
“Orayt...”
Yun
na nga naligo ako. Habang naliligo ako, naiisip ko na lang ang sarili ko
magmula ngayon. Ano nakay ang magyayari sa sarili ko kapag ginawa ko ang
pagbabagong ito? Haixt.
First
time kong gagawin ang mga bagay na ito. Matagal ko ng gustong gawin to at
mukhang eto ang magpapakilala ng bagong ako. Ang totoong ako.
Hindi
naman ako papayag na mag mukha akong kawawa sa harap ng maraming tao habang
pinagtatawanan ng iba dahil naiwanan ako ng lalaking mahal ko. Gagawa ako ng
paraan para maipakita kay James na maling mali ang ginawa niya.. na mali ang
ginawa niyang pambabasura sa akin. Na hindi niya dapat ginawa yun.
Nagsuot
ako ng sando at walking shorts. Magpapagupit naman eko eh. Nag ayos ako ng
sarili ko bago umalis. Tinawag ko si Rizza, tinanong ko kung sasama ba siya.
“Oh
ano sasama ka ba?”
“Oo
sasamahan na kita.., baka kung ano paang mangyari sayo...”
“Okay
tara na... nag paalam ka na kay mama?”
“Aba...
anong ako? Bakit ako ba ang aalis?”
“Ma...
aalis po kami ni Rizza ah...”
“Gabi
na ah....”
“Madali
lang po to.. before nine nandito na po kami...”
“Okay
sige.. mag ingat kayo ha...”
“Opo..”
“Tara
na...” sabi ni Rizza.
Mga
10 minutes nung makarating kami sa pupuntahan namin. Malapit yun sa bahay nila
James. Haixt. Ang sakit pa rin.
“Susme...
magpapagupit ka lang pala.. isinama mo pa ako...”
“Eh
ikaw kaya jan ang sumama...”
“Ano
ba yan?”
“Siya
uwi na...”
“Hihintayin
na kita...”
“Mag
libot libot ka muna dito.. may park jan... o kaya pumunta ka muna kila
Mommy...”
“Oh
siye sige.. babalikan kita dito ha.. behave...”
“Ikamusta
mo ako kay Khail ah...”
“Kay
James ba?”
“I
hate you,,...”
“Joke..
sige sige.”
Desidido
na ako sa gagawin ko. Di ko alam kung bagay sa akin yung gagawin ko. First time
ko tong gagawin. Haixt. Akala mo naman kung ano ang gagawin ko eh magpapagupit
lang ako. Hahaha.
Matapos
ng ikalawang customer ako na yung isinalang. Suki na ako dito kaya ayon. “Oh..
mukhang pumapayat ka ah..” sabi ni manong.
“Naku
bola pa...”
“Ano
dating gupit ba?”
“Hindi
po.. bago na po..”
“Aba..
ngayon ka lang nagbago ng gupit ah.. di ka na ba nagagandahan sa gupit ko...”
“Naku..
kayo po paborito kong manggugupit.... depressed lang po kaya magpapagupit po
ako ng ganito..”
“Ano
bang gupit iho?”
“Yung
gupit na walang makakakilala sa akin masyado...”
(Itutuloy)
