Campus Figure- Part 10

sa mga readers ko..sorry sa matagl na pag post ko... di ko intend yun...
masyado kasi akong naging busy eh
una exams....\
then project....
tapos nagkasakit pa ako......
sorry talaga


nagkakapwoblem pa ako ngayon...\

sorry talaga

at nga pala... baka matagalan jna ako sa pagpopost kasi dami ko pang hinayhabol na mga postings eh...sorry talaga.....

olwix hir

D.K

_____________________________________________________________________________________
“Hoy…ikaw ha,…… bahala ka jan….patay ka sa akin pag nakita kita… bubugbugin kita…heheheheheh //…” pananankot ko sa kanya. “Asus… nagtampo ka na agad…… Sige… talikod ka…. Makikita mo ako…” at tumalikod nga ako. Hinahanap ko pa rin siya. Pero wala… Nagulat na lang ako ng magsalita siya. “Ang sabi ko diba tumalikod ka……” at isang ngiti ang bungad sa akin.




“Waah… nag patawa siya…. Pinatalikod mo kaya ako kanina… tapos saka ka pumunta sa likod ko… nay… nagpatawa….hehehehe…” at tawanan lang ng tawanan. “Bakit… masama bang gawin yon…heheheh…….” Sagot niya. “O, bat ang aga mong nagising…” dagdag pa niya. “Ah…. Maaga talaga ako kung gumisaing…pati naninibago din sa lugar…heheheh” sagot ko. “Nice… ang ganda ng pendant mo ah…. Sino nagbigay?” tanong niya. Napansin kasi niya yung pendant na suot ko. “Ah, napulot ko yan… di ko naman nakita yung may ari kaya ang ginawa ko sinuot ko. Since buo pa naman yung whole necklace, sinuot ko na. hahahahah” sagot ko. Nagadndahan ako sa pendat na yon kaya isinuot ko na.




Todo kwntuhan to the max. Parang kukulangin ang isang oras kakakwentuhan. Nasa kasarapan kami ng pag uusap ng may maalimpungatan akong nag salita sa aming likod. “Ui, ang sweet niyo naman….. nagdate pa kayo ditto…….” Nakangisi ang mukha ni Vince ng Makita kami. Di ko alam ang gagawin ko. Nagulat ako sa ipinakitang expression ng kanyang mukha. “Ah… hindi kami nagde-date… nakasalubong ko lang siya ditto sa filed eh…. Kaya ayon, nagkakwentuhan kami…..’ pagtatanggol ni Patrick. “ Oo nga Vince,…… nagkasalubong kami…..” pahayag ko. “Ok…” sagot niyang wala ni isang emosyong ipinakita. “Ah pre…sige…alis na ako…..” pag papalaam ni Patrick kay Vince. Isang tango lang ang isinagot niya.




Malayo na si Patrick ng nagsalita si Vince. “Ano anman ang pinagkwentuhan niyo? Yung date niyo o yung pag sesex niyo?”. Nagulata ako sa nagging pahayag ni Vince. Dahil sa napuno ako, tinalikuran ko siya at dire dertesong lumakad pabalik sa bahay. Bigla na lang hinatak ni Vince ang kamay ko, “Kinakausap pa kita ah… wag ka ngang bastos….” Medyo may pagtataas na boses ni Vince. “ano ba ang gusto mong isagot ko… OO… ayon nga ang pinag usapan namin ha…. Yun ba amng gusto mong isagot ko….” Pagtatas ko ng boses. “Sagutin mo ako ng ayos…..” singhal ni Vince. “A stupid question should be answer by stupid Answer…” pagsagot k okay Vince.




Lagi na lang kami nag aaway lalo na pag nagseselos siya. Natahimik siya. “Hindi ka ba nagtitiwala sa akin ha? Wala ka bang tiwala….. bakit ba lagi na lang nagdududa yang mfga pahayag mo?” nalilingid na ang mga luha ko hanggang sa lumaglag na lang aking mga luha. Gad naman niya akong niyakap. “Sorry nah on… di ko talagang maiwasan na magselos eh….. ganun lang siguro talaga pag nagmamahal….kaya sorry na………” at ginawaran niya ako ng halik sa ulo. Puno ng sinseridad ang kanyang mga yakap. Nagtagal kami sa posisyon na yon. Buti na lang at walang katao tao sa paligid.




“ikaw kasi eh…. Sobra ka kung maghinala… ano ba tingin mo sa akin….. pinagbebeta ko katawan ko?.....” panunumbat ko ulit kay Vince. “Sorry na nga hon…sooryyy….. okay….. bati na tayo…… I Love You hon…..”. At siyempre… nagkabati na kami. Haixt. Kakaiba talaga tong si Vince. Napaka childish… Pero kahit ganito siya, Love ko pa rin



Bumalik na kami sa venue. Nagbihis na rin kami at kumain. Hanggang sa nagsimula na ang conference. Dami mga pinag usapan. Scholarship for college, mga kung anu ano pa. Kakapagod din namang making ng making at umupo lang. Haixt. Nung matapos yung conference, diretso na ako sa kwarto at natulog. Sa sobrang pagod tuloy tuloy ang tulog ko.



Nagising ako sa ingay na ginawa ng mga kasama ko. Halakhakan ng halakhakan. Paglabas ko, aba isinama pa ako sa kalokohan nila. Hinanap ng mata ko si Vince pero wala kahit anino niya ang nakita ko. Kaya nagtanong ako. “Alam niyo ba kung nasaan si Vince?” tila natameme sila. “Oy… ano ba…kinakausap kayo di kayo sumasagot.” Pero wala pa ring naglakas loob na sumagot hanggang bumukas ang pinto at iniluwa nito ang pawisan na si Vince. Di pa ito nakakapagpalit ng damit buhat kahapon. Ibig sabihin, hindi ito umuwi kahapon.



Kitang kita ko ang pagkagulat sa mukha ni Vince. Di niya siguro inaasahan na maabutan kami na maagang nagahharutan at maagang nagising. Since bukas aalis na kami, dapat tanghali na kami gigising pero heto gising na kami. “San ka galing hon?” tanong ko. “Ah eh……. Lumabas kami ng mga kagrupo ko eh… ayun nagkainuman at di ko namalayan nakatulog ako…..” histeryang sagot niya. ‘Ah ok……siya matulog ka na ditto….. teka… bakit ba ganyan na lang ang pagkapawis mo?” ramdam ko ang pag iiba ng aura ni Vince. “Wala…… mabanas lang…sige tulog na ako…. Dire deretso siya sa kwarto na di man lang ako niyayakap o hinalikan sa pisngi o labi. Ganun siya pag nauwi siya sa bahay o kaya sa kwarto namin. Di siya nakakalimot pero ngyaon, dinaana lang niya ako na para bang wala siyang nakita. Labis talaga akong nagtaka. Pero pinabayaan ko na lang siya.




Buong araw nag gala lang kaming apat. Di namin kasama si Vince kasi hinyaan na lang namin siya matulog. Nagtataka talaga ako sa kinilos niya. Kaya nung nag gagala kami, lumulutang ang isip ko. Kahit na kinkausap nila ako, di ako makasagot. Wala ako sa sarili. Kaya nagtanong si jonas. “Best, okay ka lang….. kanina ka pang walang kibo jan ah…..” di agad ako nakasagot. Wala akong maalipuhap na sagot sa tanong niya. Bigla anmang sumingit si Richard. “Wag ka ng mag alala dun sa bf mo…… oaky lang yun…… lasing lang yun kaya nagakkaganun yun at wala sa sarili…..”. kaya hindi ko na inisip yung nangyari.




Natapos ang buong araw namin kakalibot. Kinabukasan kasi aalis na kami. Naabutan namin si Vince na nanaoonood ng tv sa living room area. Kakaibang Vince na ang sumalubong sa amin. Balik sa dati. Agad niya akong niyakap at pinangigilan ng halik. Buti naman at bumalik na siya sa dati. “Buti naman at di ka na matamlay tulad kanina……. Sobrang nag alala na nga yang asawa mo eh…” pagbibiro ni Richard. Nagtawanan na aman ang lahat. “Talaga hon… wow…thank you…… at dahil dyan….. may gift ako say o…..” at naghalak hakan ang lahat. “Gusto niyo ban g privacy ngayon ha……..pag bibigyan namin kayo……” pagloloko ni Mark. “Aba… siyemp[re…sabik na sabik ako ditto sa asawa ko…..gusto ko ng sisirin ito….” At nagtawanana naman ang lahat sa pahayag ni Vince. Napuno ang buong kwarto ng mga halakhakan.




Kinabukasan, uwian na, Nagpaalam na ang lahat. Nagpaalam na ako sa mga kagrupo ko at ganun din naman sila sa akin. “So guys… good bye na ito…… niced meeting you……” sabi ko sa kanila. “Oo…mamimiss ko kayong lahat……” sabat ni Josephine. “Thanks sa memories…ma mimiss ko kayong lahat…… lalo na si Kyle…..” ang pabaling na sabi ni Patrick. Kaya ang lahat eh naghiyawan at bumuo ng kakaibang ingay… “Kiss…. Kiss…..” sigaw ng iba. “Oo nga naman…. Total magkakalayo na tayo eh…isang kiss man lang ibighay niyo sa isa’t isa…….” Singit muli ni Josephine. “Mga loko loko talaga tong mga to….. kiss kayo dyan…. Pareho kaming lalaki kay hindi pwede yung hinihil….” Naputol ang sasabihin ko ng maramdaman kong yinakap ako ni Patrick at isang halik sa pisngi ang iginawad niya sa akin. Lalong naghiyawan ang lahat. Di naman nakaligtas sa iba ang mga hiyawan at nakisali rin sila.




Natanaw ko naman sa isang sulok si Vince na halos mag ngitngit. Kasama niya si Mark, Richard at si Jonas. Alam kong nakita niya ang ginawa ni Patrick kaya iisip na naman ako ng paraan para aluin at din a naman magalit yun. Kasi naman eh nakakagulat talaga yung nangyari. Makalipas ang ilang minute nag alisan na ang lahat pero tinawag ulit ako ni Patrick. “Kung sakali man na magkita tayo ulit….may sasabihin ako say o…… asahan mo yan…..” at tuyluyan na siyang umalis. Di na ako nakasagot nun. Gulat na gulat ako sa mga nangyayari. Tapos, Tuloy tuloy na akong pumunta sa sasakyan namin. Dun na lang kami kasi magkikita.




Nang makasakay ako ng sasakyan, tumabi agad ako kay Vince. Naabutan ko siyang nakadungaw sa bintana at hindim maipinta ang mukha. Tawanan naman ng tawanan sila Mark. “Nice Kyle…. May good bye kiss ka pa ah…….ang sweet…..” sabi ni Mark na nanunukso. “Tumigil nga kayo diyan…. Nagulat nga ako sa nangyari…pati di ko naman alam talaga na gagawin niya iyon eh….” Dipensa ko. “As if…ginusto mo rin…” ngitngit ni Vince. “Hon…. Eto na naman tayo…….balik sa dati….. Bakit baa yaw mong maniwala sa akin…..” sabi ko sa kanya. “Bakit….alam mo kung gaano kita kamahal…ipaglalaban kita kahit kanino…… mahal kita ng sobra sobra….. sino ba namang tao ang hindi magseselos kung Makita mo na yung bf mo, may humahalik na iba…. Sige nga…….” Paghihimutok ni Vince.




“Hon…..please naman….alam mo kung gaano din kita kamahal……..alam mo kung ano ang ibinigay ko kapalit nyan….. wag ka kasing mag alala…. Wala namang makakagaw sa akin…sayo lang ako…..” pagpapaliwanag ko sa kanya. “Sorry….sorry sa pagiging seloso ko….kasi di naman maiiwasan yun eh……..alam mo naman yun diba….. ganun kasi kita kamahal…….. di ko kayang mawala ka sa akin…..” at niyakap niya ako at pinupos ng halik sa mukha. At nagsigawan naman silang tatlo. “Wow…… ang cheesyyyy…. Ang drama niyong dalawa…….”. Napuno na ng tawanan ang sasakyan. Pati si Mang Nestor na Driver ng Pamilya nila Vince.




Sari sari ang pinag gagawa namin sa loob ng sasakyan. Kain…. Sound trip…road trip….at kung anu ano pang trip. Medyo mahaba rin kasi ang lalakbayin namin back to Laguna. Medyo matagal din yun. Kakapagod ang byahe katya natulog muna ako. Nagising ako ng huminto ang sasakyan. Isa isa ng hinatid ni Mang nesto r sila Mark at iba pa. Nagising ako na nakapaling pala ang ulo sa balikat ni Vince. Ilang minute pa eh nasa bahay na kami.




Pagpasok namin ng bahay, sinalubong agad kami ni nanay at tatay. Nagulat ako ng Makita kong nandun sila. Nagulat rin ako ng makitang nakaupo sila Tita Rose at Tito Marco. Akala ko sa susunod na buwan pa sila uuwi pero bakit napaaga sila ng uwi?



(Itutuloy)

Campus Figure- Part 9

sa lahat ng mga readers...salamat sa patuloy na pagsuporta....pagpasensyahan niyo na kung medyo nahuhuli ako ng post.... ang hirap kasing isingit eh......laging maraming ginagawa........sana patuloy niyo akong suportahan......

to hon....love you....hehehe

to joemel.... adik...hahahahhaha

to alex, tnx sa pagbasa. salamat din sa pag email mo sa akin.....

to ico, hehehe...sorry kung bitin...

to kearse...hahahah musta hahaha...salamat sa patuloy na pagsuporta...

to russ.... ui musta na...hehehe

norimaru....heheheh gnun pu talaga erh///sarap mambitin...hehehehe

leonheart...hehehe salamat sa pagbasa...

to bx_35...musta...hehehe

at sa lahat.....salamat....




olweiz hir

D.K

_____________________________________________________________________________________

Pag pasok ko, napakabigat ng atmosphere doon. Nakita ko si Jonas na kumakain, tapos tuloy tuloy yung dalawa sa living room at si Vince naman ayon, nakahiga sa kabilang kwarto. Siyempre para malaman ang problema, ako na ang kusang lumapit. Dire deretso kong tinumbok ang kwarto. Nandun siya at tila naghihintay na lumapit ako. Ng makapasok ako sa loob, lumapit siya sa may pinto at isinarado iyon. Mukhang seryoso pag uusapan namin ah.




“Hon, bakit mo ako iniwan sa baba?” maamo kong tanong. “nagtanong ka pa…… pati balewala naman ako say o eh……ayon nga at inihatid ka pa… ang sweet ah……. Sobrang cheesy……. Dinaig pa ako…….” Ang kanyang himutok na sagot. “Asus, nagselos ang tampuhin…… batukan kita jan eh… ano ka ba…. Kahit itanong mo pa kila Richard kung taga saang floor siya….. Kung si Patrick man ang tinutukoy mo…. Wala kang dapat ipag alala…..mayado kang nebyoso ah……..” sagot ko. “Hindi ako nag seselos…. Bakit ba ako magseselos…sino ba siya…. Pati walang kwenta lang yun…” pag gigiit niya. “Naman…… ikaw bay an…. Kala mo kung sino eh…heheheh…. Wag ka ng magalit…….. masyado kang nag aalburuto…….” Patawa kong sabi sa kanya. “Ikaw naman kasi hon, alam mo naman na seloso ako pero ayun ka….sobrang sweet niyong dalawa……. Pati kumanta pa ng love song……. Nga pala…. Di mo sinabi na magaling kang kumanta…….. “ pagtatampo niya ulit. “Hidden talent lang to… at napilitan lang ako….” Ang sagot ko.





“Edi hon,pwede akong humingi ng kapalit bilang pambawi mo sa akin…” tila isang batang humihingi ng kendi si Vince. “Oo….basta yung accurate lang sa panahon ha….” Sagot ko. “Eh nagugutom ako eh…” sabi niya. “O siya tara…. Kain tayo…” pag yaya ko sa kanya. “Eh iba gusto kong kainin eh…” isang pilyong ngiti ang iginawad niya sa akin. “Aba…. Teka……di pwede iniisip mo……..tumigil ka jan ha……. May session pa tayo mamaya sa baba…” pag iwas ko sa gusto niyang gawin. “Pero gusto ko nang matikman ang hon ko eh….please na….” at bago pa ako makagalaw eh ikinulong na niya ako sa kanyang ng bisig.,….. “Ngayon wala ka ng kawala….” Natatawa niyang sabi.





Siguro narinig nila ang pinag gagawa namin kaya sumigaw si Richard. “oy kayong dalawa,… maaga pa para maglampungan… may mamayang gabi pa kayo…….. mahiya naman kayo…” habang tumatawa. Sumagot naman si Vince….” Par, pasensya…. Di ko na mapipigilan to eh…naku…ah……. Inggit ka lang siguro…hahahahah”. At nagsagutan ang dalawa. Sa huli, tumigil din ang dalawa. Hindi ko pinayagan na kung anong milagro na naman ang gawin ng mokong na to kaya nagyaya na akong lumabas. Parang batang nawawala si Vince dahil sobra ang pagkakayapos nito sa akin.





“Ang sweet naman ninyo par……. Pasubok naman oh…” pilyong sabi ni Richard. Sinagot ulit ito ni Vince, “pasensya na…. sa akin lang tong Hon ko….” At sabay tawanan. Buti naman at nanumbalik na ang sigla nitong Si Vince. Puro halakhakan na lang kami sa loob ng room hanggang sa tumunog na yung alarm. “Calling all participants, please proceed to the conference immediately… thank you…” At saby sabay na kaming bumaba. At tiyempo paglabas namin, nandun ang grupo ni Patrick.





“Ui,,….. sabay na tayong lahat bumaba…” paanyaya ni Mark sa kanila. At tinugon naman nila ito agad. Nagulat ako sa ginawa ni Vince, aba, ayaw atang papigil at tuluyan akong inilapit sa kanya at parang ayaw niyang lumayo ako sa kanya. Tumingin lang ako sa kanya at natawa. Bumulong siya. “Anong tinatawa mo dyan?”. “Para ka kasing may sayad eh….” Sagot ko. Hindi ko namalayan nab ago kami makarating sa elevator eh pinagsarhan na kami nila Mark. Mga loko loko talaga tong mga to. Siyempre walang choice kundi maghintay na naman para sa elevator. SDahil sa kakulitan ni Vince, di ko napansin si Patrick.





“Ui, andyan ka pla…. Di ka man lang nagsalita…..” pagbati ko sa kanya. Nakakahiya nga eh, kanina pa pala siya eh hindi ko pa napansin. Nasa likod kasi siya eh. “Okay lang yun……heheh…” nakangiti pa rin siya at lumabas na naman ang malalim niyang dimples. Waah…heheheheh…” Oo nga pala… Pat… si Vince….. Vince si Patrick…heheheh” at nagkamay naman sila. “Ikaw yung pinanlaban nung isang grupo dib a… yung magaling magpiano…..” pahanga niyang tanong. “Ah…oo ako yun…heheh…hindi naman magaling… tsamaba lang yun…” pagpapahumble ni Vince. Hnaggang sa bumukas na yung elevator. Todo kwentuhan pa ang dalawa na animo’y magkabati talaga… alam kong may galit si Vince kay Patrick… hindi naman sa galit, inis lang…hehehehe.





Pagka baba namin diretso na kami sa grupo namin. Siyempre magkasabay kami Patrick pumunta kaya etong si Josephine eh todo ang kantyaw… “Wow magkasabay ang magsyota….hahahahahah…” pambungad niya.. “oy… magsyota ka jan…. hindi kami talo nitong si Patrick…… Diba….” Pag saogt ko naman. At nagtawanan. Nagsimula na yung conference. Una muna eh yung mga data analysis. Nag discuss ng mga ilang oras tapos break then umpisa na ulit. Maghapon kaming ganun at natapos kami ng mga 5 ng hapon. Nagyaya si Patrick na lumabas kaming magkakagrupo, pero tumanggi ako. Pero pinipilit nila ako. “Pagod kasi ako eh…..Pwede sa makalawa na lang……pasensya ha…….” Pagpapaumanhin ko. “Yeah….his right….. sa makalawa na lang…pati dir in naman tayo mag enjoy pag wala tong mokong na to eh…..” pahayag ni Josephine. Kaya bumalik na kami sa sarili naming kwarto.Siyempre nagkasabay na naman kami ni Patrick. Nung nasa tapat na kami ng room, hiningi niya no. ko. Binigay ko naman. Hiningi ko rin yung sa kanya. “sige…… pahinga ka na…baka magkasakit ka pa…….” sabi niya. “salamat….ikaw rin….” At pumasok na kami sa kwarto.




Pagpasok ko walang tao. May note yung tatlo na lumabas sila para kumain. Akala ko pa naman may makakasama ako sa pagkain. Tapos biglang tumawag si Vince. “Hello hon…. Asan ka na?” tanong ko sa kanya. “Hon, di pa ako makakauwi eh…… Lumabas kasi kaming magkakagrupo eh… di ako makatanggi sa kanila…….. sino ba kasama mo dyan?” tanong niya. “Ah gnun ba,.,,… ingat ka Hon… okay lang ako ditto….wala akong kasama eh…..wag kang mag alala…… magpapahinga lang naman ako eh…. Pati bababa muna ako gawa ng kakain ako…..” sagot ko naman. “Ah…okay…ingat ka dyan ha……pahinga ka na agad ha….Love you hon…bye…” sabi niya. “Love you din Hon…” at binaba na namin yung phone. Sakto paglabas ko siya rin naming paglabas ni Patrick. “Oi….. San ka pupunta….” Tanong niya. “Ah…sa baba… kakain lang ako dun sa may fast food dun…wala kasi akong kasama,…. Iniwanan ako ng mga mokong…..solo flight tuloy ako. “tugon ko. “ah gnun ba…..wait lang ha…samahan kita…hintayin mo ako……” sabi niya. “Ah…wag na….sasamahan mo pa ako…. Kaya ko na sarili ko…..” pagtanggi ko. “Hindi……sasama ako…heheh……..pagbigyan mo na ako this time.”. Sa pagpupumilit niya napaoo niya ako.




Sa may food court kami kumain. Unti lang ang kumakain. Umorder ako nung magagaan lang sa tiyan na pagkain. Tapos umorder din siya. Dami niyang inorder na dessert. Siya rin ang nagbayad ng akin. Nakakahiya na nga eh. Todo kwentuhan kami. Medyo malapit ng onti yung lugar namin sa kanila kay nagbalak na pumunta sa amin. “Bisita ako sa inyo minsan ha… san ba bahay niyo?” pagtatanong niya. “Naku….maliit lang ang bahay namin…heheheh…simple lang yung amin…..heheheheh…” pagtatanggi ko. “Okay olang yun…. Di naman ako tumitingin sa klase ng bahay. Masarap kasama si Patrick. Magling kausap at may sense, medyo napatagal yung kwentuhan namin at inabot na kami ng gabi. Nagyaya na rin akong tumaas. Ng good night muna nsiya sa akin at nag good night din ako.




Pagpasok ko nandun na yung tatlo pero wala pa rin si Vince. Kaya ako nagbihis muna at natulog na. Tinanggal ko muna yung salamin ko at tuluyan nang natulog. Natulog na rin yung tatlo kasabay ko.




Naalimpungatan na lang ako ng may yumakap sa aking katawan. Pagmulat ko, naaninag ko ang mukha ni Vince. Naamoy ko ang alak na ininom niya. Talagang pasaway tong lalaking ito. May special conference bukas eh naglasing lang. Ang higpit ng pagkakayakap niya sa akin. Gumagala ang kanyang mga kamay at alam ko na kung saan tutungo iyon kaya bago pa man may mangyari, pinigilan ko na siya. “Hon….. gabi na…. tulog na tayo….” Sabi ko. “Sige hon… pasensiya ha… nasabik lang ako sayo eh….”. At iyon na nga at natulog na kami.




Sa kanilang 4, ako ang naunang nagising. Kaya lumabas muna ako ng kwarto at bumaba sa pinaka baba. Mamaya pang 10 ang simula ng next conference namin. Since nagising ako ng 6 ng umaga, nagdecide ako na magjogging. Lilibutin ko ang mahabang area ng lugar. Marami akong magandang nakita, mga bench, garden, fountains, rest area, parking space at kung anu-ano pa. Since dala ko ang cell phone ko, biglang may nagtext.




“Good Morning partner… how’s your sleep… kope na okay lang…miss you na agad…hehehehhe……sobrang kulit mo kasi hehehe…..joke lang…..gising ka naba?” si Patrick ang nagtext. Nireplyan ko. “Good Morning din… ok lang naman ang tulog ko…mahimbing naman…heheheh.. Oo kanina pa ako gising…andito nga ako sa labas eh,.. nagjojogging…”. Nagreply agad siya. “Ah ganun ba…. Heheh…..cute mo talaga….. kahit na pawisan ka….. Sarap mong pagmasdan sa malayuan lalo na pag nasisisnagan yang mukha mo…..” Nagulat ako sa reply niya kaya sinalat ko na agad ng aking mata ang paligid at hinanap siya. Palingon lingon ako sa likod harap at gilid. Nang hindi ko siya Makita tinawagan ko siya. “Hello…..” sagot niya. “Hoy Mr. Jake Patrick Villanueva… wag mo nga akong pinagtataguan jan at pinagloloko…asan ka ba,,,, di kita Makita….niloloko mo lang ata ako eh……” maghaba kong tugon. Tawa lang siya ng tawa kaya nainis ako.





“Hoy…ikaw ha,…… bahala ka jan….patay ka sa akin pag nakita kita… bubugbugin kita…heheheheheh //…” pananankot ko sa kanya. “Asus… nagtampo ka na agad…… Sige… talikod ka…. Makikita mo ako…” at tumalikod nga ako. Hinahanap ko pa rin siya. Pero wala… Nagulat na lang ako ng magsalita siya. “Ang sabi ko diba tumalikod ka……” at isang ngiti ang bungad sa akin.




(Itutuloy)

Campus Figure- Part 8

sa lahat ng sumsubaybay...salamat po....waaah...pasensya kung medyo natatagalan ha....dami kasing ginagawa eh....hehehe

Love you Guys...hehehhehe

sa mga nagcococmment...salamat...

may napansin akong isang author na magaling yung way niya kung paano magsulat...heheh galing nun ah..name niya ata eh Walrus Mark ba un...hehheh....


Olweix hir...

D.K


_____________________________________________________________________________________


Halos matulala ako sa mukha ng makakagroup mate ko. Kani kanina lang eh abot tanaw ko lang sa isang tabi ngayon eh kaharap ko na. Isang ngiti ang pambungad niya sa akin. Kitang kita ko ang malalim na dimples sa kanyang pisngi. Shit. May dimples ang loko… Natutulala kasi ako pag yung kaharap ko may dimples. Nagising na lang ako sa aking paglalakbay diwa ng kulbitin niya ako. “Ayos ka lang” tanong niya. “Ah eh….ayos lang…heheheheh”. Sabay na kaming pumunta sa grupo. Nauna akong umupo kasi alam ko naman na hindi siya tatabi sa akin pero laking gulat ko ng mapansin kong umupo rin siya sa tabi ko. Tumingin lang ako sa kanya. At lumingon din.





“Mga guys, keep silence muna……. Di pa tapos yung instruction…” pag aanounce ng MC dahil nagkakagulo. After 5 mins. Nakaayos na ang lahat. “Okay…. Next niyong gagawin ay getting to know each other…….. bibigyan namin kayo ng 30 mins. Para makapagkilala sa isat’isa. And timer starts now…”. At yun nga ang ginawa namin. Nagpakilala kami. Buti na lang at di mahiyain ang mga kasama ko kasi lahat kami tawanan ng tawanan. Pinaka kalog doon si Josephine. Sobrang nakakatuwa siya. SIya una nagpakilala.





“Guys.. Im Josephine from Rizal and im 4th year student….. Single….. actually kakasingle lang last 5 months…heheheheheh……. Im ready to mingle…hahah” at tawanan…… Kakaiba ang pagpapatawa niya. Nakailang tao na ng sumapit sa mystery man na katabi ko. Halos lahtb napatigil. Nakatitig sila sa maamong mukha niya….. Sino ba naman ang di tititig sa kanya, ngiti pa lang swak na. “Hi, im Patrick from Cavite nerby Laguna…actually konting byahe lang andun na kami…. And im 16 years old, single… and interested in Friends and lalo na sa isang tao jan……” Hindi ko inaasahan ang pagtingin niya sa akin ng mga panahon na iyon. Nakatingin ako sa kanya ng Makita kong tumingin siya sa akin pagkatapos sabihin na interested siya sa isa ditto. Lahat nagkamayaw at nag sihiyawan. Napansin kasi nila ang pagtingin sa akin ni Patrick. Nahiya tuloy ako at namula.





Sumunod naman ako. “Ako nga pala si Kyle Archangel from Laguna, and 16 years old…” napakaikli ng aking pagpapakilala. Pero biglang nagtanong itong si Josephine. “in a relationship kaba o single…”. Tila inaabangan ng lahat ang sagot ko. Ano ba ang importanete sa sagot ko.





“Ah eh…its complicated…heheheh” at halos naghiyawan na naman. “So complicated pala eh….. pwede pa rin yan…. Pwede pang makipag relasyon…. Di ba Patrick..” pag tutukso ni Josephine. Parang may sayad talaga tong si Josephine. Mantakin mo bang pag partnerin kami nito ni Patrick. Sobrang nahihiya talaga ako. Kakainis. Pareho kaming lalaki tapos pag partnerin kami. Lokohan ang nagyari. Kung anu ano ang pinag usapan at bangkang Bangka si Josephine. Feeling ko close na kami kahit ngayon pa lang kami nagkakila kilala. Matapos ang oras na binigay sa amin, pina ayos na kami ng upo.





“Announcement…… jkelangan po niyo na pumili ng isang pares ng partner ng bawat grupo. Diskarte niyo kung boys-girl, girl-girl or boy-boy……. Maging matalino kayo sa pagpili kaya good luck…….. ang another thing kelangan niyong magpakita ng talent…” At lahat nga ay nagusap usap. At talagang may sayad tong si Josephine, aba kami ni Patrick ang pinili…… At agad naming sumangayon ang lahat.





Matapos makapili, isa isang pinaakyat sa stage ang mag partner. Ang iba boy at girl, yung iba namn ay girl at girl at napakadami naming boys tandem. Hinahanap ko ng tingin Si Vince at nakita ko na may kasama siyang babae at halatang sila ang napiling magpartner. Saktong pagtingin k okay Vince, tingin agad siya. Isang ngiti ang binungad niya at ngiti rin ang iginanti ko sa kanya. Nakita ko rin si mark, Jonas at Richard pero di sila yung pinanlaban. Ilang saglit lang ay btinawag na yung grupo nila Vince. Di na ako nagulat sa nakita kong paghiyawan ng mga babae sa kanya. Ngumiti na lang ako. Isang romantic song ang kinanta nila. Bale si vince nag piano lang tapos yung magandang babae eh kumanta. Ang kinanta niya ay WE BELONG. Yan ang isa sa tinutugtog ni Vince sa bahay nila minsan.



“Don’t you know that we both belong, baby,
Don’t you know that we will last forever,
Don’t you know that we both belong,
I knew it from the start… We belong…”



Matapos siyang kumanta nagsitilian ang lahat. Palakpakan at hiyawan. Makalipas ang ilang grupo kami na ang sumunod. Nasa backstage kasi kami eh. Nagnginginig talaga ako. First time kong kumanta sa harap ng marami. Sa totoo lang eh hindi alam nila Richard, Jonas, mark at Vince na may talet ako sa pagkanta. Nalalamig ang kamay ko ng maramdaman ko na lang na may humawak nit. Nagulat ako at di ko naigalaw ang aking kamay. “Wag kang kabahan….andito lang ako…..” nagulat ako sa inasta ni Patrick. Hinawakan niya ang kamay ko at binitawan lang ito ng tinawag na ang pangalan ng grupo namin. Sa umpisa ng tugtog, kitang kita ko ang pagaabang ng mga audience. Mula sa malayo, kitang kita ko ang pagtataka nila Vince. Ang title ng kanta ng kinanta namin ay Way Back into love. Unang kumanta si Patrick.


Patrick:
“I've been living with a shadow overhead,
I've been sleeping with a cloud above my bed,
I've been lonely for so long,
Trapped in the past,
I just can't seem to move on!


Kyle:
I've been hiding all my hopes and dreams away,
Just in case I ever need them again someday,
I've been setting aside time,
To clear a little space in the corners of my mind!

Duet:
All I wanna do is find a way back into love.
I can't make it through without a way back into love.
Oooooh.

Patrick:

I've been watching but the stars refuse to shine,
I've been searching but I just don't see the signs,
I know that it's out there,
There's got to be something for my soul somewhere!

Kyle:
I've been looking for someone to she'd some light,
Not somebody just to get me through the night,
I could use some direction,
And I'm open to your suggestions.

(Both)
All I wanna do is find a way back into love.
I can't make it through without a way back into love.
And if I open my heart again,
I guess I'm hoping you'll be there for me in the end!

Kyle:

There are moments when I don't know if it's real
Or if anybody feels the way I feel
I need inspiration
Not just another negotiation

(Both)
All I wanna do is find a way back into love,
I can't make it through without a way back into love,
And if I open my heart to you,
I'm hoping you'll show me what to do,
And if you help me to start again,
You know that I'll be there for you in the



Matapos ang kanta, humarap sa akin si Patrick na lalong nagbigay ng malakas na hiyawan. Kalampagan sa loob ng Conference hall. Ingitan at sunod palakpakan. Masaya ako at nasiyahan sila sa ginawa namin pero sobra akong napaisip sa kakaibang ikinikilos ni Patrick. Pagbalik namin sa upuna, panay congrats ang salubong sa amin. Biglang sumabat si Josephine…..”Guess this means a celebration….. hahahha”. Sumabata naman ang isa naming kagrupo. “Para saan?” Sumagot naman si Josephine. “Kasi… mukhang nagkakadevelopan na yung dalawa……” At nagtawanan at naghiyawan.. May sayad talaga tong si Josephine. “Kaya paying kapatid lang, isecure mo nay an Pat…. Mukhang maraming aali aligid dyan……”. Lalong luamala ang sitwasyon. Kasi naman tong si Patrick, kung anu anong kasweetan ang pinakita kanina bago magsimula kaya ayan pinagtutukso kami.




Inanounce ng M. C na magkakaroon ng 1 hour break ang lahat at pagbalik proceed na sa mag accountability na dapat gawin. Hinahanap ko si Vince pero hindi ko Makita kaya direderetso ako sa may elevator. Nakita ko naman sila Richard at si Mark. Buti na lang at maymakakasabay ako. “Nice one kyle boy… ang ganda ng boses…. Nakakainlove…heheheh….. pero….” Masayang sabi ni Richard. “Pero ano?” tanong ko. “Lagot ka kay Vince… hala ka…….. hahahah…” at tinatakot nila ako. Hanggang makarating kami sa may elevator.




Pagbukas namin ng elevator pumasok na kami at bago namin isara narinig namin ang pagtawag ng isang lalaki. Di ko nakita kung sino yun kasi busy ako kakacheck ng msg. sa inbox ko. Puro text ni Vince. “Hon, una na ako sa taas…. Ingat…” yun ang pinaka huli niyang text. Umaandar na kami at sa kasabay ng pag andar eh mga ungutan ni mark at Richard. Parang mga sira, tawa ng tawa. Sinubukan kong icontact si Vince pero di niya sinasagot lagi niyang binababa. “Ahgghh….” Paghihimutok ko. “O bakit ganyan ang paghihimutok mo?” pangiting tawa ni Richard. “Kasi naman eh….nakkakaasar… ayaw sagutin tawag ko……. Di ko maintindihan kung bakit….wala naman akong ginagawa…..bigla na lang siyang umalis sa baba….”. Di ko ininda kung may tao man. Di ko rin naman nakita kung sino yun at tsaka nakatalikod naman siya.




“Kasi naman… nagselos yung tao…… di mo masisisi…mahal na mahal ka nun….” At tila nanunukso pang sabi ni Richard. “Anong selos ang pinagsasabi mo?....Ano naman pinagselos nun…. Wala nga akong ginagawang masama…..” pagmamaktol ko. “Siguro sa tingin mo wala……pero nasaktan yun kanina…lalo na nung kumanta ka……” sabay tawa. Nagulat na lang ako ng biglang sumabat yung kasabay namin sa elevator. “Mukhang ako ata yung dahilan nung pagtatampuhan niyo ah…” ang seryosong sabi ni Patrick. Waahhh,…di ko alam na siya pala ang kasabay namin. Nagulat talaga ako at natulala. Nanumbalik lang ang aking presensiya ng tapikin ako ni Mark.




“Pasensya ha…….wala kang kasalanan…… wag mo ng intindihin yun…..kasi itong dalawang ito eh…” pagpapalusot ko. “O, kami pa sinisi…… nga pala…. Di mo ba kami ipapakilala sa ka-i-bigan mo…este kaibigan mo…”. “Oo nga pala….. Pat, si Mark at Richard mga kasama ko at Richard at Mark… si Patrick, kagrupo ko. “ At nagkamayan sila.




Same floor din si Patrick katulad namin at katapat lang ng room nila ang room namin. Nag uusap kaming apat ng bumukas ang pinto. At iyon, inilabas nito ang imahe ni Vince at nagulat sa nakita. Sabay sarado ng pinto. Kaya nag paalam na kami agad sa isa’t isa.




(Itutuloy)