sa lahat ng naghintay...pasensya na ha......busy lang talaga ako...tapos nagkapwoblem pa ako....nxia ha.......
bhest....ok na...na buksan ko na...
hon.....nxia kung di tayo nakakapagusap ha...
sa lahat ng readers ko...maraming maraming salamat sa pagtutok...
olweix hir...
D.K
______________________________________________________________________________________
Masagana ang lahat ng pumunta kami sa dining table. Mababakas sa mukha ng lahat ang kasiyahan. Lalo na sa mukha namin ni Vince. Ang sarap ng pakiramdam na tanggap na ng mga magulang namin ang lahat. Alam ko na hindi pa nila masyado kami tanggap pero dadaan ang mga taon eh mattanggap rin nila kami. Isang pagsasalo na talagang makapagsasabi na masya kami. Nandyan ang nagkwentuhan kami tungkol sa amin.
“Anak…. Kealn pa ba kayo nagging kayo nitong si Sir Vince?” tanong ni Nanay. “Naku, nay…. Wag niyo na akong tawaging Sir…… Anak na lang din o kaya Vince… kasi po kapamilya ko nap o kayo mula ngayon….” Singit ni Vince sa usapan namin. “Naku… nakakahiya naman poi yon…” sabi naman ni tatay. “Naku balae…. Okay lang yun….masanay ka na…” sabi ni Tita Rose. Halos matuwa ako sa narinig ko. Akalain mo ban a tawagin sila nanay na balae. Para na nga kaming ikakasal nito ni Vince. Pero napansin kong medyo di nakikisama si Tito Marco. Siyempre alam ko na nahihirapan siyang tanggapin. Pansin kong napansin din ito ni Vince. “Pa… may problema ba… bakit ang tamlay ninyo?” agad namang nagbaba ng ulo ang papa ni Vince. Ilang sandal pa… umimik na rin ito.
“Medyo nalulungkot lang ako….Kasi…. din a maTutuloy yung pangarap ko….” At nagbaba ulit ng ulo. “Ano naman po ba yon Pa?” tanong ni Vince. “Kasi… gusto kong magkaapo….. pero ngayon…din a matutuloy….” At tila nahabag ako sa dinaramdam ni tito Marco. Napansin ko na lang na lumapit si Vince kay Tito Marco. “Pa…. sus…. Di naman problema yun eh….pwede naman kaming mag ampon ni Hon….” Pagbibigay sigla ni Vince. “Pero…iba kasi kung may lahi natin……” malungkot na tugon pa rin ni tito Marco.”Madaming paraan dyan papa…. Pwede namang magkaroon ng mga artificial insemination. Di bap o……” sagot ni Vince.
Nang marinig yon ni Tito Marco, bumalik ang kanyang sigla at pag asa na magkaroon ng Montellan na Apo. Siyempre dapat intindihin ko ang dinaramdam nila. Mahirap nga namang magkaroon siya na apo kung kami lang ang mag gagawa. “Kyle…pasensya ka na sa inasal ko ha…. Masyado kong pinalaki ang problema…” pagpapaumanhin ni Tito Marco. “Ah ok lang poi yon…naiintindihan ko naman po kayo…….” Sagot ko.
Natapos an gaming mga usapan bandang alas onse ng gabi. Gabi na at may pasok pa kinabukasan. Nagpaalam na kami kila Vince. “Sige po…uwi nap o kami…… salamat po ulit sa lahat……” sabi ko sa kanila. “Walang anuman iyon….. basta isipin mo lagi na Welcom ka ditto sa bahay namin anytime you want…and you belong to our family…..” sabi ni Tita Rose. “Thank you po…” at tumalikod na kami.
Bigla namang sumitsit si Vince. “Hon…kinalimutan mo ako….wala bang good night kiss?...” himutok ni Vince. “Hon naman… nakakhiya oh……..”sabi ko sa kaniya. “Ok lang iyan…..” at bigla nalang akong siniil ng halik ni Vince. Nakakahiya nga eh… Isang hagithitan ang narinig namin. “O tama na yan at baka hindi na kayo mapaghiwalay. At umuwi na kami. Mahimbing ang tulog ko ng gabi na iyon at umaasa na maging maganda ang bukas.
Dumaan ang ilang araw at sumapit ang 5th monthsary namin ni Vince. Isang magandang umaga ang araw na iyon. Pero nasira na lang ito ng bigla kaming ipatawag sa council room o guidance office. “Mr. Kyle Archangel and Mr. Vince Montellan, please proceed to the guidance office immediately….” Announce ng announcer ng school. Ano naman kaya ang gagwin at ipinatawag kami.
Buti na lang at nagkasalubomng kami ni Vince at sabay na kaming pumunta doon. Pagpasok namin, nakita namin si Anna kasama ang mga kabarkada niya. Siyempre kinabahan ako. Hinawakan naman agad ni Vince ang kamay ko upang iparamdam na hindi dapat ako matakot. At pinaupo kami ng guidance officer.
“Ipinatawag ko kayo dahil meron tayaong problem na dapat ayusin….. We hereby a complain of Ms. Anna of something relationship about you…… Gusto sana naming klaruhin ang lahat….” Halos talunin na ng puso ko ang dibdib ko. “Pero Mrs. Reyes….. wala naman po kaming nakikitang masama…….. and to think of it… no rules concern na nalabag kaming dalawa…..” pagtatanggopl ni Vince. “Your right Mr. Montellan….. tulad ninyo ayan ang ipinapaliwanag namin ditto kila Anna at sa mga kabarkada niya…..” pagsang ayon ni Mrs. Reyes.
“Pero mam…. Wla ngang nilalabag silang rules… eh si Mer. President…diba siya ang dapat maging role model sa lahat…hindi yung siya pa ang nangunguna sa paglandi……” sarcastic na sabi ni Anna. “And what do you think of me… isang kaladkarin…. Oo kami ni Vince… pero we show our sweetness behind the school….. hinding hindi kami nagpapasweet public in the school…..” pagtatanggol ko sa sarili ko. Nanggigigil na talaga ako ditto. “So what… eh di kayo na…. Magpakasweet na kayo sa isa’t isa pero your actions are not suitable to the students./.. di accurate na makita na parehong lalki ay magkarelasyon….isang kasiraan sa school yon…” pasigaw na sabi ni Anna. Sabay ng pagbukas ng pinto.
Lahat kami nagulat ng makitang pumasok ang papa ni Vince. Bakit siya nandito. Kanina pa siyang nakikinig sa labas ng pinto. “So Ms. Magaling…are you trying to impart to my SONS na they are the destroyers of the image of this school….? Ayan vba ang dahulan kung bakit mo ako ipinatawag ha….” Gulat na gulat si Anna sa narinig. “Pero sir…dib a kayo magagalit ha…. Na may relasyon ang anak ninyo sa kapwa lalaki?” pagmamatigas ni Anna. “So what….. anong gagwin ko….. I am proud of both of them…. Bakit ko naman sila ikakahiya…. Eh alam ko naman na matitino sila….. di ba? At saka…. Kung sinasabi ninyo na kasiraan ang anak ko at si Kyle… so I have to decide na I drop out sila ng school and enroll them to another school…. What do you think Mrs. Reyes…..”
“Di nap o dapat umabot doon sir…. This case should vbe closed……. Wala namang ginagwang masama sila eh…. So Anna… your complaint is no longer active and dismissed…..” pahayag ni Mrs. Reyes. Kitang kita ko ang pagkapahiya ni Anna. Alam ko ang sobrang pagtutol niya sa relasyon namin Ni Vince. Kasi hanggang ngayon… alam kong gusto pa rin niya si Vince.
Lumabas na kami at nakausap namin si Tito Marco. “Dad… slaMAT HA,,,,” sabi ni Vince. “Ok lang yun anak…. Basta kayo pa….. Nga pala… Ayo nab yung Anna na nababalitaan kong syota mo dati?.... buti at hindi ko siya nakilala… kung hindi…baka kung ano pang masasakit na salita ang marinig niya sa akin…..” sagot ni tito Marco. Nagtawwanan klami. “Sige… alis na ako…….” Paalam niya. “Ingat po kayo…” sabi ko naman kay Tito Marco.
Tila nabunutan na ng tinik ang aking dibdib dahil nangyari. Ngayon, la nang magawa sila Ana. Ramdam ko ang bigat ng damdamin nila. Alam ko na may susunod pa dun. Mas gugustuhin pa nilangh mapahiya kaysa sa sumuko. Hindi ko alam kung bakit ganun na lang ang galit sa akin si Ana. Oo alam kong nagging sila Ni Vince pero di sapat yun para magalit siya sa akin. Tapos na sila at wala na siyang magagawa.
Last subject na namin yun at patapos na nang may nagtext sa akin. Pag buklat ko si Vince. “Hon, kita tayo mamayang uwian. May pupuntahan lang tayo…..”. “Ok…..Hintay kita dun sa tagpuan natin dati.” At yun. Nang matapos yung klase namin, dumeretso na ako dun sa may tagpuan namin. Kararating ko lang ng dumating lang din si Vince. “Hon, san tayo pupunta?” tanong ko sa kanya. “Secret…. Surprise na lang…hahahahahah”. At yun na nga at sumakay na ako sa sasakyan nila Vince. Habang nag byahe, nakikinig muna ako sa music ng radio ng sasakyan. Medyo inantok ako kaya natulog ako. Maya maya ay naramdaman kong may kumalabit sa akin. Nakahinto nap ala kami.
“Hon, ang himbing ng tulog mo ah….. hehehehe…” sabi sa akin ni Vince. “Medyo pagod lang kasi ako eh…..” sagot ko. Pagkababa ko, dun ko lang nalaman na nasa may Bulacan kami. “Hon… ang layo ng nilakbay natin ah…..” sabi ko. “HEheheh….. medyo lamng naman….” Sagot niya. Dinala niya ako sa Ancestral house nila. Wow… kahit na luma iyon, di mahahalata kasi na panatili nila yun. “Hon, nagpaalam na ako kila Nanay at Tatay tapos kila Mama na ditto muna tayo ng tatlong araw. Since Friday naman ngayon eh. At, since monthsary natin ngayon, gusto kong magkasolo tayo.” Pahayag niya. Napaoo na lang ako. Pagpasok namin, nakita ko aghad ang mga nakahandang pagkain sa lamesa. Wow pinaghandaan ah. AT naupo na kami.
“Hon, happy monthsary….. sabi ko sa kanya….” At humalik ako sa lips niya. Gumanti naman siya. “Happy monthsary din Hon… I Love You so much………” sabi naman niya. HaIXT.. ANG SARAP MABUHAY LALO NA pag may nagmamahal sayo. Sabi nga nila, walang magagwa ang mga nagawa mong mga achievements sa buhay mo kung hindi mo naransang umibig o ibigin man lang. Bigla siya naglabas ng kahon. “Hon, gift ko say o… love you..sana ingatan mo ha.” Binuksan ko ito at isang bracelet ang iniluwa nun.
Isinuot niya ito sa akin at yumakap siya sa akin. “Ingatan mo yan ha…… nakaukit jan ang V-K… means Vince and Kyle…….” At kitang kita ko ang sinseredad niya. Tapos bumalik siya sa upuan niya. Tuwang tuwa ako sa ibinigay niya. Nahiya tuloy ako sa ibibigay ko sa kanya. Pinagipunan ko talaga to. Pinaukitan ko rin ito ng V-K.
“Hon, may surprise ako say o….” sabi ko. Nakita ko ang buong atensyon niya. “Eto o” at ibinigay ko ang isang kahon. Kitang kita ko ang katuwaan sa kanyang mga mata.
(Itutuloy)
No comments:
Post a Comment