Monday, December 12, 2011

If I Let You Go- Part 3

Eto na yung mga kasunod... sa mga nag comments po... salamat po. kay Coffee prince.... salamat sa comment bro... hahahah....


Hope you like my stories.... open naman ako sa mga comments ninyo po... salamat po ng marami...


Be happy sa christmas.... kahit single ka... don't be sad... it's christmas not valentines..... kaya be happy.....



Always here,

Dylan Kyle






________________________________________________________________________________



Naghihintay ako noon sa sala nila Anthony ng biglang lumabas ang kuya niya. Malaki ang bahay nila Anthony dahil mayaman sila. Dahil nga kampante na sila lang ang tao eh ayon, nagulat na lang ako ng lumabas siya sa kwarto niya ng nakaboxer shorts lang at walang suot pang itaas. 



Kitang kita ko ang magandang hubog ng kanyang katawan at alam ninyo na yung isa. Hindi ko maiwasan ang titigan siya dahi sa angkin nitong kagwapuhan. Nagulat din siya ng makita ko sa may salas nila.




“May bisita pala si utol...hahahah...pagpasensiyahan mo na ganito suot ko... sanay kasi ako...hahahah... Ryan tol....” sabi ng kuya niya. 



“Nicko tol...hehehehhe” sagot ko. 



“Ngayon lang nagpapunta ng kaibigan si Anthony dito...mukhang swerte ka ah...hahahah...bihira kasi yan makipagkaibigan at nagulat na lang ako na pinapunta ka na pala dito.......sige sige...kala ko kasi walang tao kaya basta na lang ako lumabas... sige tol......hahahah... may gusto ka bang inumin o kainin?” tanong ng kuya niya. 




“Okay lang.... kumain ako sa bahay...heheheh” sabi ko.




 “Pagpasensiyahan mo na yang si bunso...napaka tagal ha...hahahah...sige sige...” pamamaalam niya.






Sa tagpo namin yun, di ko maintindihan kung bakit na lang ganun kakapit sa aking isipan ang tagpong iyon. Hanggang sa lumabas na si Anthony sa kwarto niya galing sa taas at bumaba sa hagdanan.



”Pasensiya sa paghihintay ha...naku...tanghali ako nagising tol eh...hahahha.....sige tara na.....” yaya ni Anthony. 



“Nu ba yan.. ang tagal... dahil diyan eh lilibre mo ako...” pabiro ko sa kanya. 




“Sige ba, basta ikaw eh......hahahahha” sabi niya. 




Ganyan na kami kaclose. Para na kaming magkapatid nan. Minsan nga eh sa amin na halos tumira yan. Makikita ko na lang sa bahay na may dalang bag at parang naglayas.


_______________________________________________________________________________



“At nandito na naman pala ang ex-kapatid ko.....” pang aasar sa akin ni Ryan.



 “Eh ano naman?” sagot ko. 



“Taray...meron ka ba ngayon?” sabi niya. 



At nakita kong napangiti si Rona. 


“Wag ngang ngingiti ngiti diyan yung malandi...” parinig ko.



 “Hanggang ngayon ba... di mo pa rin natatanggap?” tanong ni Ryan. 



“Wala akong dapat tanggapin Ryan. At di ako papapigil sayo...” at tumayo ako para pumasok sa kwarto para maligo. 




Di na lang umiimik si Anthony sa mga nangyayari. Ramdam ko din naman na nahihirapan siya. Dire-deretso ako sa kwarto at naligo.





Habang naliligo ako, sinisipat ko ang katawan ko. Ramdam ko pa rin ang mga nangyari kagabi. Nagsuot lang ako ng brief at boxer shorts saka lumabas ng banyo sa kwarto ko. 




Nagulat na lang ako ng makita ko na nakahiga sa kama ko si Ryan at nanunuod ng TV. 



“O, anong ginagawa mo dito? lumabas ka nga....pasok ng pasok di naman nagpapaalam...” sabi ko.



 “Bakit ba... masama bang pumasok sa kwarto ng future asawa ko na ex ng kapatid ko?” pagbibiro niya sa akin. 



“Spell ASA no... atsaka ako nga ay tigil tigilan mo... di ako nadadaan jan...at kung tingin mo dahil lang jan sa ginagawa mo eh titigilan ko si Rona eh nagkakamali ka.... umalis ka na lang dito....” biglang tayo niya at pumunta sa harapan ko.




 “Hindi ka ba nahihirapan? Hindi ka ba nasasaktan sa ginagawa mo? Are you not tired of hurting yourself? Till when ka magkakaganyan?” tanong niyang sunod sunod. 




“Till he get tired of hurting me... hanggang sa bumalik siya sa akin.... alam mo naman ang pinag daaanan ko...alam mo yan....sana naman maintindihan mo ako.... sana naman sinusuportahan mo ako......” biglang tulo ng luha ako. 



Nabigla na lang ako ng bigla-bigla niya akong niyakap ng mahigpit at inalo. seryoso ang pananalita niya. matagal tagal na rin akong nagstay sa bahay nila. plinano ko talaga na doon ako mag stay in. gusto kong ang pinsan ko ang mismong sumuko.




“Ako na ang nagsasabi sa yo... ayokong nakikita kitang umiiyak... nasasaktan.... mabait kang tao, espesyal. Di mo dapat dinadanas yan kaya heto ako hinahadlangan lahat ng ginagawa mo kasi mas makakabuti sa’yo yan...” sabi niya.




 Bigla bigla na lang bumukas ang pinto at iniluwa ang bulto ni Anthony.



 Nakita niya ang posisyon naming dalawa ni Ryan. Kitang kita ko ang reaksiyon ng mukha niya. Napabalikwas ako at ipinahid ko na alng ang luha sa aking mga mata.




“Anthony.....” nasambit ko.



“Pasensiya....nakaistorbo ako...” at tuloy tuloy siyang lumabas. 




Hahabulin ko sana siya kaso pinigilan ako ni Ryan. Lumabas na rin siya para makapagbihis ako. 



Mabilis pa sa alas kwatro ng ako ay makapagbihis. Di ko na nadatnan sa baba si Anthony. 




Si Ryan na lang ang nakita ko habang si Rona ay nasa kusina. Tuloy-tuloy akong lumabas sa bahay di ko naman namalayan na nakasunod sa akin.





“O ano, mang iinis ka na naman? kung ako sayo eh susuko na ako...” sabi ko




 “Hinding hindi ako titigil no...sarap mong asarin at isa pa mali naman talaga ginagawa mo eh.” sabi niya. 



“Hay nako, pauli-ulit na lang. Let’s stop this nonsense conversation, right? napapagod ako” sabi ko.




 At yun nanahimik na lang kaming dalawa. Habang naglalakad kami papuntang sakayan eh napadaan kami sa may isang basketball court. 



May naalala na naman ako sa nakaraan. Isang kahanga-hanga na tao na siyang ikinainspired ko.


_______________________________________________________________________________


Makikipagkta kami kay Annie at sa mga kaibigan namin dahil magswimming kami ng mga tatlong araw. Ang usapan kasi eh sa may court kaya doon kami dumiretso. 



May mga kabataan na naglalaro at yung iba eh yung mga kababata ko. Niyaya nila akong maglaro at dahil wala pa naman sila eh maglalaro muna ako.



 Niyaya ko naman si Anthony at di siya tumanggi. Ngayon ko pa lang nakita maglaro si Anthony. 


Kahanga- hanga siya dahil sa angkin niyang galing. Napaptigil ako sa laro kapag napapadako ako sa kanyang mga mukha. Pero pilit kong iwinawaglit ito. Natapos kami sa paglalaro ng biglang dumating si Annie. 




Itinigil na namin ang paglalaro at nagpahid ng mga pawis sa katawan.



 “Grabe...galing mo boi.....” sabi ko. 




“Naku..hindi ah..ikaw nga magaling jan eh...” sabi naman niya. 



“Aysus... wag ka ngang pahambog jan...” 


“Aysus... hindi kaya....tuktukan kita jan eh... makita mo...”



 “Hay naku...kayong dalawa eh mag ayos na jan....tignan ninyo...ang lalagkit ninyo....ewww...” sabi ni Annie.




 “Aysus......adik mo best...” sabi ko kay Annie.




 “Ahh...sige sige na...bilis bilis....” 



at yun matapos naming mag ayos eh saktong dating ng mga kabarkada namin naging maayos ang simula namin doon. 



Nakarating kami ng mga tanghali, pero nalintikan na nung sumapit ang gabi dahil sa kakaibang nangyari.



___________________________________________________________________________


“Napaptulala ka na naman jan” narinig ko na lang na sabi ni Ryan. 



“Bakit ka ba nangingialam?” pagtataray ko. 



“Concern lang ako no..” sabi niya. 




“Huweh... di nga? Parang di halata. Concern daw, san kaya banda no?” 



“banda rito banda doon...” 



“He....tumigil ka jan.... bugbugin kita jan eh...” 


“Sige nga subukan mo... bakit kaya na ba ng katawan mo?” 



“Oo naman...ikaw lang naman ang takot jan...” 




at nagsagutan lang kaming dalawa. Para kaming mga sira na nagbabangayan sa kalye.




Hanggang sa shop eh sumama sa akin si Ryan. Yun nga ang ikinasususot ko. Bakit ba kailangan pang sumunod ng balahuras na ito. Ang sarap pagpupukpukin eh. 




Isa pa tong si Annie. Bungad na bungad pa lang pagpasok ko eh kinantyawan agad ako. 



“oh....good morning to our newest sweethearts......” sabi niya. 



“Sweet heart ka jan. Gusto mo ng bugbog?” sabi ko.


 “Naku pagpasensiyahan mo na nga yang si Babe.... sobra lang mainit ang ulo....di ko kasi nalambing kanina....” sabay tawa.



 “Hahahah...so funny.... at sa sobrang nakaktawa eh nasusuka lang ako...” sabi ko. 



“Hala babe, buntis ka? Yes... daddy na ako...” patuloy na pagtawa pa nilang dalawa.



baradong barado ako ngayon. di ko alam kung ano na susunod kong gagawin. hay kulit niya talaga. suko ako.


 “Naku naku naku... nasususot na ako sa yo...umalis ka na nga dito..gusto mong ipapulis pa kita ha?” pagtatas ko ng boses.




 “At bakit naman... gusto ko lang naman bantayan ikaw ha.... masama ba yun?” 




“oo masama... kaya umalis ka na dyan at baka sa atin magmula ang world war 4.....” 



“teka....meron na palang world war 3?” tanong ni Ryan.



 “Oo.... yung sa amin ng haliparot at malandi kong pinsan.!!!!” Pasigaw kong sabi.




 Puro tawa lang ang ginawa ni Annie sa bangayan namin. Nakakapagod din minsan ang trabaho ko. 


Since lumalaki na ang aming shop at padagdag ng padagdag ang branch namin, lalong nakakapagod. Minsan na lang kami makapagkwentuhan ni Annie.




“Pahinga ka muna best... stressed out ka ngayong araw....” sabi ni Annie. 



“Nako... oo sobra...simula pa lang kaninang umaga dyang sa balahuras na si Ryan na yan... ayaw akong tantanan talaga eh... sobrang nakakasar talaga.... pero nagiging okay naman ako dahil sa trabaho.. natutuwa ako at lumalago na yung shop natin... at siyempre.... isa sa mga nakakatanggal ng stressed out ko ay yung pagcocomfort ng pinakamamahal kong best friend...” sabay yakap sa kanya. 





“Aysus... nakakapambola ka pa talaga.... hahaha...pero I am happy na nanjan ka... hehehhe... nga pala.... iba na ang tingin ko sa paghahatid sundo sa iyo ni Ryan ah....” sabi niya. 




“Naku...wag mong dagdagan ng malisya yun. Nakakinsulto lang sa pagkatao ko. At isa pa... walang makakapalit sa Anthony ng buhay ko...” giit ko.



 “Kaso nga lang...pamilyado na... di ka pa ba susuko...?” 



“Pati ba naman ikaw Annie? Pinapasuko muna ako?”




“Hindi naman sa ganoon kaso masasaktan ka lang eh.. mahihirapan ka lang..... pati concern lang ako sa iyo...” 



“Pero mahal ko siya at mahal pa rin niya ako... Diba pag love pinag lalaban?” 



“Basta, pag naramdaman mo na sumuko ka na.. andito lang ako para i comfort ka..” 





“thanks ng marami... maraming salamat talaga.”




Napansin siguro niya ang pananhimik ko ulit kaya niya ako kinalabit. 




“uhm.. naalala ko lang yung dati.... kung paano inamin sa akin ni Anthony yung nararamdaman niya... sa harapan ko, mo, at ng kabarkada natin...” 



at tuloy tuloy na bumalik ang aking isip sa nakaraan.

________________________________________________________________________________


Lasing na ang karamihan at ang iba naman ay may tama na. Napansin kong namumula na si Anthony kaya pinapatigil ko na siya. Pero ayaw niyang magpaawat. 




Nagyayang maglaro kami ng truth or dare si Annie. Ayaw ko sanang sumali kaso yun nga sabihan ba naman na K.J ako. 



Kaya napasabak ako. Unang napatapat kay Dino yung bote. Dare ang pinili niya kaya may consequence na pinagawa sa kanya. Sobrang nakaktuwa at saya ng larong ito. 




Nakailang ikot na ang bote ng mapatapat ito sa akin. Dare ang pinili ko. At ang consequence, halikan ko daw si Anthony sa pisngi.


“Grabeh yan ha.... takte kayo...pati ba naman si Anthony.” 



At yun nagsigawan sila na gawin ko na daw at dala na rin sa tama eh  hinalikan ko na siya pero lasing na rin itong si Anthony kaya nabago niya ang posisyon ng mukha niya kaya nahalikan ko siya sa labi. 




Smack lang naman. Nagisisng ako bigla doon at natauhan. Nagsigawan naman ang lahat. 



Kakaibang  sensasyon ang naramdaman ko. Kakaibang pandama ang bumalot sa pagkatao ko. 



Nakailang bote naman bago matapatan si Anthony. Truth ang pinili niya. 



Si Annie ang nagtanong. 


“Ano ang pangalan ng mahal mo?” at naghiyawan ang lahat. 




“Naku.....adik kayo...talagang kailngan ganyan.... hehehhe....” at nagsigawan ang lahat na sabihin na daw niya. 


"Oo nga sabihin na yan... " sigaw ko.



“Ang pangalan ng..... ng.... ng mahal ko.... ay... P..P.... ang pangalan ng mahal ko ay..... ay......” at nakita kong tumulo ang luha niya. 



Kasabay noon ang pananhimik naming lahat. “ok lang kung ayaw mong sabihin..” sabi ko.




 “Hindi...okay lang... dapat malaman na niya to... di ko na kayang pigilin pa.... mahal na mahal ko na tong taong ito...... Ang pangalan ng mahal ko at minamahal ko ay Pierre Nicko Mercado!!!.....”




(Itutuloy)

No comments:

Post a Comment