Campus Figure- Part 14

pasensiya na kung natagalan ha.....haixt...muntik na akong di makapagpost ngayon.... sumama kasi yung pakiramdam ko eh...heheheh

to mahalq, love you so much..
to bunso, hehehe eto na ang pinakahihintay u...hehehe
at sa mga kuya ko...waaah...musta na

sa mga nagcomment,,,waaah.....salamat ng marami ha...haixt.....kau ang nagpapasaya sakin...heheheh...sorry talaga sa mga readers ko ha......


Olweix hir,

D.K

_____________________________________________________________________________________

“Hon, may surprise ako say o….” sabi ko. Nakita ko ang buong atensyon niya. “Eto o” at ibinigay ko ang isang kahon. Kitang kita ko ang katuwaan sa kanyang mga mata.
Nakikita ko ang kasayahan na ngayon ko palang nakita. Pinagipunan ko ang ibinigay ko sa kanyang kwintas. Ako mismo ang nag ipon nun. Bawat sweldo ko nagtatabi ako para dun. Ngayon ko lang nakita si Vince na ganito kasaya. Para siyang annalo sa lotto. Natutuwa naman ako at nagustuhan niya. Habang naghahapunan kami, nagkwentuhan kami. Tawanan, asaran at lambingan. Ang saya saya ko talaga. Parang ayaw ko ng matapos ang gabing iyon.




“Hon…. Iingatan ko tong bigay mo….hindi ko ito iwawala….. aalagaan ko ito… Hindi ko ito huhubarin sa katawan ko…gusto kong maramadaman lagi ang presensiya mo…mahal na mahal kita….. sobra… kahit di mo man sabihin,… alam kong ganun din ikaw… ikaw ang kahuli hulihan kong mamahalin….. Sayo lang ako hon……. Iyong iyo….” Ang matamis niyang sabi. Niyakap ko siya. SObrang higpit. Para bang walang katapusan. Ang sarap sa pakiramdam, ramdam ko ang init ng katawan niya, ramdam ko ang presensya niya at higit sa lahat….. ramdam na ramdam ko ang pagmamahal niya. “Mahal na mahal na mahal kita…….. saLAMAT SA lahat hon…. Di kita ipagpapalit sa iba…… sana wag mo akong lokohin ha…wag mo akong ipag papalit…ibinigay ko na ang lahat sau ang lahat…..” sabi ko sa kanya.




Ang tagal namin sa posisyon nay un. Matagal, para bang nasasaamin ang oras, ayaw naming matapos. Kahit corny man, nagsayaw kami kasabay ng isang tugtog. Isang tugtog na akmang akma sa amin. “Hon… ito yung kanta na gusto kong maging theme song natin…. Kasi tuwing tumutugtog to, ikaw ang naalaal ko.




Nobody knows
Just why we're here
Could it be fate
Or random circumstance
At the right place
At the right time
Two roads intertwine

And if the universe conspired
To meld our lives
To make us
Fuel and fire
Then know
Where ever you will be
So too shall I be

Chorus:

Close your eyes
Dry your tears
'Coz when nothing seems clear
You'll be safe here

From the sheer weight
Of your doubts and fears
Weary heart
You'll be safe here

Remember how we laughed
Until we cried
At the most stupid things
Like we were so high
But love was all that we were on
We belong

And though the world would
Never understand
This unlikely union
And why it still stands
Someday we will be set free.
Pray and believe

Chorus:

When the light disappears
And when this world's insincere
You'll be safe here
When nobody hears you scream
I'll scream with you
You'll be safe here

Save your eyes
From your tears
When everything's unclear
You'll be safe here

From the sheer weight
Of your doubts and fears
Wounded heart

When the light disappears
And when this world's insincere
You'll be safe here

When nobody hears you scream
I'll scream with you
You'll be safe here

In my arms
Through the long cold night
Sleep tight
You'll be safe here

When no one understands
I'll believe
You'll be safe,
You'll be safe
You'll be safe here
Put your heart in my hands
You'll be safe here



Matapos namin sumayaw diretso na kami sa kwarto, magkatabi at muli naming pinagsaluhan ang gabi. “Hon… I Love you… ikwa ang buhay ko….sayo iikot ang buhay ko….ipagkakaloob ko lahat pati ang puso ko sayo…ganyan kita kamahal.” Sabi ni Vince saka niya ako hinalikan sa labi. Isang halik na masasabi kong puno ng pagmamahal, pag aaruga at puno ng pag iingat. Halos ayaw naming kumalas sa halik na iyon. Hanggang unti unti naming hinubad an gaming mga saplot. Simbilis ng kidlat ang nangyari. Halos hindi kami magkamayaw sa aming mga katawan. Parehong naghahanap ng katawan na masasandalan.




Hanggang bumaba ang kanyang halik sa aking leeg. Mapusok ang mga iyon pero nagparaya ako. Sa dibdib hanggang sa aking ari. Unti unti niyang sinubo ito. Taas baba, labas masok. Puro mga ungol lang ang maririrnig sa amin. “Ahhh…. Oohhh…ahhh..uhhh…” impit kong mga ungol. Hanggang sa bumalik siya ulit sa aking bibig at sinibsib ang aking mag labi. Hanggang ako naman ang romomansa sa kanya. Bumaba ako sa leeg niya, sa dib dib at sa puson. Hanggang sa kanyang ari. “Ahhh… oooh….. ang sarap…sige pa…say o lang yan…….. mahal na mahal kita hon…….. ahhh…” ang narinig kong sabi niya….” Ginalingan ko ang ginagawa ko.Matagal yun hanggang sa naramdaman kong pinapaangat niya ako. Alam ko na ang gusto niyang gawin. Gusto niya akong pasukin at handa ako sa mangyayari.




Itinaas agad niya ang aking binti, at unti unting ipinasok ang kanyang malaking ari. “Mahal na mahal kita hon…. Nababaliw ako say o….. parang di ko makakayang mawala ka pa sa akin….. di ko alam mangyayari sa akin kung mangyayari yon…… akin ka lang hon….di kita iiwan…” sabi niya sa akin. At naramdamn ko ang malapit na pag iisa naming dalawa. Hanggang sa makapasok na agad ang kanyang ari. Pinakaramdaman ko ang aming pag iisa. Masarap, hinding hindi ko ito makakalimutan…..Siya ang kaunahan kong inalayan ng ganitong pagammahal. Bumibilis ang bawat ulos ni Vince. Todo bigay. Ewan ko ba pero para bang ito na ang magiging huli ng lahat…. Di ko maintindihan… At sa kauna unahang pagkakataon, lumuha ako sa aming pagniniig. Di ko mawari kung bakit ba ako nagkakakganito.




Litong lito na ako…. Mahal na mahal ko si Vince. Di ko Alam kung ano ang mangyayari sa amin kung magkalayo man kami. Di ko maisip na wala si Vince sa aking tabi. Hnaggang sa maramdaman kong nalalapit na ang rurok ng kaligayahan. “Hon….ayan na ako….ayann na….mahal na mahal kita….ahaaahaahahhhhhhhhhhh” at naramdaman ko ang katas niya. Pigil hininga ko itong tinanggap. Kitang kita ko ang kapaguran ni Vince sa nanyarai. Kaya tumabi siya sa akin. Niyakap ako ng maghigpit na mahigpit at naghalikan kami sa aming mga labi. At nakatulog kami. Ito na ang pinakamasaya, memorable na gabi sa lahat. Di ko ito makakalimutan.





Alas sais na ng umaga ng ako ay magising. Tulog pa rin si Vince hanggang ngayon. Kaya nagbihis ako ng short at brief lang at lumabas sa kwarto at naghanda ng makakain namin. Since nandun sila Ate Mercy, ang caretaker nila, eh nakitulong na ako sa paghahanda ng kakainin namin. Alam nila ang namamagitan sa amin ni Vince. Nagkwentuhan kami ni Ate mErcy. Nalaman ko na hindi pala ganito kabait si Vince, Dati daw kasi eh masungit, magagalirtin at lagging nakasigaw. Sabi pa nila eh nung dumating daw ako sa buhay niya eh nagbago ang lahat. Natutuwa naman ako dahil iba talaga ang epekto ng pag ibig. Marami pa siyang ikinuwento ng may maramdaman akong yumakap sa akin at hinalikan ako sa batok. Si Vince. Gising nap ala.




“Ang sweet niyo naman… nakakainggit…..asus….hahahahah” panunukso ni Ate Mercy. Kapwa kami natawa nalang. “Hon…. Good morning,,,,,” sabi ni Vince. “Good morni8ng din hon…….” At hinalikan ko siya sa pisngi. “Ayun ang maganda sa umaga…. May kiss pa…naks naman…. Hahahaha” sabi niya. At kumain na kami. Habang kumakain kami, sabi niya ipapasyal niya daw ako mamaya. Pagkatapos namin kumain pumasyal kami sa bakuran nila. Ang ganda ng bakuran nila. Ang lawak. May pool, may garden, may grotto, may sariling lake at para bang rancho yung buong lugar. Sabihin na nating isang Hcienda ito. Isang napakalaking hAcienda. Marami silang tauhan at binate naman nila kami. Ang ganda ng lugar nila.




Magattanghali na nang mapagpasyahan namin na mag gala sa labas ng hacienda nila. Medyo civilize na yung lugar nila kaya marami ng mga gusali na nakatayo. Pumunta muna kami sa SM Fairview para mamili at mag gala. Nanood ng sine at kung anu ano pa. Doon na rin kami nagpanangnghalian. Mga 2 pm na ng mapagpasyahan namin na pumunta sa iaba pang lugar. Mari pang mga magagandang lugar ang pinuntahan namin. Ang sarap ng feeling habang nakikita mo ang mga yon lalo na at kasama mo ang mahal mo.




Gabi na ng makauwi kami. Di na kami nag hapunan kasi dun na kami nag hapunan. Nakkapagod din ang pag gagagala. Kya pagkarating namin bagsak agad kami sakama at natulog. Kinabukasan, pag kagisng namin naghanda na gad kami pauwi. Buti na lang at ipinagdala ko ni Vince ng mga damit. Mga patanghali kami uuwi. Nakakwentuhan ko ang mga trabahador nila. Kasi parang pamamalaam na rin sa kanila. Ang galing nga eh… First time daw nila makausap si Vince. “Sir….. ang sweet niyo anman ni Sir Vince….. Ay…. Bagay na bagay kayo…….hahahahah” sabi ni Ate Imelda.




Nagtawanan nag kutyaan… At marami pang iba. Mga 10 am kami umuwi. Siguro mga 12 anndun na kami sa Laguna. Habang nagbyahe kami, natulog ako. Lagi naman. Hahahah. Ginising nalang ako ni Vince ng nasa bahay na kami nila. Sinalubong agad kami nila Tito at Tita at nila nanay at tatay. Nakakapagod din ang matulog sa byahe. Kita ko rin ang kapaguran sa mukha ni Vince kaya Isang halik agad ang ibinigay ko sa kanya. Isang ngiti naman agad ang iginawad sa akin.




Maya maya may tumawag sa akin, unknown number di kasi nakaregister sa phone ko. “Kyle…. Anna to…usap tayo bukas……” at ibinaba agad ang phone.



(Itutuloy)