Ang Kursong hindi ko Inakala
by: Paul Perez
Chapter 6
"Ang bawat isa sa atin ay may pangarap, lahat ng ating pangarap ay matutupad kung tayo'y magsusumikap." -Jpaper
Nagaudition nga si jasper sa mr. and ms.campus at dahil sa pagsusumikap niya ay natanggap siya bilang isa sa mga contestant.
Hindi nagtagal at nalaman na namin ang mga finalist sa naturing na event.
Isa si jasper sa sampung finalist at syempre
masayang masaya at proud ang aming section.
"Jas ang galing mo at nakapasok ka sa finals." pagbati ko kay jasper.
"Salamat! Hindi nga ako makapaniwala eh."
"Ba't hindi ka naman makapaniwala? Eh matalino ka naman maputi at gwap..." hindi ko na tinapos ang pagsasalita.
"Ano ulit yon?"
"Sabi ko matangkad at matalino ka."
"Bukod don, May sinabi ka pa eh. Gwapo?" sabay tawa niya na parang walang bukas.
"Ang yabang!"
"Haha di ka naman mabiro. Halika na nga sa cafeteria at ililibre nalang kita."
Naging magkasundo na talaga kami ni jasper sa isa't isa, Nandoon yung time na makikitulog siya sa amin, makikikain at minsan ganoon din ako sa kanya. At sa tuwing magkasama kami ni jasper ay parang nagtatampo ang aking bespren na si kelly.
"Oy bespren ba't hindi ka namamansin?" ang pagtatanong ko sa kanya."
"Umalis ka na! Sumama ka na sa bago mong bespren." may halong inis at pagtatampo sa kanyang boses.
"Uyyy si bespren nagtatampo." sabay ngiti ko sa kanya.
"Eh papaanong hindi ako magtatampo eh parang hindi mo na ako kilala pag nandiyan si jasper."
"Ok sige para mawala na yang pagtatampo mo ano ba ang gusto mo?"
"Ilibre mo ako ng starbucks at sa inyo ako matutulog namimiss ko na din si tita eh."
"Yun lang? Sige tara na."
May ngiting lumabas mula sa labi ni kelly at sabay talon sa likod ko, gusto niya daw na pasanin ko siya. At para matapos na ang pagtatampo niya ay pinasan ko nalang siya.
Nagpunta nga kami sa sinasabing sikat na inuman ng kape at tulad ng ipinangako ko ay ako ang manglilibre. Binigyan ko ng pera si kelly para siya na ang magorder, nakasanayan na kasi namin na siya ang oorder dahil pangit daw sa lalake kung siya ang gagawa nito.
Habang nagoorder si kelly ay may napansin akong taong parang kilala ko. Nagulat ako ng humarap siya ngunit hindi nakatingin sa akin, kilala ko ang taong iyan ah! Siya yung taong nabangga ko
Tatayo na sana ako para lumapit sa kanya ng biglang dumating si kelly.
"Hey bespren parang nakakita ka ng multo ah." pagtatanong ni kelly.
"Bespren alis ka diyan may titignan lang ako."
Gumilid si kelly para makita ko ang tao sa kabilang lamesa, ngunit nalungkot ako. Wala na yung taong nabangga ko.
"Hoy bespren may sakit ka ba? Tara idadala na kita agad sa malapit na ospital." ang exage na pagsasalita ni kelly
"Wala bespren wala akong sakit may nakita lang ako."
"Ano multo? Nako natatakot na talaga ako sa iyo nyan bespren. Magpatawas o lumapit na tayo sa manghuhula."
"Exage mo naman bespren, natandaan mo pa ba yung naikwento ko sayo yung dahilan kung bakit ako nalate."
"Ay oo naman bespren ung may ginawa kang milagro? Hahaha oo tandang tanda ko pa"
"Hindi, ung lalaking nabangga ko ung naikwento ko sayong lalaking muntik ko ng mahalikan."
Naikwento ko na nga pala kay Kelly kung bakit ako nalate noong araw na nasita ako ni Mr.Reyes
"Ay ung gwapo at mapormang lalake? Nasaan siya? Nasaan? Ipakilala mo naman ako please." pagmamakaawa ni kelly.
"Yun na nga bespren eh, Nawala kanina nandyan lang siya umiinom ng kape tapos ng makarating ka dito at natakpan mo siya bigla namang nawala."
"Nako bespren imahinasyon mo lang yan, itigil mo na kasi ang paghithit ng marijuana." pagbibiro ni kelly.
"Puro biro ka naman kelly eh." pagtatampo ko.
"Oh siya sige na nga nakita mo na kung nakita pero nasaan siya? Diba wala?"
Siguro nga imahinasyon ko lang iyon. Pero parang totoo talaga eh. Sigaw ng utak ko
"Ubusin mo na yang kape mo para makauwi na tayo at aayusin ko pa ang kwarto ko para kay senyora." pagbibiro ko
"Haha dapat lang na ayusin mo dahil kailangan mong bumawi."
Natapos na nga ang paginom namin ng kape at balak na sana naming umuwi nang makita namin si jasper.
"Oy bro ba't ka nandito." pagtatanong ni jasper
"Bakit? Bawal ba kaming uminom ng kape dito?" ang mataray kong pagtugon.
"Oo nga bakit mayayaman lang ba ang pwedeng uminom dito? Sabay hatak ng aking kamay ni kelly"
"Tekaaaaa..."
Iyan ang huli kong nadinig mula kay jasper, hinatak at pinasakay agad ako ni kelly sa jeep"
Nakituloy nga sa amin si kelly, kilalang kilala siya ng aking mga magulang at ng aking kapatid, masaya kasi ang bahay pagnandoon si kelly, siya ung parang clown sa loob ng bahay.
"Anak kumain na ba kayo?"
"Opo ma, kumain na kami sa labas."
"Mabuti naman kung ganoon. Oh siya maghilamos na ako para makapagpahinga na."
"Sige po ma, sabay halik sa kanyang pisngi."
"Mahal na mahal mo talaga si tita no?" tanong ni kelly.
"Obvious ba?"
Naligo muna ako bago ako matulog ganoon din si kelly, nanghiram siya ng pantulog sa nakakatanda kong babaeng kapatid.
Nagkwentuhan muna kami ni kelly bago matulog.
"Bespren sinong gusto sa classmate natin." pagtatanong ni kelly.
"Wala! Ayoko muna nanglovelife kakatapos ko lang diyan."
Nagkaroon kasi ako ng Girlfriend noong 4th year ngunit hindi iyon nagtagal.
"Weh? Asus ikaw pa? Chickboy ka kaya! Pwede sa chicks at pwede sa boy." sabay tawa ni kelly.
Para akong nilamig sa sinabi ni kelly. Hindi ko alam kung bakit.
"Utot mo! Sa boy magkakagusto ako?"
"Haha denial, nasa stage of denial si bespren. Mauunawaan naman kita kung saka sakaling mangyari ang bagay na iyon."
"Sige isa pa bespren uupakan kita diyan."
"Sige stop na nga ako."
"Good, pero maiba ako bespren ikaw sino ang crush mo sa mga classmate natin?"
"Sa totoo lang..."
"Uyy may crush siya! Sino bespren?" pangungulit ko kay kelly.
"Ayoko naman talagang tarayan siya eh, kaya nga ako nagpapakabibo para sa kanya eh, para mapansin niya ako. Gusto ko sya bespren gustong gusto ko si " Jasper..."
Parang kinurot ang puso ko sa narinig ko, hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito?
Nagsisisi ako bakit naitanong ko pa.
"Hoy bespren natulala ka nanaman."
"Ay may naalala kasi ako."
"Mukhang napapadalas na yang pagkakatulala mo ah, siguro may special someone ka na?"
"Kulit nito sinabi ko nang wala eh, matulog ka na nga dyan para di na lumaki yang eyebags mo."
"Sige matutulog na ako bespren i love you, good night, sabay halik sa aking pisngi."
Ganyan talaga ka sweet si Kelly pinangako kasi namin sa isa't isa na magmamahalan kami bilang tunay na magkaibigan at isa pa sa pangako namin ay walang lihiman, kaya't ganoon nalang ang tiwala ni kelly na sabihin niya kung sino ang kanyang minamahal.
Alas dos na ngunit hindi ako dalawin ng antok, binuksan ko ang aking laptop para magbukas ng fb at magpatugtog ng paborito kong kanta.
"Huling Sayaw"
"Jas ang galing mo at nakapasok ka sa finals." pagbati ko kay jasper.
"Salamat! Hindi nga ako makapaniwala eh."
"Ba't hindi ka naman makapaniwala? Eh matalino ka naman maputi at gwap..." hindi ko na tinapos ang pagsasalita.
"Ano ulit yon?"
"Sabi ko matangkad at matalino ka."
"Bukod don, May sinabi ka pa eh. Gwapo?" sabay tawa niya na parang walang bukas.
"Ang yabang!"
"Haha di ka naman mabiro. Halika na nga sa cafeteria at ililibre nalang kita."
Naging magkasundo na talaga kami ni jasper sa isa't isa, Nandoon yung time na makikitulog siya sa amin, makikikain at minsan ganoon din ako sa kanya. At sa tuwing magkasama kami ni jasper ay parang nagtatampo ang aking bespren na si kelly.
"Oy bespren ba't hindi ka namamansin?" ang pagtatanong ko sa kanya."
"Umalis ka na! Sumama ka na sa bago mong bespren." may halong inis at pagtatampo sa kanyang boses.
"Uyyy si bespren nagtatampo." sabay ngiti ko sa kanya.
"Eh papaanong hindi ako magtatampo eh parang hindi mo na ako kilala pag nandiyan si jasper."
"Ok sige para mawala na yang pagtatampo mo ano ba ang gusto mo?"
"Ilibre mo ako ng starbucks at sa inyo ako matutulog namimiss ko na din si tita eh."
"Yun lang? Sige tara na."
May ngiting lumabas mula sa labi ni kelly at sabay talon sa likod ko, gusto niya daw na pasanin ko siya. At para matapos na ang pagtatampo niya ay pinasan ko nalang siya.
Nagpunta nga kami sa sinasabing sikat na inuman ng kape at tulad ng ipinangako ko ay ako ang manglilibre. Binigyan ko ng pera si kelly para siya na ang magorder, nakasanayan na kasi namin na siya ang oorder dahil pangit daw sa lalake kung siya ang gagawa nito.
Habang nagoorder si kelly ay may napansin akong taong parang kilala ko. Nagulat ako ng humarap siya ngunit hindi nakatingin sa akin, kilala ko ang taong iyan ah! Siya yung taong nabangga ko
Tatayo na sana ako para lumapit sa kanya ng biglang dumating si kelly.
"Hey bespren parang nakakita ka ng multo ah." pagtatanong ni kelly.
"Bespren alis ka diyan may titignan lang ako."
Gumilid si kelly para makita ko ang tao sa kabilang lamesa, ngunit nalungkot ako. Wala na yung taong nabangga ko.
"Hoy bespren may sakit ka ba? Tara idadala na kita agad sa malapit na ospital." ang exage na pagsasalita ni kelly
"Wala bespren wala akong sakit may nakita lang ako."
"Ano multo? Nako natatakot na talaga ako sa iyo nyan bespren. Magpatawas o lumapit na tayo sa manghuhula."
"Exage mo naman bespren, natandaan mo pa ba yung naikwento ko sayo yung dahilan kung bakit ako nalate."
"Ay oo naman bespren ung may ginawa kang milagro? Hahaha oo tandang tanda ko pa"
"Hindi, ung lalaking nabangga ko ung naikwento ko sayong lalaking muntik ko ng mahalikan."
Naikwento ko na nga pala kay Kelly kung bakit ako nalate noong araw na nasita ako ni Mr.Reyes
"Ay ung gwapo at mapormang lalake? Nasaan siya? Nasaan? Ipakilala mo naman ako please." pagmamakaawa ni kelly.
"Yun na nga bespren eh, Nawala kanina nandyan lang siya umiinom ng kape tapos ng makarating ka dito at natakpan mo siya bigla namang nawala."
"Nako bespren imahinasyon mo lang yan, itigil mo na kasi ang paghithit ng marijuana." pagbibiro ni kelly.
"Puro biro ka naman kelly eh." pagtatampo ko.
"Oh siya sige na nga nakita mo na kung nakita pero nasaan siya? Diba wala?"
Siguro nga imahinasyon ko lang iyon. Pero parang totoo talaga eh. Sigaw ng utak ko
"Ubusin mo na yang kape mo para makauwi na tayo at aayusin ko pa ang kwarto ko para kay senyora." pagbibiro ko
"Haha dapat lang na ayusin mo dahil kailangan mong bumawi."
Natapos na nga ang paginom namin ng kape at balak na sana naming umuwi nang makita namin si jasper.
"Oy bro ba't ka nandito." pagtatanong ni jasper
"Bakit? Bawal ba kaming uminom ng kape dito?" ang mataray kong pagtugon.
"Oo nga bakit mayayaman lang ba ang pwedeng uminom dito? Sabay hatak ng aking kamay ni kelly"
"Tekaaaaa..."
Iyan ang huli kong nadinig mula kay jasper, hinatak at pinasakay agad ako ni kelly sa jeep"
Nakituloy nga sa amin si kelly, kilalang kilala siya ng aking mga magulang at ng aking kapatid, masaya kasi ang bahay pagnandoon si kelly, siya ung parang clown sa loob ng bahay.
"Anak kumain na ba kayo?"
"Opo ma, kumain na kami sa labas."
"Mabuti naman kung ganoon. Oh siya maghilamos na ako para makapagpahinga na."
"Sige po ma, sabay halik sa kanyang pisngi."
"Mahal na mahal mo talaga si tita no?" tanong ni kelly.
"Obvious ba?"
Naligo muna ako bago ako matulog ganoon din si kelly, nanghiram siya ng pantulog sa nakakatanda kong babaeng kapatid.
Nagkwentuhan muna kami ni kelly bago matulog.
"Bespren sinong gusto sa classmate natin." pagtatanong ni kelly.
"Wala! Ayoko muna nanglovelife kakatapos ko lang diyan."
Nagkaroon kasi ako ng Girlfriend noong 4th year ngunit hindi iyon nagtagal.
"Weh? Asus ikaw pa? Chickboy ka kaya! Pwede sa chicks at pwede sa boy." sabay tawa ni kelly.
Para akong nilamig sa sinabi ni kelly. Hindi ko alam kung bakit.
"Utot mo! Sa boy magkakagusto ako?"
"Haha denial, nasa stage of denial si bespren. Mauunawaan naman kita kung saka sakaling mangyari ang bagay na iyon."
"Sige isa pa bespren uupakan kita diyan."
"Sige stop na nga ako."
"Good, pero maiba ako bespren ikaw sino ang crush mo sa mga classmate natin?"
"Sa totoo lang..."
"Uyy may crush siya! Sino bespren?" pangungulit ko kay kelly.
"Ayoko naman talagang tarayan siya eh, kaya nga ako nagpapakabibo para sa kanya eh, para mapansin niya ako. Gusto ko sya bespren gustong gusto ko si " Jasper..."
Parang kinurot ang puso ko sa narinig ko, hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito?
Nagsisisi ako bakit naitanong ko pa.
"Hoy bespren natulala ka nanaman."
"Ay may naalala kasi ako."
"Mukhang napapadalas na yang pagkakatulala mo ah, siguro may special someone ka na?"
"Kulit nito sinabi ko nang wala eh, matulog ka na nga dyan para di na lumaki yang eyebags mo."
"Sige matutulog na ako bespren i love you, good night, sabay halik sa aking pisngi."
Ganyan talaga ka sweet si Kelly pinangako kasi namin sa isa't isa na magmamahalan kami bilang tunay na magkaibigan at isa pa sa pangako namin ay walang lihiman, kaya't ganoon nalang ang tiwala ni kelly na sabihin niya kung sino ang kanyang minamahal.
Alas dos na ngunit hindi ako dalawin ng antok, binuksan ko ang aking laptop para magbukas ng fb at magpatugtog ng paborito kong kanta.
"Huling Sayaw"
Ito na ang ating huling sandali
Hindi na tayo magkakamali
Kase wala ng bukas
Sulitin natin ito na ang wakas
Kailangan na yata nating umuwi
Hawakan mo aking kamay
Bago tayo mag hiwalay
Lahat lahat ibibigay, lahat lahat
Paalam sating huling sayaw
May dulo pala ang langit
Kaya't sabay tayong bibitaw
Sa ating huling sayaw
Di namalayan na malalim na ang gabi
Pero ayoko sanang mag madali
Kay tamis, kay sarap
Ngunit ito na ang huli
Kailangan na yata nating umuwi
Hawakan mo aking kamay
Bago tayo mag hiwalay
Lahat lahat ibibigay, lahat lahat
Paalam sating huling sayaw
May dulo pala ang langit
Kaya't sabay tayong bibitaw
Sa ating huling sayaw
(Adlib)
Paalam sating huling sayaw
May dulo pala ang langit
Kaya't sabay tayong bibitaw
Sa ating huling sayaw,
Paalam sating huling sayaw
May dulo pala ang langit
Kaya't sabay tayong bibitaw
Sa ating huling sayaw.
Pagka log in ko ng aking facebook ay tinignan ko agad ang notification ngunit lahat ng iyon ay walang kwenta, sinunod kong buksan ang message nakita ko na madami ang nagmessage sa akin. Inisa isa kong itong tignan at ang huli kong nabasa ay ang message ni jasper.
"Ang mga bagay na ginagawa ay hindi dapat ikinakahiya, Dahil ang mga bagay na ikinakahiya ay hindi dapat ginagawa." -Jpaper
Chapter 7
Binasa ko ang mga message ni jasper.
"Paul bakit galit sa akin si kelly? May nagawa ba akong masama sa kanya? Paki sabi naman na magusap kami para magkaayos." Ang sunod sunod ni message ni jasper sa akin.
"Jas wala naman problema si kelly eh, mainit lang talaga ang ulo."
At dahil friday nga wala kaming pasok ni kelly. Ginising ko nga si kelly para makapag almusal na.
"Bespreeeeeeeen gising na."
"Ano ba yan Bespren! Ang aga aga pa eh!" ang kunwaring pagmamaktol ni kelly.
"Gising ka na kasi! Gusto kong makasabay sa almusal ang bespren ko eh." ang pagpapaawa ko kay kelly.
"Sige na nga." ang maikling tugon ni kelly.
Nagpunta na nga kami ng kusina para kumain ng almusal at tulad ng dati habang kumakain ay nagkkwentuhan kami. Nang matapos na kaming kumain ay nagpaalam na agad si kelly sa akin, may pupuntahan pa daw siya. Hinatid ko si kelly sa malapit na sakayan. Uuwi na sana ako ng magkasalubong kami ni Jasper.
"Hey bro! Musta? Inuman naman tayo mamaya sa bahay, gusto ko din ng may kausap eh." ang paganyaya sa akin ni jasper.
"Sige ayos lang wala namang pasok bukas eh."
Simula ng magkainuman kami ni jasper ay natuto nadin akong uminom.
"Ay ano ba ang problema ni kelly?" tanong ni jasper.
"Ay wala talagang problema yun. Mainit lang talaga ung ulo tapos medyo nagseselos pa."
"Ha? Bakit naman siya nagseselos?"
"Eh kase tayo daw ang laging magkasama, nalilimtan ko na daw siya."
"Ah ganun ba, sige walang problema babawi nalang ako sa kanya."
"Ok yun Jas, at least mababawasan ung pagseselos niya."
"Sige Paul una na ako sayo ha may tatapusin pa kasi akong gawain eh, basta antayin kita mamayang gabi sa bahay ha."
"Sige walang problema."
At dahil nga wala akong ginagawa ay sa bahay lang ako magdamag kung hindi naglalaro ng dota ay natutulog, mahilig talaga akong makinig ng musika lalong lalo na ako paborito kong kanta.
"Huling Sayaw"
Ito na ang ating huling sandali
Hindi na tayo magkakamali
Kase wala ng bukas
Sulitin natin ito na ang wakas
Kailangan na yata nating umuwi
Hawakan mo aking kamay
Bago tayo mag hiwalay
Lahat lahat ibibigay, lahat lahat
Paalam sating huling sayaw
May dulo pala ang langit
Kaya't sabay tayong bibitaw
Sa ating huling sayaw
Di namalayan na malalim na ang gabi
Pero ayoko sanang mag madali
Kay tamis, kay sarap
Ngunit ito na ang huli
Kailangan na yata nating umuwi
Hawakan mo aking kamay
Bago tayo mag hiwalay
Lahat lahat ibibigay, lahat lahat
Paalam sating huling sayaw
May dulo pala ang langit
Kaya't sabay tayong bibitaw
Sa ating huling sayaw
(Adlib)
Paalam sating huling sayaw
May dulo pala ang langit
Kaya't sabay tayong bibitaw
Sa ating huling sayaw,
Paalam sating huling sayaw
May dulo pala ang langit
Kaya't sabay tayong bibitaw
Sa ating huling sayaw.
Mag gagabi na nga at nag ayos na ako ng aking sarili, napagdesisyunan ko kasing agahan ang aking pagpunta para hindi rin ako gabihin sa paguwi.
Bumili muna ako ng maiinom namin mamaya at junkfoods. Siguradong magugustuhan niya ang alak na binili ko, ito kasi ung alak na paborito niya.
Nagpunta na agad ako sa bahay ni jasper at sobrang nagulat siya dahil napaaga ang aking pagdating.
"Hey bro ang aga mo ata?"
"Wala kasi akong ginagawa sa bahay eh, sobrang bored ako."
"Ah sige tara pasok ka."
Hindi ko maiwasang mapatingin sa napakandang katawan ni jasper.
Simula nang maging magkaibigan na kami ay hindi niya na ginagawa ung mga birong hahalikan niya ako mas naging seryoso ang aming pagkakaibigan.
At simula din ng naging magkaibigan kami ay nagkaroon siya ng girlfiend, hindi ko gaanong kasundo ang kanyang girlfriend siguro para sa akin ay panget ang ugali ito, oo inaamin ko maganda siya ngunit masama ang ugali.
Naglaro nalang ako ng Dota sa Desktop niya habang siya naman ay naglilinis ng kanyang kwarto.
Mag aala siete na ng magsimula na kaming maginuman ni jasper.
"Alam mo jas bagay talaga sayong maging model."
"Salamat! Ikaw Paul ba't hindi mo subukang magmodel? May itsura at matangkad ka naman, pwedeng pwede kang maging model!"
Simula nang maging finalist si jasper sa naturing na event ay sunod sunod na ang kumuha sa kanya bilang isang model.
"Hindi ko kase alam ang ganyang trabaho at isa pa ayokong madaming chicks ang dumikit sa akin." pagbibiro ko
"Hahahaha ayaw mo noon? Masarap kaya pag madaming dumidikit na chicks."
Hindi namin namalayan ay napadami na pala ang aming nainom. Sa tingin ko ay nalasing na talaga si Jasper alas dose na nang matapos kaming uminom lasing na lasing na kaming dalawa.
"Paul dito ka nalang matulog mahirap na kung mapapaano ka pa diyan sa labas."
"Sige bro medyo may tama na din ako eh."
Sa sobrang kalasingan ni Jasper ay hindi niya na maiangat ang kanyang katawan para tumayo at matulog sa kanyang kama at ako naman ay medyo kaya ko pa ang aking sarili hindi naman kasing dami ang nainom ko kumpara kay jasper. Nang makita kong hirap na hirap tumayo si jasper ay inalalayan ko siya papunta ng kanyang kama, Inihiga ko siya at sa hindi inaasang pangyayari ay napahiga ako sa kanya, saktong sakto ang mga labi namin. Hindi ako kumilos nararamdaman ko din ang kanyang alaga na nakapatong din sa aking alaga, hindi ko alam ang aking gagawin hindi ko alam kung iaalis ko ang aking labi sa kanyang labi ngunit sa kabilang banda ay para akong nasasarap sa mga nangyayari. Sinubukan kong huwag magpadala sa bugso ng damdamin ngunit huli na ang lahat nakita ko ang aking kamay na nakapasok sa kanyang shorts at sinisimulan ng himasin ang kanyang alaga, ibinuka na din niya ang kanyang labi at tuluyan nang nakapasok ang aking dila at pinaglaruan at pinagsaluhan namin ang aming mga laway.
Napaungol siya ng kagatin ko ang kanyang labi.
"Ahhhhhhhhhhhhhhh." Ungol ni jasper
Nagulat ako ng itulak ni jasper ang ulo ko, gusto niyang mapunta ang ulo ko sa kanyang naghuhumindig na alaga
Nakuha ko ang gusto niyang magyari, gusto niyang susuhin ko ang kanyang alaga. At dahil sa kalasingan ay ginawa ko ang hindi ko inaasana, unang pagkakataon kong makasuso ng alaga ng isang lalaki.
[For more torrid Scenes, Contact me @www.facebook.com/iampaulperez]
At sa hindi inaasahan ay pinagsaluhan namin ang aming mga katas
"Madaling iwasan ang taong mahal mo,
ang mahirap iwasan ay yung nararamdaman mo para sa kanya." -Jpaper
Chapter 8
Nagulat ako sa nagawa ko natakot na baka masira ang aming pagkakaibigan namin nang dahil sa nagawa ko, hindi ko alam ang aking gagawin biglang nawala ang aking pagkalasing parang binuhusan din ako ng malamig na tubig.
Nahiga ako sa kama ni Jasper at pinilit na matulog ngunit sadyang umuulit ulit ang nangyari kanina, "Bakla na ba ako? Bakit ko nagawa iyon? Parang ayokong gawin ngunit ginusto ng puso ko." ang paulit ulit na pumasok sa aking isipan.
Sa sobrang pagod at pagkalasing ko ay nakatulog nadin ako katabi si jasper.
Umaga na ng magising ako wala si jasper sa aking tabi, natakot na naman ako dahil baka itakwil niya ako bilang kaibigan.
Lumabas ako ng silid at agad na hinanap si Jasper.
"Tita nasaan po si Jasper?"
"Nasa banyo maliligo daw muna siya dahil init na init, alam mo naman ngayon ang panahon natin sobrang init." ang tugon ni tita.
Para akong nabunutan ng tinik ng marinig ang sinabi ni tita ngunit may kaunti pading kaba dahil hindi ko padin nakakausap si jasper.
Nakalabas na ng banyo si Jasper at parang nagulat ito nang makita ako. Naka twalya lang ito nakabalot sa kanyang bewang hanggang sa tuhod.
"Jas magusap tayo." ang natatakot kong boses.
"Wala na tayong dapat pagusapan Paul!" ang medyong malakas na tinig ni jasper.
"Please naman oh, hindi ko naman sinasadya eh!" ang pagmamakaawa ko.
Alam kong alam ni jasper ang nangyari ngunit laking pagtataka ko kung bakit hindi man lang siya tumutol. Ay naalala ko na nabanggit pala niya ang pangalang ng girlfriend niya noong sinubukan kong isubo ito ng buo " Ahhhhhh ang saraaaaaap sige pa babe."
"Sinabi ko na sayo paul wala na tayong dapat pagusapan natapos na yon!" ang pasigaw na pananalita ni jasper.
Hindi ko namalayan na bigla nalang bumagsak ang aking mga luha, unti unti din na lumalakad ang aking paa papalayo kay jasper. Nang makalabas na ako ng pintuan nila ay tumakbo agad ako ramdam ko talaga ang sakit sa aking puso, patuloy na umaagos ang aking luha hindi ko ito mapigilan. Nakarating ako sa amin at agad akong nagkulong sa sarili kong kwarto.
"Bakit ko kasi nagawa yun! Bakit ko nararamdaman to? Lalaki ako! Lalaki ako!" ang pasigaw kong pagmumukmok.
Para mawala ang sama ng aking loob ay pinatugtog ko muna ang aking paboritong kanta.
"Huling Sayaw"
Ito na ang ating huling sandali
Hindi na tayo magkakamali
Kase wala ng bukas
Sulitin natin ito na ang wakas
Kailangan na yata nating umuwi
Hawakan mo aking kamay
Bago tayo mag hiwalay
Lahat lahat ibibigay, lahat lahat
Paalam sating huling sayaw
May dulo pala ang langit
Kaya't sabay tayong bibitaw
Sa ating huling sayaw
Di namalayan na malalim na ang gabi
Pero ayoko sanang mag madali
Kay tamis, kay sarap
Ngunit ito na ang huli
Kailangan na yata nating umuwi
Hawakan mo aking kamay
Bago tayo mag hiwalay
Lahat lahat ibibigay, lahat lahat
Paalam sating huling sayaw
May dulo pala ang langit
Kaya't sabay tayong bibitaw
Sa ating huling sayaw
(Adlib)
Paalam sating huling sayaw
May dulo pala ang langit
Kaya't sabay tayong bibitaw
Sa ating huling sayaw,
Paalam sating huling sayaw
May dulo pala ang langit
Kaya't sabay tayong bibitaw
Sa ating huling sayaw.
Natapos ang araw na iyon nang wala man lang akong kinain o ininom man lang.
"Anak! Kakain na, nagaalala na ako sayo niyan kaninang umaga ka pa ganyan, please buksan mo ang pinto para magkausap tayo." ang pagmamakaawa ng aking ina.
"Ma, ok lang po ako huwag niyo nalang po ako pansinin."
"Nako anak ayokong nagkakaganyan ka, matalino ka sabihin mo kay mama kung pano ang iyong problema." ang mahinahong boses ni mama.
"Sige po ma bababa din po ako mamaya para kumain. Huwag niyo na po ako alalahanin wala po akong problema."
"Sige anak kung ayaw mong sabihin ung problema mo rerespituhin kita pero anak kumain ka ha."
"Opo ma."
Lahat talaga ng ating Ina ay gagawin para lang sa kanyang anak, labis ko talagang mahal ang aking ina kaso hindi pa ako handa para sabihin sa kanya ang aking problema.
Sunday na at wala pading pasok tulad kahapon nagmukmok ako sa aking kwarto lalabas lang ako kung kakain o magbabanyo.
Alalang alala padin si mama sa akin pero sinabihan ko siya na ok lang talaga ako.
Nasa loob ako ng aking kwarto walang ginawa kung hindi maglaptop magdamag at maglaro ng dota. Sinusubukan ko kasing makalimutan ang nangyari.
Hapon palang nang may mareceive akong text...
Kinabahan ako baka kasi si jasper ang nagtext ngunit ng tignan ko ito ay si Kelly pala.
"Oy bespren samahan mo naman ako mamimili lang ako ng damit. Treat kita dali!" ang text ni kelly
Agad kong nireplayan si kelly.
"Pasensya ka na bespren nagrereview kasi ako eh, malapit na kasi ang midterm exam." ang pagsisinungaling ko kay kelly.
"Ano ka ba bespren next week pa ang midterm! Tsaka tiwala ka lang matalino ka kaya!"
"Bolaaaa!"
"Hindi kaya! Matalino ka talaga shunga! Ang tamad mo lang kasi eh! Pero kung magaaral kang mabuti matatalo mo ako sa klase."
"O sya tama na ang bolahan sige sasamahan na kita."
Tinanggap ko ang alok ni kelly na samahan siya magmall, Ginawa ko iyon upang makalimot at mabawas bawasan ang sama ng loob."
"Bespren sunduin nalang kita diyan sa inyo." text ko kay kelly.
"Sige bespren! I'm so excited!"
Alas tres na nang makapunta ako sa bahay ni kelly.
"Good Afternoon tita si kelly po?" pagtatanong ko sa mommy ni kelly.
Nagulat naman ako ng biglang sumigaw ng malakas si tita.
"Kellyyyy! Si pauuuuuuul nandito! Ang gwapoooo dali!"
Manang mana talaga si kelly sa kanyang mama, madaldal ito at palabiro din.
"Teka lang ma! Nagpapaganda ako para bagay kami ni paul." sigaw din ni kelly.
"Kayo na ba ng anak ko, sabay ngiting nakakaloko." ang pagtatanong ni tita.
Sinakyan ko nalang ang biro ni tita alam ko kasing nagbibiro lang siya.
"Opo tita balak na po namin magpakasal pagkagraduate namin." ang pagbibiro ko.
"Eh kung ganoon eh maganda! Magiging maganda ang lahi natin, isang napakagwapong lalaki at isang napakagandang babae." ang bibiro ni tita.
"Pati si tita bolera!"
"Hindi ako nagbibiro! Totoo napang napaganda mong lalaki eh."
Naputol nalang ang aming paguusap ni tita ng biglang bumaba si kelly, napakaganda niya sa suot niya simple lang pero lumitaw ang kanyang kagandahan.
"Ano paul alis na tayo?" pagtatanong ni kelly.
"Ok, tita alis na po kami." pagpapaalam ko sa mommy ni kelly.
"Oh sya! Magiingat kayo ha, bantayan at ingatan mo yang unika ija ko."
"Sige po tita."
Naglakad na kami ni Kelly papunta sa pinakamalapit na sakayan ng jeep.
"Bakit ka naman agad nagaya magmall bespren?"
"Wala lang gusto ko lang magbonding tayo at namiss kaya kita."
"Asuuuus! Bolera ka talaga manang mana ka sa nanay mo."
Tumawa lang sya alam niya kasing totoo ang aking sinasabi.
Nakarating na nga kami sa sinasabing sikat na mall at katulad ng dati ay para akong bodyguard ni kelly, taga bitbit ng paper bags taga suggest kung ano ang mas maganda, hindi naman ako naiinis pag ganyan ang nangyayari, natutuwa pa nga ako eh feeling ko ay sweet yun. Nalibang nga ako ng husto at pansamantalang nakalimot sa problemang dinadala. Sa wakas at napagod din si kelly sa walang humpay na pamimili, siya naman daw ang magttreat sa akin, nagorder ulit kami sa aming paboritong kapehan.
"Bespren alam mo na ulit ang order ko ha."
"Owki dowki!"
Sa hindi inaasahang pangyayari ay nakita ko nanaman ung lalaking nabunggo ko hindi ko alm kung ito'y sinasadya. Humarap ulit ang lalaki ngunit hindi siya nakatingin sa aking parang naulit ang pangyayari parang nadejavu ako. Tatayo na sana ako para puntahan ang lalaki nang mabunggo ko ang isang bata napaupo ito sa sahig at umiyak. Tinayo ko agad ang bata at pinatahan, nang tumigil na ang bata ay pupuntahan ko na sana ang lalaking nakabungguan ko noon ngunit mukha talagang sinasadya ng panahon na hindi kami magkita, Nawala na siya hindi ko alam kung saan siya nagpunta para siyang bula na napakabilis mawala.
Naputol nalang ang pagkakatulala ko ng biglang pasuin ako ng mainit na kape ni kelly.
"Aray ang init!"
"Ayan ka nanaman bespren eh, natutulala ka nanaman."
"Eh kase naman bespren nakita ko nanaman ung lalaki."
"Nako bespren imahinasyon mo lang talaga yan!"
"Hindi bespren totoo talaga ung nakita ko, Promise!"
"Sige sabi mo bespren eh! "
Natahimik nalang ako at nagisip "Sa pagkakataong ito hindi na talaga ako nagkamali, totoong totoo talaga eh."
"Natahimik ka ata bespren?"
"Iniisip ko talaga siya eh."
"Kung saka sakaling makita mo ulit siya aba tumakbo at sumigaw ka na para makita ka niya."
Sabagay may point nga siya. Gagawin ko na talaga yon sa susunod hindi ko na papalipasin.
Natapos na kaming kumain at tapos na din magshoping si kelly kaya't napagdesisyunan na naming umuwi, hinatid ko muna si kelly sa bahay nila bago ako umuwi sa amin.
"Oh sige na bespren salamat sa pagsama magingat ka sa paguwi mo ha, matulog ka ng maaga dahil bukas manonood tayo ng finals ng mr. and ms. campus"
"Eh bespren baka hindi ako makapunta bukas ang sakit kasi ng katawan ko for sure malalate ako sa first subject."
"Ha? Hindi mo man lang susuportahan ung bespren mo?"
"Hindi muna mauunawaan naman ako niyon eh."
"Ok sige ikaw ang bahala pero pumasok ka bukas ha may quiz tayo kay sir reyes."
"Sige bespren."
Maagang nagtext sa akin si kelly binasa ko agad ito.
"Bespren gising ka na ba? Pasok si jasper sa top 5!"
"Ok" ang maikling tugon ko.
Alas nuebe na ng umaga at iyon ang oras ng aking unang subject. Sinadya ko talagang huwag gumising ng umaga at huwag pumasok sa araw na iyon. Tinignan ko ang aking cellphone at nakita kong madaming unread messages, binuksan ko ito isa at binasa.
"Bespren gising na anong oras na, unang message ni kelly, Bespren anong oras na gising ka na, pangalawang message ni kelly, Bespren pumasok ka may quiz tayo! Pangatlong message ni jasper, Bespren Mr.Campus si Jasper! Medyo nagalit ako sayo bespren hindi ka pumasok, ang huling mensahe ni kelly."
Medyo natuwa ako ng malaman na Mr.Campus si jasper. Ngunit medyo nalungkot din ako dahil baka galit padin sa akin si jasper.
"Don't force someone to remember you all the time,
Just stay silent, let them realize how will they be without you in their life." -Jpaper
Chapter 9
Nagtampo talaga si kelly sa akin dahil sa aking ginawang hindi pagpasok kanina. Hindi ko namalayan na naiiyak na ako sa naghalong saya at lungkot, Saya dahil nanalo si Jasper bilang Mr.Campus ngunit nalungkot dahil alam kong galit pa din siya sa akin. Wala akong ginawa kundi ang magmukmok padin sa aking kwarto, labis na nagaalala na ang aking pamilya ngunit nirespeto naman nila ang aking desisyon na bayaan lang ako magisa at makakaya ko din ang aking problema. Hindi na rin nangulit si mama kung ano ang aking problema basta ang gusto niya lang daw ay kumain ako ng nasa oras at kinabukasan ay pumasok na ako.
Araw nanaman ng aking pasukan hindi ko alam kung kinakabahan ba ako o mahihiya ng dahil sa ginawa ko. Pumasok na nga ako dahil ayokong mahuli sa mga lectures na tinuturo ng aking mga propesor. Pagkapasok na pagkapasok ko ng aking room ay agad na tinignan ako ng aking mga kaklase, kinabahan ako dahil baka pinagsabi ni Jasper ang ginawa ko sa kanya.
Pumasok ako ng aking room at naupo sa isang sulok,
Wala akong mukhang ihaharap ng araw na iyon wala akong malapitan, hindi ko matanong ang mga kaklase ko dahil nahihiya ako. Nang tinignan ko ang mukha ni Jasper ay tuwang tuwa ito at parang proud na proud. Sabagay dapat lang siyang maging proud dahil siya naman talaga ang nagpanalo sa sarili niya at wala nang iba. Sa hindi inaasahang pangyayari ay nagkasalubong ang aming mga tingin, iniwas ko agad ito ngunit ang nakita ko sa mata ni Jasper ay parang galit at nagtitimpi lang. Natapos ang mga masasakit na tingin sa akin ni jasper nang pumasok na ang aming propersor, nagulat ako dahil hindi naman lumiliban ang aking bespren na si Kelly.
Nagtext agad ako kay kelly, dahil sa isang saglit lang ay maguumpisa nang magturo ang aming propesor.
"Kelly galit ka ba sa akin Sorry na please! Sige ok lang na magalit ka sa akin pero pumasok ka na kahit malate ka parang awa mo na kelly." ang pagmamakaawa kong text kay kelly
Nagsimula na ngang magturo ang aming propesor, puro discussion, lectures ang aming ginawa nang araw na iyon, pero may pahabol pa ang aming propesor magpapartner partner kami para sa gagawin naming proyekto sa kanyang subject, Inilabas ng aming propesor ang fish bowl at may mga nakalagay na papel sa loob ng nito, mga pangalan namin ang nakalagay sa mga papel, inisa isang bunutin ng aming propesor ang aming mga pangalan
Kinakabahan ako hindi dahil sa project na pinapagawa kinakabahan ako kung sino ang magiging kapartner ko.
Nagtawag na ng nagtawag ang aming propesor ng pangalan, unti unting naubos ang mga papel na may pangalan, kinakabahan ako dahil hanggang ngayon ay hindi padin natatawag ang aking pangalan, hanggang sa dalawang pangalan nalang ang natira. Ang pangalan ko at ang pangalan ni "Jasper"
"Ayieeeeeeeeh" sigawan ng aking mga classmate.
Wala akong kaalam alam kung bakit ganoon ang inasta ng aming mga kaklase.
Hindi ko alam kung sinasadya ba ito ng tadhana, pero kung sinadya nga ito ay napaswerto ko dahil magkakaroon ako ng time para makahingi ng patawag o marinig man lang ang aking panig kung bakit ko nagawa iyon.
Nang malaman na namin ang aming mga partners ay agad itong nagusap usap ngunit kami ni jasper ay hindi man lang nagkikibuan.
"Ok tama na to! Grades namin ang nakasalalay dito." sigaw ng utak ko.
"Jasper ok kung wala tayong kibuan ay ok lang ang sa akin lang sana ay magawa natin ang ating project." ang lakas loob kong sinabi kay jasper.
Ngunit nagmukha akong tanga sa hindi niya pagpansin sa akin, parang hindi man lang niya ako nakikita pang multo lang ako na nagpaparamdam.
Natapos ang aming unang subject at kailangan na naming magtungo sa susunod na subject.
Tumayo nalang ako at agad na lumabas ng klase, tinungo ko ang susunod kong klase ng biglang may nagtext sa akin.
"Baliw ba't naman ako magagalit sayo bespren? Nagtampo lang ako kasi hindi ka pumasok nakaraan wala tuloy akong kadaldalan! Hindi pala ako makakapasok pero Ok lang kasi may excuse letter naman ako." text ni kelly
"Hay salamat kala ko pa naman ay galit ka eh, bakit anong nangyari sayo?" tanong ko.
"Wala to! Simpleng lagnat lang to." reply ni kelly.
"Sige bespren babawi ako sayo ako ang magaalaga mamaya sa pinakamamahal kong bespren!"
"Sweet naman ng bespren ko."
Naputol nalang ang aming pagtetexan ng makapasok na ako sa susunod kong klase, at katulad ng kanina ay sa isang sulok lang ako naupo.
Nainip ako ng araw na iyon tatlong oras ba naman ang statistics at wala man lang akong kausap, dahil sa pagkabored ko ay gumawa nalang ako ng liham para kay jasper, ngunit wala akong intensyon na ibigay ito sa kanya.
At ito ang nilalaman ng liham.
Sa minamahal kong pangalawang bespren alam mo na masaya ako sayo sa pagkapanalo mo sa mr.campus at alam mo din na sobrang proud ako sayo! Maraming salamat pala sa pagkakaibigan natin alam kong sandali lang ito at alam kong ako rin ang dahilan kung bakit ito nasira. Kung naging kuntento lang sana ako sa pagiging magkaibigan natin ay sana magbespren padin tayo. Nauunawaan ko kung bakit ka lubos na nagalit sa akin. Sana mapatawad mo ako balang araw hindi ko naman talaga intensyon na gawin iyon, ayokong maging bakla! Pero noong time na nagawa ko iyon ay labis na sumaya ang aking puso, nagawa ko ang hindi ko inaasang pangyayari dahil alam ko kung sino talaga ang mahal ko, At ikaw yun Jasper! Mahal na mahal kita!
At iyon nga ang nilalaman ng liham dahil sa pagmumukmok ko sa aking kwarto ay napagalaman kong mahal na mahal talaga kita.
Natapos ang subject na statistic ng wala man lang akong natutunan.
May isa pa akong subject sa araw na iyon ngunit bago ako pumasok ay nagbreak muna kami mayroon kaming isang oras na break. Kumain nalang ako sa paborito kong fastfood chain kumain ako ng wala man lang kasama, nalulungkot ako ng araw na iyon kaya ang ginawa ko nalang ay naglibot libot sa mall, natapat ako sa isang sikat na internet shop at biglang may tumawag sa akin.
"Hoy paul tara."
Akala ko ay si jasper ang tumawag sa akin, ganoon pala ung feeling na sobrang pagkamiss mo sa kanya ay lahat ng bagay ay parang siya ito.
Nilingon ko kung sino ang tumawag sa akin, si rex pala ang aming manager sa dota.
"Hey sir rex!"
"Laro ka naman sa amin kahit isang game lang 10k kasi ang pusta eh." pagaalok ni rex na maglaro ako ng dota.
"Eh sir rex may pasok pa ako eh."
"Ok lang yan isang game lang naman eh." ang pagpupumilit ni rex.
Wala na akong nagawa ng hilahin niya ang kamay ko papuntang computer shop.
Labis na natuwa ang aking mga kakampi ng makita ako, matagal tagal na kasing hindi nila ako nakakasama sa mga pustahan.
Nagenjoy naman ako sa laro at hindi ko naisip ang oras ng klase ko, nanalo kami sa pustahan at binigyan ako ng isang libo para sa isang oras kong paglalaro. Nagulat ako ng makita ko sa aking relo kung anong oras na, late na ako ng mahigit 30 minutes nagmamadali akong nagpaalam at tinakbo ang pinakamalapit na sakayan. Hindi pwedeng lumiban ako sa klase may long quiz kami, pero parang sinasadya talaga ng panahon na matagalan ako sa pagpunta, parang karo ng patay ang aking sinasakyan sa sobrang bagal ng papapatakbo, Bumaba ako ng jeep at lakas loob na tinakbo ang aking paaralan, hingal na hingal na ako pero bawal ang babagal bagal! Sa sobrang pagmamadali ko ay nabunggo ko ang isang lalaki, napaka lakas ng pagkakabunggo ko at nagdulot ito ng aming pagkakahiga, nahalikan ko ang kanyang labi at talagang naglapat ito. Ramdam ko ang matitipuno niyang katawan at amoy na amoy ko ang kanyang nakakaakit na pabango, sobrang nagslow motion ito. Ngunit nanadya talaga ang panahon tumayo ako at tinulungan siyang tumayo, Nagsitaasan ang aking balahibo ng makita ko kung sino ang nabunggo ko, siya din ang nabunggo ko dati pa.
"Hep hep hep huwag kang tatakbo" sabi ng lalaki.
Parang namesmerize ako sa aking nakita, isang lalaki na ubod ng gwapo, maputi, singkit ang mata,matangos ang ilang, magaganda ang ngipin at ang kanyang katawan ay parang inukit ng pinakasikat na iskulptor.
Hindi agad ako nakapagsalita sa aking nakita, natulala ako at hindi alam ang gagawin, naputol nalang ang aking pagkakatulala ng bigla siyang pumalakpak.
"Pasensya talaga hindi ko sinasadya. Nagmamadali lang talaga ako dahil malalate ako."
"Ok sige patatawarin kita kung pupunta ka mamaya sa aking bahay?"
Nagisip muna ako bago ako sumagot hindi ko alam kung bakit niya ako pinapapunta sa bahay niya. Pero biglang bumukas ang aking bibig at biglang nagsalita ng "Oo sige pupunta ako"
Sino nga ba naman ang makakatanggi sa gaanong uri ng lalaki?
"Ok good!" ang tanging naisagot niya.
Isinulat niya ang kanyang address sa aking notebook.
"Ok asahan kita mamayang gabi ha."
"Teka! Anong pangalan mo?"
"JL! John Louie, sabay ngiti at tanong sa akin ikaw anong pangalan mo?"
"Paul, Paul Perez!"
"Nice to meet you paul, mauna ako sayo paul ha." ang tanging naisagot ni JL
"Sige ingat!"
Gusto ko sanang itanong kung saan siya pupunta ngunit wala akong karapatan na gawin iyon.
Naka alis na nga si JL at iniwan ako, biglang pumasok sa aking isip kung anong oras na.
Mahigit limang minuto din pala kami nagusap ni JL.
Tumakbo ulit ako para makahabol sa aming klase ngunit ngayon ay parang masaya ako at hindi kinakabahan.
Nakarating nga ako sa room ko ng mahigit 45 minutes na late, laking pasasalamat ko nalang at wala pa ang aming guro, nakaupo padin ang aking mga classmate at nagaabang kung papasok pa ang aming propesor. Ang sabi kasi ng aming propesor ay kapag isang oras na siyang wala ay doon lang maaaring umalis sa klase.
Umabot na nga sa isang oras at wala padin ang aming prof nagsimula ng magsilabasan ang aking mga kaklase at uuwi na daw sila, tatayo na sana ako para umuwi nadin ako ng bigla akong harangin ni jasper sabay sabing.
"Kung gusto mong magawa ang ating project pumunta ka sa bahay namin mamayang gabi at pagplanuhan na natin para maayos at matapos na agad." halatang galit ang pagkakasabi ni jasper.
"Pero." hindi na natapos ang aking pagsasalita ng biglang nagsalita nanaman si jasper.
"Wala ng pero pero, pumunta ka sa ayaw at gusto mo." sabay talikod sa akin at lumabas ng klase.
Ha anong gagawin ko? Pupunta ako mamaya kay JL para humingi ng patawad pero nakikisabax naman tong si jasper! Anong gagawin ko? Hahatiin ang katawan ko para makapunta sa kanila? Bahala na nga!" sigaw ng utak ko.
6pm na ng makauwi ako sa aming bahay, natuwa ang aking mama ng makitang nakangiti ako at sumabay sa kanilang pagkain, hindi nadin ako nagkulong sa aking kwarto.
"Mukhang masaya na ulit ang anak ko ha?" bati sa akin ni mama.
"Sinabi ko na kasi sa inyo ma na huwag kayong magalala at maaayos ko din ang aking problema."
Hindi na nagsalita si mama at ngumiti nalang.
Pagkatapos kong kumain ay naligo na ako para dalawin si kelly.
Magaala siete na ng makarating ako kay kelly, agad ko siyang kinumusta at binilihan ko din siya prutas.
"Bespren kumusta ka na?" pangungumusta ko.
"Syempre ok na ako dahil andito ka na."
"Mabuti naman! Dapat lang magpagaling ka agad!"
"Oh sya! Tama na yan may chismax ka ba?"
"Nagpartner partner kami dun sa isa nating subject at si jasper ang partner ko, mahina at mahinahon kong boses."
"Oh un naman pala eh! Partner mo naman pala si jasper eh ba't parang hindi ka masaya?"
"Syempre hindi ko partner ang bespren ko, kung partner kita alam kong wala na akong gagawin." pagbibiro ko.
"Hahahaha! Bolero! Ano pa? Wala ka na bang ibang chismis?"
"Ay meron pa palang isa bespren, nakita ko na ung taong nabunggo ko." ang may excite na pagsasalita ko.
"Ginawa mo ba ung sinasabi kong sumigaw ng malakas para makita ka niya?"
"Hindi nga bespren eh, nagmamadali nanaman ako dahil malalate ako sa isang subject ng biglang nabunggo ko siya at nahalik..." hindi ko na natapos ang sinasabi at maging ako ay nabigla.
"OMG! Bespren! Nahalikan mo siya? Anong feeling? Masarap ba ung labi nya? Sana kinagat mo!" ang tuloy tuloy na pagbibiro ni kelly.
"Haha puro biro ka talaga bespren! Ba't ko naman gagawin yon? Hindi naman ako Bakla."
Parang kinurot ang puso ko ng itago ko sa bespren ko ang tunay kong pagkatao.
7:30 na nga at nagpaala na ako kay kelly may pupuntahan pa kasi ako, naunawaan naman niya iyon.
Napagpasyahan kong pumunta nalang kay jasper ito na kasi ang pagkakataon na magkausap at magkaayos kami, kung magagalit naman si JL ay mauunawaan ko dahil ako ang may kasalanan.
Eksaktong 7:45 ng makapunta ako kila Jasper, Agad akong pinatuloy ni tita at sinabing, "Hey GoodEvening! Ngayon ka nalang ulit napadalaw ahh."
"Medyo busy na po kasi ako tita, at napapunta po ako dito para sa project namin ni Jasper"
"Nice at kayo talaga ang naging mag partner, At least alam kong magkakasundo kayo."
Kung alam nyo lang tita na hindi na kami magkaibihan, sigaw ng utak ko.
"Sige po tita puntahan ko na po si Jasper, baka kanina pa po nagaantay"
"Oh siya sige na punta ka na sa kanya!"
Kinatok ko muna ang pintuan ng kwarto ni jasper, dati kasi ay pagkanakasarado ang pintuan nya ay papasok na agad ako pero iba na ngayon. Hindi nga nagtagal at binuksan niya agad ang pintuan.
"Buti naman at nagpunta ka" pambungad ni Jasper
"Eh may magagawa ba ako? Sinabi mo na magpunta ako diba?"
"Pumasok ka na at masimulan na natin ang pagpaplano sa ating project."
Agad na akong pumasok sa kwarto ni Jasper at agad ko siyang kinausap ng masinsinan.
"Alam mo jasper hindi ko naman talagang intensyon gawin yon sayo eh." ang paguumpisa ko.
"Hindi ayan ang project natin, kaya kung ok lang sayo ay manahimik ka nalang at makinig sa aking sasabihin kung papaano matapos ang project natin, ayoko na kasing tumagal pa ito! Ayokong makasama ang isang baboy!" Ang may halong galit sa boses ni Jasper.
Natulala ako sa aking nadinig, "Ayokong makasama ang isang baboy!" ang paulit ulit na pumasok sa aking isipan. Sa isang pagkakamali ko ay ganyan ang ipapakita niya sa akin? Sabagay mali talaga ako pero sana man lang yan alamin niya muna kung bakit ako humihingi ng patawad.
Hindi na nga ako nagsalita alam ko kasing magagalit na ito ng tuluyan kung pagpipilitan ko.
Wala akong ginawa kundi makinig sa kanyang instructions para sa project namin.
9:00 na ng matapos ang kanyang discussion
"Uuwi na ako, salamat pala." ang mahinahong boses ko.
"Mabuti naman kung ganoon ayoko na kasing may makatabi akong BABOY!"
Yumuko nalang ako at lumabas na ng kanyand kwarto...
"Tita mauna na po ako"
"Sige magiingat ka ha" ang paalala ni tita.
Umuwi nalang ako agad at nagkulong sa aking kwarto, pag ako ay nalulungkot at gusto kong mapagaan ang aking damdamin ay lagi ko nalang pinapagtugtog ang aking paboritong kanta.
"Huling Sayaw"
Ito na ang ating huling sandali
Hindi na tayo magkakamali
Kase wala ng bukas
Sulitin natin ito na ang wakas
Kailangan na yata nating umuwi
Hawakan mo aking kamay
Bago tayo mag hiwalay
Lahat lahat ibibigay, lahat lahat
Paalam sating huling sayaw
May dulo pala ang langit
Kaya't sabay tayong bibitaw
Sa ating huling sayaw
Di namalayan na malalim na ang gabi
Pero ayoko sanang mag madali
Kay tamis, kay sarap
Ngunit ito na ang huli
Kailangan na yata nating umuwi
Hawakan mo aking kamay
Bago tayo mag hiwalay
Lahat lahat ibibigay, lahat lahat
Paalam sating huling sayaw
May dulo pala ang langit
Kaya't sabay tayong bibitaw
Sa ating huling sayaw
(Adlib)
Paalam sating huling sayaw
May dulo pala ang langit
Kaya't sabay tayong bibitaw
Sa ating huling sayaw,
Paalam sating huling sayaw
May dulo pala ang langit
Kaya't sabay tayong bibitaw
Sa ating huling sayaw.
Hindi na ako nagpunta kay JL alam ko naman kasing masyado na akong late. Alam kong magagalit siya pero tatanggapin ko nalang.
Napagdesisyunan kong pumunta sa bahay na sinabi ni JL kinabukasan, Umagang umaga ay nagpunta ako sa kanilang bahay, wala naman kasing pasok bukas at ito na ang time para makilala ko siya ng mabuti
8:30 na makapunta ako sa kanila
Agad akong kumatok sa pintuan ng kanilang Bahay, "Tok tok tok tok"
"Lahat naman tayo marunong at handang magmahal, Hindi nga lang lahat, handang masaktan." -Jpaper
Chapter 10
Hindi nagtagal ay may nagbukas sa kanilang pintuan, nagulat ako si JL naka sando at naka boxer shorts lang may hawak na toothbrush at may naka sabit na towel sa kanyang leeg, napatingin ako sa kanyang mukha halatang bagong gising ng tumingin ako sa kanyang ibaba ay nakita ko ang medyo may kalakihang alaga.
"GoodMorning!" bati ko.
"Akala ko ay hindi mo na ako pupuntahan eh."
"Pasensya pala hindi ako nakapunta kagabi."
"Pasok ka muna sa loob nalang tayo magusap."
"Sige salamat."
Pumasok na nga ako sa kanyang kwarto nakita ko ang ilang mamahaling gamit halatang may kaya talaga si JL.
"Ano ang gusto mo? Kape, Juice o Gatas?"
Natawa ako sa kanyang tanong.
"Oh ba't tumatawa ka?"
"Hahaha wala to may naisip lang ako."
Naisip ko kasing gusto ko ng gatas, ngunit ayoko ng literal na gatas, gusto kong gatas ay ung gatas na mula sa kanya." pagbibiro ng isip ko.
"Tubig nalang"
"Ok." maikling tugon ni JL
Habang nagpunta si JL sa kusina ay may nakita ako sa bukas na pintuan, kwarto ata ni JL yon. Nakita ko ang napakaromantic na pagkakadesign sa loob ng kanyang kwarto.
"Hey! Anong nangyari sayo?"
Nakabalik na pala si JL dala dala ang isang slice ng cake at isang baso ng malamig na tubig. Naputol ang aking pagkakatulala.
"JL ano iyon? Ba't may mga wine at pagkain na nakadesign dun sa isang kwarto?"
"Ah ung nasa loob ba ng kwarto ko?"
"Oo iyon nga."
"Ah para sa atin sana yang dalawa hinanda ko para sayo." nahihiyang tugon ni JL.
Nagulat ako sa natuklasan ko. Para sa akin pala ang inorganize niyang romantic dinner, hindi ko inaasahan na ganoon siya karomantic.
"Para sa akin bakit naman?"
"Wala lang gusto ko lang sanang magkakilala pa tayo ng mabuti."
Nahiya ako ng lubos kung alam ko lang na magoorganize siya ng ganoon para sa akin ay nagpunta sana ako kahit late na.
"Pasensya na talaga JL, Pinuntahan ko kasi ang aking classmate para sa project namin, masyado kasing tumagal ang aming discussion kung papaano namin tatapusin ung project."
"Ok lang iyon nauunawaan ko, alam kong busy ka din."
"Salamat sana hayaan mo akong bumawi."
"Sige mamayang gabi punta ka ulit dito at ituloy natin ang naudlot nating dinner date, sabay ngiti ni JL."
"Sige ayos yan kaso hindi ako pwedeng magtagal masyado ha, may pasok pa ako kinabukasan."
"Walang problema."
Sandali lang paul maliligo muna ako ha, manuod ka nalang muna sa tv.
"Sige" tugon ko.
Habang naliligo si JL ay halo halo ang pumapasok sa aking isipan, bakit ganoon ka sweet si JL? Bakit sobrang bait niya? Nahinto ang aking pagiisip ng naalala ko na may assignment pala ako sa isa kong subject. Nako sana pagkauwi ko matapos ko agad ang assignment para hindi ako malate ng dating mamayang gabi."
Natapos ang pagligo ni JL at lumabas siya ng banyo na nakatapis lang. Tumutulo ang mga butil ng tubig mula ulo niya papuntang sa dibdib at patuloy na bumababa sa puson hanggang pumunta ito sa tuwalya.
Lumapit sa akin si JL, napakabango niya nakakalaglag panty ang itsura niya.
Akala ko kung ano na ang sasabihin niya. "Magbibilis lang ako ha."
Lumapit pa siya sa akin para sabihan lang na magbibihis siya? Weird!
"Ok." maikling tugon ko.
Pumunta si JL sa kanyang kwarto at isinara ang pinto.
Pagkalabas na pagkalabas niya ng kanyang kwarto ay labis akong namangha sa kanyang porma, simpleng shorts at sando lang ngunit nakakapagpataas talaga ng libido.
Ngumiti siya sa akin at sinabing "Hindi nalang ako papasok, gusto kitang makasama eh."
Nagulat ako sa kanyang sinabi hindi sya papasok para lang sa akin? Kahit minsan hindi pumasok sa aking isipan na may taong magcacancel ng kanyang lakad para lang makasama ako.
"Ha? Bakit hindi ka papasok?"
"Katulad nga ng sinabi ko kanina gusto kong makasama kita gusto ko makipagbonding."
"Ok." wala akong ibang maisagot dahil kailangan kong bumawi sa kanya.
"Magmall tayo! Treat ko." paganyaya ni JL.
"Eh hindi pa ako nakakaligo eh." pagtugon ko.
"Diyan ka nalang sa banyo ko maligo pahihiramin nalang kita ng damit ko mukhang magkasize lang naman tayo eh."
Wala na akong nagawa kundi pumayag sa kanyang gusto, ipinahiram niya sa aking ang isang maong na short at tshirt pati brief ay pinahiram niya din sa akin.
Natapos akong maligo at agad na akong nagbihis.
Lumabas ako ng banyo at agad akong sinalubong ni JL.
"Ang gwapo mo ah"
"Alam mo yan!" pagbibiro ko.
"Ano tara na?"
"Sige tara!"
Hindi pa kami lubos na magkakilala ngunit parang napakalapit ng loob ko sa kanya. Nagkwentuhan kami tungkol sa isa't isa nalaman ko na labing dalawang gulang palang siya at nagtatrabaho bilang isang manager sa isang fastfood chain, napagalaman ko din na ampon siya ngunit hindi naman daw siya galit sa kanyang tunay na pamilya alam niya daw na may dahilan ito kaya iyon nagawa.
Naawa ako sa kanya pero napabilib din ako dahil napaka lakas ng loob niya. Lakas loob niyang tinanggap ang lahat.
Nakapunta kami sa isang sikat na mall at naglibang. Namili kami ng damit, pantalon at kung ano ano pa. At dahil nga gusto naming magkakilala ay nagkkwentuhan kami habang naglalakad, nagpunta din kami sa isang palaruan, nagarcade kami basketball at madami pa. Sa maliit na oras ay nalaman ko na sobrang sweet niya talaga, hindi ko alam kung sa akin lang siya ganoon o talagang sweet lang siya.
Nang makaramdam kami ng gutom ay agad kaming nagpunta sa paborito naming kainan, sa isang sikat na kapehan.
Habang kumakain kami ay hindi ko namalayan na parang sobrang close kami, parang ang gaan gaan ng loob ko sa kanya.
"Alam mo JL kung naging babae lang ako magkakagusto talaga ako sayo."
"Wala naman akong hinihinging kasarian eh mapa babae lalake o pati bading at lesbian ay maaari kong mahalin alam ko kasing lahat ng uri ng kasarian ay may karapatang mahalin."
Para akong nahulog sa kanya ng sabihin niya ito. Parang napakalaking WOW ang taong to napakalamim pala! Hindi mo kasi mahahalata na ganun siya magisip.
Natulala ako sa kanyang sinabi, naputol nalang ito ng bigla siyang magsalita.
"Bakit mali ba ung sinabi ko? Diba lahat naman ay deserve na mahalin?"
"Oo naman" sumagot ako para may masabi lang napaspeechless talaga ako sa sinabi niya.
Nagpatuloy lang ang aming pagkwekwentuham ng bigla niyang matanong kung may girlfriend na daw ako.
"Wala pa akong girlfriend, pass muna ako dyan."
"Wow goodboy! Kung wala kang girlfriend eh baka gusto mo magkaroon ng boyfriend?"
"Hahahaha! Huwag kang ganyan papatulan kita, tama na nga ang biro tapusin na natin tong kinakain natin gusto ko ulit maglaro ng arcade!"
"Hindi ako nagbibiro paul! Ang mukhang to nagbibiro?"
Tumawa nalang ako sa pinagsasabi niya alam ko naman talagang nagbibiro siya. Natapos kaming kumain at hindi parin kami nakuntento naglibang padin kami, arcade dito, arcade doon, kain dito, kain doon. Sobrang saya ko talaga ng araw na iyon parang ayoko nang matapos pa. Sa sobrang paglilibang namin ay hindi na namin namalayan ang oras. Alas singko na pala.
"JL, Salamat ha! Naenjoy ko talaga ang araw na to."
"Haha ako din sobrang nagenjoy pero hindi pa tapos ang araw na to, may dinner pa tayo."
"Oo naman hindi ko kakalimutan pupunta ako. Pero baka malate ako ng ilang minuto ha gagawin ko pa kasi ang assignment ko."
"Ganoon ba? Ano ba yang assignment mo baka matulungan kita?"
"Ay sa Statistic ko, medyo mahina kasi ako sa math eh."
"Ay pwede kitang tulungan diyan, sabay nalang tayong magpunta sa bahay nyo kunin mo nalang ung books at ung assignment mo, tuturuan kita."
"Seryoso ka?" ang pagdududa ko.
"Oo naman graduate kaya ako sa feu, accountancy ang course ko."
"Wow sige salamat! Siguradong magiging magaling ako sa math kasi accountancy ang magtuturo sa akin."
"Oo naman matututo ka talaga! Magaling kaya ang magiging prof mo."
Medyo double meaning yon pero di ko nalang pinansin.
Napagdesisyunan na naming umuwi sa aking bahay. May kaya talaga si JL may sarili siyang sasakyan. Habang binabaybay namin ang kalye papunta sa amin ay hindi namin maiwasan na magkwentuhan.
"Gusto mo ipakilala kita sa magulang ko?" pagaalok ko sa kanya.
"Talaga gagawin mo yon?" may halong ngiti sa kanyang mukha.
"Oo naman ipapakilala kita bilang isa kong bagong kaibigan."
"Ah sige." may halong lungkot sa kanyang mukha.
"Oh ba't ka nalungkot dyan?"
"Wala." ang patipid na sagot ni JL.
Nakarating kami sa bahay at agad ko siyang ipinakilala sa aking magulang at sa nagiisa kong kapatid.
"Ma, Pa, Ate tara may ipapakilala po ako."
Agad naman nagpunta si mama papa at si ate sa akin.
"Ma, Pa, Ate si JL po bago kong kaibigan."
Agad naman nagmano si JL sa aking magulang at nakipagkamay naman sa aking ate.
"Aba magagalangin ang batang to, kakaunti nalang ang mga taong marunong rumespeto sa nakakatanda." ang pagsasalita ng papa ko.
Ngumiti lang si JL.
"Anak kumain na ba kayo?" tanong ng aking mama.
"Opo ma kumain na kami, magpapaalam po sana ako ma, kukunin ko lang po ang aking gamit sa skwela at pupunta ako kila JL, uuwi din naman po ako."
"Sige walang problema basta huwag kang magpapagabi at maypasok ka pa."
"Opo ma"
Pumasok na nga ako sa aking kwarto para kunin ang aking notebook at libro, si JL naman ay abala sa pakikipagusap sa aking magulang.
Hinanap ko ang aking libro nakita ko ito ngunit ang aking notebook ay hindi ko makita, hinanap ko sa kabinet kung nandoon pero wala, tinignan ko ulit ang aking bag ngunit wala dito. Kinabahan ako hindi dahil sa mawawalan ako ng assignment, kinakabahan ako dahil doon ko sinulat ang liham na para kay Jasper.
Lumabas ako ng kwarto at tinanong si mama.
"Ma nakita nyo po ba ung notebook ko? Nawawala po kasi eh."
"Hindi anak wala naman gumagalaw sa gamit mo eh."
Hindi na ako mapakali at hindi ko alam ang gagawin baka may makakita sa liham.
Para mabawasan ang aking kaba at hindi magpatong patong ang aking problema tinext ko nalang ang aking isang classmate at tinanong an assignment sa stats, mabuti naman at nagreply ito, isesend nya nalang daw sa aking email.
"JL, Tara na alis na tayo."
"Ba't wala kang baon na damit pamasok?"
"Eh diba uuwi din naman ako?"
"Hindi anak doon ka muna matulog pinaalam ka ni JL sa akin, magdala ka na ng pamasok mo." ang pagsingit ni mama.
Wala na akong nagawa kundi kumuha ng pamasok, pero sa totoo lang kinilig talaga ako sa ginawa ni JL.
Sumakay na kami sa sasakyan ni JL at agad na nagpaalam sa aking magulang. Nakarating kami sa bahay ni JL, nagligpit muna ng kalat si JL at ako naman ay naglalaptop. Natapos siyang magligpit at nagtungo siya sa akin para turuan ako. Natuto talaga ako ng math at sobrang saya ko dahil ang galing niyang magexplain.
Siguro nga may mga taong ganito, sobrang bait at sobrang sweet. Sa ipinakitang pagsisikapag na maiexplain ni JL ang lahat ay labis akong natuwa kahit na sobrang gulo ko. Natapos ang aking assignment at agad na nagayos na ng makakain si JL.
Habang nagluluto siya ay ginugulo ko siya, may time na guguluhin ko ang buhok niya, kakagatin ko ang leeg niya, kikilitiin ko siya, halik halikan ang pisngi. Hindi naman siya nagalit sa mga pinaggagawa ko natutuwa pa nga eh at kung minsan ay ginagantihan niya ako. Wala ng time para makapagorganize siya ng kasing romantic na ginawa niya kaya ang ginawa nalang namin ay inilagay ang mga kakainin sa lamesa at naglagay nalang ng kandila, pinatay ni JL ang ilaw at lampshade lang ang binuksan. Sa isip isip ko lang ay romantic din to ah, hindi gaanong nageffort pero nakakainlove.
Nagsimula na kaming kumain at tulad ng dati ay walang katapusang kwentuhan. Natapos ang aming pagkain at kami'y nanood nalang ng palabas sa television. Pagnabobored ako ay kinukulit ko ulit siya kinakagat ko ang leeg niya, tenga. "Ahhhhhhhhhhhhh huwag diyan nakikiliti ako, Hahahahhaa" si JL.
Hindi ko siya tinigilan hanggang sa naglapat ang aming mga labi.
[At dahil bago lang po ako dito sa Wattpad, hindi ko po alam kung saan pwede magpost ng BS, Kaya message niyo nalang po ako sa facebook ko para sa Chapter 11 ng story! Add/Message me @www.facebook.com/iampaulperez
Itutuloy ....
No comments:
Post a Comment