Naging maayos naman ang pagbabati naming tatlo nila Anna. Natutuwa ako sa nangyayari sa akin. Sabi nga nila na sa bawat pag hihirap, may katumbas na kasarapan. Haixt. Sna ok na ang lahat. Naging maayos naman ang pagsasama namin ni Anna. Naging mas malapit kami sa mga panahon na iyon. Doon ko nakilala kung sino talagba si Anna. Mabait naman pala siya. Siguro dahil lang sa pagmamahal kaya niya nagawa ang mga iyon.
Pero meron namang mga tao na sadyang masyadong hindi nakakaintindi ng lahat. Tatlong araw pagkatapos ng exams namin, nakita ko si Anna na pinallilibutan ng mga estudyante. Nagtago muna ako sa isang sulok upang making sa kanilang mga usaspan. “Tatanga tanga ka kasi…… ano ang akala mo....madali na ang lahat…..na hindi ka na mapapahiya matapos kang makipagbati sa kanila ha?...mag isisp ka nga…….” Sabi ng isa. “Ang sasama naman niniyo…ano bang karapatan ninyo upang makialam sa amin ha? Meron ba ha? Pati anong masama kung magbago na ako ha…meron bang mawawala ha? Wala naman dib a… wala…….” Sabi ni Anna. “Haixt… ang buhay nga anaman… kung dati masama….ngayon nagtitika na ng mga kasalanan…. Wow Anna…napakabuti mo naman…” sabat ng isa.
Pinagtutulungan nila si Anna, kaya naisip ko na tulungan siya. Bahal na kung ano ang mangyari. Di ako mafgtatago lang ditto habang nanganganib ang kanibg kaibigan. “Hoy….. ano ba kayo?” panggulat ko sa kanila. “Grabe naman kayong manghusga…… tao ba kayo? Ang simple lang ng ginawa ni Anna…nagpakumbaba siya..bakit kayo ba…ano bang mga magagandang ginawa ninyo ha? Para sa inyo, may nagawa nab a kayo? Haixt…ewan ko basa inyo…kung kelang nagpappakabuti na ang isangt tao saka kayo nagkakaganyan….. kung wala kayong ibang sasabihin…. Umalis na kayo….” Mahabang pahayag ko.
Agad naman na umalis sila. Nakita ko rin ang unti unting pagkahulog ng luha ni Anna. Inalalayan ko lang siya at hinayaan na ilabas niya ang kanyang sama ng loob. Ilang sandal kaming nanatiling ganun hanggang sa lumuwag na ang pakiramdam ni Anna. At nangako na siya na magiging matatag na siya sa kanyang mga gagawin.
Mula ng may mangyari kay Anna na ganyon, lalo pang tumibay ang pagkakaibigan namin. Kunt tutuusin talaga eh napakabait naman niya. Masayahin at puno ng buhay. Marami lang sigurong pinoproblema kaya nagkakaganun. May times na lumalabas kaming dalawa para magliwaliw at alisin ang mga problema namin. Hanggang sa dumating ang araw ng pagtatapos namin sa highschool. Sobrang mamimiss namin ang highschool life. Masaya kami na matatapos na ang pinaghirapan namin pero kaakibat parin nito ang walang kamatayang kalungkutan dahil ito na ang huli naming pagtungtong sa buhay highschool.
Graduation Day namin yun at halos abala ang lahat lalo na sila Nanay at Tatay. Gabi ang graduation namin at gaganapin yun sa pinakamamahal naming eskwelahan. Iba talaga pag 4th year ka. Ang mga kalokohan mo, mga kung anu anong kapasawayan mo, lahat yun nagawa mo atmimiiss mo ang mga bagay na iyon. Nagpunta din ang ilan naming mga kamag anak. Yung iba kasi na sa maynila na. Alas 7 ang umpisa ng program. At 6:30 ang assembly. Usapan namin ni Vince na susunduin niya ako sa bahay tapos susunod na lang sila nanay at tatay. It was 6:22 ng dumating siya sa bahay. Agad siyang bumaba at pinuntahan ako. Gwapong gwapo si vince sa suot niyang royal blue na long sleeve na binagayan ng kanyang black and white color coordinated na neck tie. Agad niya akong niyakap at hinalikan. “Ang gwapo natin ngayon ah….saang party ang tungo natin …? Hahah” pagbibiro ko sa kanaya. “Loko to…..tara na at umalis na tayo….hhehehe….diretso tayo sa school……” tugon niya. Nagpaalam na ako kila nanay na aalis na kami. At umalis na kami.
On the way na kami ng biglang nagbukas ng isang conversation si Vince. “Hon…..congratulations…….. Ang galing galing mo talaga…..Valedictorian ka…….sayang…kasi hindi ako nagging valedictorian…hahaha joke lang…ok na sa akin ang maging salutatorian….hahahahah…” sabi niya. “Kaw talaga….hahaha…..ang galing mo nga eh….. muntik mo na akong matalo…..madaya ka kasi eh,….ang lakas ng hatak mo sa extra curricular…hahahah pero ok nay un…..galing mo din…kasi mantakin mo…nahabol mo yung ranking…….nasa top 10 ka NUN TAPOS NAG ARAL KA….THEN NUNG FINAL GRADING IKAW YUNG PANG 4…..hahahahah……. then suddenly nakabawi ka sa extra curricular. At yun nagging salutatorian ka…..Sa sipag at tiyaga, naabot mo pangarap mo at ng magulang mo…” sabi ko sa kanya. “Siyempre ako pa….sobrang magaling lang ito…hahahah…at siyempre…….dahil sa isang taong nagbigay sa akin ng inspirasyon….. ang kaisa isa kong pinakamamahal……..” pambobola niyang sagot. “Ay naku bola….hahahahah” tugon ko naman. “Asus……pero deep inside kinikilig na…hehehhe./..” ganyan kami ni Vince. Ang sarap ng feeling ko ngayon. Masaya ako at natapos ang lahat ng pinag hirapan ko.
Marami ng tao ng dumating kami. NAndun na rin sila Tita Rose at Tito Marco. Then 20 minutes pagkatapos namin makarating, dumating na rin sila Nanay at Tatay. Nasa unahan ako ng pila dahil ako ang Valedictorian. Tapos si Vince naman ang nasa likod ko dahil siya ang Salutatorian. Bale sa batch namin, dalwa ang Salutatorian namin. Nagtie kasi sila dun sa final rating na pinagsama ang gen. ave at extra curricular. Matapos ang paglakad namin, nagsimula na ang lahat. Tahimik naming pianapakinggan ang program. Smooting flowly ang program at nagging maayos naman. Nagkaroon din ako ng speech at gnun din si Vince. Marami din akong natanggap na awards at gnun din si Vince. Nagkaroon din ng tribute to teachers at tribute to graduates. At natapos ang graduation at nag iwan ng napakagandang alaala.
NAgkaroon ng party sa bahay nila Vince. Doon kami dumeretso pagkatapos ng graduation. Maraming mag kaibign namin ang pumunta. Nandun din ang pamilya ni Anna. ANndun din si Jonas, si Richard at si Mark. Kakatuwa naman ang agbing ito. Para bang nagsilbing reunion sa aming magkakabarkada.
Naging masay ang gabi namin. Doon ako matutulog kila Vince ngayong gabi. Usapan na kasi namin eh. May mahalaga daw siyang ibibigay. KAya ayon, pagkatapos na pagkatapos ng party, diretso na ako sa taas. Nag bihis ng damit at nahiga sa kama. Hihintayin ko na lang na dumating si Vince. Binuhay ko muna yung laptop niya at nagsearch sa net. Face book, twitter at kung anu ano pa. Hngagang sa anmalayan ko ang pagbukas ng pinto. Iniluwa nito ang imahe ni Vince. Nakangiti sa akin. Ngumiti din ako sa kanya.
“Oy…magbihis ka na…hinanda ko na yung damit mo jan….. Tapos sinabi mo sa akin diba na may ibibigay ka sa akin ngayon diba?” sabi ko sa kanya. “O sige wait lang…..” at nagbihis nga siya. Naka short lang kung matulog si Vince, mas kumportable daw siya dun. Hindi ko naman siya pianakealaman sa gusto niya. “Hon……may surprise ako sa iyo.” At inilabas niya ang certificate of scholarship. “Wow…… nice….. para sa akin ba ito? “ tnong ko sa kanya na hindi pa rin makapaniwala. Scholarship yun sa maynila at natutuwa ako dahil sa gusto namin school ang scholar ship na iyon. Siyempre magkakasama kami ng university na papasukan. Niyakap ko siya ng mahigpit. Mahigpit na mahigpit. PAgkatapos hinalikan ko siya.
Kitang kita ko ang mga ngiting gumuhit sa kanyang labi dahil sa kagalakan na nakikita sa akin. “Hon… I love you so much….” At muli kong niyakap siya. “Hon…I love you too…. More than yours….. at kahit anong mangyari…tatandaan mo…ikaw lang ang minamahal ko……..mahal na amhal kita……mamatay man ako…ikaw ang nasa puso ko……” natigilan ako sa sinabi niya. “Hon…wag kang magsalita ng ganyan…hindi ko kaya na mawala ka sa akin….. wag mo akong iiwan hon…” at pinahid niya ang luhang tumulo sa aking mukha. “Hindi kita iiwan hon……. Nandito lang ako sa tabi mo lagi…… Hanggang sa walang hanggang mananatili akong buhay sa isip at piling mo….” At hinalikan niya ang labi ko. Tumagal ang tagpong iyon hanggang sa maramdaman ko na unti unti akong lumalapag sa kama at nawawalan ng mga saplot. At unti unti ko na rin tinanggal ang saplot ni Vince. Pinagapang ko ang aking kamay sa malapad niyang dibdib. At tinitigan ang mapupugay niyang mata. Matagal ko itong tinitigan, pinagmasdan. “Hon……ikaw na ang masasabi kong buhay ko…..hindi ko alam ang gagawin ko pag mawala ka pa sa akin….. sana pahalagahan mo itong nararamdaman ko…wag mo akong saktan ng sobra………” sabi ko sa kanya. “Hon….wag kang mag alala…. Hindi kita sasaktan…….ikaw na ang buhay ko mula noon pa….. hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kung mawala ka sa piling ko……handa akong igive-up ang lahat para sa iyo…. At sayo na nakasalalay ang aking katinuan…hehehehehe” medyo may halong biro na sabi niya. “Heheheh…loko……pero salamat din……” at hinalikan ko siya.
Isang halik na nag huhudyat na isang gabi na naman na mainit ang tagpo. Mapungaw ang halinhingan at mga ungol na impit n gaming mga labi. At unti unti ng gumala ang mga kamay ni vince sa buo kong katawan. Itinaas niya ang aking binti at alam ko na ang gusto niyang mangyari. Unti unti niyang ipinasok ang kanyang ari sa akin at naramdaman ko ang pagkapunan nito sa aking loob. Alam kong sa paraang ito masasabi kong magka konekta kaming dalawa. At unti unti na siyang gumalaw. Tinangagap ko na man ito ng buong buo. Mula sa mabagal hanggang sa bumilis ng bumilis. Naririnig ko ang mga ungol niya. MAhal na amhal ko talaga ang taong ito. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko pag nawala siya….
Ramdam ko na malapit na niyang ialabas ang kayang katas sa loob ko dahil unti unting lumalaki ang kanyang alaga. “Hon….malapit na ako…..mahal na mahal kita…aaaaahahahhahahhh…” at iyon ang hudyat na nilabsan na siya at naramdaman ko ang mainit na likido sa aking loob. Pagod na pagod si Vince at ngayon ay nakapatong parin sa akin at hindi pa hinuhugot ang kanyang ari. Naririnig ko ang kanyang habol na hininga. Umalis siya sa aking ibabaw at humiga sa tabi ko at yumakap. Hanggang sa maramdaman ko na nakatulog siya. Hinaplos ko ang kanyang buhok at hinalikan siya. At sa sandaling iyon ay nakatulog ako.
Pag gising ko ng umaga, wala na siya sa tabi ko. Kaya nagbihis ako at bumaba sa bahay. Isang nagtatalong tinig ang narinig ko na agad ko namang hinanap. NAtagapuan ko ito sa may garden ng bahay. Nagulat ako sa aking nakita, si Vince kasama ang isang pamilyar na babae.
(Itutuloy)
No comments:
Post a Comment