If I Let You Go- Part 11

Guys... maraming salamat sa mga nagbabasa at nagugustuhan ang mga write ups ko.... Pag pasensiyahna na po ninyo kung magiging madalang na po akong mag post ha... baka once a week na lang po kasi may klase na po kami eh... pero kung may free time po talaga ako eh mag popost ako agad... salamat po ulit ng marami..... hope you understand.....


sa mga nagcomments sa mga ginawa ko mula pa po sa kauna-unahan kong story na Ang Best Friend kong Lover at suymunod na Campus Figure.... salamat po ulit... hope na hindi po kayo mag sawang basahin ito.... I'm happy to read your comments.... so happy na pag bukas ko may mabubungaran akong mga comments.... I will try my best to post as early as I can... Love you guys...



Always here,

Dylan Kyle Santos









Cant Let You Go – Cueshe Song Lyrics

________________________________________________________________________________

Lutang ang isip ko habang papunta kami sa lugar na pupuntahan namin ni Ryan para mag dinner. Hindi ko malaman kung itutuloy ko ba na sabihin sa kanya o reresolbahin ko ito ng mag isa. Di ko alam kung ano ang magiging reaction niya pag nakita niya ang mga litratong ito. mga litrato na kitang-kita na magkayakap kami at magkalapat ang mga labi.

Ayaw ko namang pag isipan ng masama si Anthony kung pakana ba niya ito eh, pero isa lang ang pinag hihinalaan ko, si Rona. Alam kong gagawin niya ang lahat para lang hindi maging magulo ang buhay nila ni Anthony. Pero, hindi ko lang maintindihan, wala na kami ni Anthony at sana naman na maisip niya na kung sakali man na siya ang may gawa niyon eh annahimik na ako. gusto ko nga ipa-trace yung e-mail sa akin na iyon eh.

Malalim talaga ang bawat buga ng aking hininga at pag iisip ng aking utak. Definitely, hindi ko muna sasabihin ngayon sa kanya yung tungkol sa picture kasi ayokong sirain ang masayang gabi niya. Ililihim ko muna sa kanya panandalian at hahanap ako ng tiyempo kung kailan ko sasabihin. 

Napapaisip din ako kung sino ba ang maaaring magkainteres nito. Sino ba ang gustong sumira sa akin. Haixt. Panibagong problema na naman ito. Aalamin ko at pipiliting resolbahin ito. hindi sapat ang picture na iyon para lang sirain ang aming relasyon. hindi ako papayag na dahil lang doon, mawawala ulit ang masasaya kong ngiti.

“Bakit tahimik ka ata?” tanong niya sabay hawak sa aking kanang kamay habang nagmamaneho siya ng sasakyan.

“Uhm... wala naman... pagod lang.... Alam mo naman sa trabaho namin ngayon, marami-rami ang kailngang asikasuhin.... hehehhe...” pagtatakip ko.

“Uhm... are you okay? Kung gusto mo pahinga ka na lang... uwi na tayo... mukha kasing di ka okay eh... nanahimik ka tapos parang namumutla ka pa...b Ayoko naman na ganyan ka habang nandito tayo... nag woworry ako sa asawa ko...”

 “Uhm... adik... hindi... ayos lang ako. Ikaw talaga. Ayokong i-ruined ang date natin ngayon... I’m okay... gutom lang to at in no time I will be okay...” sabi ko. 

Humalik muna siya sa akin at saka hinarap ang daan. Dineretso na lang niya ang pagmamaneho. Para naman hindi na siya mag- alala sa akin eh kinulit ko siya. Tawanan kami to the max.

Ilang sandali lang eh nakarating na rin kami sa pupuntahan namin. As I expected, isu-surprise ako ni Ryan.

Namangha ako sa pinagdalhan niya sa akin. Napayakap ako sa kanya ng mahigpit dahil dun. Gusto kong ipadama sa kanya na labis akong nagpapasalamat sa kanya at dumating siya sa buhay ko. Lagi na lang siya ang may surprise sa akin. Gusto ko ako naman.

 “Mahal ko.... salamat talaga dito... I love you...”

 “Uhm... I love you too... para sayo to...” 

"Nakakahiya naman.. lagi na lang ikaw ang may surprise samantalang ako wala pa... yaan mo babawi ako sayo..."

"No... hindi naman ako humihingi ng kapalit... I want to show you kung paano ako mag mahal.... Siyempre mamaya eh madukot pa ikaw sa akin...."

"Oo na... bantay-sarado na ako sayo.. sayo lang ako... mula ngayon.. hanggang ngayon... I promise that I will never Let you go.... because If I let You go..... Mawawala na ang mahalagang parte sa aking buhay...."

"Siyempre ako din... di ako papayag na mawala ka sa akin... I will never be far away from you...."

"I Love You..." sabi ko sabay kiss sa kanya.

Biglang gumaan ang pakiramdam ko na para bang nasa langit ako dahil sa lugar na pinagdalhan niya sa akin. Kinalimutan ko muna ang lahat ng probelama at pilit winawaglit ang mga namumuong sakuna na paparating sa aking buhay. I will definitely do my best para maging special ang gabing ito.

Sobrang sweet talaga niya sa akin. Biruin mo siya pa ang nag aalok na subuan ako. Nahihiya pa nga ako aksi naman maraming tao. Pero mapilit pa rin siya. Wala siyang pakialam kung makita man kami ng mga tao. Merong mga tao na malisyoso at para bang ang tingin sa amin ay sobrang imoral at yung iba naman eh naiintindihan kami at natutuwa para sa amin. Pero di ko na lang sila inintindi.. ang mahalaga, magkasama kaming dalawa at wala ng makapagpabago dun.

Ang mundo talaga ay di perpekto. Kung may mabuti, may masama. Kung may tahimik, may maingay. At kung may mananahimik, may mambubulabog. Bakit kaya may mga bagay na pilit nag wawaksi sa mga bagay na dapat nasa sa iyo na. Di ba pwedeng maging permanente na tong kasiyahan na ito. Sabi nga nila, the only permanent in this world is death. Haixt. 

Tawanan lang kami ng tawanan. Okay na okay ang panahon at temperatura. After namin kumain, nagyaya siyang maglakad-lakad. Meron kasing park na malapit doon. Maraming tao ang nandoon kaya sobrang ingat ako. Ayoko kasi na magulo ang buhay ni Ryan ng dahil sa akin. Pero kung anong ingat ko eh yun naman ang pakita niya sa ibang tao.

“I love you mahal ko...” sabi niya sa akin. 

“Sige nga... kung mahal mo ako halikan mo ako...” pag bibiro ko sa kanya. 

“At hinamon mo ako ha... ikaw talaga... baka di mo magustuhan ang gagawin ko...” sabi niya. 

“Wohoooy... parang magagawa mo naman... ikaw talaga...” 

Pero ilang saglit lang naramdaman ko ang pagdampi ng labi niya sa aking pisngi at ang unti-unti pagyakap niya sa akin. Nagulat ako ng husto sa ginawa niya. Di ako makapagsalita at di makagalaw ng ayos.

“Hala ka... ba’t mo sineryoso? Adik mo.. alam mong madaming tao... mamaya may kakilala ka jan eh... ikaw talaga... natatakot ako para sayo...”  sabi ko sa kanya.

 “Alam mo... dadating tayo jan... alam kong mabubulatlat tong lahat... kaw talaga... gusto ko ngayon eh maging okay... gusto ko gawin kong memorable ito.” 

Hinawakan niya ang kamay ko. Pinisil niya ito ng sobra. Bigla na lang tumulo ang aking luha. Sa sobrang galak ng dahil sa kanya. Inakbayan niya ako at pinaramdam na ako ay para lang sa kanya. Gusto kong iparamdam sa kanya na ako ay sa kanya lamang at walang ng iba pang makakagaw.

Kakaiba ang nararamdaman ko ngayon. Naluluha luha na ako habang naglalakad kami at tinatawanan na lang niya ako. 

“Ano ba yan... wag ka nga umiyak.... batukan kita jan eh..” sabi niya pero pati naman siya eh naluluha na. 

“Aysus... ikaw ang batukan ko...naluluha ka na di jan eh.... tadjakan kita eh...” sabi ko. 

“Hahahah.. joke lang naman... siya penge na lang kiss... mwaaaahhh..” sabi niya. 

“Ayoko nga... nakakailan ka an eh.... hahahah” biro ko. 

“Ay ganun... katampo naman... siya sa iba na lang ako kikiss...” 

“Ay ayan ang subukan mo at makakakita ka ng taong lumilipad at gumugulong pababa sa lupa....” sabi ko. 

“Eh kaw kasi eh... sobra..... damot sa kiss...” natawa ko sa parang batang asta niya. 

“Oh eto na... kaw talaga..... mwaaahhh..” 

Nagulat ako sa ginawa niya. Niyakap niya ako ng mahigpit at hinalikan ng buong puso. Para bang walang tao doon na iba. 

“Mwaaaahhh... yan... hahahah.. I Love you....” “I love you too...”

"Sa lahat ng adik ikaw ang top one..." sabi ko.

"Oo naman... dahil sa lahat ng bagay na pwede kong ikaadik... ikaw ang namumukod-tangi..."

"Aysus... bola...."

"Hala ka.... nanakawan ako...."

Bigla niyang kinapa yung katawan niya at mga bulsa.

"Ayan kasi di nag iingat eh... Tara hanapin natin... tara nga...."

"Huwag na... sigurado akong nandito lang yun sa tabi-tabi..."

" ano ba nawawala sayo? Cell phone? Wallet?" tanong ko. Bigla akong nag alala. Naku, di naman kasi burara tong lalaking ito eh.

"Puso ko. Nanakaw ata eh. Bakit, nasayo ba?"

Napangiti ako sa sinabi niya. Ang corny pero sobrang kakilig.

"Alam mo kung makabanat ka wagas... kala ko naman kung anu na..."

"Hahaha.... halika nga...." bigla niya akong niyakap.

"Alam mo wala na akong relo..."

"Bakit? Nasaan ang ibinigay ko sayo?" tanong niya.

"Kasi lahat ng oras ko, obinigay ko na sayo..." banat ko.

"Aysus... bumanat din ang mahal ko..."

"Siyempre ako pa...."

Nagpaikot-ikot na kami dun sa park. Hanggang sa mapatigil kami dun sa may bench. Ganda ng langit ngayong gabi. Maliwanag dahil sa mga bituin at buwan. Dami naming kalokohang pinag gagawa. Masasabi kong isa ito sa mga memorable na nangyari sa akin. Haixt, iba talaga pag inlove ka.

“Mahal ko... I love you... mahal na mahal kita... hinding-hindi kita ipagpapalit... promise yan.. kahit may maganda pang dumaan sa harapan natin ngayon at akitin ako.. ay... naku... walang walang makapagpapalit sayo...” sabi niya.

“Weh... talaga? Pag lang ikaw eh nahuli ko.... puputulin ko ang pwedeng putulin...” sabi ko. 

“Naku.. di mangyayari yan.. peksman.... I love you.... I love you...” sabi niya. 

“I love you too...” at hinaliakn ko siya sa kanyang mga labi. 

Biglang may babaeng dumaan at tumingin sa kanya. Sumundo naman siya ng tingin. 

“Ayon daw ang nag promise na di daw ako ipagpapalit... grabe oh... kakasabi lang at nangako pa..... nako... kakaiba ka... Naku... dudukutin ko yang mata mo” sabi ko na nagtatampo. 

“Hala.... hindi po... di naman ako lumilingon ah...” natatawa pa siya habang sinasabi niya yun. 

“Che... ewan sayo...” pagtatampo ko. Lumuhod pa siya sa haapan ko. 

“Joke lang yun mahal ko... to talaga di mabiro....” 

“Joke mo your face.... hmm... bala ka nga jan...” tumayo ako at umalis.

Siyempre pahabol ako. Hahaha. Naku. Adik kasi kung saan saan pa tumitingin. Habol lang siya sa akin at panay ang sorry. Hahah.. napatigil ako ng bigla na niya akong yakapin sa likod.

 “Sorry na oi... kaw talaga...” 

“Che... bala ka jan...” sabi ko. 

Natatwa naman ako habang naririnig ko na sinasabi niya yun. 

“Hala... pinagtatawanan ako..... naku... pinaglalaruan ako ng mahal ko...kaw ah... pinapahabol mo pa ako... dami mong alam mahal ko... tsk tsk... kaw talaga... mwahahhhh... I love you....” sabi niya.

Ang tagal namin sa posisyon na yun. Nakayakap siya sa akin. Mas matangkad naman siya sa akin eh. Sobrang saya ko talaga ngayon. Para kaming mag asawa kung magyakapn. With matching holding hands pa kami. Hahaha. Naramdaman ko ang paghigpit ng yakap niya sa akin kaya biniro ko siya.

“Mahal ko.. sabihin mo lang kung gusto mo akong gawing sardinas ha...” sabi ko.

 “Hahaah.... bakit ba... ayos lang naman tong pagyakap ko... ayaw mo ba...” pagtatampo niya. 

“Eh kasi naman.. mamaya eh bumulusok na yang nasa ibaba mo.. kala mo di ko ramdam... alam ko namang nanggigigil sa akin...” at nagtawanan kami. 

“Bakit ba... asawa naman kita... ikaw kasi eh.. pinapaexcite mo pa ako... haixt... makukuha ko din naman yan sooner at sooner.... hahahah” sabi niya. 

“Aysus... papahirapan kita promise.... hahahah” pagbibiro ko sa kanya.

"Kung matitiis mo ba ako eh.. alam ko namang di ka rin makakatiis... mag tanggal lang ako ng tshirt eh alam kong uhmmm... ahaahahah"

"Wew.... kala mo lang... pag hirapan mo ito..." hamon ka sa kanya...

"Talaga... kakayanin ko yan..."

Memorable day talaga to sa buhay ko. Napakasaya sobra. Feeling ko nasa ibang planeta ako dahil dinala niya ako sa outer space. Hahah. Nababliw na ako sa kanya. Napagpasyahan na naming umuwi. Malalim na ang gabi noong ihatid niya ako sa bahay.

“Dito ka na matulog....” sabi ko. 

“Uhm.... sure ka?” 

“Oo naman.. kaw talaga... ayoko namang mapahamak ang asawa ko sa daan no...” sabi ko. 

Doon ko na siya pinatulog. Kahit anong pilit kong doon siya matulog sa guess room eh ayaw niya at talagang nagsumiksik sa aking kwarto. Boxer lang ang tanging suot niya. Yun lang meron siya. Pinapahiram ko siya ng shorts at sando eh ayaw naman niya. Ang dahilan niya eh pampatagal pa daw yun ng huhubarin. Natawa ako dun sa sinabi niya.

“Adik mo... kala mo makakisa ka ngayon ha....” sabi ko. 

“Aysus... sa appeal kong ito makkatanggi ka ba?” biglang kindat.

Alam kong hindi ako makakatanggi sa kanya kahit na ano ang gawin ko. Lalo na ngayon na gusto kong iparamdam sa kanya kung ano ang kaya ko gawin. Mahal ko siya higit pa sa buhay ko at hindi ko alam kung ano ang magagawa ko pag wala na siya.

 At hinuli niya ako sa kanyang braso. Nagkatitigan kami at unti unti lumapat ang aming mga labi. Nagtama ang aming paningin sa panahong ang aming labi ay magkadikit. Niyapos ko siya ng mahigpit at iyon ag dahilan kung bakit lumalim ang aming paghahalikan. Isinunod niyon ang mga tunog mula sa aming bibig habang naghahalikan. Masarap, mahinahon at sensible, yan ang naramdaman ko. Dahan dahan niya akong hinahalikan.

"Sabi ko sayo.. di ka na makakatanggi sa akin eh..."

"Wala pa nga eh...."

"So pumapayag ka na?"

Ngumiti lang ako at nagulat na lang ako sa biglang ginawa niya.

Gumagala ang kanyang mga kamay sa aking katawan. Inaalis niya ang aking kasuotan. Di na ako umapila pa. Handa na ako. Handang handa na. Mahal ko ang taong ito at handa akong ibigay ang sarili ko. Kahit na may iba ng umangkin nito noon, iaalay ko pa rin ito sa kanya. 

Unti-unti ng natanggal ang aking suot at ang kanya naman ang aking isinunod. Unang beses ko ng makikita ang sa kanya. Di na kataka-taka pa kung anuman ang sukat ng sa kanya. Alam ko na yon at ramdam ko.

Pareho na kaming walang saplot at naglalaro ang aming mga sarili sa ibabaw ng aking kama. Ramdam ko ang pagkasabik niya sa akin at ramdam ko din ang sa akin. Sino ba ang hindi maakit sa kagwapuhan ni Ryan. Haixt. Napakaimaginative ko talaga. Nararamdaman ko ang matigas na bagay na bumubundol sa aking mga binti. Pumaibabaw ako sa kanya at unti-unting gumapang ang aking mga halik pababa sa kanyang katawan. Impit ng ungol ang narinig ko sa kanya.

“Uhm..... uhmm....” sabi niya. 

“Mahal ko... mahal na mahal kita....” sabi ko sa kanya. 

“Mahal na mahal din kita.....” sabi niya. 

Pumatong ulit siya sa akin at nagbigay na siya ng motibo na aangkinin na niya ako. Unti-unti niya itong ipinasok at naramdaman ko ito. Masakit, pero para sa kanay titiiisin ko. 

“Ma..mahal ko... di mo man ako nakuha nang buo... ipinapangako ko.. sayo sayo ako...” sabi ko sa kanya.

 “Di problema sa akin yon.. mahal kita... at minahal kita ng sobra sobra... wala yan sa katayuan at kalikasan.... basta mahal kita...” 

At sa gabing iyon, lumaganap ang pagmamahalan namin sa kwarto ko. Ipinaramdam namin ang pagmamahal namin sa isa’t-isa at isinuko ko ng tuluyan ang aking puso para sa kanya.

Matapos ang lahat, niyakap niya ako ng kay higpit. Hinalikan niya ako sa pisngi at hinawakan ang aking kamay. Ramdam ko ang kagalakan sa kanya at ang pagiging panatag na ang aking puso ay sa kanya at sa kanya lamang. 

“I Love you mahal ko... mahal na mahal kita... walang hihigit pa...” ang sabi ko.

 “Mas mahal na mahal kita.... higit pa kahit kanino man.....” sabi niya. 

“Ngayon sayong-sayo na ako.... ang katawan at ang puso ko... sayo lamang at ikaw lang ang magpapatibok.... mahal na mahal kita wala ng hihigit pa...” ang sabi ko. 

"Sp talo ka ngayon... haixt.. sabi ko sayo di mo ako mattiis..."

"Aysus... yabang mo talaga..."

Niyakap niya ako ng mas mahigpit.

Ito na ata ang masayang nangyari sa aking buhay. Pero may mga unos pa akong dapat pag daanan.

(Itutuloy)