Una sa lahat, gusto ko pong humingi ng tawad sa lahat ng mga avid readers ko. Pasensya na po if it took 2 months before ako makapag update ulit.
Sana po maintindihan po ninyo na marami po akong inaasikaso at nahirapan lang po akong pagsabayin ang pag aaral at pagsusulat.
Malapit na po matapos ang Less than Three at mga ilang chapters na lang yun at wag po kayong mainip. DI ko naman po pinapahaba, hinahanapan ko lang po ng tamang ending po.
I hope magustuhan po ninyo.
Itong update na to ay shorter sa una kong naisulat. Nacorrupt po kasi yung files ko at di ko na po mabuksan ang desktop ko. I hope magustuhan pa rin po ninyo.
If ever na matapos ko yung kwento, 2 times a week ako mag update. But sa ngayon, once a week at tuwing saturday po ako mag update. :)
I hope you will understand my points. Sory po at Salamat. :)
#mouse
-----------------------------------------------
This story is written by Dylan Kyle Santos and Protected under Dylan Kyle's Diary.
Any illegal copyright of the stories published in the blog are prohibited by the author.
The stories written by the author are original and came from his imaginary mind.
This story is a fiction. Any resemblance to names, places, events and others are not intended and coincidence only.
The stories I've written are for 18 years old and above.
No animals are hurt in this story.
The author respect the opinions of the readers and the author wishes to his readers to respect him as a person.
The story is not perfect and may be good or bad for the readers causes by different perception of the readers.
You can leave your comments, reactions and violent reaction after reading the story.
Please be careful to the words that you are stating in your comments. Please no harsh words and malicious words that can hurt others.
Enjoy everybody and thanks for reading my stories.
Compilations of my story is available at:
Dylan Kyle's Diary Stories (Compilation)
You can contact me through:
1. Facebook Page:
Dylan Kyle's Diary (fb page)
2. Blog:
Dylan Kyle's Diary (blog)
3. e-mail:
dylan.kyle.santos@gmail.com
4. Facebook:
Dylan Kyle Santos (Facebook Profile)
5. Twitter:
Dylan Kyle Santos (Twitter Profile)
Always Here,
Dylan Kyle Santos
....................................................................................
Chapter 48
[Alex’s POV]
Dalawang oras na ang nakakalipas at wala pa
ring dumadating na Kieth.
Pinili ko na lamang na mag-ayos ng sarili at magpalit
ng damit.
Ibinabad ko ang katawan ko sa bath tub niya.
Hindi ko mapigilan ang mapaiyak sa mga
pinag gagawa ko.
Dapat kasi sinabi ko na sa kanya na binibisita ko si RD.
Hindi
naman kasi dapat nagkakaganito ang lahat.
Alam kong paghihinalaan na naman niya
ang nararamdaman ko para sa kanya.
Hindi naman ako nagtagal doon at nagbihis
na.
Hindi ko alam kung ano ba ang dapat sabihin sa kanya.
Kinakabahan ako sa
kanya kapag ganun siya.
Hindi kaya naglalasing siya ngayon kaya matagal siya?
Kailangan ko na ba siyang sunduin?
Baka naman lalo siyang magalit sa akin kapag bumaba ako at nakita na wala ako sa kwarto niya.
Ngayon na lang ako nakaramdam ng ganitong takot.
Natatakot ako na magalit sa akin si Kieth.
Natatakot ako na baka dahil sa pinag gagawa ko ay maghiwalay kami ni Kieth.
Mahal ko siya, sobrang mahal ko siya at ayaw ko na mawala siya sa akin.
Isang sunod-sunod na katok ang kumalabog sa
pintuan na agad ko namang binuksan.
Bumulagta dito sila kuya, Jake at ang
lasing na si Kieth.
“Anong nangyari?” tanong ko.
“Ayan naglasing. Ano bang pinag-awayan
ninyo?”
“Wala naman.” pagsisinungaling ko.
“O siya ikaw na ang bahala jan sa mahal mo. Sobrang daldal nan kanina pa. Tapos may paiyak-iyak pang nalalaman. Ayusin ninyo yang problema ninyo kapag nahimasmasan siya ha.” sabi ni kuya
“Salamat Jake at Kuya.”
“Ayusin ninyo gusto ninyong dalawa ha.”
“Oo.”
“Aalis na kami nila mama.”
“Sige. Ingat kayo. Salamat.”
Agad naman akong kumuha ng tuwalya at ng
maligamgam na tubig.
Kumuha na rin ako ng damit na pamalit kay Kieth.
“Ano bang
nangyari sayo?” tanong ko.
“I-inom… Inom pa tayo…” sabi nito.
“iinom ka pa eh lasing na lasing ka na
nga.”
Agad ko namang hinubad ang damit niya at
pinunasan siya ng maligamgam na tubig.
Amoy na amoy ko ang alak na ininom niya.
Ngayon na lang ulit uminom ito ng alak at kasalanan ko yun.
Bakit ba naman kasi naisipan ko pang lokohin at mag sinungaling kay Kieth.
“Pasaway, sabing wag mag iinom eh.”
“Bakit?”
Nagulat ako nang bigla siyang nagsalita.
“Babe?”
“Bakit mo nagawa sa akin yun?”
Bigla akong kinabahan sa puntong iyon.
Lumakas ang tibok ng puso ko at para bang nawala ako sa sarili ko.
Namalayan ko
na lamang na tumutulo na ang luha ko.
“Na-nasaktan ako…” sa tingin ko may tama
siya pero alam pa niya ang sinasabi niya.
Nagpapanggap lang ba siya kanina o talagang ganito siya kapag lasing siya?
Bigla siyang umiyak at hinawakan ako
sa aking mga balikat.
“Babe sorry, I was trying to help him pero
hanggang dun na lang yun. Ayaw ko namang sabihin sayo yun kasi naman alam kong
magagalit ka. Alam mo naman ang kondisyon niya diba.”
“Pero ni-niloko mo ako! Na-nasaktan…
Nasaktan ako sa pinag gagawa mo. Sinungaling ka!”
“Babe sorry na. Alam kong mali ako at handa
naman akong gawin ang lahat para mapatawd mo ako.”
“Gusto ko ng magpahinga…” bigla na lang
niyang sinabi.
Agad siyang tumayo ngunit hindi niya kinaya
ang sarili niya. “Nahihilo ako.” sabi niya.
“Sa dami ba naman ng ininom mo…”
“Uupo ako.” sabi niya
“Para kang bata…” sabi ko.
“Ikuha mo ako ng tubig.” Utos niya.
“Teka lang… Sige magbihis ka na muna jan
ikukuha lang kita ng tubig.”
Agad naman akong bumaba at naabutan kong
nag-aayos pa rin sila mama.
“Ma, tulungan ko na kayo.”
“Nako anak wag na… last na naman ito.
Kamusta ba si Kieth? Nag-away ba kayo?” tanong nito.
“Ma sorry… kasalanan ko po.”
“Ano ba ang nangyari?”
“Si RD kasi eh.”
“SIge na asikasuhin mo na si Kieth. I hope
magkaayos kayo.”
“Salamat mama. Ikukuha ko lang po ng
tubig.”
“Bigyan mo na rin ng kape.” Sabi ni mama.
Agad naman akong pumunta sa kusina at
ikinuha siya ng tubig at ng kape.
Umakyat na ako sa kwarto at inabutan ko siyang
nagbibihis.
Nakatayo siya at nakatingin sa akin nang pumasok ako ng kwarto
niya.
Isinarado ang pinto.
“I-lock mo na.” bigla
niyang sinabi.
Sumunod naman ako sa sinabi niya.
Hindi ko ngayon alam kung nasa katinuan ba ngayon itong si Kieth o sadyang lasing na siya kaya kung anu-ano na ang pinagsasabi.
“Eto na pala yung tubig mo. Inom ka na rin
ng kape nang mahimasmasan ka ng konti bago ka matulog.”
“Di ko… di ko na kailangan yan.”
“Kailangan mo. SIge na.”
Wala siyang ibang nagawa kundi ang sumunod.
Pinilit kong ubusin niya ang kape at isinandal ko siya sa kanyang kama.
Agad
kong niligpit ang mga damit niya at bumalik sa tabi niya.
“Are you still angry with me?” tanong ko.
“Im just disappointed with you.” Mukhang
maayos na pakiramdam niya.
“Sorry… I ruined your birthday.” Patuloy
ko.
“Still, ang sakit. Sobrang sakit na malaman
mo na nagsisinungaling ang partner mo.”
“I know… mali ako.”
“Gusto ko ng magpahinga.”
“Diba dapat inaayos natin ito?”
“Inaantok na ako.”
“Please…”
Agad naman siyang humiga at tumabi ako sa
kanya at niyakap ko siya.
Hindi ko na napigilan ang sarili ko na ibuhos ang
lahat ng luha na namumutawi sa aking mga mata.
Hindi ako tutulog hangga't hindi namin naayos ito.
Kasalanan ko ito kaya dapat ako ang umayos at gumawa ng effort.
“Am I not enough for you?” nagulat ako sa
sinabi niya.
“You are enough. Sobra-sobra pa nga eh.”
“Iiwan mo ba ako?”
“Hindi kita iiwan.”
“Ayoko nang mag-isa ulit. Wag mo akong
iiwan… Ayokong maiwan.”
Hinawakan ko ang kanyang mukha at dinampian
ng isang halik.
"Hindi kita iiwanan... ikaw lang..." sabi ko.
Muli ko siyang hinalikan.
Noong una ay hindi siya tumutugon kaya naman itinigil ko ngunit
nagulat ako nang bigla niyang hinatak ang aking mukha at mariin akong
hinalikan.
Naramdaman ko ang kakaibang sensasyon na
nagpabuhay sa natutulog kong dugo.
Alam ko ang maaring dalhin ng sensasyon na
ito at nagpadala lamang ako.
Gumala ang aking kamay sa kanyang matitipunong
dibdib.
Unti-unting bumababa rin ang kanyang mga
halik sa aking leeg at tuluyan na nga siyang pumatong sa akin.
Naramdaman ko
ang kanyang mga kamay na unti-unting iginagala ito sa aking katawan.
Napapitlag na lang ako nang maramdaman ko
ang pagkagat niya sa aking mga leeg.
Hanggang sa nahubad na niya ang damit na
aking suot.
“I love you babe…” ang nasabi ko.
“I love you too.” Sagot niya
Hindi ko alam kung eto na ba ang gabing iniisip ko na maaring mangyari.
Maaring makatulog siya... maaring hindi rin.
Sa punto ngayon, isa lang ang nasa isip ko... ang posibleng mangyari.
Malakas ang sensasyong nararamdaman ko. SA totoo lang yung hormones ko malakas mag react ngayong gabi.
Bigla niya akong hinalikan muli at tumugon
na rin ako.
unti-unti nawala ang saplot na kung anong mayroon kaming dalawa at
agad bumaba ang kanyang mga halik.
Oo, ang lakas talaga niya sa akin.
Hindi ko mapigilan ang sarili ko.
Ganito pala kapag nag se-sex kayo.
“Umppft…” ang nasabi ko ng maramdaman ko
ang kanyang mga kamay sa aking pag-aari.
“You’re hard babe.” Bulong niya sa akin.
“Babe… first time ko to.” Ang nasabi ko.
“And it makes me more eager to you. I want
you so badly…”
“Nakikiliti ako sa pag hawak mo…”
“Shhh… masasarapan ka naman sa mangyayari
sa ating dalawa.”
Nagsimula na siyang halikan ang buong
katawan ko.
Sa totoo lang hindi pa rin ako mapakali sa bawat haplos niya sa
aking katawan.
Habang ginagawa niya ito ay hinahawakan niya ang pribadong
bahagi ng aking katawan at nilalaro ito.
Isang ngiti ang tinugon ko sa bawat titig
na ginagawa niya at itinulak ko siya para magpalit kami ng pwesto.
Bumaba ang
mga halik ko mula sa leeg hanggang sa mapadako ako sa kanyang mga pusod.
Unang beses kong gagawin ito kaya naman
dinahandahan ko.
Unti-unti ipinasok ko sa aking bibig ang kanyang pag-aari at
nagsimulang kapain ang kahabaan niyon.
Aminado akong nahirapan akong gawin ito
dahil na rin sa haba at taba na mayroong taglay ang kanyang kayamanan.
Alam kong nagustuhan niya ang ginawa kong
pagsubo sa kanyang ari.
Naramdamn ko ang kamay niya sa aking ulo at ramdam ko
na nagugustuhan niya ito.
Nagsimula na rin akong magtaas baba at naramdamn ko
ang kanyang pagkayod sa aking bibig.
Unti-unti nasasarapan ako sa ginagawa ko.
“Uhhmmm.. babe… oooh…. Ang… ang galing mo…”
“Uhm… ahmmm.. uhmmm.”
Ang tanging
namumutawi mula sa aking bibig.
“Shiit babe, aaaah…. Ang sarap babe… uhm…
ahhh.”
Ipinagpatuloy ko lang ang ginagawa ko.
Habang nasasanay ako ay bumibilis rin ako ngunit napatigil lamang ito nang di
sinasadya na mapasabit ang ngipin ko.
“Sorry babe.”
Naramdaman ko kasi na bigla
siyang bumangon at tinugunan ulit ang aking mga halik.
Agad niya akong pinaupo at nagulat na
lamang ako nang biglang bumaba ang ulo niya at isinubo ang aking natatangi.
Napapitlag ako ng sobra nang maramdamn ko ang init sa loob ng kanyang bibig.
“Shiiit…” napakapit na lamang ako sa kanyang bed sheet.
Ito pala ang feeling ng blowjob.
Hindi ko madefine kung anong feeling meron ako sa ngayon.
His mouth... ang init...
Hinawakan niya ang aking mga utong habang
subo niya ang aking ari.
Unti-unti naramdaman ko ang sarap ng ginagawa niya
pero hindi ko pa rin makubli ang kiliti na aking nararamdaman.
Hindi lamang pagsubo ang kanyang ginagawa,
mariing dinadama ng kanyang bibig ang katawan ng aking ari.
Ang bilis ng ginagawa niyang pagsubo sa
akin kaya naman naramdaman ko ang nalalapit kong pagsabog.
“Babe… uhmmm…
malapit… malapit na ako….”
Hindi naman natinag si Kieth at patuloy
lamang niyang ginagawa ang pagsubo sa akin.
Pabilis ng pabilis, labas masok at
ilang sandali ay naramdaman ko na ang nalalapit.
“Uhmmm.. oooh.. babe ayan… eto… eto naaaa…”
Napakapit ako sa kanyang buhok at unti-unti
naramdaman ko ang pagsabog ng katas mula sa aking ari.
Napahiga naman ako
matapos ang pagpapalabas ko.
Nakita ko na ngumiti siya sa akin at agad
niya akong hinalikan.
May nalasahan pa ako sakayang mga labi.
Nagulat ako nang
biglang dumiin ang kanyang paghalik sa akin at nakipaglaro ang kanyang mga dila
sa akin.
Naramdaman ko ang matigas na bagay sa
pagitan ng aking binti.
Alam kong mapapasubok ako sa gusto niyang mangyari.
“Babe… this is the day…” sabi niya
“Masakit babe…”
“I’ll be careful.”
“Hindi pa ata ako ready…”
“kaya mo to.. Just take a breath…”
Ipinikit ko ang aking mata habang
niroromansa niya ang aking katawan.
Unti-unti ay naramdaman ko ang pagpasok ng
kanyang mga daliri sa aking butas. Masakit.
“Babe… umpft…”
“Magiging ready ka rin…”
“Da…dahan… dahan dahan lang…”
Tila tumigil ang mundo ko nang maipasok
niya ang kanyang daliri sa loob ng aking butas.
Napahawak ako sa kanyang mga
balikat dahil na rin sa tindi ng aking nararamdaman.
Alam kong tumutulo na ang
luha sa aking mga mata dahil sa tindi ng aking nararamdaman.
Unti-unti ay gumalaw ang kanyang daliri at
naglabas masok ito sa aking butas.
Masakit, ngunit naramdamn ko na nawawala ito
ilang sandal matapos niyang paulit-ulitin ang paglabas masok dito.
Dinalawa niya ang daliri na ipinasok dito
at lalo kong naramdamn ang sikip ng aking butas.
“Babe… ang init mo…” sabi
nito.
“Uhmm.. aaaah.. oooh…” ang nasabi ko.
“Babe… ready ka na..” ang nasabi niya sabay
hugot ng kanyang daliri sa loob ng aking butas.
Alam ko na ang susunod na mangyayari,
naramdaman ko ang pagpasok ng ulo nito sa aking kalooban.
Ulo pa lang nahirapan
na ako.
“Babe, teka.. uhm.. ang laki eh…”
“Sorry… teka kayanin mo…” sabi nito.
“Sige na…” wala na akong magagawa.
Nagulat ako nang binigla niya ang pasok
nito at ramdam kong may napunit sa aking kalooban.
Napasinghap na lamang ako sa
nangyari.
“Uhmmm… masakit…”
“Babe…. Uhm… ang sikip mo… ang init ng loob
mo… uhm.. I never… never imagine that this will happen…” ang sabi nito.
“Babe wag ka muna gumalaw.” Sabi ko.
Hinagilap niya ang aking mga labi at agad
inangkin ito.
Nadistract ako sa kanyang mga halik kaya naman hindi ko namalayan
na nagsimula na siyang gumalaw.
Ramdam ko na ngayon ang katawan ni Kieth.
Ito pala ang pakiramdam.
Ito pala ang katangian ni Kieth.
Mablis siya, wild,
pero maingat din naman.
Malaki ang kargada niya kaya naman
nahirapan talaga ako.
Ramdam ko ang bilis ng kanyang pagkayod sa aking butas.
Masakit man sa una, unti-unting sumarap habang nagtatagal.
“Babe… uhm… it makes me… uhm… cra….crazy…”
sabi niya
“Ahhh.. uhmm…” ang tanging nasagot ko.
Unti-unti kong naramdaman na nanigas ang
kanyang katawan na nangangahulugan ng napipintong wakas.
Nakahawak pa rin ako
sa kanyang mga balikat habang patuloy lamang siya sa kanyang ginagawa.
“Babe.. uhm… ahhhm. Malapit na ako…” sabi niya
“Babe.. uhmm..” nasabi ko lang.
“Eto… eto na… eto na ako.. ayan … ayan
naaa.”
Ilang ulos pa ay naramdaman ko ang bunga ng
aming pagniniig.
Ramdam ko ang init na likido mula sa aking likod.
At sa unang
pagkakataon, nag niig ang aming mga katawan at nag-isa ang aming mga kaluluwa.
Unang gabing nangyari ang lahat.
Unang gabi na naibigay ko sa kanya ang matagal na niyang hinahanap.
Hindi ako nagsisisi na sa kanya ko ibinigay.
Mahalaga sa akin si Kieth at alam kong pinapahalagahan niya ako.
[Kieth’s POV]
“uhmm.” Nagising ako sa sikat ng araw.
Iminulat ko ang aking mata at itinitig ito
sa taas ng kisame.
Hinagod ko ang aking katawan na ngayon ay walang saplot.
Bigla akong napaisip sa kung ano ba ang nangyari kagabi, hanggang sa maramdaman
ko ang pagkilos ni Alex.
Shit, oo nga pala, kagabi nangyari ang
lahat.
Napatingin ako sa kinalalagyan ni Alex at nakita ko ang kanyang
natutulog at himbing na himbing na pagtulog.
Parehas kaming walang saplot at
kitang-kita ko ang kanyang magandang dibdib.
Isang ngiti ang namutawi sa aking mga labi
kaya’t minabuti ko na yakapin siya.
Naramdaman ko na nagising siya sa aking mga
yahkap kaya naman dinampian ko siya ng isang mariing halik sa pisngi.
“Good
morning.” Ang sabi ko.
“Good… good morning.” Tugon niya.
“Okay ka lang ba?” tanong ko.
Tumango lang siya.
“Sorry kagabi.” Sabi ko.
“Ako… ako nga ang dapat mag sorry.”
Kitang
kita ko na nahirapan siyang gumalaw.
“Okay na yun. Wag na natin pag usapan.”
“Salamat…” kitang-kita ko ang ngiti sa
kanyang mga mata.
Lumapit pa siya lalo sa akin at niyakap ako
ng mahigpit.
Niyakap ko din siya pabalik at mahigpit ito.
Pero kahit na
nagkaayos kami ay hindi pa rin mawala-wala sa puso ko ang pangamba, pangamba
na baka mawala siya sa piling ko.
"Did I do great?" tanong ko.
"Sobra nga eh."
"Masarap ba?"
"Halik mo palang masarap na."
"Sus bola."
"Masakit." sabi niya
"Sorry... malaki eh."
"Yabang mo ah."
"May maipagmamayabang naman kasi eh."
"Tsss."
"Pero unang beses kong mag bj ng malaki at mataba." sabi niya
"Sus... unang beses... pero sanay na sanay."
"Alam mong medyo wala ako sa katinuan non kaya kung anu-ano na pinag gagawa ko."
"You even..."
"Even what?"
"Nevermind."
"Ang alin nilunok ko yung katas mo?"
"Tsss. Wag na natin pag usapan."
"Fresh kaya mahal..."
"ANo to gatas lang?"
"Oo... gatas mo."
"Tsss.... SO ibig sabihin..."
"Masarap."
"Tangek hindi yun...."
"Oh ano pala?"
"Bati na tayo?"
"Uhmmm.. let me think."
"Babe..."
"Isang round muna ulit... then I will decide."
"Ewan sayo..."
"I know mas makakaya mo na to..."
Pumatong na agad ako sa kanya then grabbed his hands until na makulong siya sa aking mga yakap.
I kissed him so passionately...
Then things go what I like... nangyari ang dapat mangyari.
Next thing I know, we are lying on the bed, enjoying each other's body.
[RD’s POV]
Isang linggo ang dumaan sa aking buhay na
wala ni isang usad.
Isang linggo kong hinintay si Alex pero ni isang paramdam
wala.
Ramdam ko ang kawalan ko ng importansya sa kanya.
Palagay ko ay wala na
siyang balak pa na puntahan ako.
“Maghapon ka na lang bang magmumukmok jan?”
narinig ko na tanong ni mama sa akin.
“Inaantok ako ma.”
“Aalis na ang papa mo mamaya. Ni hindi mo
ba siya ihahatid mamaya?” tanong nito.
“Galit sa akin si papa. Alam ko namang
madidisappoint lang siya kapag nakita pa ako.”
“Anak, mahal ka ng papa mo. Mahal na mahal
ka.”
“Alam ko.”
“Disappointed lang siya sa mga pinag gagawa
mo pero hindi siya galit sayo. Lahat ng bagay kaya niyang gawin para lamang
sayo.”
“Kung nandito lang si kuya eh hindi ako
papansinin ni papa.”
“Hindi totoo yan.”
“Ma, alam ko ang katotohanan.”
“Pwes mali yang katotohanan na
pinaniniwalaan mo.”
“Ma, let’s stop pretending.”
“Kung alam mo lang ang mga bagay na kaya
niyang gawin para sayo. SIge na. Kung gusto mong sumama sa amin, magbihis ka na
lang. Paalis na kami mamayang 9 am.” Sabi ni mama.
Umalis si mama at naiwan na naman akong
nag-iisa.
I hated myself for letting myself to be ruined like this.
Sana nga
lang dumating na yung oras na kukunin na ako ni God, or maybe si Satanas ang kumuha
sa akin dahil sa aking mga kasalanan.
Isang buwan na akong nakakaranas ng
iba’t-ibang sakit sa katawan.
Di ko aakalain na sa edad kong ito ay manghihina
na lang ako ng paunti-unti.
Sabi ng doctor ay kailangan ko lang mag
pamedication para madugtungan pa ang buhay ko.
Pero iba naman talaga ang gusto
ko.
Kinuha ko ang phone ko at tinawagan si
Arjay, ang nag-iisang sandigan ko.
He never let me down kahit na puatk ng putak
siya sa aking tainga.
“HOY!” sigaw nito.
“Makasigaw ka wagas ah.”
“Anong kailangan mo?”
“Need someone to hug.”
“You miss me?” tanong niya
“Maybe?”
“Liar. Gagawin mo na naman akong rebound
jan sa puso mo.”
“Can I ask something?”
“Ano yun?” tanong nito.
“Can I court you? Seriously, I think I’m in
love with you. Can you be my boyfriend until I die?” sabi nito.
“Anong nakain mo at nagkakaganyan ka?
SIguro di ka na naman pinansin ni brother ano? Tsk. Bigti nay an!” sabi nito.
“Alam mo, ikaw lang ang nagsasabi sa akin
na pakamatay na ako. You always remind me na my end is near.”
“Just kidding. So anong problema?”
“You really know me.”
“Oo. Kilala kita. So papunta na ako jan.”
“I love you Arjay. Thanks. Wala pa akong
sinasabi eh alam mo na yung gusto kong sabihin sayo.”
“As always. Bibili na rin ako ng foods.
Alam kong di ka pa nakain. Tsk. Kaya ka nangangayayat eh. Wag mo ngang pabayaan
ang sarili mo. Dapat maabutan mo pa akong ikinakasal.” Sabi nito.
“Mukhang Malabo yan kung babae ang
pakakasalan mo.”
“Sapakin kita jan. Sa gwapo kong ito eh
amrami na akong mabibighani sa akin. Watch and see.”
“SIge na punta ka na dito.”
Lumabas ako ng kwarto ko at naabutan ko
sila mama na busy sa pagaasikaso kay papa.
I don’t know if tama ba ang ginawa ko
na hindi sumama sa pag hatid kay papa.
I’ve been a burden to them. Alam kong
nahihirapan na siya nang dahil sa akin.
“Ay kuya, nagugutom na ba kayo?” tanong sa
akin ng isang kasambahay namen.
“Ipaghanda mo na lang kami. Papunta dito si
Arjay, prepare for two.” Sagot ko.
“Ah sige po.”
Mukhang narinig ni papa ang pag-uusap namin
kaya nakita ko na napatingin siya sa akin.
Isang tingin lang at alam kong may
gusto siyang sabihin sa akin na hindi niya masabi-sabi.
That’s life.
“Anak…” bati ni mama.
“Nagugutom lang ako ma. Kakain lang ako.”
“Ipaghahanda na kita.”
“Okay na ma, asikasuhin mo na si papa.”
Agad akong pumunta sa may kusina upang
kumuha ng pagkain.
Hinayaan ko lang ang kasambahay naming na maghanda ng
pagkain para pagdating ni Arjay eh kakain na lang kami.
“Di ka ba talaga sasama?” tanong ni mama.
“Di na kailanagn ma.”
“Hanggang kailan mo titiisin ang papa mo?”
“Hanggang sa hindi niya naibibigay sa akin
si Alex.”
Yun lang ang sinabi ko at muling umakyat
ako sa kwarto ko at nagpasya na maligo.
Masyado na ata akong nagiging sutil.
Itinuloy ko na lang ang paliligo ko hanggang sa makapagbihis na ako at lumabas
muli ng kwarto.
“Anak…” si mama ulit.
“Po?”
“Nanjan na si Arjay sa baba.”
“Ah sige pupuntahan ko na lang po.”
“Haixt.”
“Ma…”
“Ano un?”
“Sorry.” Ang tangi kong nasabi at tuluyan
na akong bumaba.
“Yow.” Bati sa akin ni Arjay.
“Foods?”
“Pinahanda ko na. Tara.”
“Sige.”
Pumunta na agad kami sa kusina at inihanda
ang sarili naming para kumain.
“Saan pupunta sila tita?” tanong nito.
“Ihahatid si papa.”
“Saan?”
“Pupunta si papa sa U.S. may business blah
balah something.”
“Ni hindi mo ihahatid ang papa mo?”
“Ui.. ang sarap nito ah.”
“Hoy sumagot ka.”
“Please… nabibingi na ako sa tanong nay
an.”
“Kdot.”
Sampung minuto pa lang kaming nakain nang
biglang bumaba sila mama at naghanda na upang umalis.
“Anak aalis na kami. Sabi
nito.
“Ingat po.” Ang tangi kong nasabi.
Di naman nagtagal at wala na sila.
Agad
akong tumayo at inabot ang aking mga gamot.
Kahit naman ramdam ko na gumagaling
ako, nasusuya na ako sa lasa nito.
“Sabi sa akin eh mas magiging okay ka daw sa
ibang bansa?”
“Sabi lang nila. Kasi doon kinukuha ang mga
gamot ko. Medyo rare na rin kasi yung medications ko since malala yung
kalagayan ko.”
“Kailan ka ba titino?” tanong nito.
“Kapag namatay na ako.”
“How it feels?”
“Ang alin?” tanong ko.
“Yang kinakaawaan. Di ka ba nagsasawa?”
“Hindi ako nagpapaawa.”
“Alam mo ba, gusting-gusto na kitang
suntukin.”
“Bakt ayaw mong gawin?”
“Cause you’re sick.”
“Wala namng diperensya yun.”
“Haixt. Pwede bang umayos ka kahit ngayon
lang?”
“Am I stupid? Bobo ba ako? Mahina ba talaga
ako?”
“Lahat lang yan nasa isip mo. Masyado ka
lang nastressed sa pag-iisip. Kung ako sayo chill lang. Di ka gagaling kapag
lagi kang gloomy.”
“Yun nga eh… di na ako gagaling.”
Ramdam ko ang katahimikan kaya nagyaya na
akong manood sa may living room naming.
Agad naman siyang umupo sa tabi ako at
nagulat ako nang biglang humiga siya sa lap ko.
“Oh… nagpapa-cute ka na naman sa akin.”
Sabi ko.
“You change.”
“A lot?”
“I think miles and miles a way.”
“Sobra naman to.”
“Pero miss kita sobra.”
Niyakap niya akong bigla na labis kong
ikinagulat.
“Anong meron?” tanong ko.
“Hihintayin kita.”
“Ha? Hihintayin mo ako?”
“Oo. Hihintayin kita sa simbahan.”
“Ibig sabihin mahal mo ako? Wag mong
sabihing type mo ako?”
“Tangek. I mean hihintayin kita sa simbahan
bilang bestman.” Sabi nito.
“Pangangatawanan mo yang pag-aasawa mo ng
babae ha.”
“Oo. Sabi ko, kung di lang din naman si
Kieth or ikaw ang makakatuluyan ko, babae na lang. Distraction na lang din
naman yang mga lalaki.”
“Sige ha. Pangatawanan mo yan. Ninong ako
ng anak mo.”
“Sure…”
“Just promise me…”
“Oo… magpapakatatag ako.”
“Kaya magpagamot ka na.”
“Iiyak ka ba kapag namatay ako.”
“I hate you.” Sabi niya
“Seryoso ako.”
“Hindi ako iiyak pag namatay ka. Tatawa lang
ako. Pagtatawanan kita habang inililibing ka.”
“Mahal na mahal mo talaga ako ha. I love
you Arjay!”
“Stupid kasi yang question mo kaya it
should be answer in a stupid ways.”
“Si Alex kaya, maalala niya ba ako kapag
nawala ako?”
“Nagseselos na ako ha.”
“Oh bakit?”
“Ako kasama mo pero si Alex ang nasa isip
mo.”
“Nasa puso ko pa nga eh.”
“Ang drama mo. Sapakin kita jan eh.”
“Ireto mo naman ako sa kapatid mo.”
“FYI, ako ang president ng loveteam na
Al-Kieth.”
“Ang baho ng pangalan. Mas bagay ang R-A.”
“Nyek. Pero eryoso ako, wag na wag mong
gagawin sa kapatid ko ang anumang binabalk mo.”
“Wala naman akong binabalak ah.”
“Don’t push him.”
“Pero gusto ko siya. Mahal ko siya. I want
him so badly.”
“Kahit ano namang sabihin ko hindi ka
makikinig kaya mas mabuting mag shut up na lang ako dito.”
“Hindi ka ba naasar sa akin? Hindi ka ba
galit?”
“Hindi naman ako magagalit sayo. Anong
karapatan kong magalit diba? ANg sa akin lang, naasar lang ako sa ginagawa mo
sa buhay mo. You should try to let go all your feelings.”
“Mahirap…”
“Nahiya naman ako sa hirap na sinasabi mo.”
“Paano mo ba ginampanan yun?”
“Sabi ko nga dati, acceptance.”
Then tumayo siya at pumunta sa may kusina.
Naiwan akong nag-isiip sa kung ano nga ba ang dapat gawin ko sa aking buhay.
[Alex’s POV]
Isang linggo ang nakalipas mula nung
nangyari ang gabing yun.
Hanggang ngayon kasi ramdam ko pa rin ang sakit sa
aking kalooban.
“Oi best, anong meron sayo?”
“Oh anong meron sa akin?”
“Feeling ko may nag iba sayo.”
“Nag-iba? Adik mo lang. Dami mong alam.”
“Uhm… Pero parang may iba sayo talaga.. di
ako matatahimik hanggang di ko nalalaman.”
Yung totoo, maraming nangyari at nagbago sa
akin.
Ilang araw na akong hirap maglakad dahil sa inaraw-araw na ni Kieth ang
kalokohan niya sa katawan ko.
Ang sakit kaya sa loob.
Buti nga kung sa isang
araw ay isa lang eh, pero kadalasan umaabot nang tatlong round sa isang araw.
“Manahimik ka na lang jan at tulungan mo
akong maghanap ng regalo.”
“Sus… alam ko na ireregalo mo.”
“Oh ano yun?”
“Sarili mo. Bigyan mo siya ng valentines
sex.” Sabi nito.
Halos masamid na ako sa sinabi sa akin ni Charlene.
ANg babeng ito kung anu-ano pinagsasabi.
“Oh bakit namutla ka jan?”
“Nagutom ako eh.”
“Tara kain.”
“Teka bibili muna ako nung regalo.”
“Ano bang nasa isip mo?”
“Eto.”
Tumigil kami sa harapan ng isang shop sa
isang mall malapit sa lugar naming.
Kita ko ang pagkamangha niya dito.
“Sigurado ka bas a bibilhin mo?”
“Ou.”
“Best, Valentines palang ngayon ha.”
“I know.”
“Di ako makapaniwala. Wag mong sabihing
magpro-propose ka kay Kieth?!”
(Itutuloy)
At long last.... sana may next name ulet... kilig much..
ReplyDelete