Campus Figure- Part 20

sorry sa natagalan ha....heheheh...eto na yung next chapter...hahahah
sa lahat ng mga nagcomment..salamat po...kay:
1. vdg20

2. JayThrow

3. yuan

4. aR

5. Half

6. Enso

7. fayeng

8. Kearse

9. Allen

10.Roan

11.wastedpup

maraming maraming salamat po...heheheheh......sorrytalaga kung natatagalan...punong punokasi ng project exam at busy sa schoo
l eh....salamat talaag sa pag suporta....

olweix hir....

D.K



_____________________________________________________________________________________

Inalalayan ko siya papunta sa kama ko. PAti ako dir in magkandatuto, minsan kaming nadudulas, at natutumba…pareho ba naman kasi kaming lasing eh. Hanggang sa makarating kami sa kama. Ihihiga ko n asana siya sa kama ng biglang mapatid kaming pareho. Napaibabaw siya sa akin. Nagkatitigan an gaming mga mata, hanggang sa lumapit ang kanyang mukha sa akin. Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko, nag iinit ang akatwan ko, naghahanap ng isang katawan na magpupunan nito. Namalayan ko na lang na magkadikit ang aming labi at mapusok na naghahalikan ang isa’t isa.





Sa sobrang kalasingan di ko na alam kung ano ang ginagawa ko. Di ko malaman kung tama ba o mali ang mga pinag gagawa ko dahil wala ako sa wisyo. Mapusok na lang ang ginagawa naming halikan ni Jerick ng panahon na iyon. Ginagala niya ang kanayng mga kamay sa iba’t ibang parte ng aking likuran. Pero may isang parte ng utak ko ang nagising bigla at mula sa pagkakahiga ay bumangon ako at dumistansya sa kanya. Nagitla ako sa aming ginawa at muntikan pang matumba mula sa pagkakatayo. Pasuray suray akong maglakad papunta sa kabilang gilid ng kama. Nakita kong bumangon din si Jerick at hinahanap ako. “Kyle…” pagtawag niya sa akin at unti unti siyang lumapit sa akin at nagulat ako sa inasla niya. “Kyle, bakit ka umalis? Tara na…” wala sa sariling nasabi ni Jerick. “Matulog ka na…lasing ka lang Jerick, please…matulog ka na…di mo alam ginagawa mo…” sinabi ko sa kanya. Alam kong nahihilo na rin siya dahil pasuray suray na siya maglakad hanggang sa matumba siya at matalisod sa kama. Nakita kong payapa na siyang natutulog kaya inayos ko ang kanyang pagkakaiba. Gustong gusto ko na talagang matulog ng mga oras na iyon kaya sa di ko malamang dahilan eh para akong batang nagmamadaling humiga sa isang malambot na kama at nang makahiga na ako ay nag tuloy tuloy na akong nakatulog.





Pag gising ko pagkaumaga, isang sikat ng araw ang sumalubong sa akin. Nasisilaw pa nga ako dahil sa sikat nito. Minulat mulat ko ang aking mata upang matauhan. Sumasakit ang ulo ko. SObrang hangover to ah. Babangon n asana ako nang Makita ko ang kamay ni Jerick na nakayakap sa aking katawan. Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko, may kakaibang pakiramdam ako sa pagalalpat ng katawan namin sa isa’t isa at hindi ako natutuwa sa nararamdaman ko. Ganitong ganito ang nararamdaman ko nung panahong kami pa ni Vince. Unti-unti kong tinanggal ang kamay niya at naramdaman ko na nagising siya. Binilisan ko ang pagtanggal ditto nung maramdaman ko ito dahil baka magulat siya kung Makita niya ang sarili niyang nakayakap sa akin. Pero sadya atang hinahamak ako ng panahonat nakita kong nagbukas si Jerick ng kanyang mga mata. Nagkatitigan kami, di ko malaman kung paano ako magbabawi ng tingin. Nakita kong nagbukas ng bibig si Jerick at nagsalita. “Good morning….” Saka siya bumangon at nag inat inat. Di ako makapagsalita at hindi ko alam kung ano ang dapat kong sabihin. Kinakabahan ako kung makakayanan ko pa ba. “tol, sorry kung malikot akong matulog ha….haixt…sakit ng ulo ko…..putek naman oh……kaw ba tol…” nakita kong kinakapa ni Jerick ang ulo niya at hinihilot nito ito.





Maya maya may kumatok sa kwarto. “Kuya Jerick, Kuya Kyle, baba na daw po kayo..kakain na daw po.” Pagtawag sa amin ng isang katulong sa kanila. “Sige, bababa na kami….”sagot naman ni Jerick. “Tol, tara na….” pagyaya naman niya sa akin. Bumaba kami at pumunta sa may kainan. Naghilamos lang ako ng saglit at nagsuklay ng buhok bago bumaba. “Kamusta ang tulog mo iho….mukhang nagkasayahan kayo kagabi ah……” tanong sa akin ni Tita Mila. “Ah eh…heheh….ok lang naman po….Pati masya naman po kasma poi tong anak po ninyo…heheheh” sagot ko. “Oo nga ma, naku sarap kainuman ni pareng Kyle…hahah..matagal tagal na rin nung may makasama akong makainuman…hehehhe” pagsingit ni Jerick. “Oi Jerick, baka naman mapadalas yan ha……kaw talagang bata ka…..mapahamak pa tong si Kyle sa iyo…” singit din ni Tito Roberto. “Hindi naman pa, heheheh…nga pala po asan po si Jude?” sagot ni Jerick sabay tanong. “Daddyyyyyy….”pasigaw na sabi ni Jude. Tuloy tuloy ito at kumalong sa kanyang daddy. “O anak……muwahh…” salubong ni Jerick kay Jude. “Daddy…san ka ba galing…bakit di ka natulog sa tabi ko….. tampo ako….” Pagammaktol ng bata. Ang cute cute talaga ni Jude. Nakuha niya ng ibang features ng kanyang ama. Lalo na ang dimples. “Naku anak, pasensiya ka na ha..nakatulog ako dun sa kwarto ng Tito Kyle mo eh…nag inuman kami eh…..sorry na..yaan mo aalis tayo ngayon…..” at nakita ko ang pagkatuwa ni Jude sa nabalitaan. Pagkatapos nun kumain na kami.





Matapos namin kumain, nagtimpla ako ng kape at lumabas para magpahangin. Ang ganda ng tanawin sa Hacienda nila. Habang iniinom ko ang kape na tinimpla ko, muli na naman nanariwa sa akin ang panahon ng magkasama pa kami ni Vince.




“Hon…bangon na…ano kaba…isa…bahala ka malelate na tayo….oi..” pagyuyugyug ko sa kanya. “Mamaya na Hon…tulog pa tayo…gawa tayo ng baby…” parang batang sinabi ni Vince. “Hoy lalake…ikaw ay tumigil jan sa kapilyuhang iniisip mo…bahala ka, pag hindi ka bumangon iiwanan kita…..”sinabi ko pa sa kanya. “Bahala ka..iiwanan mo na yung loviduds mo…..magtatampo na ako nan..huhuhu…” pag iinarte ni Vince. “Naks naman….best in acting..nyahahah…pwede na oh..madedevelop ka nan sa TV…tara punta tayo…hahahha”panloloko ko sa kanya. “Ganon pala ha….lagot ka sa akin mamaya.” Nagahahbulan pa kami nun sa loob ng kwarto. Hanggang sa mahahabol niya ako at bubuhatin sa kama. Sabay siil ng halik at unti unting pag gapang ng kamay sa buong katawan ko. “Mahal na mahal kita Mr. Kyle Archangel Montellan… Love you… muwah muwah..” paglalambing sa akin ni Vince. “Montellan nap ala ako ngayon ha…kaw talaga…ay siya siya…tayo ng tumayo at pumasok na sa school….sobrang malelate na tayo…hala ka…pag tayo pinagalitan din a ako tatabi say o pagtulog…” panankot ko sa kanya. “Hala….tara na po…baka malate pa tayo…tiara na bilis……” sabay harurot pababa. Natatwa na lang akong makikitang naghaharutan kami pababa.





Namalayan ko na lang ang sarili kong tumutulo ang luha. Inilapag ko muna ang tasa ng kape na iniinom ko. Pinahid ko ang luha na namumutawi sa aking mga mata at taas noong hinarap ang kalangitan. Ang mga bagay ng nakalipas ay din a dapat balikan pa. “Past is Past and never been back, but there’s a future to continue our life..”. Maya maya habang ako ay nagiisip, may tumulak sa akin na siyang dahilan ng pagakkabagsak ko sa lupa. Para akong nalindulan. Nahilo ako nun. Tumama ang mukha ko sa damuhan. “Aray…..ah…..ang sakit……” tanging namutawi ko. “Ahahahah…lalampa lampa kasi…yan…buti nga sayo…nyahahhahah” ang pilyong sigaw ng bata. Grabe tong batang ito. Kakaiba ang lakas. ANo kayang pumasok sa kokote nito at ginawa niya ito. Nananakit parin ang katawan ko. Tumayo ako at pinagpagan ang sarili. Nakita ko na lang nagdurugo ang mga palad ko dahil sa gasgas na natamo ko. Pati na rin ang mga tuhod ko at sa may bandang siko ay nagdurugo din dahil sa gasgas. Grabe, ang dami kong gasgas. Tsk tsk. Maluha luha na ako dahil sa unti unting pananakit ng mga sugat sa aking katawan. Nakita ko na lang na nagtatakbo ang bata. Kaya pumasok na lang ako sa loob upang hugasan ang mga sugat ko. Nakita ko si Tinay na nakatingin sa akin at lumapit. “Naku sir….kitang kita ko iyon…napaka pilyo talaga nun.. NAku..mas malala pa ang ginawa sa amin…mantakin mo na lagyan ng nagkalat ng basura yung mga higaan namin..tapos lagyan ng sili yung kinakain namin..naku….mag ingat kayo..” pagabbanta sa akin. Isang tango lang ang sinagot ko.





Kaya pumasok na ako sa loob. Diretso ako sa kwarto ko upang maligo na rin ng makasalubong ko si Jerick. AGad kong itinago ang mga sugat ko. “Tol…sama ka sa amin ha..gagala tayo….O ano ang nangyari sayo….ano yang itinatago mo sa likod mo?” sabay tingin sa may likuran ko. ‘Wala to..wag mo ng tignan..Sige kayo na lang…medyo masma pa kasi pakiramdam ko Tol…..” sagot ko. Pero sa sobrang kapipilit niya eh nahatak niya yung kamay ko at nakita niya ang mga gasgas ko sa katawan. “Na paano yan?” tanong niya. “ahm…ah eh.. nadapa kasi ako kanina, di ko nakita yung bato sa daraanan ko kaya yun…lalampa lampa kasi ako tol…heheh” pagsisinungaling ko. Di ko na lang sinabi ang lahat ng katotohanan. Besides, baka lalo pa akong pag initan ni Jude pag nagkataon. Para din a lumala ang lahat. “Hala ka….naku tol..tara…gamutin mo nay an….kaw di ka nag iingat eh…” sabi ni Jerick.





Pinabayaan ko na lang si Jerick sa ginawa niya. Napaka maalagain naman niya di ko namalayan na ankatitig na apla ako sa kanya. Kahit na nakatagilid siya, ang gwapo pa rin. Naks naman. At sa di ko inaasahan eh nakita ko na tumingin siya sa akin at nahuli akong nakatingin sa kanya. Hindi ko alam kung bakit hindi ko maihulma ang sarili ko pero nanatiling nakatitig ang mata ko sa kanayng mga mata at ganun din naman siya. Para bang may hipnotismo na bumabalot sa aming mga titig lalo na ang sa kanya. Hindi ko alam kung paano ako magbabawi ng tingin gayong nakatingin din siya sa akin. Hanggang sa papalapit ng papalapit ang kanyang mukha sa akin. Bigla akong kinabahan. Hindi ko alam kung bakit pero malakas ang tibok ng aking puso. Ito na ba ang muling pag ibig na aking nadarama. Pero, hindi pwede, paano kung guluhin ko lang ang buhay niya. Ayoko, baka masaktan ulit ako kung magkataon. Kaya sa pagakkataong iyon, iniiwas ko ang aking mukha sa kanya. Inilayo ko rin ang aking mga kamay mula sa pagkakahawak niya ditto. Tatayo na ako nun ng bigla niyang hawakan ang aking kamay at saka ako napaupo muli.





Hindi ko alam kung ano ang ginagawa niya sa akin. Bakit ba niya ako hinila pabalik. AT bakit ganyan na lang siya kung makatitig sa akin. ANo ba ang problema niya? Mayroon ba akong dumi sa mukha ko? Ano ba nangyayari sa kanya. Naiinis na ako sa ipinapakita niya sa akin. Hanggang sa haplusin niya ang aking mukha. At sa ginawa niya, unti unti kong naalala ang aking nakaraan. Ang nakaraan na siyang ayaw ko ng balikan dahil sa dami ng mga pagsubok at kabiguan na aking nadama. At muli, sumariwa sa akin ang nakaraan:






“Hon… ano ba ang mas bagay ditto, etong black o yung white socks?” tanong ni Vince sa akin. “Ahmmm….kasi sabi sa akin, pagformal daw yung occasions eh dapt black socks…..kaya un…..black na lang….. wait pili ako ditto… alin kaya ditto…” sagot ko sa kanya. Bigla naman siyang lumapit sa akin at niyakap ako. Pinaharap niya ako at hinaplos niya ang aking mukha. Ito ang kauna unahang pagakaktaon na hinaplos niya ang mukha ko at pagkatapos nito ay hinalikan niya ako. “Mahal na mahal kita Hon.. I Love you….”




At di ko namalayang tumutulo na lang ang aking mga luha mula sa pagkakaharap kay Jerick. “Bakit ka umiiyak?” tanong niya. “May naalala lang ako….pasensiya na. …” at pinahid ko ang aking mga luha at umakmang tumayo. At ewan ko ba pero tuloy tuloy na akong lumayo kay Jerick mula sa kwartong iyon. Nagugulumihanan ako.. ANo ba ang nagyayari…


(Itutuloy)

Campus Figure- Part 19

“Tol….kamusta ang buhay mo dun sa Laguna?” tanong niya. “Ok lang naman. Simple, maayos dati….masaya dati…. At payapa naman dati…” sagot ko. “Bakit may dati? Eh ngayon ba hindi na?” tanong niya. “Ah…heheh……hindi naman. Kaso marami lang talagang nangyari sa akin noon sa Laguna. Kaya nga anpagpasyahan kong ditto sa may parting Maynila ako magsimula…..” tugon ko. “AH ganoon ba….Ahmmm… tol….pwede bang malaman kung ano ang nangyari?” tanong niya. Medyo napaisip ako. “Pero kung ayaw mo tol eh ok lang…masyadong personal kasi tanong ko….nyahahahah…” singit niya. Natuwa naman ako sa pinapakita niyang pagkamasayahin. “Ok lang tol ano ka ba… KAso sa ngayon eh konti lang muna…kasi medyo sariwa pa yung ibang bagay na nakasakit sa akin eh…heheheh” sagot ko.




“May isang taong nakasakit sa damdamin ko noon. Masakit kasi yung taong iyon ang katangi tangi kong minahal…. Napakasakit nang nagging pangyayari sa amin. AKlam ko noon okay na. Legal na kami sa magulang namin…tanggap na kami ng mga tao at nagkaayos na kami ng mga nakagalit namin…. Pero tama nga sila….may hangganan ang lahat…. Di mo alam na isang araw eh mawawala na ng isang iglap ang lahat….” Para ako napapaos sa aking mga sinasabi. Para bang wala ng lalabs sa aking mga labi. “Ano ba nangyari sa inyo?” tanong niya. “Ahm…sa ngayon secret muna… Basta sa akin…lumayao ako dahil sa tingin ko ito ang nakakabuti……mas sasaya ako kung alam ko na may isang tao ang liligaya sa piling niya…..” sagot ko. “ AH ganun ba….hehhe..ang drama naman pala ng buhay mo eh…..kaso pare….talo ka sa akin eh…mas madrama ang buhay ko…” namalayan ko na lang na umupo siya sa may tabi ng puno ng Mangga na may upuang gawa sa kahoy.





“Naks… ang drama rin pala ng buhay mo no…akala ko hindi eh…napaka masayahin mo kasi eh…heheheh…” sabi ko sa kanya. “HAhahah..yan nga ang sabi ng iba….kAhit na ang isang tao ay masayahin…di mo aakalain na sa kabila pala nito ay kabaligtaran ang personalidad mo….” Naengganyo akong making. “Wen I was in 4th year…. Nagkaroon ako ng girl friend….. she was the only one that I love… mahal na mahal ko siya….. wala akong pakialam noon sa iba.. Ni hindi ko nga ipinaalam sa mga magulang ko ang tungkol sa amin eh…. Pero one tym….nalaman ito ng erpat ko…. Si papa…. Pinaghiwalay niya kami. Binantaan niya ako na itatakwil daw niya kung hindi kami maghihiwalay. Pero eto ako…si matigas ang ulo…..pinilit kong makipagtanan si Gf ko….. ayoko na kasing mapahiwalay sa kanya eh….hehehehhe…. Then nung pumayag siya nagrent kami ng bahay. Then dun muna Kami natulog. Siyempre tol….alam mo naman na tayong mga lalaki pag hindi nakapagpigil alam na…heheheh….Ayon…..nagkaroon ng pagkakataon na magtalik kami. Matapos iyong gabi na iyon nakatulog ako…. Pero….”





Naputol ang sinabi ni Jerick. “Pero ano?” dahil sa nabitin ako, nagtanong ako. “Pero…. Pagkagising ko kinabukasan wala na siya sa tabi ko….. iniwan niya ako… Ibig sabihin…hindi niay ako kayang panindigan. …hindi niya kayang ipaglaban ang pagmamahalan namin… Kaya ako…napilitan akong umuwi sa bahay. Kahit na labag sa kalooban ko……Mula noong araw na iyon…isinumpa ko na tatantanan ko na siya…. Na hindi ko na kakauspin….. Pero isang beses…hinarang niya ako at sinabi niyang may sasabihin siya. Doon ko nalaman na…… Na buntis siya.” Doon ako nagulat. 4th year pa lang siya ng maging ama na siya. Kakaiba nga eh. Tapos pinakinggan ko ang susunod niyang sasabihin. “Noong malaman ko iyon, niyaya ko siyang magpakasal. Pero sabi niya na hindi pa pwede… Under age pa kami. At siyempre la pa kaming pera… Kaya nung time nay un nag ipon ako….. Medyo natutuwa ako nang time nay un kasi magkakaroon ako ng anak pero hindi nagtagal yun. Nalaman ko na naglayas siya… Ako naman hinanap siya….. Hidi ko pa rin binabanggit ang tungkol sa pagkakabuntis niya…. Hanggang sa dumaan ang araw, lingo at maging ang buwan…….” Mahabang pahayag niya. Interesado akong malaman kung ano ang nagyari kaya eto ako matamang pinapakinggan siya. “Ang hirap naman pala ang nagyari sayo no? pero tanong lang…… paano mo nakuha yung anak mo?” tanong ko sa kanya.





“Ilang buwan din ang lumipas at hindi na rin siya nagpakita sa akin….hanggang sa isang umaga…nakita ko na lang sa labas ng gate namin ang isang walang kamuwang muwang na sanggol at may sulat na nakaipit ditto… binuksan ko ang sulat at para sa akin ito…. Binasa ko at nagsabi ito na ako na daw ang bahala sa anak namin….hindi niya daw kayang panindigan at di niya daw kayang buhayin an gaming anak… natatakot daw siya sa maaaring idulot nito sa kanya lalong lalo na at babae siya….. Nung time nay un, litong lito ako…siya na rin ang nagsabi nah wag ko na daw ipaalam sa kaniyang mga magulang ang nangyari…natatakot daw siya na malamn nila at iakahiya siya ng kanyang pamilya…. Kasi tulad ko, galing din siya sa isang may pangalang pamilya…kaya ayon, di ko na sinabi sa kaniyang mga magulang…pero bago dumating doon, kelanagn kong harapin ang sarili kong mga amgulang. LAam ko na lubos silang magugulat at hindi ko alam kung ano ang maaaring gawin nila sa akin at sa aking anak…siyempre, sa akin, ipagtatanggol ko ang aking anak ano man ang mangyari, itakwil man nila ako, ipaglalaban ko pa rin ito……”





Mahaba pero malamn ang kaniyang sinabi. “Bago ako pumasok, matinding tension ang naramdamn ko….bawat hakbang kinakabahan ako….para bang nasa isang hot seat ako….sino ba naman ang hindi magtataka kung paano sumulpot ang isang bata…. Nung sinabi ko na ang lahat sa kanila, kitang kita ko ang pagkabigla sa kanilang mga mukha,.. siyempre, sino ba ang hindi magugulat doon….Pero sa kabila nang iyon, nakita ko ang kagalakan sa kanilang mukha…sabik na sabik kasi silang magkaroon ng apo….tuwang tuwa at galak na agalk silang Makita ang mga ito….heheheh….. pero katumbas nun ang isang pagsisikap na abutin ang pangarap nial para sa akin…ang maging tagapagmana ng hacienda namin at itaguyod ang pangalan namin. Kaya nga pinakuha ako ng Business Management nila papa dahil marami kaming negosyong umiikot sa aming Hacienda. Since naman eh tinuruan na ako sa pagpapalakad sa kumpanya, magiging madali na ang mga susunod na hakbang. Sa paglipas ng panahon, tuluyan ng nawala ang bakas ng gf ko…..” Nang linunin ko ang paligid ko ay nakita kong nasa may bahay nap ala nila kami./ Di ko namalayan na nakarating na pala kami dun.





NAgyaya si Jerick na mag inuman kami sa may veranda ng kwarto na tutulugan ko. Grabe, punong puno ng mga pulutan, maraming San Mig.. PArang mapapasubo ata ako ditto ah. Di pa anman ako sanay magi nom, mga tatlo hanggang 4 na baso lang ako. “Tol, grabe, heavy tayo nyan ah…daming foods,…dami ring pampatulak…hahahah…” panloko ko sa kanya. “Tol, magsasaya tayo ngayon….kakalimutan yung mga problema. ….” Paunang salita ni Jerick. Hindi ko alam kung kakayanin ko, pero para makalimutan ang mga problema sige, inom lang..nyahahahah. Nakasampung bote na kami bawat isa, grabe ang tatag, di ko akalain na amkakayanan ko pa…pero nahihilo na ako, umiikot na yung paningin ko….narinig ko na lang na nagsalita si Jerick. “Tol…ano ba ang nangyari talaga sau sa Laguna…masakit ba masyado..?” “Ahm…oo tol…sobra…sobrang sakit…..akala ko siya na ang una at huling taong mamahalin ko, pero nagkamali ako…pinaasa lang niya ako….mahal na mahal ko siya pero ano ginawa niya niloko niya ako…lapastangan siya…huhuhuhu//” namalayan ko na lang ang sarili kong humahagulgol sa upuna…..” lumapit sa akin si Jerick para aluin ako. ‘Tol..ok lang yan…sige pa, ialabas mo lang yan, mas maganda kung inilalabas yan kesa naman sa itinatago lang yan…..” buti na lang at may isang taong sumusoporta sa akin kung hindi baka naglupasay na ako sa sahig. “ANg sakit tol eh….siya ang tanging minahal ko…..pinaglaban ko siya, pero ano ang nangyari, nakabuntis siya…..” di ko na napigilanang sarili ko. Nang masabi ko yun, natigilan ako, patay kang bata ka, paano yan, sasabit ako nito, baka pandirian ako ni Jerick, kaya tumayo ako at lumayo sa kanya pero natumba ako.





“Tol, ok ka lang ba….hindi kita maintindihan…lasing ka lang ata eh…pero nakabuntis? Ibig sabihin lalaki ba yung mahal mo?”tanong niyang nalilito. “Ah eh….” Di ako makasagot. Pero dahil na rin sad ala ng alak, nagkaroon ako ng lakas ng loob. “Oo tol…lalaki iyon… Bisexual ako….pasensya ka kung naglihim ako…natatkot akong pandiriian mo…alam kong di tanggap nang marami ang pagiging Bi ko pero proud ako sa sarili ko…” pagmamalaki ko sabay distansya ko sa kanya. “Tol…wag kang mag alala…di ako nandidiri sayo…wag mong ibaba ang tingin mo sa sarili mo….anong masma sa pagiging Bi? Wala anman ah….o ano kung ganyan ka,…dapat ba kitang layuan? Wala ka namang sakit ah..ni wala ka ngang ketong eh….kaya walang dahulan para layuan ka…maniwala ka….di ako nandidiri sayo…” ewan ko kung bakit nasabi





Niya iyon pero natutuwa ako dahil tanggap niya kung ano ako. “Salamat tol ha..salamt kasi natnggap mo ako…alam ko pangit na maging magkaibigan tayo… pero open ako na maging friends tayo…salamat” sabay shake hands sa kanya….”Tol….lasing na lasing ka an talaga…ang dami mong dram..nyahahah…..yaan mo, ok lang ako…wag kang mag alala…di naman ako yung tulad ng iba jan na nilalapastanganan ang isang tao….Tao ka rin namn dib a….hahahah……” pagpapatawa niya… “Hehehe…adik ka tol…..pero sigurado ka nab a na handa kang maging kaibigan ako?” tanong ko na may pagdudua. “Tol..ang kulit mo rin ano…sabi nang ok lang yan…ano ka ba…di naman ako others ng tulad ng iba jan…pati nfgayon diba…may bagong experience sa buhay ko kasi nakakilala ako ng isang taong Bi….hahahah…wag kang mag alala….di makakalabs to..sa atin atin lang…” sabay akbay sa akin. Alam ko na lasing siya, pero pinaninindigan ko pa rin yung sinabi niya.




“Tol, ano tulog na tayo…. Hahahah…. Grabe, lasing na ako…hahahha….Haixt..para akong lumulutang sa alapaap…hahahah…” expression ni Jerick. Adik na naman. Sino ba naman ang hindi mahihilo eh halos 10 bote ang nainom…hahaha…adik…hehehehhe….. Inakbayan niya ulit ako at inaya na akong matulog. Ewan ko pero ibang pakiramdam ko sa pag akbay niya. May halong init akong naramdamn. Pinigilan ko ang sarili ko na mag init din, kaya kinalas ko agad ang pagkakaakbay niya sa akin. “Tol…ditto na ako tutulog ha….antok na ako eh….sige na ha…please….” Pagmamakaawa niya sa akin na para bang isang bata. Kakaiba naman pala itong malasing eh… parang nawawalang bata.





Inalalayan ko siya papunta sa kama ko. PAti ako dir in magkandatuto, minsan kaming nadudulas, at natutumba…pareho ba naman kasi kaming lasing eh. Hanggang sa makarating kami sa kama. Ihihiga ko n asana siya sa kama ng biglang mapatid kaming pareho. Napaibabaw siya sa akin. Nagkatitigan an gaming mga mata, hanggang sa lumapit ang kanyang mukha sa akin. Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko, nag iinit ang akatwan ko, naghahanap ng isang katawan na magpupunan nito. Namalayan ko na lang na magkadikit ang aming labi at mapusok na naghahalikan ang isa’t isa.


(Itutuloy)

Campus Figure- Part 18

sorry kung natagalan ha mga readers...hahahahah...salmat sa mga nagcomment last episode......mamat po

Jay Throw, josh, cojeeksoap, Roj, russ, Khail, half, enso, yuan, adik_ngarag , at sa marami
pang nag comment...dami kasi eh...hahaha..mamat sa comments ha,......salamat ng marami.....comments po ulit ha...heheh

mamat talaga
at nga pala
dun sa mga nakachat ko
salmat ng marami
hahahahah
sa uulitin ha...hehahahahahhah.....



olweix hir,

D.K

_____________________________________________________________________________________

“Toy….gising ka na….. andito ka na sa Cubao….” Panggising sa akin ng isang ale. Nagulat na alng ako ng gisingin ako ng isang ale. Siya kasi ang katabi ko. Hindi ko namalayan na nakatulog ako. Namimigat ang mga mata ko. Dulot siguro ng kakaiyak ko kung bakit nagkakaganito ang aking mata. Di ko pa rin alam kung ano ang mangyayari sa akin ngayon. Wala akong mapupuntahan sa lugar na ito. Napakalaking lungsod ang pinuntahan ko. Ni hindi ko nga alam kung may matutuluyan pa ba ako ngayong gabi eh. Haixt… Dapat kasi sa may Cavite na alng ako pumunta eh…pero mas pinili ko pa rin ang malayong lugar upang takasan ang lahat. Sabihin man nila na duwag ako at tinakasan ang problema, wala akong pakialam. Gusto kong buuin ang sarili ko. Ang mga nasirang bahagi ng pagkatao ko.




Di pa ako kumakain ng tanghalian. AT sa ngayon gutom na gutom ako. Kaya naghanap agad ako ng isang tindahan na pwedeng meryendahin…hehehe. Habang naghahanap ako ng makakainan, naglibot ang aking mata sa paligid. Maraming mga tao ang nandun. Halos lahat ng antas ng edad eh nandun. Habang nakikipagsabayan sa mga tao dun, bigla na lang akong nasagi ng isang tao at dahil sa gutom ay hindi ko maiwasan na matilapon ng ilang hakbang. Hindi ko naman namalayan na sa kalsada ako napunta at dahil sa nasagi nga ako, hindi ko namalayan na may sasakyan palaat sa isang iglap gumulong ako sa gitna ng kalsada. Ang huli ko nalang namalayan eh may bumuhat sa akin. Pamilyar ang tinig na iyon. Hanggang sa mawalan ako ng malay.




“Gisisng na siya….” Ang narinig ko mula sa isang babae na nakatayo sa tabi ng kama na pinaghigaan ko. Nang magising ako, puti lahat ang nakita ko. Putting dingding at kung anu ano pa. Asan kaya ako. Pero ilang sandali ang dumaan eh nahulaan ko kung nasaan ako. Nasa isang kwarto ako ng isang ospital. Tinignan ko ang mga kamay ko na may ballot ng maliit na benda. Nananakit ang kamay ko. Ang sakit, sobra. Pilit inaalala ang mga nagyari. ANg huli kong naalala nung nangyari ay nung nabangga ako dahil nadanggil ako ng di kilalang tao at nasagasa ng isang kotse. Inikot ko ang aking paningin at hinarap ang babae. Di na ako nagtanong kung ano ang nagyari dahil alam ko naman kung ano ang sasagot nila.






Di pa rin ako umiimik. Kitang kita ko ang malaking pagkaluwag ng kanilang hininga ng Makita nila akong gising. Para bang kaytagal na akong natutulog sa kamang iyon. Nang tumama ang aking paningin sa isang taong ninenerbyos. Mukhang pamilyar sa akin ang kanyang mukha. Alam kong nakita ko na siya. Hindi ko maalala kung saan ko siya nakita. Pero ano bang gagawin ko sa isip ko, pag iisipin ko pa ba to eh sumasakit na nga. “Ok ka lang ba iho?” salita ng isang matandang lalaki sa may paanan ko. “Ok lang po ako……” sagot ko na kulang kulang. “Pasensya na kung nabangga kita ha…... bigla ka ksing sumulpot eh….” Sabat ng isang lalaki. “ Ah ok lang yun…ako po ang may kasalanan….may tumulak po kasi sa akin….kaya di kop o namalayan at natumba ako….pasensya nap o sa abala. Ilang araw nap o ako ditto?” tanong kong nalilito. “Ah…..mahigit dalawang araw ka pa lang ditto. Oo nga pala… di namin pinakailaman eto…….” Inabot sa akin ang isang tela na puti na ankabalot. Ito siguro yung mga bagay na suot suot ko. Unti unti kong binuksan iyon. Itinabi ko muna iyon. “Iho… nga pala… mukhang bagong salta ka ditto ah…asan nga pala yung magulang mo?” tanong ng matandang babae. “Ah….lumuwas po ako ditto sa maynila para po magbakasyaon. Kaso wala po akong kakilala ditto kaya naglibot libot po ako…” sagot ko. “Ah gnun ba,…. Pwede naman sigurong sa amin ka na muna tol….para anman makabawi ako sa pagkakabangga ko….” Sabat ng lalaki. “Naku nakakahiya naman sa iyo tol….pati kay mam at sir. Maghahanap na lang po ako ng ibang matutuluyan….baka po maging pabigat lang po ako…” sagot ko.




“Naku hindi naman iho……ok nga iyon eh may dagdag kapamilya kami…… pumayag ka na iho…..please…” sabi sa akin ng matandang lalaki. Dahil sa napilitan eh pumayag na rin ako. Since wala pa akong nakikitang matutuluyan, doon muna ako manunuluyan. Matapos ang isang lingo ay inilabas na ako sa ospital. Pagsakay ko palang sa sasakyan ay namangha na ako. Naks…. Ang yaman siguro ng pamilyang ito. Katakot takot na Innova ang nandun. Haixt. Naalala ko tuloy si Vince. Muli’t muli
ay naramdaman ko ang sakit sa aking puso. Pero may nagtatago pa rin sa puso ko ng pag ka miss sa kanya. Pagkaulila. Hanggang ngayon kasi ay minanahal ko siya. Hindi malimutan ng puso ko ang rebulto ng pagkatao niya. Nakaukit na ito sa puso ko.





Hanggang makarating kami sa bahay nila. Nalula ako sa kanilang bahay, isang mansion sa aking paningin ko. Hinsi nalalayo sa bahay nila Vince. Pero iba ang dating nito, kasi nasa open field ito, maraming mga damo, puno at talagang nakakarelax. Haixt. Pagkababa namin, inalalayan agad ako nila. Hanggang ngayon di ko pa rin kilala yung nakabangga sa akin. Medyo mahiyahain kasi, kinausap lang niya ako minsan, pero la namang imik masyado. Sabi nila Tita Mila na pansamantala eh sila muna ang bahala sa akin. “Jerick, samaahn mo na tong si Kyle sa kwarto niya.” Sabi ni Tita Mila. Doon ko lang nalaman na Jerick pa la ang pangalan nito. Kung pagmamasdan siya sa mukha, gwapo, maputi, maayos ang pangangatawan at maring bagay na maaring maging compliment sa kanya. Pero para talagang namumukaan ko siya. Haixt. Paakyat kami ng may sumalubong sa kanyang bata. “Daddy…..” at agad na yumakap kay Jerick. “Baby ko….. “ at humalik si Jerick sa bata. Nagulat ako, di ko akalain na amy anak na si Jerick.





“Daddy….may pasalubong po ba kau sa akin?” pagtatanong ng bata. “Naku anak, marami akong pasalubong…” masayang pahayag niya sa bata. Natutuwa ako sa pag bobonding ng ama. Pero eto ako nagiisip, napaka abat pa naman tiganan nito ni jerick pero may anak na siya. Nasaan na kaya ang nanay ng bata. Saka lang ako napansin ng bata. “daddy, sino un?” tanong nito. “Ah….nga pala…. Kyle…anak ko si Jude Chester.” At ngumiti naman agad sa akin ang bata. “Musta po kayo.” Natutuwa ako sa kacutan ng bata. Kuhang kuha niya ang gwapong appearance ng bata. Nakita ko kung gaano kasaya ang mag ama na siyang dahilan kung bakit ko nakita ang malalim na dimples na lumabas sa pisngi ni Jerick. Natulala ako ng panandalian pero binawi ko rin ang pagkakatitig. ANg lalim ng dimples niya pero un yung siyang nagging dahilan kung bakit nagbalik sa akin ang lahat.





SIYA ANG MAY ARI NG KWINTAS NA NAPULOT KO NUN DATI SA PARTY NI JONAS. Natutok ang aking mga mata sa kanya. Di alintana kung tumingin man siya sa akin. Bumalik lang ako sa aking ulirat ng tapikin ako ni Jerick. Nagtataka at di mailarawan ang pagtataka. “Tol…okay ka lang ba? May problema ba?” tanong niya sa akin. “Eh kasi may gusto lamg sana akong ibalik nab aka sakaling sa iyo.” Sagot ko naman. Lalo kong nakita ang kanyang pagtataka. Ibinaba ko saglit ang aking mga gamit at nag halungkat ng gamit ko. Hinahanap ko ang kwintas sa bawat gilid ng bag ko hanggang sa matagpuan ko ito. “Ito iyon…” sabay taas sa kwintas. Nakita ko ang malaking pagkagulat ni Jerick. Agad niyang kinuha ito mula sa akin at tinitigan ito. Nakita ko ang malaking pagkatuwa niya ditto. Para bang nanalo siya sa lotto ng mga panahon na iyon. Hanggang sa matawag ang atensiyon ng kanyang mga magulang. Laking gulat din ng magulang niya ng Makita ang kwintas. Natutuwa ang mga ito pero kita pa rin ang pagtataka sa kanilang mukha.




“Anak….saan mo natagpuan ito? Buti na lang at nahanap mo..ito na lang ang ka tangi tanging kayamanan ng aming pamilya na pinapangalagaan.” Pahayag ng kanyang ina. “Ma…. Buti na lang at nakita ito ni Kyle….pasalamat na lang po tayo sa kanya. Kung hindi po dahil sa kanya ay mababaon na sa limo tang katangi tanging tradisyon sa ating pamilya.” Natuwa rin naman sila sa nangyari. “Oo nga pala…saan mo ito nakuha iho….” tanong ni Tita Mila. “ah…kasi po nakita kop o iyan sa isang party ng best friend ko… Napulot kop o iyan eh…..eh nakita ko nga rin po si Jerick nun eh…kaso nung hinahap ko na siya para ibalik yung kwintas eh nawala na siya nun….kaya ayon di ko na naisuoli….” Mahabang pahayag ko. Nakita ko naman ang matinding kagalakn sa mukha ni Jerick. Siguro ganun na lang kaghalaga ang kwintas na iyon.





“Pre…salamat talaga……kung hindi dahil sa iyo marahil ay di ako matatahimik nito…matagal ko na itong hinahanap sa bahay nila Jonas…yun pala ay nasa iyo…slamat talaga..hahahahah” sabi ni Jerick. Matapos ang pag uusap ay inihatid na ako sa may kwarto ko. Napakalaki nito.Naalala ko tuloy ang kwartong pinag tulugan ko noon kila Vince. Pero nagtataka ako sa sarili ko kung bakit hanggang ngayon pinipilit kong lagyan ng alala at puwang si Vince sa aking isip at puso. Naiinis ako. Marahil siguro sa bugso ng damdamin kaya ako nagakkaganito. Para akong tinutusok ng punyal sa mga panahon na ito. Kung kaya bang higupin ng vacuum cleaner ang pangungulila ko. Kung kaya nga lang hugasan ng tubig ang nagging pagdurusa ko. Ang kailangan ko ngayon ay iblangko lahat. Lahat lahat. “Matalino ka Kyle…maparaan….. Kay among lagpasan ang lahat…” sigaw ng isip ko. Ito ang nabubuong pahayag sa aking isip.





Iniayos ko ang aking gamit sa loob ng cabinet. Matpos ito, pumunta ako sa veranda ng kwarto. Nagpahangin. Ang ganda ng kapaligiran nila. MApuno, amaliwalas…. At higit sa lahat, napakasarap mag isip isip. Kamusta na kaya sila nanay at tatay. Haixt. Kahit konting panahon pa lang eh namimiss ko na sila. Napakawalang kwenta ko talagang anak. Iniwan ko lang sila basta doon. Pero sa loob loob ko, kailangan ko munang ibangon ang sarili ko.Habang nasa ganon akong katayuan, bigla akong nakarinig ng sunod-sunod na katok. Naputol ako sa pag iisip dahil sa mga katok. Pumasok ako sa kwarto at pinagbuksan ang kumakatok. Iniluwa ng pinto ang kaanyuhan ni Jerick.





“Musta tol…ok nab a ang gamit mo? Nakapag ayos ka nab a?” sunod sunod na tanong sa akin ni Jerick. “Ah tol ok na…heheheh……tapos na naman…”sagot ko. “So ready ka na?” tanong niya sa akin. “Ready saan?” tanong ko naman. “Igagala kita ditto sa amin. Para bukas dun naman sa may labas ng hacienda……” pahayag ni Jerick. “Hala…tol naman…nakakahiya….igagala mo pa ako ditto…nakakaistorbo na nga ako sa inyo eh…..” pagtanggi ko. “Naku tol…di uso yan…..hahah…walang hiya hiya sa akin…hehehe…tara na…ano ka ba…eto naman oh…..ito na yung pagpapasalamat ko say o dun sa kwintas….” Sagot niya. Dahil na rin sa kakulitan niya eh napapayag na ako.Napakalawak ng kanilang lupain. Sagana sa mga puno at halaman. May sariwa ding hangin na maaaring langhapin. May mga mumunting lawa din at isang ilog na umaagos sa ibang dayo. Napansin ko lang na para bang ang pinakamaraming produkto nila ay ang mga gulay at prutas kaysa sa mga iba’t ibang handi crafts na ginagwa din sa ibang pagawaan sa hacienda nila. Nagulat na lang ako ng bigla siyang huminto sa pagallakad.




(Itutuloy)

Campus Figure- Part 17

sa lahat....eto na po ang part 17...salamt sa patuloy na sumusubaybay ng kwento ko.....sobra sobra akong natutuwa....heheheheheh

@ mahal ko...waah...i miss you...mwah mwah..hahahah...love you..... ingat lagi..wag papabayaan ang sarili...

@enso, hahahah..ano musta na kau ni _____? hahahah

@mikel.....eto na po ung nxt chapter...

@parekoy...woooh...hahah...nice parekoy...eto na ang next part...enjoy reading...

@dhenxo, tol...naks...eto na ung nxt part ha...

@glentot....hahah..di an ako nakakapagparamdma sau..nyahahhaha


to shanejosh....naks tol..mamat sa pagbabasa ha...nabasa ko comments mo...

to joerick, cojeeksoap, russ, adik_ngarag at emray...waaah...eto na ang nest part...hahah..enjoy reading...bago mag college eh dapat bakasyon muna...

to half, troy at roan..wahahahah...nice..abangan ninyo kung sino ung girl..eto na un..hahahaha.

sa mga di ko nabanggit, rodgie, at kung sino sino pa...sorry ha....kasi medyo nakalimutan ko na kung sino dapt i greet...mag comment kau dito sa story an to...nxt tym greet ko kayo..heheh

sa mga nakachat ko..mamat ha.....tnx sa tym lal
o an sa isang tao jan na pabago bago ng mood...hahahah

so eto na yung part 17..enjoy readers...love you all...nyahahahha

Olweiz hir,

D.K


_____________________________________________________________________________________

Pag gising ko ng umaga, wala na siya sa tabi ko. Kaya nagbihis ako at bumaba sa bahay. Isang nagtatalong tinig ang narinig ko na agad ko namang hinanap. NAtagapuan ko ito sa may garden ng bahay. Nagulat ako sa aking nakita, si Vince kasama ang isang pamilyar na babae.




Nagtago ako sa may pinto para hindi ako mahalta na nandun ako. “Hindi ko alam kung totoo ang sinasabi mo…… PAaano ako makakasiguro ha?” medyo mataas na ang boses ni Vince. At isang sampal ang dumapo sa mukha ni Vince. “Ang kapal mo din…ano ang tingin mo sa akin, kaladkarin na babae? Ha….. Ikaw ang nakauna sa akin Mr. Montellan…. Hindi ako tulad ng ibang babae jan. Eh ikaw, ilang babae nab a ang kumandong dyan sayo at nabuntis mo ha? Sige nga……” para akong sinabugan ng bomba sa narinig ko. Buntis? Sinong Buntis? Halos lumaglag na ang luha ko sa nalalaman ko. Ang gandang regalo naman to sa akin. Matapos ang kaligayahan, kalungkutan agad.




“Pero isang beses lang nagkaroon tayo ng sex…… Alam mo iyon at lasing ako ng time nay un. At nung time na nasa convention pa tayo.Ewan ko…hindi ko alam ang gagawin ko……. Ahhh…” at narinig ko na lang na pinagsisispa niay ang mga halaman…..” narinig ko ang sigaw ng babae. “Hindi ko naman sinasabi na pakasalanan mo ako…ang sa akin lang…kilalanin mo ang bata at tulungan akong buhayin siya…… Tulungan mo rin akong sabihin ito sa aking mga magulang…” narinig ko na sabi ng babae. Natigilan si Vince. “Sige…aakuin ko ang bata, at susustentuhan ko iyan. Tutulungan kita na sabihin yan sa mga magulang mo, pero di ko pinapangako na pakakasalan kita…..” sabi ni vince. “Salamat…” at umalis na yung babae.




Habang hinahatid ni Vince ang babae, umakyat ako sa itaas at doon ko inilabas lahat ng sama ng loob. Iniyak ko ng iniyak yun. Gusto kong magpakamanhid ng mga oras na iyon. Para bang binuhusan ako ng mainit na tubig. Sa oras na mga yun, gustong gusto kong magpakamatay. At sa dinami rami ng bagay na makikita ko, isang gunting ang nahagilap ng mata ko na nagsilbing hudyat sa akin na kunin ito at laslasin ang aking pulso. Nakaupo ako sa may tabi ng kama, nakahandang laslasin ang aking kamay at pumikit ako. Hanggang sa bumukas ang pinto, tarantang kinuha ang gunting sa kamay ko.




Tiim bagang pa rin akong nakaupo sa kama. At unti unti kong hinarap si Vince. “Mr. Vince Montellian….CONGRATULATIONS…. PALAKPAKAN….” Isinigaw ko sa mukha niya. “Hon…ano bang nangyayari say o…bakit ka nagkakaganyan ha?” tanong nniya na naguguluhan sa akin. “Wow, pa walang alam na effect…….. Major Major na dedma lang sa nalaman kanina….. Ang galing mong umakte Hon……ang galing sobra……. Pero yaan mo na…ilaaan mo na lang yan sa MAGIGING ANAK NINYO!. “ sumbat ko sa kanya. Nakita ko ang pagkagulat sa mukha niya. Di siya makaimik. Kaya nagsalita na anman ako. “Hon…Congratulations ha… Best Wishes……. Narinig ko ang lahat hon…wag ka ng magpaliwanag……. Good bye….” At tumayo ako at unti untimng tinahak ang pinto. Ngunit hinablot agad yon ng kamay ni Vince.




“Hon….please hear my explanations……. Di mo naiintindihan…wag mo akong iwan…..” pagsusumamo ni Vince. Pero talaga yatang bato na ang puso ko. “Hindi ko kailangan ng explanation mo ngayon….kailangan ko ng space…… kaya pabayaan mo na ako…” at tinanggal ko ang pagkakakapit ng kamay niya sa akin. Tuloy tuloy akong lumabas ng kwarto at bumaba sa hagdanan nila. Mula sa baba, rinig ko ang sigaw ni Vince na tinatawag ang pangalan ko na siyang dahilan kung bakit parang nabulabog ang mga katulong. Kitang kita ko sa kanilang mata ang pagkalito. Pero hindi ko na sasagutan man kung anong kalituhan iyon. Tuloy tuloy akong lumabas at nagtatakbo hanggang makarating ako sa bahay namin. Tuloy tuloy pa rin ang pagagos ng aking mga luha. Luha na nagsisilbing pasakit sa akin.




Kitang kita ko ang pagtataka sa mukha ng mga taong nasa sa amin ng mga oras nay un. Pero hindi pa ako handa upang sagutin ang mga iyon, tuloy tuloy ako sa loob ng kwarto ko. Inilabas ang lahat ng sama ng loob. “Anak… ano bang nangyari…nag away ba kayo ni Vince? Anong nangyari…buksan mo ito anak…” narinig kong sigaw ni nanay. “Nay….iwan niyo muna po ako…… please lang po…gusto ko pong makapagisa….” Sabi k okay nanay. Pinakiramdaman ko ang aking cell phone, naiwan ko dun sa bahay nila Vince. At hindi ko na balak pang kunin iyon, sabagay siya na ang may bigay nun. Dumapa ako sa kama at doon buong buo kong inilaglag ang aking luha. Humahagu-gol ako ng mga oras na iyon. Ilang oras ako sa posisyon na iyon. Tanghali na nung oras na iyon at hindi pa ako kumakain miski ano. Nanibago ako sa sarili ko, kasi hindi ko alintana ang gutom na nararamdaman ko. Nakatulala lang ako sa kawalan.




Maya maya, narinig kong may nag uusap sa kwarto na wari’y nakikiusap. Kaya pinakinggan ko ang kanilang pag uusap. Napag alaman kong nandun si vince. “Please po…hayaan ninyo po kaming mag usap ni Kyle…..kailangan po naming ayusin ito…….” Pagmamakaawa ni Vince. “Kung anuman yan….ako na ang nakikiusap…….layuan mo muna siya……. Bigyan mo siya ngpanahon……. “ sabi nitatay. “Pero….” Sabi ni Vince na anputol. “Anak…. Hayaan mo muna si Kyle……siyempre nasakytan ang tao….. di mo maaalis iyon….” Sabi ni Tita Rose na kasama pala niya. AT narinig kong nag paalam sila. Ilang sandal lang eh kumatok si nanay, “Anak… andito kanina sila Mam Rose…..hinahanap ka…. Pati Si Vince nandito, nagmamakaawa…… Kung makiita mo lang siya anak….. “ sabi ni NAnay. “Wala na po akong pakialam kay Vince inay….letse yan…… manloloko….” Sigaw kong hindi pa rin humuhupa ang galit ko. “Basta mag isisp ka lang anak….. kumain ka na ….kanina ka pa hindi kumakain…baka kung mapaano ka pa…..” sabi ni inay bago siya umalis. Sa mga panahon na ito, hindi ko naramdaman ang gutom, walang wala…… ang gusto ko lang mapag isa, katahimikan at peace of mind.





Natuturete na ako ditto…parang gusto ko ng magpakamatay ng mga oras na iyon…pero may sumingit sa utak ko. Bakit ko naman pag aaksayahan ng buhay yang hayop na lalaki nay an…may buhay pa naman pagkatapos nito ah… Ang kailangan ko lag eh panahon para makapagmove on…Matapos kong maisip ang mga iyon, lumabas na ako ng kwarto at dumeretso sa banyo upang alisin ang mga bakas na magpapaalalaa ng kahapon. Kay saklap nga naman ng buhay. Kung kalian tama na ang lahat, saka naman pumangit ang pagkakataon. Naligo ako ng sobrang tagal. Sinabon ko ang bawat sulok ng katawan ko. Pilit tinatanggal ang nakakapag paalala sa nangyari sa amin ni Vince. Matapos kong maligo, nagbihis ako at kumain. Ng mga sandaling iyon, saka ko lang naramdaman ang gutom at pang hihina dala ng buong hapon na pagkakaiyak at pagmumukmok.





Matapos kumain, nag ayos ako ng gamit ko. Magbabaksayon ako. Inipon ko rin ang mga gamit na ibinigay sa akin ni Vince. Inilagay iyon sa may kahon. Handa na akong tanggapin ang lahat. Masakit sa puso ko na gawin iyon. Oo mahal ko pa rin siya kahit ganito, pero sa sobrang galit na iyon. Unti unting lumalalim ang sugat na nilikha niya. Ayoko rin na maging dahilan ng pagkawala ng ama ng isang walang kamuwang muwang na bata. Hindi ko alam sa sarili ko pero para akong bingi sa pagkakataon na ito. Bingi sa mga paliwanag. Nagpaalam ako kila mama na aalis ako bukas. Nang gabing iyon inayos ko na ang mag bagay na dadalhin ko. Kahit hindi ko alam kung saan ako pupunta, magbabakasakali pa rin ako na may mahahanp akong isang lugar na tahimik. At natulog ako ng gabing iyon.





Kinabukasan, nagsadya, muna ako kila Vince para ibalik ang mga bagay na ibinigay niya sa akin. Unang bumaba ang mama ni Vince. “Buti at pumunta ka ditto….. alalang alala na kami sa inyong dalawa…. Hindi naman inaasahan na magkakaganito kayo. “ ang alalang sabi ni Tita Rose. Hindi ko magawang makaimik. Hanggang sa maalala ko kung ano talaga ang pakay ko. “Tita….. eto nga po pala… pakibigay p okay Vince. Salamat po kamo….” At tuloy tuloy na akong lumabas hanggang sa marinig ko ang pagsigaw ni Vince. Mabilis siyang buamaba at pinuntahan ako, niyakap ng mahigpit at hinalikan sa labi. “Buti nandito ka na…….Sorry talaga….let me explain……. Please….hear my words….please….” pagmamakaawa ni Vince. “It’s not working Vince….. Sorry……..” sabi ko sa kanya. “Wag mo akong iwan…..hon…..di ko kaya… mababaliw ako pag mawala ka sa akin…..Hon…” at nakita ko ang pagtulo ng luha ni Vince. Naawa ako sa kalagayan niya, parang isang batang nawalan ng isang gatas na maiinom. Kung tutuusin, awang awa na ako sa kanya. Kaya hindi ko napigilang yumakap sa kanya ng mahigpit. Mahigpit na mahigpit. Gusto kong sa huling pagkakataon maramdaman ko ang sarili kong kaligayahan.




Isinantabi ko muna kung ano ang galit ko. Mamaya nay un. Sa ngayon, isang mahigpit na yakap muna ang igagawad ko sa kanya. Matapos ang isang mahigpit na yakap, iniharap ko ang mukha niya sa akin. Kitang kita ko ang isang sinserong mga matang humihingi ng tawad. Sa loob loob ko masakit ang iwan siya. Pinaglaanan ko na ng buhay ang lalaking ito. Siya na ang nagging sandigan ko. Pero mas pipiliin ko ba ang pangsarili kong kapakanan. ALam kong mas kailangan ng anak niya ng suporta niya. Tatay na siya sa ngayon. At kailangan naming harapin ang katotohanan. Napagdesisiyonan kong lumayo hindi lang dahil galit ako sa panloloko niya, para na rin ito sa kapakanan ng batang magiging anak niya. Mas pipiliin kong mawalan ng kaligayahan kaysa ipagdamot ang magandang bukas para sa isang batang hindi pa naisisilang.





“Hon….I love you so much…wag na wag mo akong iiwan….please…….nagmamakaawa na ako say o…..” ang pagigiit sa akin ni Vince at nagmamakawa. “Vince….sorry….pero eto ang nararapat……masakit ang ginawa mo sa akin…..pero mas masakit kung ipagpapatuloy pa natin ito…….maghiwalay na muna tayo…..mag isip isip……at hindi ko alam kung makakabalik pa ba ako ditto……..hindi ko maatim na agawan ng isang ama ang isang walang kamuwang muwang na bata….alagaan mo siya Vince…alam koNg magiging mabuti kang ama…….. sa kanya mo ibuhos ang lahat…….siya ang gawin mong inspirasyon…….. good bye…”




At iniwan ko si Vince na umiiyak at isisnisigaw ang pangalan ko…. Habang naririnig ko iyon tumutulo ang luha ko…Ang luha ng pagkabigo.



(Itutuloy)

Campus Figure- Part 16

Naging maayos naman ang pagbabati naming tatlo nila Anna. Natutuwa ako sa nangyayari sa akin. Sabi nga nila na sa bawat pag hihirap, may katumbas na kasarapan. Haixt. Sna ok na ang lahat. Naging maayos naman ang pagsasama namin ni Anna. Naging mas malapit kami sa mga panahon na iyon. Doon ko nakilala kung sino talagba si Anna. Mabait naman pala siya. Siguro dahil lang sa pagmamahal kaya niya nagawa ang mga iyon.




Pero meron namang mga tao na sadyang masyadong hindi nakakaintindi ng lahat. Tatlong araw pagkatapos ng exams namin, nakita ko si Anna na pinallilibutan ng mga estudyante. Nagtago muna ako sa isang sulok upang making sa kanilang mga usaspan. “Tatanga tanga ka kasi…… ano ang akala mo....madali na ang lahat…..na hindi ka na mapapahiya matapos kang makipagbati sa kanila ha?...mag isisp ka nga…….” Sabi ng isa. “Ang sasama naman niniyo…ano bang karapatan ninyo upang makialam sa amin ha? Meron ba ha? Pati anong masama kung magbago na ako ha…meron bang mawawala ha? Wala naman dib a… wala…….” Sabi ni Anna. “Haixt… ang buhay nga anaman… kung dati masama….ngayon nagtitika na ng mga kasalanan…. Wow Anna…napakabuti mo naman…” sabat ng isa.




Pinagtutulungan nila si Anna, kaya naisip ko na tulungan siya. Bahal na kung ano ang mangyari. Di ako mafgtatago lang ditto habang nanganganib ang kanibg kaibigan. “Hoy….. ano ba kayo?” panggulat ko sa kanila. “Grabe naman kayong manghusga…… tao ba kayo? Ang simple lang ng ginawa ni Anna…nagpakumbaba siya..bakit kayo ba…ano bang mga magagandang ginawa ninyo ha? Para sa inyo, may nagawa nab a kayo? Haixt…ewan ko basa inyo…kung kelang nagpappakabuti na ang isangt tao saka kayo nagkakaganyan….. kung wala kayong ibang sasabihin…. Umalis na kayo….” Mahabang pahayag ko.




Agad naman na umalis sila. Nakita ko rin ang unti unting pagkahulog ng luha ni Anna. Inalalayan ko lang siya at hinayaan na ilabas niya ang kanyang sama ng loob. Ilang sandal kaming nanatiling ganun hanggang sa lumuwag na ang pakiramdam ni Anna. At nangako na siya na magiging matatag na siya sa kanyang mga gagawin.




Mula ng may mangyari kay Anna na ganyon, lalo pang tumibay ang pagkakaibigan namin. Kunt tutuusin talaga eh napakabait naman niya. Masayahin at puno ng buhay. Marami lang sigurong pinoproblema kaya nagkakaganun. May times na lumalabas kaming dalawa para magliwaliw at alisin ang mga problema namin. Hanggang sa dumating ang araw ng pagtatapos namin sa highschool. Sobrang mamimiss namin ang highschool life. Masaya kami na matatapos na ang pinaghirapan namin pero kaakibat parin nito ang walang kamatayang kalungkutan dahil ito na ang huli naming pagtungtong sa buhay highschool.




Graduation Day namin yun at halos abala ang lahat lalo na sila Nanay at Tatay. Gabi ang graduation namin at gaganapin yun sa pinakamamahal naming eskwelahan. Iba talaga pag 4th year ka. Ang mga kalokohan mo, mga kung anu anong kapasawayan mo, lahat yun nagawa mo atmimiiss mo ang mga bagay na iyon. Nagpunta din ang ilan naming mga kamag anak. Yung iba kasi na sa maynila na. Alas 7 ang umpisa ng program. At 6:30 ang assembly. Usapan namin ni Vince na susunduin niya ako sa bahay tapos susunod na lang sila nanay at tatay. It was 6:22 ng dumating siya sa bahay. Agad siyang bumaba at pinuntahan ako. Gwapong gwapo si vince sa suot niyang royal blue na long sleeve na binagayan ng kanyang black and white color coordinated na neck tie. Agad niya akong niyakap at hinalikan. “Ang gwapo natin ngayon ah….saang party ang tungo natin …? Hahah” pagbibiro ko sa kanaya. “Loko to…..tara na at umalis na tayo….hhehehe….diretso tayo sa school……” tugon niya. Nagpaalam na ako kila nanay na aalis na kami. At umalis na kami.




On the way na kami ng biglang nagbukas ng isang conversation si Vince. “Hon…..congratulations…….. Ang galing galing mo talaga…..Valedictorian ka…….sayang…kasi hindi ako nagging valedictorian…hahaha joke lang…ok na sa akin ang maging salutatorian….hahahahah…” sabi niya. “Kaw talaga….hahaha…..ang galing mo nga eh….. muntik mo na akong matalo…..madaya ka kasi eh,….ang lakas ng hatak mo sa extra curricular…hahahah pero ok nay un…..galing mo din…kasi mantakin mo…nahabol mo yung ranking…….nasa top 10 ka NUN TAPOS NAG ARAL KA….THEN NUNG FINAL GRADING IKAW YUNG PANG 4…..hahahahah……. then suddenly nakabawi ka sa extra curricular. At yun nagging salutatorian ka…..Sa sipag at tiyaga, naabot mo pangarap mo at ng magulang mo…” sabi ko sa kanya. “Siyempre ako pa….sobrang magaling lang ito…hahahah…at siyempre…….dahil sa isang taong nagbigay sa akin ng inspirasyon….. ang kaisa isa kong pinakamamahal……..” pambobola niyang sagot. “Ay naku bola….hahahahah” tugon ko naman. “Asus……pero deep inside kinikilig na…hehehhe./..” ganyan kami ni Vince. Ang sarap ng feeling ko ngayon. Masaya ako at natapos ang lahat ng pinag hirapan ko.




Marami ng tao ng dumating kami. NAndun na rin sila Tita Rose at Tito Marco. Then 20 minutes pagkatapos namin makarating, dumating na rin sila Nanay at Tatay. Nasa unahan ako ng pila dahil ako ang Valedictorian. Tapos si Vince naman ang nasa likod ko dahil siya ang Salutatorian. Bale sa batch namin, dalwa ang Salutatorian namin. Nagtie kasi sila dun sa final rating na pinagsama ang gen. ave at extra curricular. Matapos ang paglakad namin, nagsimula na ang lahat. Tahimik naming pianapakinggan ang program. Smooting flowly ang program at nagging maayos naman. Nagkaroon din ako ng speech at gnun din si Vince. Marami din akong natanggap na awards at gnun din si Vince. Nagkaroon din ng tribute to teachers at tribute to graduates. At natapos ang graduation at nag iwan ng napakagandang alaala.





NAgkaroon ng party sa bahay nila Vince. Doon kami dumeretso pagkatapos ng graduation. Maraming mag kaibign namin ang pumunta. Nandun din ang pamilya ni Anna. ANndun din si Jonas, si Richard at si Mark. Kakatuwa naman ang agbing ito. Para bang nagsilbing reunion sa aming magkakabarkada.




Naging masay ang gabi namin. Doon ako matutulog kila Vince ngayong gabi. Usapan na kasi namin eh. May mahalaga daw siyang ibibigay. KAya ayon, pagkatapos na pagkatapos ng party, diretso na ako sa taas. Nag bihis ng damit at nahiga sa kama. Hihintayin ko na lang na dumating si Vince. Binuhay ko muna yung laptop niya at nagsearch sa net. Face book, twitter at kung anu ano pa. Hngagang sa anmalayan ko ang pagbukas ng pinto. Iniluwa nito ang imahe ni Vince. Nakangiti sa akin. Ngumiti din ako sa kanya.




“Oy…magbihis ka na…hinanda ko na yung damit mo jan….. Tapos sinabi mo sa akin diba na may ibibigay ka sa akin ngayon diba?” sabi ko sa kanya. “O sige wait lang…..” at nagbihis nga siya. Naka short lang kung matulog si Vince, mas kumportable daw siya dun. Hindi ko naman siya pianakealaman sa gusto niya. “Hon……may surprise ako sa iyo.” At inilabas niya ang certificate of scholarship. “Wow…… nice….. para sa akin ba ito? “ tnong ko sa kanya na hindi pa rin makapaniwala. Scholarship yun sa maynila at natutuwa ako dahil sa gusto namin school ang scholar ship na iyon. Siyempre magkakasama kami ng university na papasukan. Niyakap ko siya ng mahigpit. Mahigpit na mahigpit. PAgkatapos hinalikan ko siya.





Kitang kita ko ang mga ngiting gumuhit sa kanyang labi dahil sa kagalakan na nakikita sa akin. “Hon… I love you so much….” At muli kong niyakap siya. “Hon…I love you too…. More than yours….. at kahit anong mangyari…tatandaan mo…ikaw lang ang minamahal ko……..mahal na amhal kita……mamatay man ako…ikaw ang nasa puso ko……” natigilan ako sa sinabi niya. “Hon…wag kang magsalita ng ganyan…hindi ko kaya na mawala ka sa akin….. wag mo akong iiwan hon…” at pinahid niya ang luhang tumulo sa aking mukha. “Hindi kita iiwan hon……. Nandito lang ako sa tabi mo lagi…… Hanggang sa walang hanggang mananatili akong buhay sa isip at piling mo….” At hinalikan niya ang labi ko. Tumagal ang tagpong iyon hanggang sa maramdaman ko na unti unti akong lumalapag sa kama at nawawalan ng mga saplot. At unti unti ko na rin tinanggal ang saplot ni Vince. Pinagapang ko ang aking kamay sa malapad niyang dibdib. At tinitigan ang mapupugay niyang mata. Matagal ko itong tinitigan, pinagmasdan. “Hon……ikaw na ang masasabi kong buhay ko…..hindi ko alam ang gagawin ko pag mawala ka pa sa akin….. sana pahalagahan mo itong nararamdaman ko…wag mo akong saktan ng sobra………” sabi ko sa kanya. “Hon….wag kang mag alala…. Hindi kita sasaktan…….ikaw na ang buhay ko mula noon pa….. hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kung mawala ka sa piling ko……handa akong igive-up ang lahat para sa iyo…. At sayo na nakasalalay ang aking katinuan…hehehehehe” medyo may halong biro na sabi niya. “Heheheh…loko……pero salamat din……” at hinalikan ko siya.





Isang halik na nag huhudyat na isang gabi na naman na mainit ang tagpo. Mapungaw ang halinhingan at mga ungol na impit n gaming mga labi. At unti unti ng gumala ang mga kamay ni vince sa buo kong katawan. Itinaas niya ang aking binti at alam ko na ang gusto niyang mangyari. Unti unti niyang ipinasok ang kanyang ari sa akin at naramdaman ko ang pagkapunan nito sa aking loob. Alam kong sa paraang ito masasabi kong magka konekta kaming dalawa. At unti unti na siyang gumalaw. Tinangagap ko na man ito ng buong buo. Mula sa mabagal hanggang sa bumilis ng bumilis. Naririnig ko ang mga ungol niya. MAhal na amhal ko talaga ang taong ito. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko pag nawala siya….





Ramdam ko na malapit na niyang ialabas ang kayang katas sa loob ko dahil unti unting lumalaki ang kanyang alaga. “Hon….malapit na ako…..mahal na mahal kita…aaaaahahahhahahhh…” at iyon ang hudyat na nilabsan na siya at naramdaman ko ang mainit na likido sa aking loob. Pagod na pagod si Vince at ngayon ay nakapatong parin sa akin at hindi pa hinuhugot ang kanyang ari. Naririnig ko ang kanyang habol na hininga. Umalis siya sa aking ibabaw at humiga sa tabi ko at yumakap. Hanggang sa maramdaman ko na nakatulog siya. Hinaplos ko ang kanyang buhok at hinalikan siya. At sa sandaling iyon ay nakatulog ako.





Pag gising ko ng umaga, wala na siya sa tabi ko. Kaya nagbihis ako at bumaba sa bahay. Isang nagtatalong tinig ang narinig ko na agad ko namang hinanap. NAtagapuan ko ito sa may garden ng bahay. Nagulat ako sa aking nakita, si Vince kasama ang isang pamilyar na babae.



(Itutuloy)

Campus Figure- Part 15

sa lahat...pasensya po sa mga readers ko....sobrang busy ko lang talaga eh...sorry kung medyo nalelate ako ng postings...heheheh....
di na ako makagreet heheheh...

mahal ko....love you so much...heheheh...

olweix hir,

D.K


_______________________________________________________________________________________
Maya maya may tumawag sa akin, unknown number di kasi nakaregister sa phone ko. “Kyle…. Anna to…usap tayo bukas……” at ibinaba agad ang phone.
Nagulat ako sa pagtawag niya. Siyempre di ko inaasahan. At kinakabahan ako kung ano yung sasabihin niya. Mamaya mag away lang kami dun eh. Di ko alam kung ano gagawin ko. Di ko muna sinabi iyon kay Vince. Kya nung gabing iyon, hindi ako makatulog. Pilit kong iniisip kung ano ang mangyayari kinabukasan. At ikinampante ko na lang ang sarili ko at anmalayan kong unti unti na akong nakatulog.




Nagising ako sa tawag ni Vince. “Hon… good morning,,……get up na…. kakaunin kita ngayon ha… love you very much…. Take care…. I Love you so much……” sabi niya sa akin. “I Love you too… ikaw rin…. Get fixed your self….. gusto ko gwapong gwapo ha….” At yun na. Kayanagsimula na akong bumangon, nagluto ng agahan naming tatlo nila annay at naligo at nagbihis. Hindi ko na ginising sila nanay kasi mahimbing tulog nila. Nang matapos na akong magbihis, gising an rin pala sila annay. At nagkakape na sial sa may salas. “Anak… ingat ka…..haha… pakabait…..” sabi ni tatay. ‘kanina pa naghihintay si vince…….” Sabi ni nanay. At iyon nagmadali akong lumabas at dinala ang lahat ng gamit ko.




“Kanina ka pa pala hon…” at hinalikn ko siya sa pisngi. “Di naman….. pati hindi ako mapapagod maghintay say o….” umatake na anman ang kacornyhan niya… Hahahah. At suamkay na ako sa sasakyan niya. “Habang nagmamaneho siya, minamasdan ko ang mukha niya. Palingon lingon ako sa kanya. Pero sa muli kong paglingon sa kanya nakita kong nakatitig na rin siya sa akin. “Oy loko ka….baka mabangga tayo…sa daan ang tingin….” Sabi ko. “eh ikaw kasi eh…bakit ba tingin ka ng tingin sa akin…naiilang tuloy ako….” Sabi namn niya.




“Ang gwapo mo kasi…ka cute pa…hahah” pambola ko sa kanya. “Ah…sus… matagal na…ngayon mo lang nalaman? Hahahah…” pang sakay niya sa BIRO KO. “Asus,….. nagbuhat ng sariling bangko…hahahah” sabi ko sa kanya. “Asus… eh patay na patay ka sa akin…. Sa mukhang ito..ay……ayaw mo nga akong pakawalan eh…kagwapo ko no….ka cute pa…aba…..mukha pa lang ulam na….katawan ko pang dessert at ang equipment ko pang pamatid uhaw…hahahah” mga sari sari sabi ni Vince. “Ikaw talaga.. napakayabang nito…….eh iakw nga jan ang patay na patay sa akin eh…… iakw talaga….. as if na kayanin mo na wala ako….” Pagmamayabang ko naman. “Ayan ang hindi ko kaakyanin… ang mwala ang pinakamamahal ko….hahaha…pakiss nga muna…. Pampagana….” Pilyong pagkakasabi niya. “Oy…sa daan ang tingin,….. ikaw talaga… o eto na…. mmmmmuuuhhwaaahhh….” Sagot ko sa kanya.




Nakarating kami sa school ng may ngiti sa labi. Siyempre napakaaga namin kaya ayun gala sa school tambay mode…. At kung anu ano ang ginagawa. Nang dumating si Richard at si Mark mas gumulo ang lahat. Lalong nagkatawananm biruan at harutan. “Nice…ganda ng ngiti natin jan ah,…..” sabi ni Mark. “Siyempre anamn… kasama ko loves ko eh….hahahahah” sagot ni vince. Biglang lapit sa akin ni Richard at yumakap sa akin. “Pahiram naman nitong loves mo….hahahha….” talagang may pagkaloko tong si Richard. “Oy….adik ka ba…akin lang yan…bitiwan mo yan…..isa…makakatikim ka sa akin…. “ ang pang aasaran ng dalawa. Ewan ko ba ditto sa dalwang ito. Lagi nalang ganun.




Malapit na finals namin. At siyempre graduation namin. Kaya todo bigay ng mga reviewers. At siyempre mga clearance. Haixt. Dami anmin gianwa. Recitationsa at mga kalokohan. Since patapos na, rumble na yung seat arrangement namin. Magkakatabi kaming lima nila Mark. Lagi kaming pinagmumulan ng ingay pero siyempre as a president medyo papahinain lang yun..hahahaha.




Lunch time na nung tiem nay un ng lumapit sa akin si Anna. Naramdaman ko ring lumnapit sa akin si Vince. “Anna….enough na…. please leave us happy.” Sabi ni Vince. “Hon…… ok lang to…hayaan mo muna kaming mag usap…….. mauna na kayo…di ako sasabay sa inyong kumain.” At umalis na si vince. Pinaalalahanna niya akong mag ingat.




“Tara anna, dun tayo sa canteen…” yaya ko sa kanya. Tahimik siya habang naglalakd kami. Kitang kita ko ang mga palihim na pagtingin sa amin ng mga tao. Nagtataka siguro sila kung bakit magkasama kami. Pagdating namin sa Canteen tinanong ko siya kung gusto niyang kumain, sabi niya mamaya na lang daw. At nahiya naman ako kung kumain ako sa harap niya habng siya eh wala kaya ammaya na lang ako. “Anna…. Tungkol saan ba to?” tanong ko. “Una sa lahat….. naiinis ako say o…nagagalit……Naiingiit…dahil ang katangi-tanging lalakeng inibig ko eh ansa iyo….. di ko alam kung bakit nagkaganon na lang na ikaw ang pinili niya….alam kong nasaktan siya nun…….” Panimula ni anna. Matama lang naman akong nakikinig sa kanya. “Ano ba talgaa ang piang awayan ninyo atbakit kayo nag kahiwalay?” tanong ko.




“Bakasyon noon at kinailangan kong magpunta ng ibang bansa para sa ibang agenda….may importante kasi akong gagawin doon…. Eh dib a kilal mo naman si Vince…. Gusto niya ng makaksama lagi…” simula niya. “ah gnun ba….. bakit, nagtalo ba kayo nun bago ka umalis…?” tanong ko. “Oo….. nagmamahalan kami….siya ang kauna unahang lalaking naramdaman ko ng pagmamahal…… hindi siya pumayag na umalis ako….. ayaw niyang pumunta ako ng ibang bansa….ako na lang kasi ang nakakintindi sa kanya…. Pero ano ang ginawa ko…. Iniwan ko siya….. alam kong nagalit siya sa akin…. Pero pinilit ko talagang magpaliwanag sa kanya….pero ayaw niyang making…kaya ang nangyari…kahit na hindi niya gusto…..nagpunta pa rin ako ng ibang bansa….. iniwan ko siya…. Ang iisa…. Walang kasama……..” pagtutuloy bni Anna. Doon ko napansin ang pagtulo ng luha ni Anna. Tumabi naman ako sa kanya para aluin siya.




“Pagbalik ko ditto sa bansa nabalitaan ko agad na nagrebelde na nang tuluyan si Vince…. Nag basag ulo at kung anu ano pa…Kaya pumunta agad ako sa bahay nila…pero ipnagtabuyan nya lang ako…..ramdam ko ang galit sa puso niya…..Alam ko na kinasususklaman niya ako….Di niya ako mapapatawad,.,….” Lalong humagulgol si Anna. “Mahal na amhal ko siya Kyle…. Perom eto ang buhay……. Ikaw ang pinili niya… iakw na ang amhal niya…may magagawa pa ba ako…wala na…. iakw ang kasalukuyan niyang iniibig…. Wala ana akong magagawa……. Kaya ganon na lang ang pag hihisterya ko….”




Ngayon naiintindihan ko na kung bakit ganun na lang ang galit sa akin ni Anna,. “Kyle…sana alagaan mo siya,…. Mahal na mahal ko siya…ayokong nasasaktan siya….. Pasensya na kung nadamay ka pa…sorry sa pagiging selfish ko…alam ko g ako ang puno’t dulo ng lahat ng ito……ako ang may gawa ng lahat…pasensya na….. di ko na uulitin ito…..kung nagkamali mana ako…sana ay patawarin mo ako… ganun lang talaga ang nag mamahal….nagpapakatanga…..” pahayag niya. “Ngayon alm ko na ang lahat…kaya ka nagkakaganyan…sorry kung nasaktan kita……di ko alam ang lahat……..hayaan mo…iingatn ko si Vince,,…. Mamahalin…di ko siya pababayaan…. Wag kang mag alala…….” Sabi ko sa kanya.




“Maraming salamat sa lahat…. Humihingi ulit ako ng tawad sayo….sa lahat ng kaeskandalohan na nagawa ko…. Sorry talaga….pati panagaln mo nadamay……di ko sinasadya…… ganyan lang talag ang nagmamahal……” dag dag pa niya. “Salamat taaga…. Napakabuti mo……. Di ko akalain na sa lahat ng ginawa ko eh mabait ka pa rin sa akin…” sabi pa niya.




“Sino ba namana ako para hindi magpatawad…….ganyan lang talaga lahat…..nagamhal ka eh……anong magagawa natin diba….. salamat din at sa wakas nabuksan na ang isip mo…..sorry din kung nata[akan ko ang pagmamahalan ninyo…… mahal na amhal ko si Vince at makakaasa ka…..iingatan ko siya….” Sagot ko. At niyakap niya ako. “So friends?” tanong niya. “Yes…. Best friend…” sagot ko naman. At nagkatawanan kami.




Kumain kami ni anna. Nagkwentuhan tungkol sa buhay buhay. Nalaman ko na muntik na pa lang magkahiwalay ang mga magulang nin Anna. Buti na lang daw at nagkaayos na sila.




Isa na lang ang dapat ayusn. Ang sa kanila ni Vince. Kaya pagkatapos namin kumain, hinanap ko agad si vince. At nakita ko siya aksama ng tatlo. “woooh…namamamlik mata ba ako mga pre….si Kyle ba to at kasama si Anna?” pambungad ni Richard. “Loko ka talaga……. Kahit kalian…..” pabalaing k okay Richard. “Oo nga pala…Hon….pwede be kayaong ag usap ni Anna?” tanong k okay Vimce. “Para saan pa?” sagot niya. “Please lang….” sabi ko at pumayag din si Vince. “Gueh….dun na kayo…baka makaistorbo pa kami…..” sabi ko sa kanilang dalawa. “Hindi hon..sasama ka…” pagpupumilit ni Vince,




Kaya wala akong nagawa. KAsama nila ako nag usap. “Vince…alam kong malaki ang kasslanan ko……salamat nga pala at pinatawad mo ako nung nasa pool party tayo kila Jonas. Humihingi ako ng sorry para sa panggugulo ko na nagawa…Napakasellfish ko nung tiem nay un…. Sorry talaga….. nag sisisis na ako…” pahayag ni Anna.



“Alam ko naman yun eh….Sana din a mauulit…ayoko na kasi ng mga problema eh…… Pinapatawad na kita…sorry din kung nagging selfish ako dati…… sana maforgive mo rina ko…” sabi ni Vince.


“Salamat talaga…….” At natapos ang pag uusap nila ng maayos….


(Itutuloy)

Campus Figure- Part 14

pasensiya na kung natagalan ha.....haixt...muntik na akong di makapagpost ngayon.... sumama kasi yung pakiramdam ko eh...heheheh

to mahalq, love you so much..
to bunso, hehehe eto na ang pinakahihintay u...hehehe
at sa mga kuya ko...waaah...musta na

sa mga nagcomment,,,waaah.....salamat ng marami ha...haixt.....kau ang nagpapasaya sakin...heheheh...sorry talaga sa mga readers ko ha......


Olweix hir,

D.K

_____________________________________________________________________________________

“Hon, may surprise ako say o….” sabi ko. Nakita ko ang buong atensyon niya. “Eto o” at ibinigay ko ang isang kahon. Kitang kita ko ang katuwaan sa kanyang mga mata.
Nakikita ko ang kasayahan na ngayon ko palang nakita. Pinagipunan ko ang ibinigay ko sa kanyang kwintas. Ako mismo ang nag ipon nun. Bawat sweldo ko nagtatabi ako para dun. Ngayon ko lang nakita si Vince na ganito kasaya. Para siyang annalo sa lotto. Natutuwa naman ako at nagustuhan niya. Habang naghahapunan kami, nagkwentuhan kami. Tawanan, asaran at lambingan. Ang saya saya ko talaga. Parang ayaw ko ng matapos ang gabing iyon.




“Hon…. Iingatan ko tong bigay mo….hindi ko ito iwawala….. aalagaan ko ito… Hindi ko ito huhubarin sa katawan ko…gusto kong maramadaman lagi ang presensiya mo…mahal na mahal kita….. sobra… kahit di mo man sabihin,… alam kong ganun din ikaw… ikaw ang kahuli hulihan kong mamahalin….. Sayo lang ako hon……. Iyong iyo….” Ang matamis niyang sabi. Niyakap ko siya. SObrang higpit. Para bang walang katapusan. Ang sarap sa pakiramdam, ramdam ko ang init ng katawan niya, ramdam ko ang presensya niya at higit sa lahat….. ramdam na ramdam ko ang pagmamahal niya. “Mahal na mahal na mahal kita…….. saLAMAT SA lahat hon…. Di kita ipagpapalit sa iba…… sana wag mo akong lokohin ha…wag mo akong ipag papalit…ibinigay ko na ang lahat sau ang lahat…..” sabi ko sa kanya.




Ang tagal namin sa posisyon nay un. Matagal, para bang nasasaamin ang oras, ayaw naming matapos. Kahit corny man, nagsayaw kami kasabay ng isang tugtog. Isang tugtog na akmang akma sa amin. “Hon… ito yung kanta na gusto kong maging theme song natin…. Kasi tuwing tumutugtog to, ikaw ang naalaal ko.




Nobody knows
Just why we're here
Could it be fate
Or random circumstance
At the right place
At the right time
Two roads intertwine

And if the universe conspired
To meld our lives
To make us
Fuel and fire
Then know
Where ever you will be
So too shall I be

Chorus:

Close your eyes
Dry your tears
'Coz when nothing seems clear
You'll be safe here

From the sheer weight
Of your doubts and fears
Weary heart
You'll be safe here

Remember how we laughed
Until we cried
At the most stupid things
Like we were so high
But love was all that we were on
We belong

And though the world would
Never understand
This unlikely union
And why it still stands
Someday we will be set free.
Pray and believe

Chorus:

When the light disappears
And when this world's insincere
You'll be safe here
When nobody hears you scream
I'll scream with you
You'll be safe here

Save your eyes
From your tears
When everything's unclear
You'll be safe here

From the sheer weight
Of your doubts and fears
Wounded heart

When the light disappears
And when this world's insincere
You'll be safe here

When nobody hears you scream
I'll scream with you
You'll be safe here

In my arms
Through the long cold night
Sleep tight
You'll be safe here

When no one understands
I'll believe
You'll be safe,
You'll be safe
You'll be safe here
Put your heart in my hands
You'll be safe here



Matapos namin sumayaw diretso na kami sa kwarto, magkatabi at muli naming pinagsaluhan ang gabi. “Hon… I Love you… ikwa ang buhay ko….sayo iikot ang buhay ko….ipagkakaloob ko lahat pati ang puso ko sayo…ganyan kita kamahal.” Sabi ni Vince saka niya ako hinalikan sa labi. Isang halik na masasabi kong puno ng pagmamahal, pag aaruga at puno ng pag iingat. Halos ayaw naming kumalas sa halik na iyon. Hanggang unti unti naming hinubad an gaming mga saplot. Simbilis ng kidlat ang nangyari. Halos hindi kami magkamayaw sa aming mga katawan. Parehong naghahanap ng katawan na masasandalan.




Hanggang bumaba ang kanyang halik sa aking leeg. Mapusok ang mga iyon pero nagparaya ako. Sa dibdib hanggang sa aking ari. Unti unti niyang sinubo ito. Taas baba, labas masok. Puro mga ungol lang ang maririrnig sa amin. “Ahhh…. Oohhh…ahhh..uhhh…” impit kong mga ungol. Hanggang sa bumalik siya ulit sa aking bibig at sinibsib ang aking mag labi. Hanggang ako naman ang romomansa sa kanya. Bumaba ako sa leeg niya, sa dib dib at sa puson. Hanggang sa kanyang ari. “Ahhh… oooh….. ang sarap…sige pa…say o lang yan…….. mahal na mahal kita hon…….. ahhh…” ang narinig kong sabi niya….” Ginalingan ko ang ginagawa ko.Matagal yun hanggang sa naramdaman kong pinapaangat niya ako. Alam ko na ang gusto niyang gawin. Gusto niya akong pasukin at handa ako sa mangyayari.




Itinaas agad niya ang aking binti, at unti unting ipinasok ang kanyang malaking ari. “Mahal na mahal kita hon…. Nababaliw ako say o….. parang di ko makakayang mawala ka pa sa akin….. di ko alam mangyayari sa akin kung mangyayari yon…… akin ka lang hon….di kita iiwan…” sabi niya sa akin. At naramdamn ko ang malapit na pag iisa naming dalawa. Hanggang sa makapasok na agad ang kanyang ari. Pinakaramdaman ko ang aming pag iisa. Masarap, hinding hindi ko ito makakalimutan…..Siya ang kaunahan kong inalayan ng ganitong pagammahal. Bumibilis ang bawat ulos ni Vince. Todo bigay. Ewan ko ba pero para bang ito na ang magiging huli ng lahat…. Di ko maintindihan… At sa kauna unahang pagkakataon, lumuha ako sa aming pagniniig. Di ko mawari kung bakit ba ako nagkakakganito.




Litong lito na ako…. Mahal na mahal ko si Vince. Di ko Alam kung ano ang mangyayari sa amin kung magkalayo man kami. Di ko maisip na wala si Vince sa aking tabi. Hnaggang sa maramdaman kong nalalapit na ang rurok ng kaligayahan. “Hon….ayan na ako….ayann na….mahal na mahal kita….ahaaahaahahhhhhhhhhhh” at naramdaman ko ang katas niya. Pigil hininga ko itong tinanggap. Kitang kita ko ang kapaguran ni Vince sa nanyarai. Kaya tumabi siya sa akin. Niyakap ako ng maghigpit na mahigpit at naghalikan kami sa aming mga labi. At nakatulog kami. Ito na ang pinakamasaya, memorable na gabi sa lahat. Di ko ito makakalimutan.





Alas sais na ng umaga ng ako ay magising. Tulog pa rin si Vince hanggang ngayon. Kaya nagbihis ako ng short at brief lang at lumabas sa kwarto at naghanda ng makakain namin. Since nandun sila Ate Mercy, ang caretaker nila, eh nakitulong na ako sa paghahanda ng kakainin namin. Alam nila ang namamagitan sa amin ni Vince. Nagkwentuhan kami ni Ate mErcy. Nalaman ko na hindi pala ganito kabait si Vince, Dati daw kasi eh masungit, magagalirtin at lagging nakasigaw. Sabi pa nila eh nung dumating daw ako sa buhay niya eh nagbago ang lahat. Natutuwa naman ako dahil iba talaga ang epekto ng pag ibig. Marami pa siyang ikinuwento ng may maramdaman akong yumakap sa akin at hinalikan ako sa batok. Si Vince. Gising nap ala.




“Ang sweet niyo naman… nakakainggit…..asus….hahahahah” panunukso ni Ate Mercy. Kapwa kami natawa nalang. “Hon…. Good morning,,,,,” sabi ni Vince. “Good morni8ng din hon…….” At hinalikan ko siya sa pisngi. “Ayun ang maganda sa umaga…. May kiss pa…naks naman…. Hahahaha” sabi niya. At kumain na kami. Habang kumakain kami, sabi niya ipapasyal niya daw ako mamaya. Pagkatapos namin kumain pumasyal kami sa bakuran nila. Ang ganda ng bakuran nila. Ang lawak. May pool, may garden, may grotto, may sariling lake at para bang rancho yung buong lugar. Sabihin na nating isang Hcienda ito. Isang napakalaking hAcienda. Marami silang tauhan at binate naman nila kami. Ang ganda ng lugar nila.




Magattanghali na nang mapagpasyahan namin na mag gala sa labas ng hacienda nila. Medyo civilize na yung lugar nila kaya marami ng mga gusali na nakatayo. Pumunta muna kami sa SM Fairview para mamili at mag gala. Nanood ng sine at kung anu ano pa. Doon na rin kami nagpanangnghalian. Mga 2 pm na ng mapagpasyahan namin na pumunta sa iaba pang lugar. Mari pang mga magagandang lugar ang pinuntahan namin. Ang sarap ng feeling habang nakikita mo ang mga yon lalo na at kasama mo ang mahal mo.




Gabi na ng makauwi kami. Di na kami nag hapunan kasi dun na kami nag hapunan. Nakkapagod din ang pag gagagala. Kya pagkarating namin bagsak agad kami sakama at natulog. Kinabukasan, pag kagisng namin naghanda na gad kami pauwi. Buti na lang at ipinagdala ko ni Vince ng mga damit. Mga patanghali kami uuwi. Nakakwentuhan ko ang mga trabahador nila. Kasi parang pamamalaam na rin sa kanila. Ang galing nga eh… First time daw nila makausap si Vince. “Sir….. ang sweet niyo anman ni Sir Vince….. Ay…. Bagay na bagay kayo…….hahahahah” sabi ni Ate Imelda.




Nagtawanan nag kutyaan… At marami pang iba. Mga 10 am kami umuwi. Siguro mga 12 anndun na kami sa Laguna. Habang nagbyahe kami, natulog ako. Lagi naman. Hahahah. Ginising nalang ako ni Vince ng nasa bahay na kami nila. Sinalubong agad kami nila Tito at Tita at nila nanay at tatay. Nakakapagod din ang matulog sa byahe. Kita ko rin ang kapaguran sa mukha ni Vince kaya Isang halik agad ang ibinigay ko sa kanya. Isang ngiti naman agad ang iginawad sa akin.




Maya maya may tumawag sa akin, unknown number di kasi nakaregister sa phone ko. “Kyle…. Anna to…usap tayo bukas……” at ibinaba agad ang phone.



(Itutuloy)

Campus Figure- Part 13

sa lahat ng naghintay...pasensya na ha......busy lang talaga ako...tapos nagkapwoblem pa ako....nxia ha.......

bhest....ok na...na buksan ko na...

hon.....nxia kung di tayo nakakapagusap ha...

sa lahat ng readers ko...maraming maraming salamat sa pagtutok...

olweix hir...

D.K

______________________________________________________________________________________
Masagana ang lahat ng pumunta kami sa dining table. Mababakas sa mukha ng lahat ang kasiyahan. Lalo na sa mukha namin ni Vince. Ang sarap ng pakiramdam na tanggap na ng mga magulang namin ang lahat. Alam ko na hindi pa nila masyado kami tanggap pero dadaan ang mga taon eh mattanggap rin nila kami. Isang pagsasalo na talagang makapagsasabi na masya kami. Nandyan ang nagkwentuhan kami tungkol sa amin.



“Anak…. Kealn pa ba kayo nagging kayo nitong si Sir Vince?” tanong ni Nanay. “Naku, nay…. Wag niyo na akong tawaging Sir…… Anak na lang din o kaya Vince… kasi po kapamilya ko nap o kayo mula ngayon….” Singit ni Vince sa usapan namin. “Naku… nakakahiya naman poi yon…” sabi naman ni tatay. “Naku balae…. Okay lang yun….masanay ka na…” sabi ni Tita Rose. Halos matuwa ako sa narinig ko. Akalain mo ban a tawagin sila nanay na balae. Para na nga kaming ikakasal nito ni Vince. Pero napansin kong medyo di nakikisama si Tito Marco. Siyempre alam ko na nahihirapan siyang tanggapin. Pansin kong napansin din ito ni Vince. “Pa… may problema ba… bakit ang tamlay ninyo?” agad namang nagbaba ng ulo ang papa ni Vince. Ilang sandal pa… umimik na rin ito.




“Medyo nalulungkot lang ako….Kasi…. din a maTutuloy yung pangarap ko….” At nagbaba ulit ng ulo. “Ano naman po ba yon Pa?” tanong ni Vince. “Kasi… gusto kong magkaapo….. pero ngayon…din a matutuloy….” At tila nahabag ako sa dinaramdam ni tito Marco. Napansin ko na lang na lumapit si Vince kay Tito Marco. “Pa…. sus…. Di naman problema yun eh….pwede naman kaming mag ampon ni Hon….” Pagbibigay sigla ni Vince. “Pero…iba kasi kung may lahi natin……” malungkot na tugon pa rin ni tito Marco.”Madaming paraan dyan papa…. Pwede namang magkaroon ng mga artificial insemination. Di bap o……” sagot ni Vince.




Nang marinig yon ni Tito Marco, bumalik ang kanyang sigla at pag asa na magkaroon ng Montellan na Apo. Siyempre dapat intindihin ko ang dinaramdam nila. Mahirap nga namang magkaroon siya na apo kung kami lang ang mag gagawa. “Kyle…pasensya ka na sa inasal ko ha…. Masyado kong pinalaki ang problema…” pagpapaumanhin ni Tito Marco. “Ah ok lang poi yon…naiintindihan ko naman po kayo…….” Sagot ko.




Natapos an gaming mga usapan bandang alas onse ng gabi. Gabi na at may pasok pa kinabukasan. Nagpaalam na kami kila Vince. “Sige po…uwi nap o kami…… salamat po ulit sa lahat……” sabi ko sa kanila. “Walang anuman iyon….. basta isipin mo lagi na Welcom ka ditto sa bahay namin anytime you want…and you belong to our family…..” sabi ni Tita Rose. “Thank you po…” at tumalikod na kami.




Bigla namang sumitsit si Vince. “Hon…kinalimutan mo ako….wala bang good night kiss?...” himutok ni Vince. “Hon naman… nakakhiya oh……..”sabi ko sa kaniya. “Ok lang iyan…..” at bigla nalang akong siniil ng halik ni Vince. Nakakahiya nga eh… Isang hagithitan ang narinig namin. “O tama na yan at baka hindi na kayo mapaghiwalay. At umuwi na kami. Mahimbing ang tulog ko ng gabi na iyon at umaasa na maging maganda ang bukas.



Dumaan ang ilang araw at sumapit ang 5th monthsary namin ni Vince. Isang magandang umaga ang araw na iyon. Pero nasira na lang ito ng bigla kaming ipatawag sa council room o guidance office. “Mr. Kyle Archangel and Mr. Vince Montellan, please proceed to the guidance office immediately….” Announce ng announcer ng school. Ano naman kaya ang gagwin at ipinatawag kami.




Buti na lang at nagkasalubomng kami ni Vince at sabay na kaming pumunta doon. Pagpasok namin, nakita namin si Anna kasama ang mga kabarkada niya. Siyempre kinabahan ako. Hinawakan naman agad ni Vince ang kamay ko upang iparamdam na hindi dapat ako matakot. At pinaupo kami ng guidance officer.






“Ipinatawag ko kayo dahil meron tayaong problem na dapat ayusin….. We hereby a complain of Ms. Anna of something relationship about you…… Gusto sana naming klaruhin ang lahat….” Halos talunin na ng puso ko ang dibdib ko. “Pero Mrs. Reyes….. wala naman po kaming nakikitang masama…….. and to think of it… no rules concern na nalabag kaming dalawa…..” pagtatanggopl ni Vince. “Your right Mr. Montellan….. tulad ninyo ayan ang ipinapaliwanag namin ditto kila Anna at sa mga kabarkada niya…..” pagsang ayon ni Mrs. Reyes.




“Pero mam…. Wla ngang nilalabag silang rules… eh si Mer. President…diba siya ang dapat maging role model sa lahat…hindi yung siya pa ang nangunguna sa paglandi……” sarcastic na sabi ni Anna. “And what do you think of me… isang kaladkarin…. Oo kami ni Vince… pero we show our sweetness behind the school….. hinding hindi kami nagpapasweet public in the school…..” pagtatanggol ko sa sarili ko. Nanggigigil na talaga ako ditto. “So what… eh di kayo na…. Magpakasweet na kayo sa isa’t isa pero your actions are not suitable to the students./.. di accurate na makita na parehong lalki ay magkarelasyon….isang kasiraan sa school yon…” pasigaw na sabi ni Anna. Sabay ng pagbukas ng pinto.




Lahat kami nagulat ng makitang pumasok ang papa ni Vince. Bakit siya nandito. Kanina pa siyang nakikinig sa labas ng pinto. “So Ms. Magaling…are you trying to impart to my SONS na they are the destroyers of the image of this school….? Ayan vba ang dahulan kung bakit mo ako ipinatawag ha….” Gulat na gulat si Anna sa narinig. “Pero sir…dib a kayo magagalit ha…. Na may relasyon ang anak ninyo sa kapwa lalaki?” pagmamatigas ni Anna. “So what….. anong gagwin ko….. I am proud of both of them…. Bakit ko naman sila ikakahiya…. Eh alam ko naman na matitino sila….. di ba? At saka…. Kung sinasabi ninyo na kasiraan ang anak ko at si Kyle… so I have to decide na I drop out sila ng school and enroll them to another school…. What do you think Mrs. Reyes…..”




“Di nap o dapat umabot doon sir…. This case should vbe closed……. Wala namang ginagwang masama sila eh…. So Anna… your complaint is no longer active and dismissed…..” pahayag ni Mrs. Reyes. Kitang kita ko ang pagkapahiya ni Anna. Alam ko ang sobrang pagtutol niya sa relasyon namin Ni Vince. Kasi hanggang ngayon… alam kong gusto pa rin niya si Vince.




Lumabas na kami at nakausap namin si Tito Marco. “Dad… slaMAT HA,,,,” sabi ni Vince. “Ok lang yun anak…. Basta kayo pa….. Nga pala… Ayo nab yung Anna na nababalitaan kong syota mo dati?.... buti at hindi ko siya nakilala… kung hindi…baka kung ano pang masasakit na salita ang marinig niya sa akin…..” sagot ni tito Marco. Nagtawwanan klami. “Sige… alis na ako…….” Paalam niya. “Ingat po kayo…” sabi ko naman kay Tito Marco.







Tila nabunutan na ng tinik ang aking dibdib dahil nangyari. Ngayon, la nang magawa sila Ana. Ramdam ko ang bigat ng damdamin nila. Alam ko na may susunod pa dun. Mas gugustuhin pa nilangh mapahiya kaysa sa sumuko. Hindi ko alam kung bakit ganun na lang ang galit sa akin si Ana. Oo alam kong nagging sila Ni Vince pero di sapat yun para magalit siya sa akin. Tapos na sila at wala na siyang magagawa.




Last subject na namin yun at patapos na nang may nagtext sa akin. Pag buklat ko si Vince. “Hon, kita tayo mamayang uwian. May pupuntahan lang tayo…..”. “Ok…..Hintay kita dun sa tagpuan natin dati.” At yun. Nang matapos yung klase namin, dumeretso na ako dun sa may tagpuan namin. Kararating ko lang ng dumating lang din si Vince. “Hon, san tayo pupunta?” tanong ko sa kanya. “Secret…. Surprise na lang…hahahahahah”. At yun na nga at sumakay na ako sa sasakyan nila Vince. Habang nag byahe, nakikinig muna ako sa music ng radio ng sasakyan. Medyo inantok ako kaya natulog ako. Maya maya ay naramdaman kong may kumalabit sa akin. Nakahinto nap ala kami.




“Hon, ang himbing ng tulog mo ah….. hehehehe…” sabi sa akin ni Vince. “Medyo pagod lang kasi ako eh…..” sagot ko. Pagkababa ko, dun ko lang nalaman na nasa may Bulacan kami. “Hon… ang layo ng nilakbay natin ah…..” sabi ko. “HEheheh….. medyo lamng naman….” Sagot niya. Dinala niya ako sa Ancestral house nila. Wow… kahit na luma iyon, di mahahalata kasi na panatili nila yun. “Hon, nagpaalam na ako kila Nanay at Tatay tapos kila Mama na ditto muna tayo ng tatlong araw. Since Friday naman ngayon eh. At, since monthsary natin ngayon, gusto kong magkasolo tayo.” Pahayag niya. Napaoo na lang ako. Pagpasok namin, nakita ko aghad ang mga nakahandang pagkain sa lamesa. Wow pinaghandaan ah. AT naupo na kami.

“Hon, happy monthsary….. sabi ko sa kanya….” At humalik ako sa lips niya. Gumanti naman siya. “Happy monthsary din Hon… I Love You so much………” sabi naman niya. HaIXT.. ANG SARAP MABUHAY LALO NA pag may nagmamahal sayo. Sabi nga nila, walang magagwa ang mga nagawa mong mga achievements sa buhay mo kung hindi mo naransang umibig o ibigin man lang. Bigla siya naglabas ng kahon. “Hon, gift ko say o… love you..sana ingatan mo ha.” Binuksan ko ito at isang bracelet ang iniluwa nun.



Isinuot niya ito sa akin at yumakap siya sa akin. “Ingatan mo yan ha…… nakaukit jan ang V-K… means Vince and Kyle…….” At kitang kita ko ang sinseredad niya. Tapos bumalik siya sa upuan niya. Tuwang tuwa ako sa ibinigay niya. Nahiya tuloy ako sa ibibigay ko sa kanya. Pinagipunan ko talaga to. Pinaukitan ko rin ito ng V-K.



“Hon, may surprise ako say o….” sabi ko. Nakita ko ang buong atensyon niya. “Eto o” at ibinigay ko ang isang kahon. Kitang kita ko ang katuwaan sa kanyang mga mata.

(Itutuloy)

Campus Figure- Part 12

sa mga natatagalan./....sorry ha...talagang busy lang eh......salamat sa mga patuloy na nagcocomments sa akin.....at sa mga readers ko...sana comments pa rin.....sa mga readers dati ng story ko...sana magparamdam na kayo.....
heheheh...

sana magustuhan ninyo yung susunod na part...heheheh

olweix hir...

D.K



Light on – David Cook Music Code

______________________________________________________________________________________
“Hello kyle….. Asan ka…..” tanong niya. “Pauwi nap o….. hinihintay ko lang po si Vince.” Sagot ko. “Ah ganun ba…. Pagnagkita na akyo ni Vince sabihin mo umuwi agad ditto kasama ka…may mahalaga lang tayong pag uusapan…” ang sabi ni Tita Rose. Napaisip ako. Ano kaya yung pag uusapan namin.



Habang hinihintay ko si Vince, nasalubong ako ng grupo ni Anna. Kung may mga tao na natanggap kami, meron ding mga tao na talagang salungat. “Uy… nandito pala ang syota ng astig na Campus Figure ng school natin…” sabi ni Anna na nangungutya. Sabay tawanan ng malakas. Tila nanliliit ako sa mga naririnig ko pero ano ba ang dapat gawin ko kung hindi ipagtanggol ang aking sarili. “Slamat sa magandang introduction Ms. Montenegro….” Sabi ko sa kanya. “Wow…. Nagpapaka demure pa si Ms. President………..di bagay…….hahahah….” pahayag naman ng kasama ni Anna na babae. “Correction lang po…. Di po ako nagpapakademure lang……. Nilalagay ko pa sa utak ko na kahit konti kailangan kong respetuhin ang kapwa ko mag aaral as the president of The school…. And siguro kayo rin… You should know how to respect the leader in front of you… dahil napakapanget naman kung galing nga kayo sa magnadang pamilya pero ang galing pa sa mababang uri ng pamilya ang may masasabi nating may manners….” Mahaba kong tugon sa kanya.




Tila napuno si Anna. “so gusto mo ng respeto…..ha….. kung gusto mo nun…ipakita mo na dapat kang igalang…na ikaw ang role model at hindi yung ikaw pa ang nagpapakita ng mga kalandian at kalaswaan sa school…. You should know your responsibility and you should know the immorality na ginagawa niyo….” Natigilan ako sa sinabi niya. “And you should know na para sa inyo tama yan…pero sa mata ng tao at sa mata ng Diyos…. Your such a freak….” Dagdag pa niya saby alis sa aking harapan.




Hiyang hiya ako sa nangyari. Tila mawawalan ako ng lakas na tumayo at namalayan ko na lang na tumutulo ang mga luha sa aking mukha. Tama ang sinabi ni Anna. Ako ang dapat na maging role model. Ako ang nakaktaas at ako ang dapat nagpapakita ng tama at hindi mga kamalian. Pero mali ba ang magmahal… Mali ba ang sundin mo naman ang puso mo. Mali bay un ha. May nilalabag ba akong objectives ng school. Bakit ba humantong pa sa ganito.




Nasa ganong katayuan ako ng Makita ako nin Vince. “Hobn… bakit ka naiyak…… anong nangyari…sino may gawa niyan ha….. sabihin mo……” pagmamalasakit sa akin ni Vince. Di ako Umiimik. Nakatulala at pinahid ko ang aking mga luha. Hindi pa rin nawawala ang mga katagang sinabi sa akin ni Anna. Hindi rin tumitigil si Vince sa kaalao niya sa akin. Hanggang sa natauhan ako. Naalala ko na pinapapunta kaming dalawa sa bahay nila. “Hon…. Pinapadiretso nga pala tayo ni Tita Rose sa bahay niyo… may paguusapan lang daw tayo….” Ang tangi kong nasabi.




Namalayan ko na lang na nandun na kami ng tumigil ang sasakyan. Pagpasok namin, kakaibang presensya agad ang aking naramdaman. Para bang may hahatulan dahil nakapwesto sila sa isang upuan habang kami naman ay may nakalaan na puwang sa kabilang upuan. Sabay kaming umupo. Wla pa ring nagsasalita. Pero nakita ko ang gusot na mukha ni Tito Marco.




Si vince na ang bumasag ng katahimikan. “Ma, pa… bakit niyo kami pinatawag…..?”. Agad na sumagot si Tita Rose. “Anak….. di kami maakpaniwala sa natanggap namin na balita galing sa kaeskwela niyo sa school……” tila nagpupuyos ang iyak ni Tita Rose. “I am very disappointed…… lalo na sayo…akala ko nagtino ka na…. I saw many improvement say o pero…. Di pala dapat ikatuwa iyon…..” matigas na sabi ni Tito Marco. “Ma… Pa…. I don’t understand… pwede bang diretsuhin niyo na kami…” may pagtaas na rin ang tono ng pananalita ni Vince. “One of your classmates call here kaninang umaga….. Nalaman na lang namin na kayo daw dalawa ni Kyle ay may relasyon…….. nung una di ako naniwala at pinagbantaan ko pa nga… pero nung magpunta ako sa school niyo kaninang umaga… sari saring mga bagay tungkol sa inyo ang sinasabi nila… na kesya ang sweet niyo daw… na kesya maswerte daw kayo… at kuing anu-ano pa…. I was very shocked of what ive heard…..” mahabang sagot ni Tito Marco.




Kapwa di kami makasagot dahil sa narinig. Ibig sabihin alam na nila ang tinatago naming relasyon. Wala akong lakas ng loob na sumagot. Nahihiaya ako sa mga nangyayari. BAkit ba ganito. Patong patong ang mga problema. Namalayan ko na lang na tumayo si Vince at nagsalita.




“Tama lahat ng nalaman niyo… oo may relasyon kaming dalwa pero ma…. Pa….. let me explain first… before you complain……..”paliwanag ni Vince. “But this is nonsense anak…… din a kailangan mag paliwanagan ditto…. Merong magandang solusyon sa lahat……. Ayon ay maghiwalay kayong dalawa…..” sagot ni TIto Marco.




“That’s wrong Pa…. I Love Kyle…. He is my life… I can’t seem being away from him……. He is the responsible sa mga pag sisiskap ko…sa pagbabago ko…. Sa mga achievements ko…. Sa kanya ko naramdaman ang magmahal na tama…. Na may isang taong nandyan para mahalin ako kahita nag ago…sira ulo at baliw itong anak ninyo….. di Ba kayo natutuwa doon….. He change me for better….. Only one thing lang naman ang hinhiling ko sa inyo eh… na sana bukas loob niyong mahalin din siya at tanggapin na lang na kami nga……. Mahirap ba yon pa ma….?” Mahabang sagot ni Vince. “Its so hard anak….. paano niyo maiiwasan ang pag usapan ng mga tao sa labas… ano na lang ang sasabihin nila anak….. ha… ayokong masaktan pa kayong dalawa……..?” sabat ni Tita Rose.




“Handa kaming ipaglaban kung ano man ang mangyari sa amin…. Mahal ko siya and that’s final…… Sana matanggap niyo na kami…. Ayon lamng ang hinihiling ko sa inyo pa at ma… sana maibigay po ninyo sa akin ang bagay na makakapagsaya sa akin….” Pagmamakaawa ni Vincena tumutulo na ang luha. Niyakap ko naman siya at pinatahan. “Give us a moment anak…we will talk about that….” Sabi ni tita Rose. Sbay tayo silang apat at lumabas ng garden. Habang kami namana ay naiwan sa loob.




Patuloy ko pa ring pinapatahan si Vince. “Hon…paano kung talagang tumutol sila…… ano ang gaagwin natin….” Tanong ko sa kanya. “Hwag kang mag alala….. di ako papaya…kung kailangan nating magpakalayo gagawin ko…..ganun kita kamahal…..isususko ko ang lahat……..maiapaglaban lang ang pagmamahal ko sa iyo….” Pahayag ni Vince. Dahil sa sinabi niya natauhan ako. Tama si Vince. Dahil doon, nasabi ko sa sarili ko, bakit ba ako magpapaapekto sa sinasabi ng iba… Dapat magtiwala lang ako lay Vince.




“Hon… I Love you so much…… salamat at pinaglaban mo ako….”sabi ko sa kanya. At ISang halik ang iginawad ko sa pisngi niya. Namalayan ko na lang na lumapit sila Ate Mina at binigyan kami ng tubig at pamunas. Nakikiisa sila sa amin sa pagtyatanggol ng pagiibigan namin ni Vince. Soportado sila sa pag iibigan namin. Sila nga ang unang nakatanggap sa amin eh..




MAsarap sa pakiramdam na malaman mo na may karamay ka. Mabait ang mga kasambahay nila Vince. MAdaling makisama lalao na sa akin na kahit bago eh mainit pa rin ang pagtanggap sa akin.



Niyakap ko ng mahigpit si Vince. Nasa gnun kaming pwesto ng pumasok silang apat kasama sila nanay at tatay.

Di namin inaasahan ang bigalang pagsasalita ni Ate Mina. “Sir madam….. sorry po kung nakikialam ako ….. pero ang laki po na pinagbago nitong si Vince mula ng magkasama po sila ni Kyle. …masasabi kop o na tuluyan ng nawala ang mga bad things sa kanya….. nakita ko po kung paano magmahalan ang dalawa…… kaya dip o ako tumututol sa knaila……”. Nagpasalamat naman ako at talagang sinoportahan kami ni Ate mina.




NAgsalita na si Tito Marco. “Okay…. We made a decision……. Masakit man pero kaialngang tanggapin……. Pumapayag na kami na magmahalan kayo…..nakita namin ang mga pagbabago mo…lahat lahat ng pagsisiskap mo…at natutuwa naman kami sa nangyari….. pero sana tandaan niyo itong babala ko sa inyo…….” Pagpuputol sa sinabi ni Tito Marco.



“MAging handa kayo sa magiging reaction ng mga tao sa relasyon niyong dalawa….. ipaglaban niyo iyan hanggat sa makakaya ninyo…. Kayanin ninyo……. Pero kung nahihirapan kayo…. Narito kaming mga amgulang ninyo na ahndang tumulong sa inyo…….” Pahabol ni Tito Marco.



“Anak……sana maging makligaya ka……… Nung una nagulat kami….pero sabi namin…sino ba naman kami upang tutulan ang gusto ninyo…… sana maging maligaya kayo at magmahalan…….: sabi ni nanay.

At niyapos ko sila. Gyundin naman si Vince.

MArming salamat pos a inyo…….hayaan po ninyo…..patuloy ko pong aalagaan si Vince……” sabi8 ko kila Tito at tita. “Welcome to the family….enjoy….and feel at home lagi…” sabi ni tita.


Matapos ang usapan…pumunta na kami sa Dining room para kumain.

(Itutuloy)

Campus Figure- Part 11

sa mga readers ko...sorry kung natagalan ha.....busy kasi talaga ako ng mga panahong ito...... at marami pang rason...di ko pa natatype yung ibang episodes....sorry talaga ha....baka yung chapter 12 eh amtagalan pa........sorry talaga........nagahahbol pa kasi ako eh......

salamat sa mga nagbabasa.....comments sana po kayo...tnx....sorry kung walang greetings....

olweiz hir...

D.K

_______________________________________________________________________________________Pagpasok namin ng bahay, sinalubong agad kami ni nanay at tatay. Nagulat ako ng Makita kong nandun sila. Nagulat rin ako ng makitang nakaupo sila Tita Rose at Tito Marco. Akala ko sa susunod na buwan pa sila uuwi pero bakit napaaga sila ng uwi?




“Ma, pa… napaaga po ata uwi niyo?” tanong ni Vince sa kanila. “Ah… kasi naman anak maagang natapos yung business appointment namijn dun eh…… kaya ayon…..” pagpapaliwanag ni Tita Rose. “Ah gnun po ba…….” Tanging nasabi ni Vince. “Nga pala Kyle…. May maganda kaming balita sa iyo……. May bago na kayong matititrhan ditto sa subdivision niyo… Isang house na for isang pamilya…. Mlaki ito kesa sa tinitirhan niyo at pumayag na yung nanay at tatay mo na dun kayo tumira. “Naku…nakakhiya nap o….pero maraming salamat po….di ko pom alam kung paano po namin kayo mababayaran…….” Sabi ko sa kanila. Tuwang tuwa naman si Vince para sa amin kasi sa loob din ng subdivision kami nakatira.





Inihatid kami ni Mang Nestor sa bago naming lilipatan. Malaki ito. Maaliwalas tignan. Nandun na ang mga bagong gamit sa loob ng bahay. Tuwang tuwa talaga ako sa nangyayari sa buhay ko. Una, kapiling ko na ang lalaking pinakamamahal ko. Ikalawa, mayroon na rin kaming bahay na matitirhan. Kaya nung gabing iyon maayos akong nakatulog.




Ilang lingo ang lumipas, ganun pa rin ang ipinakitang pagmamahl ni Vince. Nalalapit na rin ang Prom namin. Kaya todo prepare kami. Hnaggang sa dumating ang prom. Masaya naman ang nagging program hanggang sa mapunta na sa huling part ng program. Di ko inaasahan ang nangyari. Since nakamobile music kami libre ang lahat na mag bigay ng gusto nilang kanta. Nakuha ang lahat ng atensyon ng magsalita ang D.J. “Good evening everyone… may I call all your attention please….. This next song is dedecated to Kyle Archangel……..” at pinatugtog ang kanta.



Well you done done me and you bet I felt it
I tried to be chill but you're so hot that I melted
I fell right through the cracks
Now I'm trying to get back
Before the cool done run out
I'll be giving it my bestest
And nothing's going to stop me but divine intervention
I reckon it's again my turn to win some or learn some

I won't hesitate no more, no more
It cannot wait, I'm yours

Well open up your mind and see like me
Open up your plans and damn you're free
Look into your heart and you'll find love love love love
Listen to the music of the moment people dance and sing
We're just one big family
And It's our God-forsaken right to be loved love loved love loved

So I won't hesitate no more, no more
It cannot wait I'm sure
There's no need to complicate
Our time is short
This is our fate, I'm yours

Scooch on over closer dear
And i will nibble your ear

I've been spending way too long checking my tongue in the mirror
And bending over backwards just to try to see it clearer
But my breath fogged up the glass
And so I drew a new face and laughed
I guess what I'm be saying is there ain't no better reason
To rid yourself of vanity and just go with the seasons
It's what we aim to do
Our name is our virtue

But I won't hesitate no more, no more
It cannot wait I'm yours

Well open up your mind and see like me
Open up your plans and damn you're free
Look into your heart and you'll find that the sky is yours
Please don't, please don't, please don't
There's no need to complicate
Cause our time is short
This oh this this is out fate, I'm yours!




Siyempre nagulat ako at nagging masya kasi alam kong si Vince ang nagdedicate nun. Pero lalo along nagulat ng Makita kong pumunta sa may aisle ng stage si Vince at may hawak ng mike. “Good evening everyone…… pasensya sa abala…. I just want to say this to my one and only love……. Siguro after this… magtatanong kayo kung bakit ganito ang nagyari…maraming bagay ang hindi maipaliwanag lalo na kapag tungkol sa pag ibig. Una kong naramdaman ito sa taong ito nung magkasama kami sa iisang bahay…. Sabihin na natin na etong sira ulo dati na nasa harap niyo ay binago ng taong ito……. Siya lang ang tanging nagpabago sa akin…. Kaya sana kung malaman niyo ang relasyon naming dalawa…. Wag sana kayong mandiri sa amin….kung nagkaganito man ako hindi niya kasalannan yun……” ang lahat ay matamang nakikinig sa sinasabi ni Vince. Ang iba naghihiyawan…kinikilig…..habang ako kinakabahan.





Nagpatuloy si vince sa kanyang sinasabi. “Mahal na mahal kita…. At nais kong sabihin ito sa buong Campus. …na kahit magkapareho tayo…hindi ito sagabal….. Mahal na amhal kita Kyle Archangel………” at lahat ay nagtinginan sa kinaroroonan ko……. Una walang emosyon ang lahat… nagulat….. Paiyak na ako ng mga oras na iyon pero isang magarbong palkpakan ang naring ng dalawa kong tenga…. May sumisipol…. Naghihiyawan…… at higit sa lahat…may kinikilig….. Sabin g iba…. Ang swerte ko daw…..





Tuwang tuwa ako at kahit gnun pa rin ang nagging kalagayan naming dalawa, tinanggap pa rin kami. May inilabas si vince na isang kahon at iniluwa nito ang isang singsing. TApos tumugtog ang isng romantic na tugtog. Ang lahat ay kumuha ng kani kanilang partner at iginaya din ito ni Vince. Nagsayaw kaming dalawa. Nakakpabnibago nga eh. Napakaganda ng gabi ko. Di ko makakalimutan ang araw na to.




Magdamaagan ang party kaya hanggang umaga kami. Habang nakaupo ako, naalala ko ang panaginip ko dati. “…… Pinagtatawanan ako……. Pinagkakaisahan……. Binabasura…. Pinagbabato ng mga lata, boteng plastic, paple…. Para bang isang pulubi ako…… Walang makasama… Nakita ko si Jonas na hawak ng mga kalalakihan at pinipigilan nila na makalapit sa akin…. Samantala, halos madurog ang puso ko ng makita ko si Vince na yapos yapos ang isang babae at nakayuko. Ni hindi man lang ako tinignan…….. Tumulo ang mga luha ko nun……. Ang sakit ng nararamdaman ko……. At naramdamn ko na lang ang sarili kong tumatakbo palayo…”




Hindi kaya mangyari na yung panaginip nay un. Kinabahan ako. Madudurog ang puso ko kung mangyari man iyon. Pero IPinapanalangin ko na wag mangyari yon. At naniniwala ako na ang isang panaginip ay maaaring kabaligtaran o kaya hindi sa totoong buhay.




Umaga na ng makauwi kami sa bahay. Hindi na ako kila Vince tumitira. Inihatid muna niya ako sa bahay bago siya umuwi. “Hon….thank you sa magandang gabi na ibinigay mo ha……..” sabi ko sa kanya bago ako bumaba. “Walang anuman yon….ganun lang kita kamahal. … I Love you hon…” at isang halik ang iginawad niya sa akin. Punong puno ng pagmamahal ang iginawad niya sa akin. Ilang minuto pa ay bumaba na ako ng sasakyan. Buong umaga ako natulog dahil sa puyat ako. Kinabukasan lingo kaya mahaba haba ang pahinga ko.




Luines at kinakabahan ako kung ano ang mangayyari. Hindi ko maitunghay ang aking ulo. Nasa gate na ako nung umaga nun. Habang naglalkad ako sa passage way marami ang bumabati sa akin ng Good morning. Paakyat na ako ng building namin hanggang sa sumapit ako sa room namin. Naghiyawan sila ng Makita akong dumating. Naroon na si Vince at nakaupo. Tawanan at halakhakan silang lahat. Natutuwa silang lahat sa nangyari. Di ko alam na ganun ang magiging reactions nila Akala ko mandididri sila pero hindi….naging open minded sila sa amin. Masasabi ko na tanggap nila ako kahit ganito kami. Masasabi ko na ang panaginip kong iyon ay kabaligtaran. Siguro may meaning din yun pero ang iniisip ko ang positive way.




Naging maganda ang araw kong iyon. Masya at panatag ang loob. Alam kong may iba na medyo nag aalinlangan sa amin pero pasasaan man bay matatanggap rin nila.

Ilang lingo ang lumipas at ganun pa rin at parang walang nang nangyari. Pauwi na ako nun ng may natanggap akong tawag mula kay Tita Rose.




“Hello kyle….. Asan ka…..” tanong niya. “Pauwi nap o….. hinihintay ko lang po si Vince.” Sagot ko. “Ah ganun ba…. Pagnagkita na akyo ni Vince sabihin mo umuwi agad ditto kasama ka…may mahalaga lang tayong pag uusapan…” ang sabi ni Tita Rose. Napaisip ako. Ano kaya yung pag uusapan namin.

(Itutuloy)