Campus Figure- Part 23

sorry kung nataglan po.....

under a great pain pa po kasi....

i miz u so much...and i love you.....


Olweiz hir,

D.K

_____________________________________________________________________________________


Namalayan ko na lang na tumutulo na pala ang aking mga luha sa aking mga pisngi. Hindi ko na nabasa lahat ng nakasulat doon. Muli’t- muli naalala ko ang mga sandali kasama si Vince. Ang una naming pagsasama, unang pagkakakialal, unang paghaharutan, asaran at bangayan. Lahat yun biglang lumitaw sa aking isispan. Hanggang sa tuluyan ng bumalik sa aking isipan ang nakaraan.





“Hon... bakit ba mahal kita?” tanong ni Vince sa akin. “Aba... malay ko sa iyo... ako tatanungin mo... bakit nasa akin ba ang puso mo para sabihin ang dinidikta nan?” sagot ko. “Oo... nasa yo...kasi mula nung una pa... ninakaw mo na ang puso ko.” Banat niya sa akin. “Ahahahah... mga banat mo hon ha... adik ka... payakap nga...” paglalambing ko sa kanya. Sabay yakap sa akin. “Hon.. mahal na mahal kita.... sobra... mamatay ako pag wala ka... ikaw na ang buhay ko mula nung naging tayo... pinag paplanuhan ko na ang lahat.... matapos natin makapagtapos at makahanap ng trabaho..... magpapakasal tayo....heheheh.. magiging ganap na Montellan ka na.....hahah.. ikakaksal na tayo ng tunay hindi yung sa kama lang tayo kasal...hahah” sabi ni vince. “Naku..a.dik ka talaga...hahah. Pero kahit di mo sabihin eh handa akong magpakasal sa taong pinakammahal ko...ikaw pa... ngayong tanggap na rin nila nanay. Tatay, tita at tito ang sa atin.... hahaha...kaya wag ka ng mag alala.” At hinalikan niya ako sa labi. Isang halik ng pagmamhal.





Bumalik ang lahat sa realidad ng biglang may humawak sa balikat ko. Napatingin ako sa kinaroroonan niyon, at nakita ko si nanay na nakatayo sa likod ko. “Nay anjan na pala kayo...” sabay pahid ng luha. “nak... ano na ba ang lagay ninyo ni Vince?” tanong niya sa akin. “Nay...wala na kami ni Vince... pamilyadong tao na yung tao eh.... wag ninyo ng isispin ang nakaraan sa amin...” malungkot kong tugon. “Nak... kung alam mo lang ang nangyari kay Vince nung nawala ka... araw araw pumupunta siya dito sa atin....nag hihintay buong mag hapon na dumating ka...na sakaling dumating ka....ni hindi kumakain ng pagkain sa oras...laging umiiyak....minsan nga dito natulog sa kwarto mo.... naawa kami kay Vince nak.... di mo ba siya mapapatawad?” tanong ni nanay. “Nay...mas ok na yung ganito...tama naman ang ginawa ko di ba? Kung kayo nasa sitwasyon ko, mas pipiliin ninyo ba kaligayahan ninyo po o yung kaligayahan ng isang bata?” sabay buhos ng luha. “Tama nga siguro ang sinabi mo...... nga pala.... eto ng yung mga files mo..... tapos naalala ko sabi ng nanay ni Vince eh sakaling dumating ka eh sadyain mo daw siya dun...gusto ka lang niyang makausap.....” sabi ni Nanay.





Pagkakuha ko ng mga files dumeretso na ako sa bahay nila Vince. Kinakabahan ako sa maaring mangyari. Mamaya sermonan ako at pagalitan. Pero handa naman ako sa mangyayari, kaya kong dipensahan ang sarili ko. Haixt. Buhay nga naman. Nag doorbell ako sa bahay nila. “ding dong...” tunog nito. “Teka lang....sigaw ng isang bagong katulong sabay bukas ng gate. “Nanjan po si Tita Rose?” tanong ko. “Sino po sila?” tanong nito. “Ako si Kyle.” Sagot ko. “Kayo po si Kyle Archangel? Pasok po..... Kabilin bilinan po ni mam na pag dumating kayo eh paapsukin kayo... Teka lang hintayin niyo siya sa may sala...” sabay akyat sa hagdanan ng bahay yung katulong. “Maam.... nanjan na po si Sir Kyle.....” sigaw ng katulong. Ilang sandali pa ay nakita naming bumabab si Tita Rose. Pagka baba sumalubong agad sa akin.





“Good Afternoon Tita....”sabi ko. “Naku kyle.... good afternoon din...kamusta ka na? Naku... ikaw bata ka... matagal na kitang hinahanap...... Ang daming nangyari....kamusta ka na?” tanong niya. “Ahm okay naman po ako...maayos na naman po ako sa mga nangyari.... kayo po Tita?” sagot ko. “Okay na rin ako Kyle... ayon, nakaluwag luwag na sa mga problemang nangyari lalo na kay Vince. Ang hirap alagaan ang mga malalaking bata na.. heheheh” sabi ni tita.





“Kamusta na po ba siya?” tanong ko. “ Ayon nasa America, nagabbaksayon.. kasi nung nandito pa yun, puro lungkot na alng ang anarnasan. Laging umiiyak, umiinom... insan nakipag away pa... muntikan na ring magpakamatay yang batang yan, buti na lang at di natuloy.... nako.....kung makikita mo lang ang malaking pagabbago kay Vince. Di na ba talaga kayo magkakaayos ni Vince?”tanong nito.






“Magkakakaayos din kami Tita...kaso di na tulad ng dati...may pamilyadong tao na siya diba po?” malungkot kong tugon. “Naku.... Kyle....speaking of pamilyado...naalal ko yung nabuntisan niyang si Vince... ang sarap hilahin ang buhok sa katawan eh... aba... ka malditang babae....di an nahiya....aba....naku naku naku...kahit sino wag lang yung abbaeng iyon....ano bang klase yun...nasa loob ang kulo... ang sabi nung abbae hindi na daw kailngan ng kasal...pero aba...ngayon eh atat na atat makasal. Kaso nga eh under age pa siya akya ganun.... pati 16 lang kayo....kaya nako...kung maaari nga lang eh sulutin mo na...nako pag ayon eh napangasawa ng anak ko baka araw araw ay may gera...” at nagtawanan kami. “Sige po tita alis na po ako...uuwi na po ako sa amin... heheh...salamt po ha...bumisita lang po ako sa inyo....” pamammalam ko. “Sandali lang... yung scholarship mo na binigay ng anak ko sa iyo...gamitin mo na ha...sayang eh....ang daming effort pa naman ang ginaw niya para lang makuha yun...... sige mag iingat ka ha...” “Salamt po...” at nagpaalam na ako.






Medyo napahaba ang kwentuhan namin ni Tita nun. At di ko nalala na si Jerick pala ay kanina pa anghihintay sa bahay. Wal siguro yun makausap. Naglalakad ako pauwi sa amin ng makasalubong ko ang Best Friend kong si Jonas. Aba, nagiba na ang mukha nito. Lalong gumuwapo at medyo nadagdagan ang katawan na dati ay medyo payat. Nakatitig lang ito sa akin at matamang pinagmamasdan ako. Siguro kinikilatis kung sino ako. Hindi an siguro ako nakilala. “Best? Ikaw na ba yan?” sabi ni Jonas sa akin. Marami na kasing nagbago sa akin. Hahaha. Medyo tumaba ako pero di gaano. Sakto lang sa height ko. “Hahahah...adik ka best...di mo na agad ako nakilala ha... kaltukan kita jan eh...” bigla nalang niya akong niyakap ng mahigpit. “Naku...namiss lang kita. Matapos kong marinig yung nangyari sa inyo ni Vince eh pumunta agad ako sa inyo kaso sabi ng nanay mo eh wala nadaw ikaw at umalis.... san ka ba nagpunta...” tanong nito. “Sa maynila best... nag liwaliw...hahahahah” sagot ko. Nagkwentuhan kami habang nagalalkad pauwi. Inanyayahan ko siya pauwi sa amin upang magkakwentuhan.






Pagdating ko sa amin eh narinig ko ang mga impit ng tawa at halakahak. Mukhang nahuhulaan ko na kung ano ang nangyayari. Sila annay at ataty eh tawa ng tawa habng etong si Jerick anman eh nagpapatawa. Pagkadatig ko ng pintuan, napatigil sila at nakita ko sa mukha nila ang bakas ng pagkatuwa. “O andyan na pala yung future husband ko.....” sabi ni jerick. Sabay lapit sa akin. “May bisita ka pa la....” biglang napatigil si Jerick. “Ah...nga pala Jerick, si Jonas.... best friend ko......” pagpapakialala ko. “Jerick pre...” sabay abot ng kamay. “Jonas din pre....”. “So....pare... kayo na pala nitong best friend ko?” tanong ni jonas. “Naku... sana nga eh..ang tagal bago mapasgot....hahahah.....pero ayos lang kaya ko pa namang mag hintay eh...hahaha...makukuha ko rin yang pinakamamahal ko...heheheh” sagot ni Jerick. ‘nako sayang naman..liligawan ko pa sana ang best friend ko eh...mahal ko pa rin saiya weh...kaso mukhang mahal na amahl ka nitong best friend ko.....” pagbibiro ni Jonas. “So may attachment ka pala kay Kyle ko....hahahah..ok lang yun pre....at salamt sa sinabi mo..lalo akong nabuhayn ng loob ngayong alam ko nang mahal pala ako ni Kyle ko...” at nagtawanan ang lahat. “Weh.....adik to mga to.....naku naku naku. Kain na ngabtayo...gutom na ako weh..hahah napasarap kwentuhan namin ni tita Rose eh.”





Pinasabay ko ng kumain dito sa amin si Jonas. Ayon at tawa pa rin kami ng tawa dahil sa mga lokong ito. Masaya naman ako at maayos ang kaalgayn nila nanay at ataty at siyempre nalaman ko din na di pala galit sila tito at tita sa akin. Natulog na rin kami ng medyo maaga kasi pagod sa byahe at sa buong araw. Magkatabi kaming natulog Ni Jerick sa kwarto ko.




Pag gising ko kinabukasan, wala na si Jerick sa tabi ko. Tumingin ako sa orasan at mag aalas siyete na pala. Bumangon ako at lumabas at dumeretso sa may kusina upang mag mumog. Nakita ko sila nanay na nagluluto ng agahan.




“Nay asan po si Jerick?” tanong ko. “Ah..andun sa may labas at nag gagala....” sagot ni nanay. At lumabas ako sa bahay. Hinanap ng aking mata si Jerick. Adik talaga yun....hanggang dito kasi eh ang alaks ng karisma nun. Aba’t ang daming babae ang nakapalibot sa kanya. Natatwa na lang ako sa nkita ko.





Ng makita ni Jerick ako sa may labas eh nag sisigaw na at tinatawag ang pangalan ko. Nag paalam sa mga kausap at patakbong pumunta sa akin. Pagkalapit sa akin, nakangiti pa at talagang pinalabas ang amlalim na dimples. Ang cute talaga nito.heheheh. “Good morning pinakamamahal ko.... musta na.....” “Ok lang naman.....lakas ngahatak mo ah... daming babae tsk tsk... dinadaan mo na naman sa charm mo weh... naku naku naku...ikaw ha...nyahahah.” sabi ko sa kanya. “Asus... nag selos naman agad ang mahal ko, siyempre naman ikaw lang ang mahal ko. Naku... tara na nga sa loob, at kumain na tayo ng almusal.” Pag yaya niya sa akin. “Selos ka jan.... feelingero ka talaga......naku, kung di lang kita....ahm....baka nasuntok na kita...hahahha...” sabi ko. “Kung di lang ako ano? Huh... sige nga...” sabay ngiti ng nakakloko. “Kung di ka lang gwapo....wahahahah..>” kala mo kung ano ha. “Naku...iniba niya...sabihn mo, kung hindi mo lang ako mahal...hahahahha” sabi niya. “Nag assume ka na naman eh....” “Bakit totoo namn eh.....” “At sino nagsabi naman sayo ha?” “Eto......” at bigla na lang niya akong hinalikan sa mismong bakuran namin. Di niya alintana kung may dumaan man sa paligid namin.





Di ako makagalaw sa kinaroroonan namin, yakap yakap niya ang aking katawan. Unti unti rin ay tumutugon na ako sa halik niya. Ramdam ko ang pag mamahal na itinatangi niya sa akin. Yumayakap na ako sa kanyang katawan upang damhin ang kanyang katauhan. Di ko napigilan ang sarili ko na tugunin ang ipinapakita niyang pagmamahal. Nawala sa isip ko na nasa labas kami ng bahay. Nakarinig na lang ako ng ismid na galing sa aking inay. “Ahem...” at nagising kami pareho sa katotohanan. “Kung gusto ninyo, sa loob ninyo na lang ituloy yan......” sabay apsok sa loob. “Ayan, nahuli pa tayo ni nanay, napaka mo kasi...” sabay ngiti sa kanya. “Asus... sabihn mo eh nagustuhan mo naman....hahahah..” pambara niya. “Asus....hindi kaya...” “hindi daw o, pero kung makahalik eh ayos na ayos ah....”at naghabulan akmi papasok ng bahay.



(Itutuloy)