sa lahat ng naghintay...pasensya na ha......busy lang talaga ako...tapos nagkapwoblem pa ako....nxia ha.......
bhest....ok na...na buksan ko na...
hon.....nxia kung di tayo nakakapagusap ha...
sa lahat ng readers ko...maraming maraming salamat sa pagtutok...
olweix hir...
D.K
______________________________________________________________________________________
Masagana ang lahat ng pumunta kami sa dining table. Mababakas sa mukha ng lahat ang kasiyahan. Lalo na sa mukha namin ni Vince. Ang sarap ng pakiramdam na tanggap na ng mga magulang namin ang lahat. Alam ko na hindi pa nila masyado kami tanggap pero dadaan ang mga taon eh mattanggap rin nila kami. Isang pagsasalo na talagang makapagsasabi na masya kami. Nandyan ang nagkwentuhan kami tungkol sa amin.
“Anak…. Kealn pa ba kayo nagging kayo nitong si Sir Vince?” tanong ni Nanay. “Naku, nay…. Wag niyo na akong tawaging Sir…… Anak na lang din o kaya Vince… kasi po kapamilya ko nap o kayo mula ngayon….” Singit ni Vince sa usapan namin. “Naku… nakakahiya naman poi yon…” sabi naman ni tatay. “Naku balae…. Okay lang yun….masanay ka na…” sabi ni Tita Rose. Halos matuwa ako sa narinig ko. Akalain mo ban a tawagin sila nanay na balae. Para na nga kaming ikakasal nito ni Vince. Pero napansin kong medyo di nakikisama si Tito Marco. Siyempre alam ko na nahihirapan siyang tanggapin. Pansin kong napansin din ito ni Vince. “Pa… may problema ba… bakit ang tamlay ninyo?” agad namang nagbaba ng ulo ang papa ni Vince. Ilang sandal pa… umimik na rin ito.
“Medyo nalulungkot lang ako….Kasi…. din a maTutuloy yung pangarap ko….” At nagbaba ulit ng ulo. “Ano naman po ba yon Pa?” tanong ni Vince. “Kasi… gusto kong magkaapo….. pero ngayon…din a matutuloy….” At tila nahabag ako sa dinaramdam ni tito Marco. Napansin ko na lang na lumapit si Vince kay Tito Marco. “Pa…. sus…. Di naman problema yun eh….pwede naman kaming mag ampon ni Hon….” Pagbibigay sigla ni Vince. “Pero…iba kasi kung may lahi natin……” malungkot na tugon pa rin ni tito Marco.”Madaming paraan dyan papa…. Pwede namang magkaroon ng mga artificial insemination. Di bap o……” sagot ni Vince.
Nang marinig yon ni Tito Marco, bumalik ang kanyang sigla at pag asa na magkaroon ng Montellan na Apo. Siyempre dapat intindihin ko ang dinaramdam nila. Mahirap nga namang magkaroon siya na apo kung kami lang ang mag gagawa. “Kyle…pasensya ka na sa inasal ko ha…. Masyado kong pinalaki ang problema…” pagpapaumanhin ni Tito Marco. “Ah ok lang poi yon…naiintindihan ko naman po kayo…….” Sagot ko.
Natapos an gaming mga usapan bandang alas onse ng gabi. Gabi na at may pasok pa kinabukasan. Nagpaalam na kami kila Vince. “Sige po…uwi nap o kami…… salamat po ulit sa lahat……” sabi ko sa kanila. “Walang anuman iyon….. basta isipin mo lagi na Welcom ka ditto sa bahay namin anytime you want…and you belong to our family…..” sabi ni Tita Rose. “Thank you po…” at tumalikod na kami.
Bigla namang sumitsit si Vince. “Hon…kinalimutan mo ako….wala bang good night kiss?...” himutok ni Vince. “Hon naman… nakakhiya oh……..”sabi ko sa kaniya. “Ok lang iyan…..” at bigla nalang akong siniil ng halik ni Vince. Nakakahiya nga eh… Isang hagithitan ang narinig namin. “O tama na yan at baka hindi na kayo mapaghiwalay. At umuwi na kami. Mahimbing ang tulog ko ng gabi na iyon at umaasa na maging maganda ang bukas.
Dumaan ang ilang araw at sumapit ang 5th monthsary namin ni Vince. Isang magandang umaga ang araw na iyon. Pero nasira na lang ito ng bigla kaming ipatawag sa council room o guidance office. “Mr. Kyle Archangel and Mr. Vince Montellan, please proceed to the guidance office immediately….” Announce ng announcer ng school. Ano naman kaya ang gagwin at ipinatawag kami.
Buti na lang at nagkasalubomng kami ni Vince at sabay na kaming pumunta doon. Pagpasok namin, nakita namin si Anna kasama ang mga kabarkada niya. Siyempre kinabahan ako. Hinawakan naman agad ni Vince ang kamay ko upang iparamdam na hindi dapat ako matakot. At pinaupo kami ng guidance officer.
“Ipinatawag ko kayo dahil meron tayaong problem na dapat ayusin….. We hereby a complain of Ms. Anna of something relationship about you…… Gusto sana naming klaruhin ang lahat….” Halos talunin na ng puso ko ang dibdib ko. “Pero Mrs. Reyes….. wala naman po kaming nakikitang masama…….. and to think of it… no rules concern na nalabag kaming dalawa…..” pagtatanggopl ni Vince. “Your right Mr. Montellan….. tulad ninyo ayan ang ipinapaliwanag namin ditto kila Anna at sa mga kabarkada niya…..” pagsang ayon ni Mrs. Reyes.
“Pero mam…. Wla ngang nilalabag silang rules… eh si Mer. President…diba siya ang dapat maging role model sa lahat…hindi yung siya pa ang nangunguna sa paglandi……” sarcastic na sabi ni Anna. “And what do you think of me… isang kaladkarin…. Oo kami ni Vince… pero we show our sweetness behind the school….. hinding hindi kami nagpapasweet public in the school…..” pagtatanggol ko sa sarili ko. Nanggigigil na talaga ako ditto. “So what… eh di kayo na…. Magpakasweet na kayo sa isa’t isa pero your actions are not suitable to the students./.. di accurate na makita na parehong lalki ay magkarelasyon….isang kasiraan sa school yon…” pasigaw na sabi ni Anna. Sabay ng pagbukas ng pinto.
Lahat kami nagulat ng makitang pumasok ang papa ni Vince. Bakit siya nandito. Kanina pa siyang nakikinig sa labas ng pinto. “So Ms. Magaling…are you trying to impart to my SONS na they are the destroyers of the image of this school….? Ayan vba ang dahulan kung bakit mo ako ipinatawag ha….” Gulat na gulat si Anna sa narinig. “Pero sir…dib a kayo magagalit ha…. Na may relasyon ang anak ninyo sa kapwa lalaki?” pagmamatigas ni Anna. “So what….. anong gagwin ko….. I am proud of both of them…. Bakit ko naman sila ikakahiya…. Eh alam ko naman na matitino sila….. di ba? At saka…. Kung sinasabi ninyo na kasiraan ang anak ko at si Kyle… so I have to decide na I drop out sila ng school and enroll them to another school…. What do you think Mrs. Reyes…..”
“Di nap o dapat umabot doon sir…. This case should vbe closed……. Wala namang ginagwang masama sila eh…. So Anna… your complaint is no longer active and dismissed…..” pahayag ni Mrs. Reyes. Kitang kita ko ang pagkapahiya ni Anna. Alam ko ang sobrang pagtutol niya sa relasyon namin Ni Vince. Kasi hanggang ngayon… alam kong gusto pa rin niya si Vince.
Lumabas na kami at nakausap namin si Tito Marco. “Dad… slaMAT HA,,,,” sabi ni Vince. “Ok lang yun anak…. Basta kayo pa….. Nga pala… Ayo nab yung Anna na nababalitaan kong syota mo dati?.... buti at hindi ko siya nakilala… kung hindi…baka kung ano pang masasakit na salita ang marinig niya sa akin…..” sagot ni tito Marco. Nagtawwanan klami. “Sige… alis na ako…….” Paalam niya. “Ingat po kayo…” sabi ko naman kay Tito Marco.
Tila nabunutan na ng tinik ang aking dibdib dahil nangyari. Ngayon, la nang magawa sila Ana. Ramdam ko ang bigat ng damdamin nila. Alam ko na may susunod pa dun. Mas gugustuhin pa nilangh mapahiya kaysa sa sumuko. Hindi ko alam kung bakit ganun na lang ang galit sa akin si Ana. Oo alam kong nagging sila Ni Vince pero di sapat yun para magalit siya sa akin. Tapos na sila at wala na siyang magagawa.
Last subject na namin yun at patapos na nang may nagtext sa akin. Pag buklat ko si Vince. “Hon, kita tayo mamayang uwian. May pupuntahan lang tayo…..”. “Ok…..Hintay kita dun sa tagpuan natin dati.” At yun. Nang matapos yung klase namin, dumeretso na ako dun sa may tagpuan namin. Kararating ko lang ng dumating lang din si Vince. “Hon, san tayo pupunta?” tanong ko sa kanya. “Secret…. Surprise na lang…hahahahahah”. At yun na nga at sumakay na ako sa sasakyan nila Vince. Habang nag byahe, nakikinig muna ako sa music ng radio ng sasakyan. Medyo inantok ako kaya natulog ako. Maya maya ay naramdaman kong may kumalabit sa akin. Nakahinto nap ala kami.
“Hon, ang himbing ng tulog mo ah….. hehehehe…” sabi sa akin ni Vince. “Medyo pagod lang kasi ako eh…..” sagot ko. Pagkababa ko, dun ko lang nalaman na nasa may Bulacan kami. “Hon… ang layo ng nilakbay natin ah…..” sabi ko. “HEheheh….. medyo lamng naman….” Sagot niya. Dinala niya ako sa Ancestral house nila. Wow… kahit na luma iyon, di mahahalata kasi na panatili nila yun. “Hon, nagpaalam na ako kila Nanay at Tatay tapos kila Mama na ditto muna tayo ng tatlong araw. Since Friday naman ngayon eh. At, since monthsary natin ngayon, gusto kong magkasolo tayo.” Pahayag niya. Napaoo na lang ako. Pagpasok namin, nakita ko aghad ang mga nakahandang pagkain sa lamesa. Wow pinaghandaan ah. AT naupo na kami.
“Hon, happy monthsary….. sabi ko sa kanya….” At humalik ako sa lips niya. Gumanti naman siya. “Happy monthsary din Hon… I Love You so much………” sabi naman niya. HaIXT.. ANG SARAP MABUHAY LALO NA pag may nagmamahal sayo. Sabi nga nila, walang magagwa ang mga nagawa mong mga achievements sa buhay mo kung hindi mo naransang umibig o ibigin man lang. Bigla siya naglabas ng kahon. “Hon, gift ko say o… love you..sana ingatan mo ha.” Binuksan ko ito at isang bracelet ang iniluwa nun.
Isinuot niya ito sa akin at yumakap siya sa akin. “Ingatan mo yan ha…… nakaukit jan ang V-K… means Vince and Kyle…….” At kitang kita ko ang sinseredad niya. Tapos bumalik siya sa upuan niya. Tuwang tuwa ako sa ibinigay niya. Nahiya tuloy ako sa ibibigay ko sa kanya. Pinagipunan ko talaga to. Pinaukitan ko rin ito ng V-K.
“Hon, may surprise ako say o….” sabi ko. Nakita ko ang buong atensyon niya. “Eto o” at ibinigay ko ang isang kahon. Kitang kita ko ang katuwaan sa kanyang mga mata.
(Itutuloy)
Sunday, September 19, 2010
Tuesday, September 7, 2010
Campus Figure- Part 12
sa mga natatagalan./....sorry ha...talagang busy lang eh......salamat sa mga patuloy na nagcocomments sa akin.....at sa mga readers ko...sana comments pa rin.....sa mga readers dati ng story ko...sana magparamdam na kayo.....
heheheh...
sana magustuhan ninyo yung susunod na part...heheheh
olweix hir...
D.K
Light on – David Cook Music Code
______________________________________________________________________________________
“Hello kyle….. Asan ka…..” tanong niya. “Pauwi nap o….. hinihintay ko lang po si Vince.” Sagot ko. “Ah ganun ba…. Pagnagkita na akyo ni Vince sabihin mo umuwi agad ditto kasama ka…may mahalaga lang tayong pag uusapan…” ang sabi ni Tita Rose. Napaisip ako. Ano kaya yung pag uusapan namin.
Habang hinihintay ko si Vince, nasalubong ako ng grupo ni Anna. Kung may mga tao na natanggap kami, meron ding mga tao na talagang salungat. “Uy… nandito pala ang syota ng astig na Campus Figure ng school natin…” sabi ni Anna na nangungutya. Sabay tawanan ng malakas. Tila nanliliit ako sa mga naririnig ko pero ano ba ang dapat gawin ko kung hindi ipagtanggol ang aking sarili. “Slamat sa magandang introduction Ms. Montenegro….” Sabi ko sa kanya. “Wow…. Nagpapaka demure pa si Ms. President………..di bagay…….hahahah….” pahayag naman ng kasama ni Anna na babae. “Correction lang po…. Di po ako nagpapakademure lang……. Nilalagay ko pa sa utak ko na kahit konti kailangan kong respetuhin ang kapwa ko mag aaral as the president of The school…. And siguro kayo rin… You should know how to respect the leader in front of you… dahil napakapanget naman kung galing nga kayo sa magnadang pamilya pero ang galing pa sa mababang uri ng pamilya ang may masasabi nating may manners….” Mahaba kong tugon sa kanya.
Tila napuno si Anna. “so gusto mo ng respeto…..ha….. kung gusto mo nun…ipakita mo na dapat kang igalang…na ikaw ang role model at hindi yung ikaw pa ang nagpapakita ng mga kalandian at kalaswaan sa school…. You should know your responsibility and you should know the immorality na ginagawa niyo….” Natigilan ako sa sinabi niya. “And you should know na para sa inyo tama yan…pero sa mata ng tao at sa mata ng Diyos…. Your such a freak….” Dagdag pa niya saby alis sa aking harapan.
Hiyang hiya ako sa nangyari. Tila mawawalan ako ng lakas na tumayo at namalayan ko na lang na tumutulo ang mga luha sa aking mukha. Tama ang sinabi ni Anna. Ako ang dapat na maging role model. Ako ang nakaktaas at ako ang dapat nagpapakita ng tama at hindi mga kamalian. Pero mali ba ang magmahal… Mali ba ang sundin mo naman ang puso mo. Mali bay un ha. May nilalabag ba akong objectives ng school. Bakit ba humantong pa sa ganito.
Nasa ganong katayuan ako ng Makita ako nin Vince. “Hobn… bakit ka naiyak…… anong nangyari…sino may gawa niyan ha….. sabihin mo……” pagmamalasakit sa akin ni Vince. Di ako Umiimik. Nakatulala at pinahid ko ang aking mga luha. Hindi pa rin nawawala ang mga katagang sinabi sa akin ni Anna. Hindi rin tumitigil si Vince sa kaalao niya sa akin. Hanggang sa natauhan ako. Naalala ko na pinapapunta kaming dalawa sa bahay nila. “Hon…. Pinapadiretso nga pala tayo ni Tita Rose sa bahay niyo… may paguusapan lang daw tayo….” Ang tangi kong nasabi.
Namalayan ko na lang na nandun na kami ng tumigil ang sasakyan. Pagpasok namin, kakaibang presensya agad ang aking naramdaman. Para bang may hahatulan dahil nakapwesto sila sa isang upuan habang kami naman ay may nakalaan na puwang sa kabilang upuan. Sabay kaming umupo. Wla pa ring nagsasalita. Pero nakita ko ang gusot na mukha ni Tito Marco.
Si vince na ang bumasag ng katahimikan. “Ma, pa… bakit niyo kami pinatawag…..?”. Agad na sumagot si Tita Rose. “Anak….. di kami maakpaniwala sa natanggap namin na balita galing sa kaeskwela niyo sa school……” tila nagpupuyos ang iyak ni Tita Rose. “I am very disappointed…… lalo na sayo…akala ko nagtino ka na…. I saw many improvement say o pero…. Di pala dapat ikatuwa iyon…..” matigas na sabi ni Tito Marco. “Ma… Pa…. I don’t understand… pwede bang diretsuhin niyo na kami…” may pagtaas na rin ang tono ng pananalita ni Vince. “One of your classmates call here kaninang umaga….. Nalaman na lang namin na kayo daw dalawa ni Kyle ay may relasyon…….. nung una di ako naniwala at pinagbantaan ko pa nga… pero nung magpunta ako sa school niyo kaninang umaga… sari saring mga bagay tungkol sa inyo ang sinasabi nila… na kesya ang sweet niyo daw… na kesya maswerte daw kayo… at kuing anu-ano pa…. I was very shocked of what ive heard…..” mahabang sagot ni Tito Marco.
Kapwa di kami makasagot dahil sa narinig. Ibig sabihin alam na nila ang tinatago naming relasyon. Wala akong lakas ng loob na sumagot. Nahihiaya ako sa mga nangyayari. BAkit ba ganito. Patong patong ang mga problema. Namalayan ko na lang na tumayo si Vince at nagsalita.
“Tama lahat ng nalaman niyo… oo may relasyon kaming dalwa pero ma…. Pa….. let me explain first… before you complain……..”paliwanag ni Vince. “But this is nonsense anak…… din a kailangan mag paliwanagan ditto…. Merong magandang solusyon sa lahat……. Ayon ay maghiwalay kayong dalawa…..” sagot ni TIto Marco.
“That’s wrong Pa…. I Love Kyle…. He is my life… I can’t seem being away from him……. He is the responsible sa mga pag sisiskap ko…sa pagbabago ko…. Sa mga achievements ko…. Sa kanya ko naramdaman ang magmahal na tama…. Na may isang taong nandyan para mahalin ako kahita nag ago…sira ulo at baliw itong anak ninyo….. di Ba kayo natutuwa doon….. He change me for better….. Only one thing lang naman ang hinhiling ko sa inyo eh… na sana bukas loob niyong mahalin din siya at tanggapin na lang na kami nga……. Mahirap ba yon pa ma….?” Mahabang sagot ni Vince. “Its so hard anak….. paano niyo maiiwasan ang pag usapan ng mga tao sa labas… ano na lang ang sasabihin nila anak….. ha… ayokong masaktan pa kayong dalawa……..?” sabat ni Tita Rose.
“Handa kaming ipaglaban kung ano man ang mangyari sa amin…. Mahal ko siya and that’s final…… Sana matanggap niyo na kami…. Ayon lamng ang hinihiling ko sa inyo pa at ma… sana maibigay po ninyo sa akin ang bagay na makakapagsaya sa akin….” Pagmamakaawa ni Vincena tumutulo na ang luha. Niyakap ko naman siya at pinatahan. “Give us a moment anak…we will talk about that….” Sabi ni tita Rose. Sbay tayo silang apat at lumabas ng garden. Habang kami namana ay naiwan sa loob.
Patuloy ko pa ring pinapatahan si Vince. “Hon…paano kung talagang tumutol sila…… ano ang gaagwin natin….” Tanong ko sa kanya. “Hwag kang mag alala….. di ako papaya…kung kailangan nating magpakalayo gagawin ko…..ganun kita kamahal…..isususko ko ang lahat……..maiapaglaban lang ang pagmamahal ko sa iyo….” Pahayag ni Vince. Dahil sa sinabi niya natauhan ako. Tama si Vince. Dahil doon, nasabi ko sa sarili ko, bakit ba ako magpapaapekto sa sinasabi ng iba… Dapat magtiwala lang ako lay Vince.
“Hon… I Love you so much…… salamat at pinaglaban mo ako….”sabi ko sa kanya. At ISang halik ang iginawad ko sa pisngi niya. Namalayan ko na lang na lumapit sila Ate Mina at binigyan kami ng tubig at pamunas. Nakikiisa sila sa amin sa pagtyatanggol ng pagiibigan namin ni Vince. Soportado sila sa pag iibigan namin. Sila nga ang unang nakatanggap sa amin eh..
MAsarap sa pakiramdam na malaman mo na may karamay ka. Mabait ang mga kasambahay nila Vince. MAdaling makisama lalao na sa akin na kahit bago eh mainit pa rin ang pagtanggap sa akin.
Niyakap ko ng mahigpit si Vince. Nasa gnun kaming pwesto ng pumasok silang apat kasama sila nanay at tatay.
Di namin inaasahan ang bigalang pagsasalita ni Ate Mina. “Sir madam….. sorry po kung nakikialam ako ….. pero ang laki po na pinagbago nitong si Vince mula ng magkasama po sila ni Kyle. …masasabi kop o na tuluyan ng nawala ang mga bad things sa kanya….. nakita ko po kung paano magmahalan ang dalawa…… kaya dip o ako tumututol sa knaila……”. Nagpasalamat naman ako at talagang sinoportahan kami ni Ate mina.
NAgsalita na si Tito Marco. “Okay…. We made a decision……. Masakit man pero kaialngang tanggapin……. Pumapayag na kami na magmahalan kayo…..nakita namin ang mga pagbabago mo…lahat lahat ng pagsisiskap mo…at natutuwa naman kami sa nangyari….. pero sana tandaan niyo itong babala ko sa inyo…….” Pagpuputol sa sinabi ni Tito Marco.
“MAging handa kayo sa magiging reaction ng mga tao sa relasyon niyong dalawa….. ipaglaban niyo iyan hanggat sa makakaya ninyo…. Kayanin ninyo……. Pero kung nahihirapan kayo…. Narito kaming mga amgulang ninyo na ahndang tumulong sa inyo…….” Pahabol ni Tito Marco.
“Anak……sana maging makligaya ka……… Nung una nagulat kami….pero sabi namin…sino ba naman kami upang tutulan ang gusto ninyo…… sana maging maligaya kayo at magmahalan…….: sabi ni nanay.
At niyapos ko sila. Gyundin naman si Vince.
MArming salamat pos a inyo…….hayaan po ninyo…..patuloy ko pong aalagaan si Vince……” sabi8 ko kila Tito at tita. “Welcome to the family….enjoy….and feel at home lagi…” sabi ni tita.
Matapos ang usapan…pumunta na kami sa Dining room para kumain.
(Itutuloy)
heheheh...
sana magustuhan ninyo yung susunod na part...heheheh
olweix hir...
D.K
Light on – David Cook Music Code
______________________________________________________________________________________
“Hello kyle….. Asan ka…..” tanong niya. “Pauwi nap o….. hinihintay ko lang po si Vince.” Sagot ko. “Ah ganun ba…. Pagnagkita na akyo ni Vince sabihin mo umuwi agad ditto kasama ka…may mahalaga lang tayong pag uusapan…” ang sabi ni Tita Rose. Napaisip ako. Ano kaya yung pag uusapan namin.
Habang hinihintay ko si Vince, nasalubong ako ng grupo ni Anna. Kung may mga tao na natanggap kami, meron ding mga tao na talagang salungat. “Uy… nandito pala ang syota ng astig na Campus Figure ng school natin…” sabi ni Anna na nangungutya. Sabay tawanan ng malakas. Tila nanliliit ako sa mga naririnig ko pero ano ba ang dapat gawin ko kung hindi ipagtanggol ang aking sarili. “Slamat sa magandang introduction Ms. Montenegro….” Sabi ko sa kanya. “Wow…. Nagpapaka demure pa si Ms. President………..di bagay…….hahahah….” pahayag naman ng kasama ni Anna na babae. “Correction lang po…. Di po ako nagpapakademure lang……. Nilalagay ko pa sa utak ko na kahit konti kailangan kong respetuhin ang kapwa ko mag aaral as the president of The school…. And siguro kayo rin… You should know how to respect the leader in front of you… dahil napakapanget naman kung galing nga kayo sa magnadang pamilya pero ang galing pa sa mababang uri ng pamilya ang may masasabi nating may manners….” Mahaba kong tugon sa kanya.
Tila napuno si Anna. “so gusto mo ng respeto…..ha….. kung gusto mo nun…ipakita mo na dapat kang igalang…na ikaw ang role model at hindi yung ikaw pa ang nagpapakita ng mga kalandian at kalaswaan sa school…. You should know your responsibility and you should know the immorality na ginagawa niyo….” Natigilan ako sa sinabi niya. “And you should know na para sa inyo tama yan…pero sa mata ng tao at sa mata ng Diyos…. Your such a freak….” Dagdag pa niya saby alis sa aking harapan.
Hiyang hiya ako sa nangyari. Tila mawawalan ako ng lakas na tumayo at namalayan ko na lang na tumutulo ang mga luha sa aking mukha. Tama ang sinabi ni Anna. Ako ang dapat na maging role model. Ako ang nakaktaas at ako ang dapat nagpapakita ng tama at hindi mga kamalian. Pero mali ba ang magmahal… Mali ba ang sundin mo naman ang puso mo. Mali bay un ha. May nilalabag ba akong objectives ng school. Bakit ba humantong pa sa ganito.
Nasa ganong katayuan ako ng Makita ako nin Vince. “Hobn… bakit ka naiyak…… anong nangyari…sino may gawa niyan ha….. sabihin mo……” pagmamalasakit sa akin ni Vince. Di ako Umiimik. Nakatulala at pinahid ko ang aking mga luha. Hindi pa rin nawawala ang mga katagang sinabi sa akin ni Anna. Hindi rin tumitigil si Vince sa kaalao niya sa akin. Hanggang sa natauhan ako. Naalala ko na pinapapunta kaming dalawa sa bahay nila. “Hon…. Pinapadiretso nga pala tayo ni Tita Rose sa bahay niyo… may paguusapan lang daw tayo….” Ang tangi kong nasabi.
Namalayan ko na lang na nandun na kami ng tumigil ang sasakyan. Pagpasok namin, kakaibang presensya agad ang aking naramdaman. Para bang may hahatulan dahil nakapwesto sila sa isang upuan habang kami naman ay may nakalaan na puwang sa kabilang upuan. Sabay kaming umupo. Wla pa ring nagsasalita. Pero nakita ko ang gusot na mukha ni Tito Marco.
Si vince na ang bumasag ng katahimikan. “Ma, pa… bakit niyo kami pinatawag…..?”. Agad na sumagot si Tita Rose. “Anak….. di kami maakpaniwala sa natanggap namin na balita galing sa kaeskwela niyo sa school……” tila nagpupuyos ang iyak ni Tita Rose. “I am very disappointed…… lalo na sayo…akala ko nagtino ka na…. I saw many improvement say o pero…. Di pala dapat ikatuwa iyon…..” matigas na sabi ni Tito Marco. “Ma… Pa…. I don’t understand… pwede bang diretsuhin niyo na kami…” may pagtaas na rin ang tono ng pananalita ni Vince. “One of your classmates call here kaninang umaga….. Nalaman na lang namin na kayo daw dalawa ni Kyle ay may relasyon…….. nung una di ako naniwala at pinagbantaan ko pa nga… pero nung magpunta ako sa school niyo kaninang umaga… sari saring mga bagay tungkol sa inyo ang sinasabi nila… na kesya ang sweet niyo daw… na kesya maswerte daw kayo… at kuing anu-ano pa…. I was very shocked of what ive heard…..” mahabang sagot ni Tito Marco.
Kapwa di kami makasagot dahil sa narinig. Ibig sabihin alam na nila ang tinatago naming relasyon. Wala akong lakas ng loob na sumagot. Nahihiaya ako sa mga nangyayari. BAkit ba ganito. Patong patong ang mga problema. Namalayan ko na lang na tumayo si Vince at nagsalita.
“Tama lahat ng nalaman niyo… oo may relasyon kaming dalwa pero ma…. Pa….. let me explain first… before you complain……..”paliwanag ni Vince. “But this is nonsense anak…… din a kailangan mag paliwanagan ditto…. Merong magandang solusyon sa lahat……. Ayon ay maghiwalay kayong dalawa…..” sagot ni TIto Marco.
“That’s wrong Pa…. I Love Kyle…. He is my life… I can’t seem being away from him……. He is the responsible sa mga pag sisiskap ko…sa pagbabago ko…. Sa mga achievements ko…. Sa kanya ko naramdaman ang magmahal na tama…. Na may isang taong nandyan para mahalin ako kahita nag ago…sira ulo at baliw itong anak ninyo….. di Ba kayo natutuwa doon….. He change me for better….. Only one thing lang naman ang hinhiling ko sa inyo eh… na sana bukas loob niyong mahalin din siya at tanggapin na lang na kami nga……. Mahirap ba yon pa ma….?” Mahabang sagot ni Vince. “Its so hard anak….. paano niyo maiiwasan ang pag usapan ng mga tao sa labas… ano na lang ang sasabihin nila anak….. ha… ayokong masaktan pa kayong dalawa……..?” sabat ni Tita Rose.
“Handa kaming ipaglaban kung ano man ang mangyari sa amin…. Mahal ko siya and that’s final…… Sana matanggap niyo na kami…. Ayon lamng ang hinihiling ko sa inyo pa at ma… sana maibigay po ninyo sa akin ang bagay na makakapagsaya sa akin….” Pagmamakaawa ni Vincena tumutulo na ang luha. Niyakap ko naman siya at pinatahan. “Give us a moment anak…we will talk about that….” Sabi ni tita Rose. Sbay tayo silang apat at lumabas ng garden. Habang kami namana ay naiwan sa loob.
Patuloy ko pa ring pinapatahan si Vince. “Hon…paano kung talagang tumutol sila…… ano ang gaagwin natin….” Tanong ko sa kanya. “Hwag kang mag alala….. di ako papaya…kung kailangan nating magpakalayo gagawin ko…..ganun kita kamahal…..isususko ko ang lahat……..maiapaglaban lang ang pagmamahal ko sa iyo….” Pahayag ni Vince. Dahil sa sinabi niya natauhan ako. Tama si Vince. Dahil doon, nasabi ko sa sarili ko, bakit ba ako magpapaapekto sa sinasabi ng iba… Dapat magtiwala lang ako lay Vince.
“Hon… I Love you so much…… salamat at pinaglaban mo ako….”sabi ko sa kanya. At ISang halik ang iginawad ko sa pisngi niya. Namalayan ko na lang na lumapit sila Ate Mina at binigyan kami ng tubig at pamunas. Nakikiisa sila sa amin sa pagtyatanggol ng pagiibigan namin ni Vince. Soportado sila sa pag iibigan namin. Sila nga ang unang nakatanggap sa amin eh..
MAsarap sa pakiramdam na malaman mo na may karamay ka. Mabait ang mga kasambahay nila Vince. MAdaling makisama lalao na sa akin na kahit bago eh mainit pa rin ang pagtanggap sa akin.
Niyakap ko ng mahigpit si Vince. Nasa gnun kaming pwesto ng pumasok silang apat kasama sila nanay at tatay.
Di namin inaasahan ang bigalang pagsasalita ni Ate Mina. “Sir madam….. sorry po kung nakikialam ako ….. pero ang laki po na pinagbago nitong si Vince mula ng magkasama po sila ni Kyle. …masasabi kop o na tuluyan ng nawala ang mga bad things sa kanya….. nakita ko po kung paano magmahalan ang dalawa…… kaya dip o ako tumututol sa knaila……”. Nagpasalamat naman ako at talagang sinoportahan kami ni Ate mina.
NAgsalita na si Tito Marco. “Okay…. We made a decision……. Masakit man pero kaialngang tanggapin……. Pumapayag na kami na magmahalan kayo…..nakita namin ang mga pagbabago mo…lahat lahat ng pagsisiskap mo…at natutuwa naman kami sa nangyari….. pero sana tandaan niyo itong babala ko sa inyo…….” Pagpuputol sa sinabi ni Tito Marco.
“MAging handa kayo sa magiging reaction ng mga tao sa relasyon niyong dalawa….. ipaglaban niyo iyan hanggat sa makakaya ninyo…. Kayanin ninyo……. Pero kung nahihirapan kayo…. Narito kaming mga amgulang ninyo na ahndang tumulong sa inyo…….” Pahabol ni Tito Marco.
“Anak……sana maging makligaya ka……… Nung una nagulat kami….pero sabi namin…sino ba naman kami upang tutulan ang gusto ninyo…… sana maging maligaya kayo at magmahalan…….: sabi ni nanay.
At niyapos ko sila. Gyundin naman si Vince.
MArming salamat pos a inyo…….hayaan po ninyo…..patuloy ko pong aalagaan si Vince……” sabi8 ko kila Tito at tita. “Welcome to the family….enjoy….and feel at home lagi…” sabi ni tita.
Matapos ang usapan…pumunta na kami sa Dining room para kumain.
(Itutuloy)
Wednesday, September 1, 2010
Campus Figure- Part 11
sa mga readers ko...sorry kung natagalan ha.....busy kasi talaga ako ng mga panahong ito...... at marami pang rason...di ko pa natatype yung ibang episodes....sorry talaga ha....baka yung chapter 12 eh amtagalan pa........sorry talaga........nagahahbol pa kasi ako eh......
salamat sa mga nagbabasa.....comments sana po kayo...tnx....sorry kung walang greetings....
olweiz hir...
D.K
_______________________________________________________________________________________Pagpasok namin ng bahay, sinalubong agad kami ni nanay at tatay. Nagulat ako ng Makita kong nandun sila. Nagulat rin ako ng makitang nakaupo sila Tita Rose at Tito Marco. Akala ko sa susunod na buwan pa sila uuwi pero bakit napaaga sila ng uwi?
“Ma, pa… napaaga po ata uwi niyo?” tanong ni Vince sa kanila. “Ah… kasi naman anak maagang natapos yung business appointment namijn dun eh…… kaya ayon…..” pagpapaliwanag ni Tita Rose. “Ah gnun po ba…….” Tanging nasabi ni Vince. “Nga pala Kyle…. May maganda kaming balita sa iyo……. May bago na kayong matititrhan ditto sa subdivision niyo… Isang house na for isang pamilya…. Mlaki ito kesa sa tinitirhan niyo at pumayag na yung nanay at tatay mo na dun kayo tumira. “Naku…nakakhiya nap o….pero maraming salamat po….di ko pom alam kung paano po namin kayo mababayaran…….” Sabi ko sa kanila. Tuwang tuwa naman si Vince para sa amin kasi sa loob din ng subdivision kami nakatira.
Inihatid kami ni Mang Nestor sa bago naming lilipatan. Malaki ito. Maaliwalas tignan. Nandun na ang mga bagong gamit sa loob ng bahay. Tuwang tuwa talaga ako sa nangyayari sa buhay ko. Una, kapiling ko na ang lalaking pinakamamahal ko. Ikalawa, mayroon na rin kaming bahay na matitirhan. Kaya nung gabing iyon maayos akong nakatulog.
Ilang lingo ang lumipas, ganun pa rin ang ipinakitang pagmamahl ni Vince. Nalalapit na rin ang Prom namin. Kaya todo prepare kami. Hnaggang sa dumating ang prom. Masaya naman ang nagging program hanggang sa mapunta na sa huling part ng program. Di ko inaasahan ang nangyari. Since nakamobile music kami libre ang lahat na mag bigay ng gusto nilang kanta. Nakuha ang lahat ng atensyon ng magsalita ang D.J. “Good evening everyone… may I call all your attention please….. This next song is dedecated to Kyle Archangel……..” at pinatugtog ang kanta.
Well you done done me and you bet I felt it
I tried to be chill but you're so hot that I melted
I fell right through the cracks
Now I'm trying to get back
Before the cool done run out
I'll be giving it my bestest
And nothing's going to stop me but divine intervention
I reckon it's again my turn to win some or learn some
I won't hesitate no more, no more
It cannot wait, I'm yours
Well open up your mind and see like me
Open up your plans and damn you're free
Look into your heart and you'll find love love love love
Listen to the music of the moment people dance and sing
We're just one big family
And It's our God-forsaken right to be loved love loved love loved
So I won't hesitate no more, no more
It cannot wait I'm sure
There's no need to complicate
Our time is short
This is our fate, I'm yours
Scooch on over closer dear
And i will nibble your ear
I've been spending way too long checking my tongue in the mirror
And bending over backwards just to try to see it clearer
But my breath fogged up the glass
And so I drew a new face and laughed
I guess what I'm be saying is there ain't no better reason
To rid yourself of vanity and just go with the seasons
It's what we aim to do
Our name is our virtue
But I won't hesitate no more, no more
It cannot wait I'm yours
Well open up your mind and see like me
Open up your plans and damn you're free
Look into your heart and you'll find that the sky is yours
Please don't, please don't, please don't
There's no need to complicate
Cause our time is short
This oh this this is out fate, I'm yours!
Siyempre nagulat ako at nagging masya kasi alam kong si Vince ang nagdedicate nun. Pero lalo along nagulat ng Makita kong pumunta sa may aisle ng stage si Vince at may hawak ng mike. “Good evening everyone…… pasensya sa abala…. I just want to say this to my one and only love……. Siguro after this… magtatanong kayo kung bakit ganito ang nagyari…maraming bagay ang hindi maipaliwanag lalo na kapag tungkol sa pag ibig. Una kong naramdaman ito sa taong ito nung magkasama kami sa iisang bahay…. Sabihin na natin na etong sira ulo dati na nasa harap niyo ay binago ng taong ito……. Siya lang ang tanging nagpabago sa akin…. Kaya sana kung malaman niyo ang relasyon naming dalawa…. Wag sana kayong mandiri sa amin….kung nagkaganito man ako hindi niya kasalannan yun……” ang lahat ay matamang nakikinig sa sinasabi ni Vince. Ang iba naghihiyawan…kinikilig…..habang ako kinakabahan.
Nagpatuloy si vince sa kanyang sinasabi. “Mahal na mahal kita…. At nais kong sabihin ito sa buong Campus. …na kahit magkapareho tayo…hindi ito sagabal….. Mahal na amhal kita Kyle Archangel………” at lahat ay nagtinginan sa kinaroroonan ko……. Una walang emosyon ang lahat… nagulat….. Paiyak na ako ng mga oras na iyon pero isang magarbong palkpakan ang naring ng dalawa kong tenga…. May sumisipol…. Naghihiyawan…… at higit sa lahat…may kinikilig….. Sabin g iba…. Ang swerte ko daw…..
Tuwang tuwa ako at kahit gnun pa rin ang nagging kalagayan naming dalawa, tinanggap pa rin kami. May inilabas si vince na isang kahon at iniluwa nito ang isang singsing. TApos tumugtog ang isng romantic na tugtog. Ang lahat ay kumuha ng kani kanilang partner at iginaya din ito ni Vince. Nagsayaw kaming dalawa. Nakakpabnibago nga eh. Napakaganda ng gabi ko. Di ko makakalimutan ang araw na to.
Magdamaagan ang party kaya hanggang umaga kami. Habang nakaupo ako, naalala ko ang panaginip ko dati. “…… Pinagtatawanan ako……. Pinagkakaisahan……. Binabasura…. Pinagbabato ng mga lata, boteng plastic, paple…. Para bang isang pulubi ako…… Walang makasama… Nakita ko si Jonas na hawak ng mga kalalakihan at pinipigilan nila na makalapit sa akin…. Samantala, halos madurog ang puso ko ng makita ko si Vince na yapos yapos ang isang babae at nakayuko. Ni hindi man lang ako tinignan…….. Tumulo ang mga luha ko nun……. Ang sakit ng nararamdaman ko……. At naramdamn ko na lang ang sarili kong tumatakbo palayo…”
Hindi kaya mangyari na yung panaginip nay un. Kinabahan ako. Madudurog ang puso ko kung mangyari man iyon. Pero IPinapanalangin ko na wag mangyari yon. At naniniwala ako na ang isang panaginip ay maaaring kabaligtaran o kaya hindi sa totoong buhay.
Umaga na ng makauwi kami sa bahay. Hindi na ako kila Vince tumitira. Inihatid muna niya ako sa bahay bago siya umuwi. “Hon….thank you sa magandang gabi na ibinigay mo ha……..” sabi ko sa kanya bago ako bumaba. “Walang anuman yon….ganun lang kita kamahal. … I Love you hon…” at isang halik ang iginawad niya sa akin. Punong puno ng pagmamahal ang iginawad niya sa akin. Ilang minuto pa ay bumaba na ako ng sasakyan. Buong umaga ako natulog dahil sa puyat ako. Kinabukasan lingo kaya mahaba haba ang pahinga ko.
Luines at kinakabahan ako kung ano ang mangayyari. Hindi ko maitunghay ang aking ulo. Nasa gate na ako nung umaga nun. Habang naglalkad ako sa passage way marami ang bumabati sa akin ng Good morning. Paakyat na ako ng building namin hanggang sa sumapit ako sa room namin. Naghiyawan sila ng Makita akong dumating. Naroon na si Vince at nakaupo. Tawanan at halakhakan silang lahat. Natutuwa silang lahat sa nangyari. Di ko alam na ganun ang magiging reactions nila Akala ko mandididri sila pero hindi….naging open minded sila sa amin. Masasabi ko na tanggap nila ako kahit ganito kami. Masasabi ko na ang panaginip kong iyon ay kabaligtaran. Siguro may meaning din yun pero ang iniisip ko ang positive way.
Naging maganda ang araw kong iyon. Masya at panatag ang loob. Alam kong may iba na medyo nag aalinlangan sa amin pero pasasaan man bay matatanggap rin nila.
Ilang lingo ang lumipas at ganun pa rin at parang walang nang nangyari. Pauwi na ako nun ng may natanggap akong tawag mula kay Tita Rose.
“Hello kyle….. Asan ka…..” tanong niya. “Pauwi nap o….. hinihintay ko lang po si Vince.” Sagot ko. “Ah ganun ba…. Pagnagkita na akyo ni Vince sabihin mo umuwi agad ditto kasama ka…may mahalaga lang tayong pag uusapan…” ang sabi ni Tita Rose. Napaisip ako. Ano kaya yung pag uusapan namin.
(Itutuloy)
salamat sa mga nagbabasa.....comments sana po kayo...tnx....sorry kung walang greetings....
olweiz hir...
D.K
_______________________________________________________________________________________Pagpasok namin ng bahay, sinalubong agad kami ni nanay at tatay. Nagulat ako ng Makita kong nandun sila. Nagulat rin ako ng makitang nakaupo sila Tita Rose at Tito Marco. Akala ko sa susunod na buwan pa sila uuwi pero bakit napaaga sila ng uwi?
“Ma, pa… napaaga po ata uwi niyo?” tanong ni Vince sa kanila. “Ah… kasi naman anak maagang natapos yung business appointment namijn dun eh…… kaya ayon…..” pagpapaliwanag ni Tita Rose. “Ah gnun po ba…….” Tanging nasabi ni Vince. “Nga pala Kyle…. May maganda kaming balita sa iyo……. May bago na kayong matititrhan ditto sa subdivision niyo… Isang house na for isang pamilya…. Mlaki ito kesa sa tinitirhan niyo at pumayag na yung nanay at tatay mo na dun kayo tumira. “Naku…nakakhiya nap o….pero maraming salamat po….di ko pom alam kung paano po namin kayo mababayaran…….” Sabi ko sa kanila. Tuwang tuwa naman si Vince para sa amin kasi sa loob din ng subdivision kami nakatira.
Inihatid kami ni Mang Nestor sa bago naming lilipatan. Malaki ito. Maaliwalas tignan. Nandun na ang mga bagong gamit sa loob ng bahay. Tuwang tuwa talaga ako sa nangyayari sa buhay ko. Una, kapiling ko na ang lalaking pinakamamahal ko. Ikalawa, mayroon na rin kaming bahay na matitirhan. Kaya nung gabing iyon maayos akong nakatulog.
Ilang lingo ang lumipas, ganun pa rin ang ipinakitang pagmamahl ni Vince. Nalalapit na rin ang Prom namin. Kaya todo prepare kami. Hnaggang sa dumating ang prom. Masaya naman ang nagging program hanggang sa mapunta na sa huling part ng program. Di ko inaasahan ang nangyari. Since nakamobile music kami libre ang lahat na mag bigay ng gusto nilang kanta. Nakuha ang lahat ng atensyon ng magsalita ang D.J. “Good evening everyone… may I call all your attention please….. This next song is dedecated to Kyle Archangel……..” at pinatugtog ang kanta.
Well you done done me and you bet I felt it
I tried to be chill but you're so hot that I melted
I fell right through the cracks
Now I'm trying to get back
Before the cool done run out
I'll be giving it my bestest
And nothing's going to stop me but divine intervention
I reckon it's again my turn to win some or learn some
I won't hesitate no more, no more
It cannot wait, I'm yours
Well open up your mind and see like me
Open up your plans and damn you're free
Look into your heart and you'll find love love love love
Listen to the music of the moment people dance and sing
We're just one big family
And It's our God-forsaken right to be loved love loved love loved
So I won't hesitate no more, no more
It cannot wait I'm sure
There's no need to complicate
Our time is short
This is our fate, I'm yours
Scooch on over closer dear
And i will nibble your ear
I've been spending way too long checking my tongue in the mirror
And bending over backwards just to try to see it clearer
But my breath fogged up the glass
And so I drew a new face and laughed
I guess what I'm be saying is there ain't no better reason
To rid yourself of vanity and just go with the seasons
It's what we aim to do
Our name is our virtue
But I won't hesitate no more, no more
It cannot wait I'm yours
Well open up your mind and see like me
Open up your plans and damn you're free
Look into your heart and you'll find that the sky is yours
Please don't, please don't, please don't
There's no need to complicate
Cause our time is short
This oh this this is out fate, I'm yours!
Siyempre nagulat ako at nagging masya kasi alam kong si Vince ang nagdedicate nun. Pero lalo along nagulat ng Makita kong pumunta sa may aisle ng stage si Vince at may hawak ng mike. “Good evening everyone…… pasensya sa abala…. I just want to say this to my one and only love……. Siguro after this… magtatanong kayo kung bakit ganito ang nagyari…maraming bagay ang hindi maipaliwanag lalo na kapag tungkol sa pag ibig. Una kong naramdaman ito sa taong ito nung magkasama kami sa iisang bahay…. Sabihin na natin na etong sira ulo dati na nasa harap niyo ay binago ng taong ito……. Siya lang ang tanging nagpabago sa akin…. Kaya sana kung malaman niyo ang relasyon naming dalawa…. Wag sana kayong mandiri sa amin….kung nagkaganito man ako hindi niya kasalannan yun……” ang lahat ay matamang nakikinig sa sinasabi ni Vince. Ang iba naghihiyawan…kinikilig…..habang ako kinakabahan.
Nagpatuloy si vince sa kanyang sinasabi. “Mahal na mahal kita…. At nais kong sabihin ito sa buong Campus. …na kahit magkapareho tayo…hindi ito sagabal….. Mahal na amhal kita Kyle Archangel………” at lahat ay nagtinginan sa kinaroroonan ko……. Una walang emosyon ang lahat… nagulat….. Paiyak na ako ng mga oras na iyon pero isang magarbong palkpakan ang naring ng dalawa kong tenga…. May sumisipol…. Naghihiyawan…… at higit sa lahat…may kinikilig….. Sabin g iba…. Ang swerte ko daw…..
Tuwang tuwa ako at kahit gnun pa rin ang nagging kalagayan naming dalawa, tinanggap pa rin kami. May inilabas si vince na isang kahon at iniluwa nito ang isang singsing. TApos tumugtog ang isng romantic na tugtog. Ang lahat ay kumuha ng kani kanilang partner at iginaya din ito ni Vince. Nagsayaw kaming dalawa. Nakakpabnibago nga eh. Napakaganda ng gabi ko. Di ko makakalimutan ang araw na to.
Magdamaagan ang party kaya hanggang umaga kami. Habang nakaupo ako, naalala ko ang panaginip ko dati. “…… Pinagtatawanan ako……. Pinagkakaisahan……. Binabasura…. Pinagbabato ng mga lata, boteng plastic, paple…. Para bang isang pulubi ako…… Walang makasama… Nakita ko si Jonas na hawak ng mga kalalakihan at pinipigilan nila na makalapit sa akin…. Samantala, halos madurog ang puso ko ng makita ko si Vince na yapos yapos ang isang babae at nakayuko. Ni hindi man lang ako tinignan…….. Tumulo ang mga luha ko nun……. Ang sakit ng nararamdaman ko……. At naramdamn ko na lang ang sarili kong tumatakbo palayo…”
Hindi kaya mangyari na yung panaginip nay un. Kinabahan ako. Madudurog ang puso ko kung mangyari man iyon. Pero IPinapanalangin ko na wag mangyari yon. At naniniwala ako na ang isang panaginip ay maaaring kabaligtaran o kaya hindi sa totoong buhay.
Umaga na ng makauwi kami sa bahay. Hindi na ako kila Vince tumitira. Inihatid muna niya ako sa bahay bago siya umuwi. “Hon….thank you sa magandang gabi na ibinigay mo ha……..” sabi ko sa kanya bago ako bumaba. “Walang anuman yon….ganun lang kita kamahal. … I Love you hon…” at isang halik ang iginawad niya sa akin. Punong puno ng pagmamahal ang iginawad niya sa akin. Ilang minuto pa ay bumaba na ako ng sasakyan. Buong umaga ako natulog dahil sa puyat ako. Kinabukasan lingo kaya mahaba haba ang pahinga ko.
Luines at kinakabahan ako kung ano ang mangayyari. Hindi ko maitunghay ang aking ulo. Nasa gate na ako nung umaga nun. Habang naglalkad ako sa passage way marami ang bumabati sa akin ng Good morning. Paakyat na ako ng building namin hanggang sa sumapit ako sa room namin. Naghiyawan sila ng Makita akong dumating. Naroon na si Vince at nakaupo. Tawanan at halakhakan silang lahat. Natutuwa silang lahat sa nangyari. Di ko alam na ganun ang magiging reactions nila Akala ko mandididri sila pero hindi….naging open minded sila sa amin. Masasabi ko na tanggap nila ako kahit ganito kami. Masasabi ko na ang panaginip kong iyon ay kabaligtaran. Siguro may meaning din yun pero ang iniisip ko ang positive way.
Naging maganda ang araw kong iyon. Masya at panatag ang loob. Alam kong may iba na medyo nag aalinlangan sa amin pero pasasaan man bay matatanggap rin nila.
Ilang lingo ang lumipas at ganun pa rin at parang walang nang nangyari. Pauwi na ako nun ng may natanggap akong tawag mula kay Tita Rose.
“Hello kyle….. Asan ka…..” tanong niya. “Pauwi nap o….. hinihintay ko lang po si Vince.” Sagot ko. “Ah ganun ba…. Pagnagkita na akyo ni Vince sabihin mo umuwi agad ditto kasama ka…may mahalaga lang tayong pag uusapan…” ang sabi ni Tita Rose. Napaisip ako. Ano kaya yung pag uusapan namin.
(Itutuloy)
Subscribe to:
Posts (Atom)