Campus Figure- Part 11

sa mga readers ko...sorry kung natagalan ha.....busy kasi talaga ako ng mga panahong ito...... at marami pang rason...di ko pa natatype yung ibang episodes....sorry talaga ha....baka yung chapter 12 eh amtagalan pa........sorry talaga........nagahahbol pa kasi ako eh......

salamat sa mga nagbabasa.....comments sana po kayo...tnx....sorry kung walang greetings....

olweiz hir...

D.K

_______________________________________________________________________________________Pagpasok namin ng bahay, sinalubong agad kami ni nanay at tatay. Nagulat ako ng Makita kong nandun sila. Nagulat rin ako ng makitang nakaupo sila Tita Rose at Tito Marco. Akala ko sa susunod na buwan pa sila uuwi pero bakit napaaga sila ng uwi?




“Ma, pa… napaaga po ata uwi niyo?” tanong ni Vince sa kanila. “Ah… kasi naman anak maagang natapos yung business appointment namijn dun eh…… kaya ayon…..” pagpapaliwanag ni Tita Rose. “Ah gnun po ba…….” Tanging nasabi ni Vince. “Nga pala Kyle…. May maganda kaming balita sa iyo……. May bago na kayong matititrhan ditto sa subdivision niyo… Isang house na for isang pamilya…. Mlaki ito kesa sa tinitirhan niyo at pumayag na yung nanay at tatay mo na dun kayo tumira. “Naku…nakakhiya nap o….pero maraming salamat po….di ko pom alam kung paano po namin kayo mababayaran…….” Sabi ko sa kanila. Tuwang tuwa naman si Vince para sa amin kasi sa loob din ng subdivision kami nakatira.





Inihatid kami ni Mang Nestor sa bago naming lilipatan. Malaki ito. Maaliwalas tignan. Nandun na ang mga bagong gamit sa loob ng bahay. Tuwang tuwa talaga ako sa nangyayari sa buhay ko. Una, kapiling ko na ang lalaking pinakamamahal ko. Ikalawa, mayroon na rin kaming bahay na matitirhan. Kaya nung gabing iyon maayos akong nakatulog.




Ilang lingo ang lumipas, ganun pa rin ang ipinakitang pagmamahl ni Vince. Nalalapit na rin ang Prom namin. Kaya todo prepare kami. Hnaggang sa dumating ang prom. Masaya naman ang nagging program hanggang sa mapunta na sa huling part ng program. Di ko inaasahan ang nangyari. Since nakamobile music kami libre ang lahat na mag bigay ng gusto nilang kanta. Nakuha ang lahat ng atensyon ng magsalita ang D.J. “Good evening everyone… may I call all your attention please….. This next song is dedecated to Kyle Archangel……..” at pinatugtog ang kanta.



Well you done done me and you bet I felt it
I tried to be chill but you're so hot that I melted
I fell right through the cracks
Now I'm trying to get back
Before the cool done run out
I'll be giving it my bestest
And nothing's going to stop me but divine intervention
I reckon it's again my turn to win some or learn some

I won't hesitate no more, no more
It cannot wait, I'm yours

Well open up your mind and see like me
Open up your plans and damn you're free
Look into your heart and you'll find love love love love
Listen to the music of the moment people dance and sing
We're just one big family
And It's our God-forsaken right to be loved love loved love loved

So I won't hesitate no more, no more
It cannot wait I'm sure
There's no need to complicate
Our time is short
This is our fate, I'm yours

Scooch on over closer dear
And i will nibble your ear

I've been spending way too long checking my tongue in the mirror
And bending over backwards just to try to see it clearer
But my breath fogged up the glass
And so I drew a new face and laughed
I guess what I'm be saying is there ain't no better reason
To rid yourself of vanity and just go with the seasons
It's what we aim to do
Our name is our virtue

But I won't hesitate no more, no more
It cannot wait I'm yours

Well open up your mind and see like me
Open up your plans and damn you're free
Look into your heart and you'll find that the sky is yours
Please don't, please don't, please don't
There's no need to complicate
Cause our time is short
This oh this this is out fate, I'm yours!




Siyempre nagulat ako at nagging masya kasi alam kong si Vince ang nagdedicate nun. Pero lalo along nagulat ng Makita kong pumunta sa may aisle ng stage si Vince at may hawak ng mike. “Good evening everyone…… pasensya sa abala…. I just want to say this to my one and only love……. Siguro after this… magtatanong kayo kung bakit ganito ang nagyari…maraming bagay ang hindi maipaliwanag lalo na kapag tungkol sa pag ibig. Una kong naramdaman ito sa taong ito nung magkasama kami sa iisang bahay…. Sabihin na natin na etong sira ulo dati na nasa harap niyo ay binago ng taong ito……. Siya lang ang tanging nagpabago sa akin…. Kaya sana kung malaman niyo ang relasyon naming dalawa…. Wag sana kayong mandiri sa amin….kung nagkaganito man ako hindi niya kasalannan yun……” ang lahat ay matamang nakikinig sa sinasabi ni Vince. Ang iba naghihiyawan…kinikilig…..habang ako kinakabahan.





Nagpatuloy si vince sa kanyang sinasabi. “Mahal na mahal kita…. At nais kong sabihin ito sa buong Campus. …na kahit magkapareho tayo…hindi ito sagabal….. Mahal na amhal kita Kyle Archangel………” at lahat ay nagtinginan sa kinaroroonan ko……. Una walang emosyon ang lahat… nagulat….. Paiyak na ako ng mga oras na iyon pero isang magarbong palkpakan ang naring ng dalawa kong tenga…. May sumisipol…. Naghihiyawan…… at higit sa lahat…may kinikilig….. Sabin g iba…. Ang swerte ko daw…..





Tuwang tuwa ako at kahit gnun pa rin ang nagging kalagayan naming dalawa, tinanggap pa rin kami. May inilabas si vince na isang kahon at iniluwa nito ang isang singsing. TApos tumugtog ang isng romantic na tugtog. Ang lahat ay kumuha ng kani kanilang partner at iginaya din ito ni Vince. Nagsayaw kaming dalawa. Nakakpabnibago nga eh. Napakaganda ng gabi ko. Di ko makakalimutan ang araw na to.




Magdamaagan ang party kaya hanggang umaga kami. Habang nakaupo ako, naalala ko ang panaginip ko dati. “…… Pinagtatawanan ako……. Pinagkakaisahan……. Binabasura…. Pinagbabato ng mga lata, boteng plastic, paple…. Para bang isang pulubi ako…… Walang makasama… Nakita ko si Jonas na hawak ng mga kalalakihan at pinipigilan nila na makalapit sa akin…. Samantala, halos madurog ang puso ko ng makita ko si Vince na yapos yapos ang isang babae at nakayuko. Ni hindi man lang ako tinignan…….. Tumulo ang mga luha ko nun……. Ang sakit ng nararamdaman ko……. At naramdamn ko na lang ang sarili kong tumatakbo palayo…”




Hindi kaya mangyari na yung panaginip nay un. Kinabahan ako. Madudurog ang puso ko kung mangyari man iyon. Pero IPinapanalangin ko na wag mangyari yon. At naniniwala ako na ang isang panaginip ay maaaring kabaligtaran o kaya hindi sa totoong buhay.




Umaga na ng makauwi kami sa bahay. Hindi na ako kila Vince tumitira. Inihatid muna niya ako sa bahay bago siya umuwi. “Hon….thank you sa magandang gabi na ibinigay mo ha……..” sabi ko sa kanya bago ako bumaba. “Walang anuman yon….ganun lang kita kamahal. … I Love you hon…” at isang halik ang iginawad niya sa akin. Punong puno ng pagmamahal ang iginawad niya sa akin. Ilang minuto pa ay bumaba na ako ng sasakyan. Buong umaga ako natulog dahil sa puyat ako. Kinabukasan lingo kaya mahaba haba ang pahinga ko.




Luines at kinakabahan ako kung ano ang mangayyari. Hindi ko maitunghay ang aking ulo. Nasa gate na ako nung umaga nun. Habang naglalkad ako sa passage way marami ang bumabati sa akin ng Good morning. Paakyat na ako ng building namin hanggang sa sumapit ako sa room namin. Naghiyawan sila ng Makita akong dumating. Naroon na si Vince at nakaupo. Tawanan at halakhakan silang lahat. Natutuwa silang lahat sa nangyari. Di ko alam na ganun ang magiging reactions nila Akala ko mandididri sila pero hindi….naging open minded sila sa amin. Masasabi ko na tanggap nila ako kahit ganito kami. Masasabi ko na ang panaginip kong iyon ay kabaligtaran. Siguro may meaning din yun pero ang iniisip ko ang positive way.




Naging maganda ang araw kong iyon. Masya at panatag ang loob. Alam kong may iba na medyo nag aalinlangan sa amin pero pasasaan man bay matatanggap rin nila.

Ilang lingo ang lumipas at ganun pa rin at parang walang nang nangyari. Pauwi na ako nun ng may natanggap akong tawag mula kay Tita Rose.




“Hello kyle….. Asan ka…..” tanong niya. “Pauwi nap o….. hinihintay ko lang po si Vince.” Sagot ko. “Ah ganun ba…. Pagnagkita na akyo ni Vince sabihin mo umuwi agad ditto kasama ka…may mahalaga lang tayong pag uusapan…” ang sabi ni Tita Rose. Napaisip ako. Ano kaya yung pag uusapan namin.

(Itutuloy)