Ang Best Friend Kong Lover Chapter 2- Part 5

to all... salamat po sa pagtutok ng story ko.......sa mga nalilito...pasensya po...
malalaman niyo kung bakit sa nest part.

to kuya, nxia ha...sa pangungulit ko...miss you na...hehehehe...love you kuya

to my bhie, haixt....love yah..muaxs

to kuya randel, pasensya sa pangungulit ha....... tapos kung minsan inaaway kita...

to rj, pare koy......hahahahahahha....

to russ at sa love niayng si rejie, magtagal sana kayo.

to, alvin.....hahahah...may greetings ka na ulit....

yung fb at blog ko pakitingin na lang sa last posts ko..heheheh

nxia sa mga hindi ko nagreet

olweix hir.....

D.K

_____________________________________________________________________________________
Halos mabitawan ko ang aking ipod ng marinig ko ang isang palakpak. Si James at nasa likod ko. Nakangiti at tuwang tuwa. “Nice… ang ganda ng boses…… hahahah…..” Isang ngiti lang ang sinagot ko. “ganda pa rin ng tugtog…. Favorite ko yan…. Ang ganda ng message eh…”. Tumabi na siya sa akin. Hindi ko alam pero maykakaibang pakiramdam ako ng magdikit an gaming mga balat. Para bang ayaw kong mapahiwalay pa sa kanya.






Nakatulala siya sa madilim na langit ng mga oras na iyon ng magsalita siya. “Alam mo ba, nung Makita kitang umiiyak non. Nasabi ko sa sarili ko, siguro problema din yun sa pag ibig. Ang hirap pala pag ikaw na yung mismong nasasaktan. Ikaw dati yung nagbibigay lang ng advice ngayon ikaw na ang nangangailangan ng advice. Ang hirap…. Dala dala mo pa rin hanggang ngayon…” sabi niya. Nagtanong ako. “ano ba problema ngayon? Pwede mo sa aking sabihin baka matulungan kita.”





Matagal bago siya mag salita. Inintay ko talga. “Kasi….. masakit eh…….lalo na…ng Makita mo na yung mahal mo……nasa piling ng iba……at mas masakit pa….na ang mahal mo…….may gusto sa kapatid mo…… at kakambal mo pa….” Lalong umikot ang pagkakabit ng puso ko. Ngayon alam ko na na talagang hindi na ako mahal ni Johan. Masakit man pero kailangn tanggapin. “Gaano ba kayo katagal?” tanong ko sa kanya. “Ah eh……2 taon na kami…pero sabi niya….mas mahal daw niya si kuya….. kaya ganon na lang ang galit ko kay kuya….. mula pagkabata…siya na….sa kanya na ang lahat…pinaghiwalay na nga kami ng bahay eh…….. pati school…..” pagkwento pa niya. Medyo natahimik siya ng konti. Tapos biglang tumawa. “Ang drama ko no? ewan ko ba pero ikaw lang ang nasabihan ko nito…. Pakiramdam ko kasi secure ako pag ikaw yung pinagsharan ko nito…. Hope na kahit papaano nakilala mo ako….” Bigla na lang siya tumayo at dumeretso sa banyo. Ako naman tumayo na rin at dumeretso na sa kama. Kahit amaga pa, natulog na ako. Hindi ko na hinintay na matapos si James at yun nauna na akong matulog.






Isang kalabit ang gumisisng sa akin. Si james pala. Umaga na daw at kakain na. Wala pa ako sa sarili ko nun. Kaya nakatayo ako ng nakapikit pa. Nang medyo nahimasmasan ako, pumunta ako ng banyo. Naghilamos at nag mumog. Inayos ang aking buhok saka lumabas. Paglabas ko nakita ko si James wlang pang taas. Wooooh…… Medyo natulala ako dun. Ang ganda ng hubog ng katawan nito pero may napansin akong marka sa likod niya. “Gawa yan ng aksidente.” Biglang sabi ni James. Nagulat ako ng malaman niyang nakatitig ako sa katawan niya. Hala nahuli ako. “Ah…eh….ano nangyari?” pambawi ko sa kanya. “Nung mga bata pa kami nan ni kuya, sa sbrang pag-aaway naming ni kuya, hindi sinasadyang mapadali ako dun sa alamber sa bakod naming. Kaya ayon, nagkasugat…” paliwanag niya. Inaya ko na siyang bumaba para mawala ang pagkalito ko.





Unti pa lang kami ng bumaba kami. Akala ko dun siya uupo sa may tabi Ni Dave pero laking gulat ko ng bigla siyang tumabi s akin. “O, bat di mo sinabayan pinsan mo?” “Ayaw mo ata ako ditto eh…sige aalis na ako.” Pagtatampo nito. “Loko, may pa tampo tampo ka pang nalalman….” At yun at nagtawaan kami. Naging malapit agad ang loob naming sa isat-isa. Hindi naman mahirap makisama sa kanya eh. Mabait naman siya. Matalino, maalaga at mapagkakatiwalaan. Buti na lang at maganda ang ugali niya.





Pero isang araw, bigla na lang siyang nagbago. Malungkutin, magagalitin at maiinitin ang ulo. Kapag lalapitan ko siya dinededma lang ako. Pag kinakausap ayaw naman sumagot. Ang hirap na niyang kausapin. Yung dating taong puno ng sigla ngayon, nawalan na ng sigla. Minsan pa nag eh itinaboy niya ako. Medyo nalungkot ako sa nagngyari. Gusto kong malaman ang mga nasasaloob niya.





Mag gagabi nun ng sinubukan kong lumapit sa kanya. Nung una hindi niya ako pinansin, kaya ang ginawa ko nagtaas na ako ng boses. “Hoy, ano ba nangyayari say o……. bigla ka na lang nagkaganyan…. Wala kang sinasabi……” “Wag ka ng makialam…” sabi niya. “Wag makialam? Ha…yun ba gusto mo……. Kaw na pinagmamalasakitan dyan eh….. kaw pa may ganang magalit….kung hindi kami naapektuhan sa ginagawa mo saka kami hindi makikialam…alam mo ba…araw araw tinitiis ko para say o… alam kong may rason kung bakit ka nagkaganyan….Kaya heto ako oh…nasa harapan mo…..akala ko ba eh may tiwala ka sa akin..bakit ngayon parang wala…ang hirap mong kausap…” pasigaw kong sabi sa kanya. “Ah ganun ha…gusto mong malaman….. malaman lahat ng problema ko…..kung alam mo lang kung gaano kabigat ito…….. Ikaw ba naman ang problemahin ang pag trato say o ng iba…para akong may nakakahawang sakit………lath ng kamag anak ko galit sa akin…suwail daw ako walang modo……. Ginagawa ko ang lahat….pero ganun pa rin sila…hindi ko sila maintindihan…lalo na ang pamilya ko…lagi nalang si kuya ang kinakampihan…..bakit si kuya lang ba ang anak nila ha?...ang sakit,…..alam mo bay un ha……” tuluyan na siyang humagulgol.





Lumapit ako sa kanya ay niyakap siya. “Tahan na…..alam mo…dapat nilalabas mo lang yan….nandito ako handing making…….” Sabi ko sa kanya. “Salamat tol……ikaw lang ang nakakintindi sa akin….sana pala ikaw na lang ang nagging kapatid ko….anjan lagi sa tabi ko…hindi ako pinapabayaan…” umiiyak pa rin siya. Ikinuwento niya sa akin ang lath. Napakalalim talaga ng galit niya kay Johan. What if malaman niya na may kaugnayan kami dati ni Johan. Siguradong magaglit siya. Pero paano ko sasabihin sa kanay yun. Haixt….. habang nagiisp ako nun…..nakatulala pa rin ako sa kisame…..Matagl na ang katahimikan kaya hindi ko napansin na nakatulog nap ala si James sa lap ko. Hinaplos haplos ko ang kanyang buhok. Lalong gumuwapo si James pag tulog. Ang ganda ng ilong niya, makinis ang mukha at mapupula ang mga labi. Para bang nagyayayang halikan ito. Pero hindi ko gagwin yun. May tiwala sa akin sui James kaya wala akong balak. Nasa kama kami ni James nun kaya hindi ko namalayan na nakatulog na ako.







Pag gising ko nakahiga na ako. Pero hindi sa unan kundi sa hita ni James. Umaga na nun at sabado at wala kaming klase. Bumangon ako at nag good morning sa kanya. Ganun din ang ginawa niya. “Kanina ka pa gising?” tanong ko. “AH agigising ko lang…. nakita ko kasi na nakatulog ka ng hindi ayaos kaya binaliktad ko para naman maging maayos tulog mo……nga pala….salamat kagabi ha…..” at bigla na lang niya akong niyakap.




(Itutuloy)

Ang Best Friend Kong Lover Chapter 2- Part 4

to all... sa lamat sa mga nagsusubaybay sa stories ko......


to kuya ko. tnx sa pagtawag kanina ha..... narinig ko na boses mo..hahah ingay ng mga bata no? ndi nga kita marinig eh....... ingat ka dyan ha....... love you kuya....

to my bhie, kahit di mo to mabasa...hahahah....lagot ako pagnabasa mo to..... love you so much...kahit magulo tayo ngayon...hehehehhe

to kuya randel, ui mokong...hahahahaha....pagnagkita tayo ha libre....hahahahahaah....pag ipunan mo na....hahahahahaha...... patay ka talaga sa akin...heheheheheh

to shanejosh, dude ok lang yun...heheh kinakamusta lang kita...heheheh


to alvin, helo dude...yan po may greetings na ako..heheheheheh...tnx sa pagsubaybay ng stories..

to rj, heheh......di na nagpaparamdam ah..hehehehe


to rhey ko, ui....sana wag na dumagdag problema mo...kung may problema ka na involve ako..sabihin mo lang....andito lang ako....


at sa mga nakachat ko....tnx po....sa mga nagcomment......salamat din...yung mga comments nio po ang isa sa mga batayan ko upang malaman ko kung magpost na ako ng stories....


sa mga sumagot ng polls....tnx.....

love you all....

fb ko ulit: yaoi_addicted01@yahoo.com

blog: yaoiblogs01.blogspot.com

fan page: dylan Kyle's diary



olweiz here


D.K
________________________________________________________________________________

Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko. Si johan ba tong nasa harapan ko. Pero bakit parang ang daming nagbago sa kanya. Nasa anyong nakatitig ako sa kany ng magsalita siya. “Bro, ayos ka lang? Mukhang namumukaan kita ah….hmmmm…… Pati tong panyo, parang natatandaan ko….” Nagattaka ako. Bakit ikinakaila ni Johan na kilala niya ako. “Nga pala pre…” si Lance ang nagsalita. “Dylan, si James nga pla….. James si Dylan…” Halos mapanganga ako sa sinabi niya. Sinabi ba niyang James? Diba Joyhan ang pangalan nito. Bakit? Ah….naguguluhan ako. At sa wakas nakapag salit ako. “james?” tanong kong nalilito. “Yup….Nice meeting you……. James hir…” Naguguluhan ako sa kanya. Hindi ko maintindihan ang lahat ng nangyayari. Ano ba to….. ah…. Ang gulo. Nagpaalam ako sa dalawa na mauna na ako kasi amrami pa akong giangawa. Naiwan ko yung panyo pero hindi ko na lang binalikan.






Pauwi na ako that time ng may marinig akong tumatawag sa akin. Si johan este si James pala. Nalilito pa rin ako. “Ui tol, naiwan mo kanina…….tanong ko lang….have we met before?” Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi kaya nagka amnesia to at nabugbog ng sobra? Kalugin ko kaya ito. Ehehehehe. Sagot ko naman….”Na aksidente ka naba?” “huh? Wat a question….nope…hindi pa…” “ah ganun ba…..nagtataka lang kasi ako eh…..never mind na lang…” sagot ko. “thanks sa pagbalik ng panyo….. may sentimental value kasi ito eh…” dabi ko ulit. “Ah ganun ba…lam mo may ganyan akong panyo dati…. Sino ba may bigay say o nan…” tanong niya. “Ah kasi hindi ko kilala eh…. Nagdrama kasi ako nun eh may nakakita na umiiyak ako that time binigay niya yung panyo…. Prom pa naman naming yon…” “Aha…ikaw nga……ikaw nga yung pinagbigyan ko ng panyo ko…… I was there in your school…. May pinapanood kasi ako….. Then may nakita akong isang lalaki na nagmumukmok at umiiyak kaya ayon binigay ko yung panyo at umalis kaagad….” Mahabang sabi niya. “Talaga? Ikaw pala yun…thanks bro…heheheheheh……”







Nagkwentuhan kami habnag naglalakd, tungkol sa buhay buhay hanggang sa napagpasiyahan kong itanong sa kanya. “Hindi mo ba talaga ako kilala as in ung kilalang kilala?” “hindi eh bakit?” “ah wala…kasi may kamukha ka eh……” sagot ko. “Ah……” biglang tumamlay ang mukha niya. “Baka ang tinutukoy mo ay yung…..” biglang naputol ang sinasabi niya ng biglang may sumulpot sa aming harapan. Si lance. Niyaya ako ni lance na sumama sa kanila pero hindi ako sumama kasi pagod na pagod ako. May dadaanan daw sila kaya ayon at nagpaalam na kami sa isa’t isa. Hindi natuloy yung sinasabi ni James sa akin pero hayaan mo nay un may ibang araw pa naman eh.





Pagkauwi ko sa dorm, ayun at nagpalit agad ako. Humiga sa kama at nakaidlip. Nagising na lang ako ng bumukas ang pinto ng kwarto ko. Nabigla ako kung sino ang pumasok sa kwarto. What? Si James? “Hoow…… wow…. Ditto ka pala naka room?” tanong niya. “Oo eh…. Di ko akalain na ditto ka rin?” sagot ko. Nung malaman kong may ka room mate ako excited agad ako. Kasi naman ang tagal ko ng walang ka room ditto. Halos mag isang taon na.






Nagkwentuhan kami to the max. Getting to know each other. Hanggang sa ibalik ko ang usapan kanina. “Ah yun ba…. Baka yung sinasabi mong kamukha ko ay yung kakambal ko…” medyo malungkot yung pagkakasabi niya. “Ha? May kakambal ka?” tanong ko ulit. “Oo… mas matanda siya sa akin kasi siya unang lumabas……. Pero kahit kambal kami halos langit at lupa ang ugnayan naming….” Sagot niya. Nagimbal ako sa sinabi niya. Unti unti pumasok sa utak ko na baka ang kakambal niya ay si….. ay si….. si Johan!






Matagal akong nagsalita pagkasabi niya nun. Hanggang sa nakakuha ako ng tiyempo. “May tatanong lang ako. Ano ang pangalan ng kakambal mo?” “Ah…….JOHAN!” tila tumigil ang mundo ng marinig ko ito. Tama ba ang narinig ko. Si johan nga ba. Pero….. Bakit….. Ah…… magkaibang magkaiba sila ng kapatid niya. Haixt… Tlaga bang pinaglalapit kami ng tadhana ni Johan? Naguguluhan na ako. Bigla na lang siyang nagtanong. “Kilala mo ba siya? Di ba kaklase mo kuya ko?” tanong niya. “Ah eh…oo kaklase ko siya…” hindi ko sinabi sa kanya ang lahat ng ugnayan naming ni Johan. Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyayari sa akin. SA mga nalaman ko sa kanya. Masyado ba talagang maliit ang mundo at pilit kaming pinagtatagpo.






Pagkatapos naming kumain, umakyat na ako sa kwarto namin. Kinuha ko ang aking ipod na puno ng mga senting songs. Marami akong naaalala sa mga kantang naririrto. Pumunta ako sa may veranda ng room naming. At duon ako umupo habng pinapatugtog ang Di mo na mababawi by sponge cola.






Ngayo'y aking inuunawang pilit
Mga pagkukulang kong iyong ginigiit
Sana'y malaman mo na tanging ikaw lamang
Ang aking iniintindi

Nakatanim pa sa'king ala-ala
Pangako mong mananatili ka
Kaya't paglisan mo'y naiwan ang pusong ito
Na ngayo'y bitin na bitin

'Di mo na mababawi iniwang sakit
Sa mga salitang binitiwan mo
Hindi ba't ikaw na rin ang nagpasya, nagtakda
At siyang unang umiwas
Bakit nga ba ako 'yong pinaasa?

Nasa aking guniguni malamig mong tinig
Kasabay ng hanging na dumarampi
Na para bang ika'y nariyan sa aking paligid
Tahimik na nagmamasid

Di mo na mababawi iniwang sakit
Sa mga salitang binitiwan mo
Hindi ba't ikaw na rin ang nagpasya, nagtakda
At siyang unang umiwas
Bakit nga ba ako 'yong pinaasa?

Nahulog na'ng mga ulap, buwan at araw, mga bituwin
Ang ginugol na panaho'y na saan? (panaho'y na saan)
'Di ba't sayang naman? (Di ba't sayang naman)
Giliw yeah yeah yeah yeah

Ngunit di mo na mababawi iniwang sakit
Sa mga salitang binitiwan mo
Hindi ba't ikaw na rin ang nagpasya, nagtakda
At siyang unang umiwas
Bakit nga ba ako 'yong pinaasa?
Bakit nga ba ako 'yong pinaasa?







Habang natugtug yon sumasabay anman ako sa kanta. Narinig ko na lang ang isang palak pak. At nagulat ako dun. Si james ayun at nakatayo sa likod ko. Hindi ko namalayan na nandun na siya.



(Itutuloy)

Ang Best Friend Kong Lover Chapter 2- Part 3

to all... salamat sa pagsubaybay ng story ko......hope continue lang po ulit....


to kuya, hello ulit...kahit ndi na tau nakakapagchat ng medyo katagala, ok lang...heheh...tnx sa pagbigay ng time kagabi... love you kuya.....tnx sa lahat.....


to rj, o yan may greetings kana ha...heheheheh....tnx kagabi sa tiem ha...pati sa pagsubaybay....tnx sa pagchat...heheheheheheheheh sana patuloy pa rin ikaw sumubaybay....


to rhey, musta ka na...... medyo matataglan pa ata tayo bago makapagchat ulit...gabi ka an kasi nagbubukas eh....


to louie, nxia kung hindi mo mahanap ung fb ko ha...try mo na lang ulit po...tnx sa pag view ng stories...


to shanejosh, low po....la na po ako update sa inyo...heheheh...tnx nga pala sa pagcomment dati...heheheheheheh



sa lahat...tnx sa pagview....nga pla sa blog ko...tnx po ha....sa mga sumagot ng polls...tnx......

eto fb ko: yaoi_addicted01@yahoo.com name: Dylan Kyle Santos

eto blogsite ko: yaoiblogs01.blogspot.com




olweiz here:

D.K


____________________________________________________________________________________

Nag paubaya na ako sa emosyong nangyayari sa amin ni Cris. Una, gusto kong makalimot at pangalawa, gusto kong maibigay kay Cris ang kailangan niya. Ang laki na ng sakripisyo niya para sa akin. Eto na lang ang magagawa ko para sa kanya. Nadadala na ako sa sensasyong nararamdaman ko. Pilit ibinubuka ng bibig ni Cris ang aking mga labi. At nagtagumpay siya. Gumanti na rin ako sa kanyang masusuyong mga halik. Sa mga oras na iyon, naihiga na ako ni Cris sa kama. Unti unting gumagapang ang kanyang mga kamay sa iba’t ibang bahagi ng aking katawan. Sabik na sabik na para bang batang ngayon pa lang bibigyan ng isang laruan. Bumaba ang kanyang halik sa aking leeg, sinusulit niya ang bawat sandal na nandun kami sa mga sandaling iyon.





Una niyang tinanggal ang damit ko na pang itaas. Isinunod din niya ang kanyang damit. Bumaba ang halik niya sa aking dibdib, tiyan hanggang makarating sa aking puson. Tumitig ulit sa akin si Cris. Mapupugay ang kanyang mga mata wari’y nangungusap at nagpapaalam kung pwede bad aw na tanggalin ang aking shorts. Isang ngiti lang ang aking isinagot. At agad niyang ibinaba ang aking shorts at brief. Napatigil siya ng Makita niya ang aking kahubdan. At unti unti na niyang isinubo ang aking pagkalalaki.






Mainit ang akanyang mga labi. Ang sarap ng nararmdaman ko. Sabik na sabik si Cris sa kanyang ginagawa. “Ahh…… uhmmm…” mga ungol na tangi kong nasasabi sa kanyang ginagawa. “Cris….ah….ah…. ang sarap.....sige pa…ah…” mga impit ko pang mga ungol. Biglang tumigil si cris sa kanyang ginagawa at binulungan niya ako. “Bhest, pasensya ka na sa ginagawa ko….. mahal na mahal lang talaga kita…. Hindi ko na mapigilan ang pananabik say o………. sana pagbigyan mo ako sa gagawin ko…….” Pamamaalam sa akin ni Cris. “Kung ano man yan Cris, ibibigay ko….ang laki ng utang na loob ko say o…….ikaw ang nag alaga sa akin nung lagpak ako…ikaw ang tuymanggap sa akin ng buo. Kaya kahit ano……” pagbibigay pahintulot ko sa Kanya. “Bhest salamat…….. gusto kong angkinin ka ulit…..kahit ngayong gabi lang…….” at iyon na nga. Isang ngiti na lang ang isinukli ko.






Naghubad na rin si Cris ng kanyang shorts at brief. Hanggang ngayon ang kisig pa rin ng katawan niya. Batak sa pag wowork out. Lumapit siya sakain at sinabi. “Gusto kong maramdaman mo ang aking katauhan ng buo…” ang ibig sabihin niya, gusto niyang ipasok ang kanyang ari sa akin ng walang gamit ng pampadulas at condoms. Unti unti na niyang iniangat ang aking pwet. Dahan dahan niyang Ipinasok ang kanyang pagkalalaki.





“Ahmpfty……. Ah……dahan dahan lang……” sabi ko. “Ang….sarap bhest…….dadahan dahanin ko para sa yo…… Ah…..umph…” at pumasok ng buo ang kanyang ari sa aking pwet. Dahan dahan siyang umindayog at unti unting umulos. SA una mabagal hanggang sa bumilis ng bumilis. Ang sarap ng pakiramdam. Para kang inililipad sa hangin. Ang tagal na rin ng mula ng may nangyari sa akin.





“Ah…..ayan nab hest….. ahahahahahhhh…….. I love….youuuuuuuu……” at iyon na at lumabas na ang kanyang malagkit na katas. Halos hingal kaming dalawa sa ginawa namin. Habol pareho ang hininga at parehong bagsak ang katawan. Naramdaman ko na lang na hinugot ni Cris ang kanyang ari. At humiga sa tabi ko. Nakayakap siya sa akin ng makatulog ako.





Pag gising ko, tulog pa rin si Cris. Ang amo ng mukha niya. Ang swerte ng magiging asawa niya. MApagmahal, maalagain, at wala ka ng hihilingin pang iba. Pero ano ang magagawa natin kung hindi talga siya ang sinisigaw ng puso ko. Hinaplos ko ang kanyang buhok at hinalikan ang kanyang pisngi bago ako bumangon at nagpunta sa banyo. NAligo ako upang matanggal ang mga katas na naiwan. Paglabas ko, wala na si Cris sa may kama. NAkatayo na siya sa may veranda ng kwarto. NAkatingin sa malayo.




Lumapit ako sa kanya at tumabi. NAkatapis lang ako ng t
Owel ng mga oras na iyon. Bigla siyang nagsalita. “Kinakamusta ka nga pala nila Inay. SAbi nila sna okay ka lang ditto at sana bumiisita ka daw doon” sabay ngiti sa akin ng pagkatamis tamis. Oo lang ang nasagot ko. “Nga pala…uuwi na ako mamayang tanghali…… mag ingat ka ditto ha………hindi ko malilimutan lath nang nagyari sa atin….mahal na mahal kita…..” ayun na at niyakap niya ako ng mahigpit.





Bago mag alas dose…inihatid ko na siya sa terminal ng bus. Kitang kita ko na ayaw pang umalis ni Cris, pero kailangan niya. Lapit na ang pasukan at kailangan niyang gawin yung mga requirements niya. Haixt.





Kinabukasan na ang pasukan. Medyo excited ako. Bumili na ako ng mga materials na gagamitin ko kinabukasan nung nakaraan pang lingo. Medyo malaki rin yung allowance na ibinigay nila nanay. Sinusulit ko na ang pag iinternet ko sa laptop ko. Maaga akong natulog kasi ayaw ko namanag magising ng tanghali.





Maaga akong nagising kinabukasan. May ngiti ang aking mga labi dahil ito na ang simula ng bagong yugto ng aking buhay. Masarap ang hanging dumadampi sa aking mukha. Pagtingin ko sa likod, agad tumama ang aking paningin sa kama ng aking ka room mate. Tila nahiwagaan ako. Bakit hanggang ngayon, wala pa rin ito ditto. Siguro may problema sila. Pero ewan ko ba kung bakit ako nagkakaganito. Para bang interesado ako sa pagdating nitong mystery boy na to. Ano kaya hitsura niya, mabait kaya o masama ugali. Hehehehe daming naglalaro sa aking imahinasyon. Maagang nag almusal ang lahat. Dinipende iyon sa schedule ng mga pasok. Maaga rin akong nakapag prepare para pumasok. Ayokong malate lalo na at first day.





Mahaba ang pila sa mga LRT ng makarating ako dun. Grabeh ang init, siksikan at pawis na pawis ang mga tao. Napansin ko lang ang isang babae na tingin ng tingin sa akin. Ewan ko ba, kaya ng magtama an gaming paningin, saka ko lang nakilala ang babae. Ayun yung kasama ni Johan nung pumunta kami ni Cris sa isang park. Hindi ko na lang pinansin pero heto agaw pansin. Sinisiksik ako. Ewan ko ba kung bakit siguro sindikato ito at may balak siyang magnakaw. Hahahahahah. Pero sa huli, ito na mismo ang nagsalita. “Hi……” sabi nito. Ngiti lang ang sinagot ko. Nahiya ako kay nagsalita na ako pati mukha naming mabait eh. “Hello. Heheheh…ang haba ng pila no?”. “Oo nga eh…….. napaka haba….. kanina pa ako ditto,…….heheheh…” Ng biglang umusod na ang pila. “Gueh, nice meeting you” dabi niya at tanging tango na lang ang aking isisnagot.






Mukha naming mabait yung tao kaya hindi ko na lang pinagisipan pa ng masama. After 15 minutes nakarating na ako ng University. Ang ganda talaga ditto. Ang aliwalas at malakas ang dating. Pumunta muna ako sa may registrar para makapag register. Then hinanap ko na ang room assignation ko. Siyempre todo hanap ng mga buildings na dapat puntahan. Nagtanong na rin ako sa iba at salamat naman at nakarating na rin at may 15 mins. Pa ako. Pagpasok ko, dami nang tao. Nag hahanap ako ng bakanteng upuan ng Makita ko ang isang upuan na walang nakaupo. Tinanong ko yung taong katabi ng upuan. Medyo nabigla rin siya ng lumapit ako. “Tol, tanong ku lang kung may nalaupo?” “Ah…actually tol meron eh…pero since parating na yung prof natin, sige ditto ka na…mukhang malalte na naman yung kumag na yon……:” sagot niya na nakangiti. “Nga pala, Dylan hir….” Sabay abot ng kamay sa kanya. “Lance naman hir….hehehe” tugon nito. “Hindi kaya magalit yung kaibigan mo pag nakitang may nakaupo ditto?” tanong ko. “naku hayaan mo nay un….yung kumag na yon……lagi na lang ganyon yun…hahahahha…pati kaya nun makakuha ng upuan. …..” pabirong sagot ni Lance. Mabait siya. Mapagbiro at higit sa lahat may hitsura. Madali siyang makibagay sa lahat.






Natapos na rin sa wakas ang unang klase. Kasabay ko siya sa pagpunta ko sa canteen naming. Magkaharapan kami ng pwesto. Bigla na lang siyang may tinawag, yun ung hinihintay niya kanina pa. Ako anman todo hanap ng cell phone ko kasi kanina pa nagriring. Ng akmang papakilala ni Lance yung kaibigan niya, biglang nahulog ang panyo kong dala. Ito yung bigay sa akin nung taong nakita ko sa prom naming. Pinulot yun ng kaibigan ni Lance. Ng magtaas ako ng mukha, nagulat ako sa nakita ko. Si Johan?



(Itutuloy)

Ang Best Friend Kong Lover Chapter 2- Part 2

To all...salamat sa pagbasa......

sana po pakisagutan yung poll ko sa blog ko...tnx for viewing...

kuya, musta ka na....miss na kita...hahahahaha.....nagulat nga ako sa text mo skin eh...


rhey, wag ka ng mamroblema...... dadamayan kita....


sa lahat....hope continue viewing...tnx



olweix hir...

D.K

_____________________________________________________________________________________

Halos hindi ko maihakbang ang mga paa ko ng makyta ko kung sino ang kasama ni Dave na tinutukoy niyang pinsan niya. Si Johan. Hindi ko alam kung anong gagwin ko sa mga oras na ito. Gusto kong magtatakbo at iwasan siya pero huli na ang lahat, nakita na ako ni Dave at ni Johan kaya napilitan akong lumapit. Habang papalapit ako, nakayuko pa rin ako. Hindi ko kayang Makita ulit si Johan pero may nagsasabi sa puso ko na its your turn to be with him again. Ito na ang chance para makausap siya. Ng magtaas ako ng mukha, nakita kong seryoso ang mukha ni Johan. Medyo nahihirapan ako sa mga sandaling iyon. Haixt. Ang hirap.






“Tol, eto nga pala ang pinsan ko si Johan……… Han, si Dylan pala…” pakilala sa akin ni dave kay Johan na para bang hindi ko ito kilala. Unang nakipagkamay si Johan. “Nice meeting you……” ang sambit ni Johan. Pilit ang ngiti ko ng mga sandaling iyon. “Nice meeting you too….” Sagot ko naman. Sa muling paglalapat n gaming mga kamay, naramdaman kong bumilis ang tibok ng aking puso. Para bang sasabog. Sabik na sabik ako sa kanya pero muli na naman akong nasasaktan sa ipinapakita niya. Para bang hindi man lang ako nag eexist at para bang hindi ako kilala ng mokong na ito.





Habang nag uusap sila, hindi ako nakikisali. Panay ngiti lang ako pag tinatanong nila. Napagmasdan ko muli ang mukha ni johan. Lalo siyang gumuwapo sa bago niyang haircut. Lalong nagmature ang mukha. Haixt.. ang hirap pala ng ganito, oo nga at nakita mo na ulit ang mahal mo pero masakit pa rin kung kahit anino mo man lang hindi niya pinapansin. Gusto ko ng magevaporate ng mga oras na iyon. Haixt. Kung kaya ko lang talaga.






At sa wakas at natapos na rin sila mag usap. Habang ako nakatunganga. Umuwi kami ng wala man lang hi at ho. Haixt. Nung gabing iyon, hindi ako makatulog. Naalala ko ang mukha ni Johan. Ang amo ng mukha niya ng mga oras na iyon at bagy na bagay ang suot niyang damit. Napansin kaya niya ang suot kong damit? Siguro hindi. Haixt….. ano ba ito……kala ko ba magbabago na ako pero bakit hindi ko pa rin siya kayang kalimutan. Kinuha ko ang ipod ko at nagpatugtog para magpalipas ng oras. Haixt. Nakashuffle ulit ung playlist kaya halo halo ito. Nasa time na ako ng patulog ng tumugtog ang kantang nag patama sa puso ko.





I remember the days
When you’re here with me
Those laughter and tears
We shared for years
Mem’ries that we had
For so long it’s me and you
Now you’re gone away
You left me all alone

Go on, do what you want
But please don’t leave me
You’ll break my heart
Hey, what should I do
Babe, I’m missing you
Please don’t disappear
These are the words that you should hear
Time and time again
I wish that you were here……





Bakit ba ako ginaganito. Nahihirapan na ako…… gusto ko ng pakawalan ang lahat ng laman ng puso ko. Gusto kong itapon pero bakit ganon hindi ko magawa. Hanggang sa makatulugan ko ang mga isipin na iyon.






Kinabukasan, medyo wala ako sa mood na bumangon at mag gagalaw. Haixt,……. La talaga ako sa mood…….. Bakit ganun….. ang hirap……. Halos nakakulong lang ako sa kwarto ko nun… Nagmumukmok at halos walang balak kumain maghapon hanggang sa mag ring ang cell phone ko. “haixt sino kaya to…” sabi ko sa sarili ko. Si Crisp ala. Hehehehe. “Hello……” sabi ko. “Ui, bhest….. miss na kita…….. Nga pala…. I check mo kung sino ang nasa baba ng dorm mo ngayon…” taking taka ako ng bumaba ako sa kwarto ko. “Oi ano ba tong pakulo mo….. baka ako ay niloloko mong gago ka ha….patay ka sa akin…..” sabi ko sa kanya. Nagulat ako ng Makita ko nalang si Cris sa baba ng dorm namin.





“Ui…….buti napadpad ka ditto…” sabi ko sa kanya. “Eh namiss kita eh…..” sabi niya. Nung araw ding iyon, namasyal kami. Lumibot kami sa kung saan saan. Hanggang sa mapadpad kami sa isang park. Halos sinusulit ni Cris ang pagsama niya sa akin. Naalala ko tuloy yung mga araw na nagging kami. Para bang ang sarap balikan. Kasi parang wala nang mahihiling pa. Kaso nga lang hindi na kami pwede. May kanya kanya na kaming landas na tinatahak. Haixt. Kamusta na kaya si Johan. Naalala pa kaya niya ako? Naalala ko pa nga yung text niya sa akin eh…..






“Dylan, gusto ko lang humingi ng sorry sa lahat. Kung alam mo lang kung gaano ko kagusto na lapitan, hawakan at yakapin kita. Matagal ko nang gustong gawin yon pero pinpigilan ko lang. Ayoko ng masaktan ka. Congrats, ingat lagi. Love You.”





Hindi ko lubos maisip kung bakit ganon na lang yung trato niya sa akin kahapon. Nagbago nanaman ba ang ihip ng hangin? Bakit ikinahihiya niya ba ako? Gano ba talaga kalaki ang galit niya sa akin at pinaglalaruan niya ako. Naisip ko tuloy, baka pinapaasa lang niya ako. Habang nag iisip ako ng ganun, biglang napadako ang aking mga mata sa may harapan namin. Halos hindi ko kayang tumingin ng diretso sa nasasaksihan ko.





“Dylan, hoy……. Okay ka lang ba?” sabi sa akin ni Cris. Natauhan ako ng mga sandaling yon. “Ah…..ah…eh……” Hindi ako makahagilap ng aking sasabihin. Napansin yon ni Cris. “Ano bang nagyayari say o at parang wala ka sa sarili mo?” tanong niya. Hindi ako makapagsalita. Para bang ayaw ko nang pag usapan. Walang lingon lingon sa kanya bigla na lang siyang nagsalita. “Ayon ba ang pinagkakaganyan mo…..?” sabi niya. Tumingin ako sa dakong itinuturo niya. Alam na niya. Hindi ako makapagsalita.






“Si Johan pa rin ba ang pinagkakaganyan mo? Ha?!!!” may pagkamataas na ang boses niya. “Hindi mo pa rin ba siya makalimutan ha? Akala ko ba…..akala ko….. ba ay nakalimutan mo na siya….. gumising ka sa katotohanan………. Sinasaktan ka lang niya….. Tiganan mo oh….. ganyan ba ang matino ha?.........” malakas na ang boses niya. “Cris, huminahon ka please…… Please lang…….. Alam ko tanga ako…… tanga na hindi ko maiwan iwan ang nararamdaman ko para sa kanya….pero sa maniwala ka at sa hindi sinusubukan ko…….” Tuluyan ng bumagsak ang luha ko sa mata. Ramdam ni Cris ang pangungulila ko kay Johan. Sino ba ang hindi magkakaganito kung Makita mo ang taong mahal mo na nagsabi say o ng I love you tapos makikita mo lang na may kasamang ibang babae. Ang sakit diba.






Maganda ang kasama niyang babae, matangkad, mahaba ang buhok at talagang kaakit akit. Napansin ko rin ang iba nilang kasamahan. Mga 8 silang lahat. Hawak hawak pa rin ako ni Cris ng magtama ang mata naming ni Johan. Alam kong alam niyang umiyak ako. Halos nagmadali siyang lumayo sa babae niyang katabi at para bang nangungusap ang mga mata. Inaya na lang ako ni Cris na umalis ng lugar na yon.






Doon muna natulog si Cris sa dorm ko. Inaalo pa rin niya ako sa mga oras nay un ng may kumatok sa pinto ko. Ka dorm mates ko maghahapunan na daw. Kaya yun bumaba na kami ni Cris. Pinakilala ko siya sa mga ka dorm mates ko. Tinanggap naman siya. After 1 hour umakyat na kami. Napansin kong matamang nakatitig sa akin si Cris. Nung una hindi ko pinansin pero nung makaakyat na kami tinanong ko siya. “Ok ka lang….” Hindi agad siya sumagot. Ilang saglit pa ng bigla na lang siyang nagsalita. “Ah…. Dylan……. Hwag mo ng pahirapan ang sarili mo….” Nangagatal ang boses ni Cris sa mga oras na iyon. “Ayokong nakita kang nagkakaganyan ng dahil lang sa walang kwentang taong yun……… Nasasaktan din ako pag nakikita kang nasasaktan….mas doble pa…… kung bakit kasi nagawa ko pang mga bagay nay un noon…di sana,,….. tayo pa………” may lingid na ng luha ang kanyang mata.







Halos hindi ako makapagsalita sa sinasabi ni Cris sa akin. Hindi ako makaimik. Naramdaman ko na lang na may humahalik sa aking mga labi. Masuyo at puno ng pagmamahal. Hindi ko alam kung ano ang nagyayari pero nagpaubaya ako.




(Itutuloy)

Ang Best Friend Kong Lover Chapter 2- Part 1

sa lahat....pasensya kung natagalan ha........


To my kuya..... love you po.. uxtah ka na jan...mis you na po...hehehe okei na po ako......


to my secret reader....hello po...nxia ngayon ko lang nabasa yung comment mo .......nga pala...tnx ha kasi lagi mo sinusubaybayan yung story ko. nga pala ang fb ko eto: yaoi_addicetd01@yahoo.com

may fanpage na nga pala ako...hanapin niyo ang Dylan Kyle's Diary


olweiz here

D.K


__________________________________________________________________________




Maayos naman akong nakaluwas ng maynila. Maraming tao at siksikan sa mga sakayan ng bus at LRT. Dumeretso ako sa dorm na pagtutuluyan ko. Hindi ko pa nabibisita ito dahil sila Nanay at Tata yang naghanap ng dorm ko. Ang sabi nila, may isa daw akong kasama sa room. Hope n asana ay mabait at hindi suplado yung karoom mate ko. Ang hirap kasi yung dalawa na nga lang kayo eh hindi pa kayo nag uusap. Mga 30 minutes ng makarating na ako sa Dorm ko. Mabait at masayahin ang may ari ng Dorm Todo welcome siya sa akin. Well ventilated naman yung area na un. May mga aircon at maganda ang pagkakaayos ng Bahay. Malaki ito at marami rami na rin ang nandito. Iba’t ibang tao ang makakasama ko ng mahabang panahon.






Pagpasok ko sa kwarto ko, nakita ko ang hiwalay na kama. Doon ako sa may bandang bintana dahil syempre no choice ako diba. “Toy, yung ka room mate mo eh nagbabakasyon pa. Siguro mga pasukan na babalik yon. “ nakangiting sabi sa akin ni Aling Marta. “Ah ok po….” Ang sagot ko. Maayos naman ang kwarto. May sarili kaming banyo, sariling lamesa at sariling divider.






Pagkatapos kong magpalit ng damit, nag ayos na ako ng gamit sa divider. Habang nag aayos ako ng gamit ko, bigla kong nakita ang binigay na pad lock sa akin ni Johan. Muli ko na naming naalala ang ga paghihirap ng damdamin ko. Muling nanariwa ang sugat ng kahapon, kaya bago pa magbalik uli ito, muli ko na ito itinabi sa pinaktagong lugar sa divider.






Nang matapos ako, nag ikot ikot muna ako sa buong kwarto. Tinignan ko ang mga nakakabit sa dingding ng kasama ko sa kwarto. Sa mga poster pa lang eh parang rebelled na eh. Hindi kaya patayin ako ng luko lukong ito habang natutulog ako. O kaya pag tripan ako nito. Kung anu anong iniisip ko ng tumunog ang cell phone ko. Galing kay Cris. “Hello…….” Sagot ko. “O hello best… si Cris to…. O kamusta punta mo dyan?” tanong niya. “Ah, okay lang aman, mabait naman yung may ari ng Dorm. Well ventilated naman yung area at mabbait din yung mga nakakasalubong ko. Kaso……” tugon k okay Cris. “Kaso ano?.... may problema ba?” tanong niyang nag aalala. “Kaso yung kasama ko ditto……. Parang masakista….heheheheh…, ang sama ko namana…heheheh joke lang….ewan ko ba….kasi kakaiba yung mga nakadikit sa ding ding ng side niya eh….. Para bang nagrerebelde….heheheheh” sabay tawa. “Naku…kawawa naman…heheheh basta tawag ka lang pag may ginawa yung gagong yon say o ha….” Sabay tawa rin. ‘luko luko……. Anu yon susugurin mo…heheheheheheh” pabiro kong sagot. “ay siya siya…sige na at magpahinga ka na….. kakapagod ata ang byahe….” “Gueh…. Bye”.





Pagkatapos ng pag tawag ni Cris. Napagpasyahan ko ng matulog muna. Tutal tanghali na at sobrang init. Nagising ako ng mga 5:30 at naligo ako. Pati banyo maganda rin. Maayos naman ito kaso natawa ako ng Makita kong may nakasampay pang mga brief sa loob nito. Kaya ang ginawa ko, kinuha ko ito at tiniklop. Inilagay ko ito sa may table ng room mate ko. Palaisipan pa rin sa akin ang room mate ko. Ano kaya talaga ang ugali nun. Mabait kaya siya o hindi. Ayon ang iniisip ko habang naliligo ako.





Paglabas ko ng banyo, may napansin akong nakausli sa may ilalim ng kama ng room mate ko. Pagbuklat ko…. Napa woooohhw…. Ako……. Ang daming magasin. Puro health magazine ang nandun pero napukaw ang pansin ko sa isang magazine. Mukhang malibog din ito kasi magazine na FHM ang nandun. Hehehehehe…. Napatawa na lang ako. Pagkatapos nun, nagbihis na ako. Pagkatapos kong magbihis, inilabas ko yung bago kong laptop. Gift nila nanay at tatay sa akin dahil Valedectorian ako. Naglaro muna ako dun dahil nag lipat ako ng mga files mula sa PC ko.





Mga 7 ng gabi ng matapos akong mag computer. Tinawag na kasi ako ni Aling Marta. Kakain na daw. Kasama sa binabayad naming dito eh yung pagkain namin. Pagbaba ko, nakita ko ang halos karamihan ng nag dodorm. Medyo marami kami at lahat kami puro lalaki. For boys lang daw talag yun. Ipinakilala ako ni aling marta sa lahat. Naging Masaya naman ako kasi mababait sila at Masaya kasama. Lalo na si Dave, siya ang nagyaya sa akin na umupo sa tabi niya. Matangkad, maputi, at gwapo. Siguro habulin ito ng Chicks. Makulit at masayahin siya. Napagalaman ko rin na same pala kami ng kinukuhang course pero magkaiba ng school. Getting to know each other kami nun ng biglang nagring cell phone niya. “Ah tol, wait lang, pinsan ko eh…..” sabi na lang niya. “Ah ok lang….. nga pala, una na ako sa itaas, inaantok na ako eh….” Sagot ko naman. “Ah sige,…… bukas na lang ulit…hehehehehhe” tugon ulit niya. Since wala naman yung room mate ko, nagdecide naa akong matulog at ikandado ang pinto ko.





Nagising ako sa isang panaginip. Isang masamang panaginip. Nakita ko si Johan na pilit akong hinihila papunta siya pero hindi niya kaya kasi may humihila din sa akin. Hindi ko maaninag ang mukha ng lalaki kasi nakamaskara. Umiiyak pa si Johan habang hinihila ako pero bigla nalang akong nagising at pawisan na tumayo at bumaba ng kwarto. Walang tao sa baba kaya dumeretso ako sa may kusina upang kumuha ng tubig. Nagulat ako ng pabalik na ako sa taas ay nakita ko si Dave na nasa may open terrace sa may salas. Pinuntahan ko agad siya.






“Ui tol, bakit gising ka pa…..?” tanong ko sa kanya. “Ui, ikaw pala…… may problema kasi ako eh……” sagot naman niya. “O, ano ba problema mo?.... malaki ba?” tanong ko sa kanya. “medyo eh……. Kasi ung dalawa kong pinsan eh….. lagging nag-aaway. Ayon at nagsuntukan pa….. buti nga at naawat agad sila nila tita at tito.” Pagkwento niya. “O, bakit daw ba?” tanong ko ulit. “Kasi naman tong dalawang magkapatid na to hindi pa magkasundo…. Magkapatid na nga eh parang magkaiba pa. …….. Pinaghiwalay na nga sila ng tirahan eh kasi nga ganun yung kalagayan. ……. Yung isa ditto rin nag dodorm tapos yung isa nasa tatay niya…... eh umuwi yung pinsan ko dun 3 weeks ago para makapagbakasyon malapit lang ditto……” pagpapatuloy niya. “Malaking problema nga iyan……” sabi ko na lamang. “Haixt…sakit talag ng ulo yung dalawang iyon eh……..kaya nga sabi ko mag gala muna kami bukas…….” Pagpapatuloy niya. “Oo…magandang gawin yan….mas makakabuti pa nga yang gagawin mo….heheheheheheh” tugon ko na lang. “Kung gusto mo sumama ka para makilala mo rin yung pinsan ko…….” Paanyaya niya. “Ah ok din yan…kaso nakakhiya naman…..” sagot ko. “Hindi yan……” “Sige na nga….” Pagpayag ko din. Sabay na akming tumaas kaso mas mauuna siya kasi sa 2nd floor siya samantalang ako sa 4th floor pa.






Medyo tanghali na rin ako nagising kinabukasan. Mga 10 ang usapan naming ni Dave na aalis kami. Kaya may 3 hours pa ako. Dahil sa tinanghali ako ng gising, ako na lang ang nahuling kumain sa baba. Pagdating ko, halos lahat ay umiinom na ng tubig o kape. Mga bandang 9, naligo na ako at nagbihis. Sinuot ko ang favorite Blue kong polo shirt na sinuot ko nung 4th monthsary naming ni Johan. Bigla na lang akong natulala ng Makita ulit ang damit na yun. Ang damit na nagpapaalala ng lahat. Mga 9:50 ng bumaba ako sa may salas at nakita ko naman na nakabihis na si Dave at naghihintay na lang sa akin. “Tol, pasensya sa paghihintay.” Sabi k okay Dave. “Hindi okay lang yun… kabababa ko nga lang eh…..” sagot niya. Mga Quarter to 11 ng makarating kami sa meeting place naming. Sa isang fast food kami magkikita ng pinsan ni Dave. Medyo matagl din ang pinsan ni Dave kaya napagpasyahan kong mag CR muna. Pagbalik ko, nagulat na lang ako ng Makita kung sino ang kasama ni Dave.




(Itutuloy)

Ang Best Friend Kong Lover- Part 16

sorry kung natagalan ha.... ang hirap kumuha ng time mag post eh........


to kuya ko......love you po........wag ka ng magalit sa akin......kung minsan pala biro ako.....pagpasensyahan mo na ako..... magbaago na ako para sa yo.....


sa mga nagsuport sa story....tnx po...pinapaganda ko po yung flow ng chapter 2....kaya natatagalan.....


olweix hir....

D.K

___________________________________________________________________________________


Nagulat ako ng makatanggap ako ng isang text mula kay Johan. Nag iisip ako kung ano ang maaaring maging laman ng text na iyon. At kung bakit ba siya nagtext. Binuksan ko ito. “Dylan, gusto ko lang humingi ng sorry sa lahat. Kung alam mo lang kung gaano ko kagusto na lapitan, hawakan at yakapin kita. Matagal ko nang gustong gawin yon pero pinpigilan ko lang. Ayoko ng masaktan ka. Congrats, ingat lagi. Love You.”




Nagulat ako sa mga nangyayari. Nagtext siya sa akin ng ganun. Ang buong akala ko galit siya sa akin pero hindi pala. At higit sa lahat, mahal pa rin pala niya ako. Nireplayan ko siya pero hindi na siya nagtext ulit. Hindi ako makatulog ng gabing iyon. Iniisip ko pa rin ang tinext niya. Siguro kailangan namin magkaliwanagan.




Hapon na ng pumunta ako sa bahay nila Johan. Naabutan ko pa ang nanay ni Johan. “Gandang hapon po Tita Rose. Andyan po ba si Johan?” tanong ko. “Naku, ikaw bata ka. Bakit ngayon ka lang ulit pumunta ditto. Ang tagal na nung pumunta ka ditto ah. Naku…… Nga pala… Hindi ba sinabi sa yo ni Johan?....” sagot nito. “Ang alin po?” tanong ku ulit. “Naku yung batang yon oo….. Kaaalis lang ni Han kasama niya tatay niya.” “Ah ganun po ba? Anong oras po balik niya?” “Naku, baka don nay un magbakasyon kasama ang tatay niya.”. “Ah ganun po ba? Sige po alis nap o ako.” Sabi k okay Tita Rose.




Nakalutang ang aking isipan habang naglalakad pauwi. Tinawagan ko siya sa Cell phone niya pero out of coverage area. Hanggang makarating ako sa bahay naming. Sinalubong agad ako ni Nanay.




“Anak, naku matutuwa ka sa sasabihin ko……… Nakapasa ka sa pinag examan mo para sa college sa Maynila….”
“Talaga nay?”
“OO…. Naku tuwang tuwa din ang tatay mo….”




Yun na nga. Nakapasa ako sa Pinag examan kong school sa Maynila. Pero hindi pa rin ako okay kasi hindi ko pa rin alam kung nasaan si Johan.




Nagbakasyon kaming magkakabarkada sa Resort na pinuntahan naming dati. Ang hindi lang kasama ay si Angel at Johan. Pero kami kami pa rin. Naging Masaya naman ang pananatili namin sa resort na iyon. Si Michael at Ivan, magaaral ng College sa magkaparehong school sa Bulacan. Si Aya naman sa Batangas. Si Christine sa Manila din. At si Cris, uuwi sa Rizal para don na mag-aral. Sinulit na naming ang natitirang panahon na magkakasama kaming magkakabarkada. Kahit hindi kami kumpleto ayos lang. Naging masay naman kami kahit papaano.




“O best, nag enjoy ka ba?” tanong ni Cris sa akin. “Oo naman, ako pa.”sagot ko sa kanya. “Haixt salamat at nag enjoy ka…. Nga pala may ibibigay ako sa iyo…” inilabas niya ang isang kahon. Binuksan niya ito at lumabas ang isang kwintas. “Woooh…. Bigatin ka nap ala best, nakakabili ka na ng kwintas.” Biro ko sa kanya. “Loko ka talga….. Ingatan mo yan ha…. Pag iyan winala mo….. nako magbabayad ka sa akin….hehehhehe…. Mag ingat ka sa Maynila ha….. hwag kang makakalimot mag text man lang o kaya ay tumawag.” Mahabang
Sabi niya sa akin. “oo promise yan…” yun na at nagsimula na kaming mag inuman. Mamimiss ko itong mokong na ito. Kahit na may pinagdaanan kaming mga pagsubok, nagging okay naman kami.





Ilang araw na lang at luluwas na ako ng Manila. Mag rerent ako ng Dorm. Habang papalapit ang araw na iyon, amlalim pa rin ang iniisip ko. Nasaan na kaya si Johan. Wala man lang akong balita sa kanya. Naalala ko rin yung taong nagbigay sa akin ng panyo. Sino kaya yon at bakit ganun na lang ang nangyari sa akin ng Makita ko siya. Kamukha niya si Johan. Ewan ko. Naguguluhan ako…..




Sa mga panahon na malapit na akong lumuwas, talagang sinulit naming magkakabarkada ang pagbobonding. Kain ditto kain dyan…. Gimik ditto gimik dyan.




Dumating na ang araw ng pag luwas ko ng Maynila. Pagdating ko doon magsisismula ulit ako sa umpisa. Kakalimutan ko na ang dapat kalimutan. I will move on. I gotta go my own way. Pag iigighin ko para maaga akong matapos. Taas noo akong haharap sa panibagong bukas. Past is past and never been back. At kailangan harapin ang bukas hindi ang kahapon.




(Itutuloy by Chapter 2)

Ang Best Friend Kong Lover- Part 15

Excited na ako sa prom namin dahil eto na ang last prom na dadatnan at mararanasan naming sa high School life namin. Exactly 6:15 nagstart na kami. Halos lahat talagang pinaghandaan. Hinahagilap ko ng tingin si Cris at ayon, mas atat pa sa akin. Kumakaway pa siya habang lumalapit sa akin. “Wow naman, ang gwapo ng bhest ko.” Ang sabi ni Cris. “Naku bola….. ano nakain mo?.... may kailanagan ka ba at nagkakaganyan ka…..heheheheh” pabiro kong sagot sa kanya. “bakit kailangan bang may kailangan yung isang tao para lang purihin…heheheheheh….pero totoo nga……. Bagay na bagay talaga say o ang damit mo. …. Bagay sa kasal natin…heheheh” pagbibiro niya. “Loko ka talaga….” Pasakay kong sagot. Kahit biro yun alam kong may laman yon.

Bigla na lang tumugtog ang party theme song naming na Hot n cold….. halos lahat napapsayaw sa kanta. Nagsimula na nga ang entrance ng bawat promers.heheheheh……Dahil sa medyo katangkaran ako…… ayon at nasa likod ako…… Kapartner ko yong malapit na kaheight ko at barkada kong si Christine. Nang nasa lamesa na ako, natulala ako sa naglalakad na lalaki. Si Johan nap ala. Wooooh….. ang gwapo niya ngayon…… hahahaahah……. Bagay na bagay sa kanya yong suot niya. Medyo nawala ang paghanga ko ng Makita ko na yong kapartner niya. Si Shane. Ang laki ng ipinagbago niya.

Ang ganda ng plow ng program at halos lahat nakatutok sa program. Masasarap din ang mga pagkain na sinerve sa akin. Nasa kabilang lamesa lang si Cris samantalang sa kabila naman si Johan. Ewan ko ba pero para bang lagi na lang akong napag gigitnaan. Last program naming sa gabing yun eh yung prom night. Yung magsasayaw ang kahit sino.

Love songs ang pinatugtog, at ang gandang pagmasdan ang mga nagsasayaw. Halos lath ng studyante ay nag lipatan na ng upuan. Pati na rin si Cris, at katabi ko na siya ngayon. Ayun at nangungulit na isasayaw daw ako. Sabi ko naman loko talaga siya. Haixt. Pero habang pinagmamasdan ko ang mga nagsasayaw, hindi nakaligtas sa aking paningin ang dalawang tao na nagsasayaw sa karamihan. Si Johan at Shane.

Halos mabiyak ang puso ko ng Makita ko ang dalawa na halos hindi na mapag hiwalay sa sobrang higpit ng pagkakayakap sa bawat isa. Para akong dinudurog ng mga sandaling iyon. Para bang sinasabi na ang tanga mo at umasa ka pa na mamahalin ka ulit nyan.

Bigla na lang tumulo ang luah ko sa aking mga mata,. Nakita ni Cris yon at tinanong ako kung bakit pero hindi ako sumagot. Nag walk out ako. Pumunta ako dun sa may tambayan namin. Doon ko ibinuhos ang lahat ng sama ng loob ko. Pero nagulat ako ng may nag alok sa akin ng panyo. Si Cris? Hindi. Nagulat ako ng Makita ko si Johan. Pero isang tanong ang pumasok sa aking isip. Si johan ba ito? Eh bakit iba ang suot niya. Habnag kinukusot ko ang aking mata, hindi ko namalayan na umalis na ang taong nagbigay sa akin ng panyo. Tinatawag ko siya pero hindi siya tumitingin. Siguro sa sobrang inis k okay Johan, nakita ko tuloy ang mukha niya sa iabang tao.

“Dylan…..” narinig kong tawag sa akin ni Cris. Sinundan pala niya ako. “Bhest…” sigaw ko sa kanya sabay yakap. “Bhest, please iuwi mo na ako. Ayoko na ditto…….. gusto ko ng umalis…….” Pahagulgol kong sabi kay Cris. At inihatid nga niya ako sa bahay namin. Doon ko muna siya pinatuloy upang may makasama naman ako.

“Bhest…. Ok ka naba?” tanong ni Cris. Hindi ako nakasagot. At nagsalita ulit siya. “Ok lang… naiintindihan ko ang kalagayan mo…….. yaan mo hindi kita iiwan….” Panatag ako pag kasama ko si Cris.

“Ang tanga tanga ko……. Umaasa pa rin akong mamahalin ako ni Johan……. Dapat tinanggap ko na dati pa……”

“Okay lang yan…. Bawat tao nagkakamali……. At talagang minsan nasasaktan…. Kayanin mo yan….ikaw pa……”

Dahil sa sinabi niya kampante na ako. Nakatulugan ko na lang ang aking problema. Nagising ako ng marinig ka ang pagtahol ng aso. Katabi ko pa rin si Cris at himbing na himbing na ntutulog habang nakayakap sa akin. Bakit nga ba nag pupumilit pa akong sumiksik Kay Johan? Ano na ang mapapala ko diba? Mas mabuting pagtuunan ko na lang ng pansin ang pagtatapos ko ng Highschool.

Mula ng prom naming sinimulan ko ng iwasan si Johan. Sa bawat pagkikita naming para lang hindi siya nageexist. Sa mga projects na magkasama kami, walang pansinan. Kung dati, heto ako at gumagawa ng paraan para makasama siya pero ngayon iba na……

Hanggang sa dumating ang Graduation. Talagang pinagsikapan kong mag aral ng mabuti una dahil upang matuwa ang aking mga magulang. Ikalawa upang makalimutan si Johan at ikatlo, upang mahamon ko ang aking sarili na higitan pa si Johan. Nagbunga naman ang aking paghihirap dahil Valedectorian ako samantalang Salutatorian lang si Johan. Sobrang magkalapit lang ang points naming sa extra at co curricular kaso natalo ko pa rin siya. Hindi ko alam kong galit ba sa akin si Johan o hindi, basta sa akin, natupad ko lahat ng gusto ko. Pero may lungkot pa rin, kasi nawalan na ako ng tunay na best friend. Pero kahit papano napupunan pa rin yun yun ni Cris. Kami na ngayon ni cris ang masasabing sanggang dikit. Kahit iilang buwan lang ng maging magbestfriend kami, nagging malapit naman kaming dalawa sa isa’t isa. Si Ivan naman, ayun at nangungulit pa rin sa akin kung pwedeng maging kami pero sabi ko ayaw ko kasi hindi pa ako handa ulit. Hanggang ngayon meron pa ring natitirang sakit sa puso ko. Pero unti unti na rin itong nawawala dahil na rin siguro sa pagiging abala ko.

Nang gabi ng graduation naming, ako ang mag speech. Lahat pinasalamatan ko. Marami ang natuwa sa akin dahil sa wakas, ang kalokohan ko, nagging seryoso. “Sa lahat ng mga nagging kaibigan ko, salamat sa inyo. Without your help, wala ako ditto. Kayo ang nagbigay sa akin inspirasyon. Para sa aking mga magulang, ito na ngayon ang aking handog para sa inyo. I offer my achievements to both of you. Without you by my sifde, siguro wala na ako ditto. For my dabarkads, salamat sa pagsama ninyo sa akin, sa mga kalokohan na ishinare niyo…heheheh” lahat sila nagtawanan. “Pero ang higit sa lahat….. ang pagpapakita sa akin na hindi ako iba sa inyo. Tinanggap niyo ang mga pagkakamali ko. For my Best friend….. Cris…….. Salamat sa pag-alalay sa akin. I owe you a lot…… iakw ang nandyan nung nasa kalungkutan ako at ikaw ang tanging dumamay ng walang humpay……. Ipinakita mo kung gaano ako kahalaga sa iyo………. You appreciate what I am and you give me a chance to show kung ano talaga ang kaya ko…….. You even correct my wrong at higit sa lahat………. Minahal mo ako ng higit sa kaibigan…… Minahal mo ako na para bang nakakababatang kapatid……. Thank you …….” Tumigil ako saglit upang kumuha ng tiyempo.

“Para naman sa dati kong kaibigan……” biglang napatigil ang lahat. “Humihingi ako ng sorry sa mga nagawa kong pagkukulang at nagging kasalanan ko…… Hindi ko alam kung paano maibabalik ang dati nating pagsasama…… pero kung alam mo lang kung gaaano ko kagustong ibalik ang dati nating pagsasama……. Na mimiss ko na ang pagtawa natin ng magkasama….. mga kalokohan na magkadamay………lalong lalo na ang pagdamay natin sa isa’t isa……… alam mo na kung sino ka……… Lagi mong tatandaan…… hindi ko makakalimutan ang pinagsamahan natin……” at isang masigabong palakpakan. Sobrang saya ko ng mga panahon na iyon. Naiparating ko na rin ang gusto kong masabi.

Nang lumingon ako pabalik sa upuan ko, nakita ko si Johan, nakayuko. Halos magkalapit kami dahil magkatabi ang Vale at Salu. Hindi siya umiimik. Buti na lang at naunang magspeech si Johan kaysa sa akin kung hindi siguro magkakamali pa ito dahil hindi niya alam ang gagawin.

Hanggang matapos ang program, hindi pa rin siya naimik. Pauwi na ako sa amin ng makatanggap ako ng text…… Mula kay Johan.

(Itutuloy)

Ang Best Friend Kong Lover- Part 14

Lumabas kami sa kwarto ng Masaya. Hindi na alintana ang mga nangyari. Tanggap na niya na hanggang doon na lang at talagang mahal na mahal ko si Johan. Umuwi kami na magkatabi pa rin. Sinusulit ang bawat sandal na magsisilbing huling pagsasama. Hiniling niya na magbreak kami pag katapos ng outing namin.

Siguro alam na rin ng barkada kung ano ang nangyari sa amin ni Cris. Tanggap na namin na hanggang doon na lang. Pero hindi pa rin nawawala ang connection naming sa isa’t isa, kasi magbestfriend na kami ngayon. February na at celebration ng pre-valentine party namin. Lahat ng year busy. Busy sa pagtatayo ng mga booth. Since 3 section kaming mga 4th year, nahati kami sa 3 booth. Ang marriage, dating at wedding booth. Sa first year, tattoo booth at message booth, sa 2nd year tsibugan booth, entertainment booth at dance booth at sa 3rd year jail booth at singing booth.

Kahit na break na kami ni Cris, sweet pa rin siya. Bago ako pumasok ng araw na yon, nakatanggap ako ng chocolate galling sa kanya. Dumaan muna siya sa bahay naming at sabay kaming pumunta ng School. Pagdating naming ng room nagaayos na sila.m Sa aming section naasign yung dating booth. Excited lahat dahil sa tinagal tagal naming sa school na yon, ngayon lang kami naasign sa Dating booth. Last year kasi jail booth kami.

Mga 9 am nagsimula ang celebration namin. Sa umaga program then proceed na sa opening ng booth. Kahit kami nakasign sa dating booth, free pa rin kaming makipag date. Masaya naman ang nagging booth naming. Daming pumunta. Sobrang swwet nila. Nakatitig na nga ako halos lahat sa kanila eh. “Ui Dylan nakatulala ka na jan….” pabasag ng pagkakatitig ko ni Cris. “Loko…… nakatingin lang ako sa kanila….. Kaw ba hindi makikipagdate?” tanong ko sa kanya. “Kahit gustuhin ko hindi pwede……. Pati tatanggi yon.” Sagot niya. “Bakit naman?” tanong ko. “Kasi alam kong hindi ka papayag kung makipagdate ako sa yo at tiyak na pagtitinginan tayo” tugon niya. “Akal ko ba may usapan na tayo ha….” Sabi k okay Cris. “Eto naman, hindi mabiro…… pinapataw lang kita.

Nasa ganon kaming kalagayan ng may pumasok sa llob ng dating booth namin. “Good Morning mam siii……..r” bigla akong natigilan. Natulala ako sa nakita kong kung sinong pumasok. Si Johan. Lalo akong naguluhan ng Makita ko rin kung sino ang kasama niya. Si Shane, yung Ex Girlfriend ko. Ano tong nakikita ko, mag dadate sila? Bakit? Bakit pa ditto? Siyempre dating booth to eh. Pero bakit kailangan ako pa ang u7nang makabati sa kanilang dalawa. Bumawi ako ng salitang pwedeng maapuhap. “Welcome, please come this way…..” ang tanging nasabi ko na lang sa kanya at bumalik na ako sa pinaka extra area namin.

Ewan ko ba, pero parang ang sakit. Magkasama ngayon ang pareho mong nakaraan. Una si Shane, maganda siya, matalino at mabait. Tuwang tuwa ako ng sinagot niya ako. Sa lahat ng nagging gf ko, siya ang pinakamatagal at sasabihin ko ring siya lang ang sineryoso ko. Nagbreak kami dahil nawalan ako ng oras sa kanya dahil sa lagging may practice kami ng basketball. Alam naman ni Johan kung gaano ko siya kamahal. Talagang ginawa ko ang lahat para lang magkabalikan kami pero hindi na nangyari yon. Ikalawa naman si Johan. Hanggang nagayon may nararamdaman pa rin ako sa kanya.

“Dylan ok ka lang?” nabigla ako ng biglang may nagsalita sa aking likuan. Si Cris. Pagkakita k okay Cris, tuluyan ng lumaglag ang luha ko sa mata. Dahil kami lang ang nasa area na yon, niyakap niya ako. Alam niyang nasaktana ako. “Kei lang yan, nandito pa ako….. kasi naman, bakit ba hindi na lang ako siya….” Ang nasambit niya. Dama ko ang pagmamahal na ibinibigay sa akin ni Cris. Hindi muna ako lumabas ng area na yon. Natatandaan ko pa rin ang sinabi sa akin ni Cris na, “Bakit ba kasi hindi na lang ako siya…”. Nagapapasalamt ako sa pagmamahal na ibinibigay sa akin ni Cris. Napagdesisyonan kong lumabas na upang harapin siya. Hindi ko pinahalatang umiyak ako at taas noong nagserve ng kanilang order.

Dahil may shifting kami, naasign naman ako sa music corner. Live band kasi ang mga kinakanta doon. At ako ang napiling kumanta. Dahil na rin sa sama ng loob pumayag na Ako at ang pinili kong kanta ay yung talagang tatamaan si Johan. Ang kinanata ko ay yung Come Back to me ni David Cook. Same song ng magkita kami ni Johan sa tabing dagat. Nagsimula na ang aming show para sa kanila. Hanggang sa natapos ang aking pagkanta. Ang sumunod naman ay Everyday by High School Musical. Kaduet ko ngayon si Dianne.

Once in a lifetime
means there`s no second chance
so I believe that you and me
should grab it while we can

Make it last forever
and never give it back
It`s our turn, and I`m loving` where we`re at
Because this moment`s really all we have

Everyday
of our lives,
wanna find you there, wanna hold on tight
Gonna run
While we`re young
and keep the faith
Everyday
From right now,
gonna use our voices and scream out loud
Take my hand
together we
will celebrate,
celebrate.
Oh, ev`ryday.

Natapos ang pagkanta namin pero ang sama pa rin ng loob ko. Kaya mula ng araw na iyon, medyo nainis ako kay Johan, kasi balik to the start na naman kami. Dedma, parang hindi niya ako kakilala.Hindi man lamang ako pinapansin na para bang hindi ako nag eexist. At ang masakit, ang lantarang pagpapakitan ng pag disgusto sa akin.

Hanggang sa dumating ang prom namin……

(Itutuloy)

Ang Best Friend Kong Lover- Part 13

Pagkabukas ko ng pinto, halos mabuwal ako sa pagkakatayo. Laking gulat ko ng Makita ko……. Makita ko si Cris……. Nasa kama…… kasama si Angel….. walang saplot pareho at magkayakap pa…….Halos hindi ko matantya kong anong gagawin ko…. Kung susugurin ko ba sila o tatkbo na lang…. Kahit papaano….. nasaktan pa rin ako….. oo may feelings din ako kay Cris pero hindi ko alam na siya rin pala ang dudurog ulit ng puso ko. Tuluyan na ngang lumaglag ang luha ko sa aking mata. …….. PAgkatapos ng ilang minute kong pagkakatayo….. Bigla na lang akong tumakbo at ibinagsak ang pintuan….. halos padabog ko itong binagsak….. Wala akong pakialam kung magising sila basta ako…. Kailangan kong makalayo….makalayo sa isang impyernong nagbibigay sa akin ng pasakit….



Tumatakbo ako sa may side ng dagat ng maramdaman kong may isang kamay na humablot sa aking braso at bigla na lang akong napatigil dahil doon….. Pag angat ko ng mukha…. Nakita ko si Cris…. Hingal na hingal….. Nakahubad ang pang itaas at nakashort lang….. Siguro nagising sa pagkalampag ng pinto….



“Babe, mali ang nakita mo…… Hindi ko alam ang nangyari…… please magpapaliwanag ako….” Pinipilit niya akong pakinggan siya sa pamamagitan ng pagyakap sa akin. “You don’t need to explain….. Its enough….. at isa pa… patas na tayo…… I have done a mistake and so you are........” medyo itinatago ko ang aking pagluha. “Please give me a chance…. Let’s work it out…….” Sabi niya. “Alam kong ginagaw mo ang lahat para isave yong relationship natin…. Pero please….leave me alone….” Sabi ko. “Please…hear my words…” sabi niya. “Ayun na nga eyh….. nangyari na….. dapat hindi ka na lang nagpahuli dahil ang sakit sakit…. I owe you my life….. Akala ko hindi mo ako sasaktan….. I thought your different……. But I guess not…..” at mabilis akong tumakbo…. Narinig ko pa ang kanyang pagsigaw. “Dyllllllllllllllllaaaaaaaaaaaaaaaaaaannnn.” Mahabang sigaw niya.



Hindi ko alam kung saan ako napunta. Madilim pa nun at hindi ko alam kung anong lugar yon hanggang sa makabunggo ko ang isang lalaki. Taga roon at siya. “Naku po….. Tay sorry po…… Naliligaw po kasi ako…..” sabi ko sa kanya. “Naku totoy…… Pasensya din. San ka ba nakatira ditto?” tugon niya. “Hindi ko po alam ang tawag dun eh… pati umalis po ako sa may cottage namin……” sagot ko. “Bakit ka ba umalis?” tanong niya. Hindi ako sumagot hanggang sa nagsalita siya. “Samahan na lang kita sa inyo… Tara at hanapin natin ang daan papunta sa inyo…”. Halos magaalas singko na ng makarating ako sa cottage naming. Nagpasalamat naman ako kay tatang.



Hindi ako tumuloy sa kwarto namin ni Cris at sa sala na lang ako natulog. Antok na antok na ako. Alam kong tulog pa ang lahat dahil sa kalasingan. Hindi ko na lang namalayan na nakatulog ako dahil sa sobrang pagiisip. Naalimpungatan ko na lang na may humahaplos ng akong ulo. Nung una, hindi ko inintindi ito pero ng Makita ko kung sino ang gumagawa nun. Si Cris. Kalong kalong niya ang ulo ko at nakatitig siya sa akin. Hindi ko alam kung paano siya nakapunta doon ng hindi ko namamalayan. Bigla na lang ako tumayo at lumayo sa kanya. Nandon na rin pala si Michael, Ivan, Angel at Christine. Kitang kita nila ang namumugto kong mga mata.

“Babe, please pakinggan mo muna ako…” pagmamakaawa ni Cris. “Bakit pa?.....para saan pa……. ha?......... aanhin ko pa………maliwanag na hindi mo na talaga kaya……. Alam kong nagkamali ako non ng hindi ko sinabing nagkaroon kami ng relasyon ni……..” natigilan na lang ako. Hindi ko masabi. “Oo alam ko…… inintindi kita Dylan……… kaya sana intindihin mo rin ako…….” Tugon ni Cris. Magsasalita pa sana ako ng biglang sumingit si Michael na para bang hurado na handing magpakulong sa sobrang taas ng boses. “Ano ba kayong dalawa…… Mamaya na ninyo yan intindihin….. may mas importante pa tayong dapat intindihin…….. Nawawala si Johan.” Nagulat ako sa sinabi niya. “Ano?” tanging nasambit ko. Pinaliwanag nila ang nagyayari.



Sinubukan nila na tawagan ang cell phone ni Johan pero ayaw nitong sagutin ang cell phone nito. Kaya napagpasyahan naming na mag extend ng pagstay sa resort na yon. Buong maghapon naming hinanap si Johan. Pero talaga sigurong mapaglaro ang tadhana pero kahit anong gawin nating hanap ay wala pa rin. “Baka naman kaya hindi natin mahanap kasi ayaw magpakita” biglang sabi ni Ivan. “Hwag naman sana.” Sabi ni Angel. Magdidilim na ng mapagpasyahan namin na bumalik na sa Cottage.



Lahat dismayado dahil hindi naming nakita si Johan. Pagpasok naming ng cottage, nakita naming si Johan. Ayon at nakatayo sa may kusina at nagluluto ng pagkain namin. Lahat sila sumalubong at tinatanong kung saan siya nagpunta. “Tado ka talaga, kung saan saan ka pumupunta. Ano ba nangyari?” tanong ni Michael. “Wow…… at talagang nag-alala kayo sa akin. Aba,kanina pa nga ako ditto eh…. Nagtataka ako kung bakit walang tao…..” sagot ni Johan. “Naku, kanda hanap na nga kami saiyo eh… Ay siya siya…….tara an at kumain…. Ano luto naba” tanong ni Ivan. Nasa ganon silang paguusap ng umakyat ako sa itaas. Naligo muna ako dahil hindi pa ako nakakaligo mula nung tanghali.



Nakaharap ako sa salamin ng biglang pumasok si Cris. Nagtagpo agad an gaming mga mata at ako na ang kusang bumawi nito. Lumapit siya sa akin habang tumayo naman ako. Hinawakan niya ako at tinitigan sa mata na para bang nagsasabi na pakinggan mo ako. Ako na ang unang nagsalita. “Ok….. para matapos na…. sige pagbibigyan na kita……. Makikinig ako sa explanations mo……. Sino ba ako para hindi making….. total pinakinggan mo rin naman ako diba…….”. “First of all……. Gusto kong humingi ng tawad sayo….. I know I made a mistake from you….. and im sorry for that….. Hindi ko alam ang nangyari….. Basta ang alam ko…….. nagiinuman kami tapos lasing na lasing na ako……. Tapos hinatid ako ni Angel sa kwarto…. Tapos ayun na…… pagkagising ko….. ayon na…. wala na akong damit…….” Nangangatal na sabi sa akin ni Cris. “Tell me the truth………. In…. in love ka ba kay…… kay Angel?” hindi siya makasagot…….. medyo natagalan siya…. “Silence means yes…” ang tangi kong nasabi. “Babe, mahal kita at ikaw lang…… please maniwala ka…..” sabi niya sa akin. “Babe, please…. Huwag mo ng pahirapan pa ang sarili mo………Alam ko ginawa mo ang lahat para I save tong relationship natin pero talaga sigurong hindi tayo pwede….. at least ngayon…… pwedeng pwede na kayo ni Angel.”



“Pero, hindi ko siya mahal……..pano tayo?” ang pahabol na sagot ni Cris. “Wala ng tayo…. And at this moment……. Wala na tayo…….. Hwag na natin pahirapan ang sarili natin…… let give our selves the freedom.” Niyakap ko siya. “Salamat sa pagmamahal….. hindi kita malilimutan……… ikaw ang nagbigay sa akin ng panibagong pag asa….” “Ayan ba talaga gusto mo?” tanong niya. “Kailanagan eh…..” sagot ko sa kanya. “Alam kong dahil din it okay Johan….. Pag nasaktan ka ulit ha…… Talagang babawiin kita sa kanya…. O kahit kanino….. Ganon kita kamahal….” Tuluyan ng tumulo ang luha ko sa sinabi niya at siniil na niya ako ng halik….. isang huling halik….. halik na pagpapatawad.


(Itutuloy)

Ang Best Friend Kong Lover- Part 12

Tila natigilan ako pagkakita k okay Johan, nag iisa, nakatulala at seryosong nakatingin sa kawalan. Hindi ko alam kung ano ang nararmdaman ko ng Makita ko siya. Nananabik ako. Gusto ko syang masolo at makausap ngayon. Namimiss ko siya, ang halakhak, ang paglalambing at higit sa lahat, ang pagsasama naming na para bang kami lang dalawa ang nabubuhay.

Matagal akong nakatitig sa kanya ng di sinasadyang napatingin si Johan sa akin. Para bang nagulat na nandun ako at nagtatanong ang mga mata na kung bakit ako nakatayo sa kanyang likuran.

Pagkaharap niya, agad kong nakita ang luha niya sa pisngi at ang mga matang wariy nangungulila. Agad nagpahid ng luha si Johan at lumapit na ako sa kanya. Tinabihan ko siya at naghihintay pa rin ng susunod na galaw.Bigla na lang siyang nagsalita.

“Bat nandito ka TOL…?!” na para bang dinidiin ang salitang tol. “Bakit masama ba….tol…. Sabihin mo lang kung ayaw mo akong makausap at makasama at aalis ako……… ayoko naman kasing ipilit sa ayaw diba?” sagot ko. “Hindi ka pa rin pala nagbabago………. Salamat naman…..hay……. ang tanong ko lang naman diba kung bakit ka nandito? May sinabi ba akong umalis ka na ditto?” sagot naman niya. “Wala naman pero sa tono ng pananalita mo eh ayaw mo ako ditto eh…..”

“Hindi naman…… medyo nagatataka lang…… Bakit hindi mo kasama si Cris?” tanong niya sa akin. “Ah, kasi nagiinuman sila don eh ayaw kong uminom, medyo tinatamad ako at parang ayaw na ng sikmura ko…heheheheheh….. eh ikaw, bakit hindi mo kasama si Angel?” tanong ko sa kanya. Tumahimik siya sandali at medyo natagalan bago sumagot. “Kailangan bang lagi kong kasama ang kaklase natin?” sagot niya. “Akala ko ba………” putol kong sagot. “Its not what you think……. Sabi ko say o noon, wala kaming relasyon ni Angel…… just ordinary classmates kasi ang puso ko ngayon…………. Nakapad lock pa rin hanggang ngayon……”

Natigilan ako. Hindi makapagsalita. Hindi ko alam pero lihim akong natuwa pero hindi ko alam kong totoo ang sinasabi niyang hanggang ngayon, ako pa rin ang may hawak ng puso niya. Ang sarap ng feeling, iba kaysa sa mga emotional attachments ng iba. Tamang tama ang kantang tumutugtog. Come back to me by David Cook. Sinabayan ko ito para makaiwas na sa sinabi ni Johan. “So I’ll let you go, I’ll set you free and when you see what you need to see….. when you fin you…… Come back to me……” na para bang tinitimbang ko kung ano ang magiging reaction ni Johan.

“pati pala ang kanta sumasang ayon sa akin…..” biglang tugon ni Johan. Nabigla ako sa sinabi niya. Alam kong pinipigilan lang niya ang sarili niya na ipahayag ang buo ang nararmsdaman niya dahil sa isang panagako niya. Na tanging siya lang ang makakapag alis ng pagkakasara ng puso niya. Sa totoo lang medyo nahihirapan na ako. Masakit na nakikita siya na nagkakaganyan kaya hindi ko alam ng bigla ko na lang nasabi na “Pwede bang payakap?”.

Hindi naman siya tumutol. “Miss na kasi kita eh, lagi mo akong iniiwasn. Hindi mo man lang ako makausap at lagi mo nalang akong dinededma sa klase…… Hindi ko alam ang gagawin kong paraan para maibalik lang yung dati……. Hindi kita kayang mawala……….. Ikaw ang nagturo sa akin ng kung anu ano…….. At tanging tumanggap sa akin.” At tuluyan na akong umiyak. Inaalo lang niya ako at kinocomfort. Bigla na lang siyang nagsalita. “pasensya na…….. Alam kong nasasaktan ka na…. pero sana maintindihan mo ako….ginagawa ko ito dahil pinipigilan ko ng mahalin ka pa….. pero hindi ko magawa…… ikaw at ikaw lang ang laman ng isip ko…..kahit anong gawin ko….ayan ka sa puso ko……andayan ka sa isip ko…… lahat ng bagay na nkikita ko….laging ikaw ang naaalala ko… ang hirap……… hindi ko makakayanan…” medyo lumuha siya ng bahagya.

Naiintindihan ko siya, alam ko kung ano ang tinutukoy niya. Mahal niya ako at mahal ko siya. Hindi ko alam ang gagawin ko sa ssunod na araw pero ngayon, tahimik muna akong nakayakap kay Johan at nilalasap ang kanyang presensya. Nilasap naming pareho ang oras na magkasama kami. Wala kaming pakialam kung sino ang makakita sa amin basta ngayon, sa amin muna ang oras. Nagkwentuhan kami at balik sa normal….. normal as magbestfriend…… Hindi naming namalayan na ala una na ng gabi. Kaya napagpasyahan naming na bumalik na sa cottage. Bago ako tumayo bigla siyang nagsalita. “Pwede bang……. Pa kiss?” at walang kurap kurap ay hinalikan niya ako sa pisngi. At patakbo siyang umalis.

Hingal ako ng bumalik sa cottage naming kasi pataas ang cottage namin. Pagkakita ko sa living room, wala nang tao. Siguro tapos na ang pag iinuman kaya tuloy tuloy akong pumunta sa kwarto namin ni cris.

Pagkabukas ko ng pinto naming, laking gulat ko……

(Itutuloy)

Ang Best Friend Kong Lover- Part 11

salahat ng nag view........ tahnks ulit.... abangan ninyo ang susunod kong story...... at announcement.... may chapter 2 ang Ang Bestfriend kong Lover..... hope na subaybayan ninyo rin yun..........

napost ko na rin pala yung fb ko dun sa mga comments.... pasensya kasi kasisimula ko lang mag fb kaya medyo magulo pa rin yun......



Olweiz..... D.K
_____________________________________________________________________________________

Sa lahat ng makakatabi ko, si Angel pa. Hindi ko alam kung anong pakikitungo niya sa akin. Ramdam kong may galit o inis sa akin si Angel dahil nung magbreak sila, isa sa dahilan nun eh yung palaging walang time si Johan para sa kanya dahil lagging kami ni Johan ang magkasama. Nakangiti siya ng lumapit ako at umupo sa tabi niya.


“Ikaw pala ang makakatabi ko eh……. Good luck na lang.” bigla na lang siyang tumawa ng mahina. Good luck? Para saan? Pinabayaan ko na lang siya. Nang pagtingin ko sa harapan ko, nandun pala si Johan. Ibang iba ang itsura niya ngayon. Nakasalamin na siya na pang Genuis alam kong pang porma lang yon pero bagay na bagay sa kanya at ibang iba ang dating niya ngayon sa akin. Akala ko titignan niya ako pero laking gulat ko ng tuloy tuloy siyang umupo at hindi man lang ako pinansin. Bakit nga ba ako papansinin? Nagsimula na ang klase at parang wala pa rin. Hanggang sa mag uwian na.


Simula ng pasukan, hindi ko na nakakausap si Johan. Hindi man lang ako binabati o nginingitian. Hanggang sa sumapit ang birthday ni Ivan at sa isang resort kami pumunta. Syempre hindi makakalimutan ang inuman. Wala ang mga magulang ni Ivan dahil puro may trabaho. Pero magcelebrate sila ng kani kanila lang. Pang family lang ba. Maganda ang resort na pinuntahan namin. Naghahati na kami ng kwarto. Kami ni Cris ay dun sa taas at ang katabi namin sy sila Johan, Ivan at Michael. Sa kabila naman ay sila Christine at Angel. Wala si Aya kasi may sakit siya. Tanghali kami ng makarating dun. Mga 4 days kami magstay dun since wala kaming pasok ng whole week kasi may seminar mga teachers at dami nilang paper works.


Nag gala gala muna kami at ako nagsolo naggala kasi si Cris ayon at tulog, pagod daw kasi. Pumunta ako sa may tabing dagat. Naglalakad lakad sa mga alon. Hindi sinasadyang nakita ko si Angel. Lalapitan ko sana siya kaso bigla na lang nagtatakbo. Para bang iniiwasan ako. Pagkatapos nun, bumalikm na ako sa cottage namin kasi sobrang init na ang sakit sa balat. Pagdating ko sin Angel na naman ang nakita ko. At inirapan lang ako ng babaeng yon. Hindi ko alam kung bakit lagi kong nakikita si Angel, para bang may ipinahihiwatig sa akin na dapat hwag kong alisin ang pagmamanman kay Angel. Naging maayos naman ang araw naming. Nung amtutulog na ako, biglang naglambing si Cris. “Babe…….. na miss kita…….. at namiss ko ang ganitong pagkakataon…..” “Miss ka dyan eh lagi nga tayong nagkakasama….” Sagot ko sa kanya. “Eto ang namiss ko….” Bigla na lang niya akong dinaganan at siniil ng halik. Gumanti na rin ako. Unti unting gumapang ang kanyang mga labi sa aking leeg. Unti unti rin niyang inalis ang damit ko sa katawan hanggang sa ang matira akin ay brief. Hinubaran ko na rin siya at nagtira ng brief. Bumaba ang ulo ni Cris papuntang pusod ko. Napapaungol ako sa ginagawa sa akin ni Cris.



“Ah……” Hinubad na rin niya ang brief ko at dinilaan ang aking ari. “Ah…….Babe……. Isubo muna……” ang tangi kong nasambit sa kanya. At hindi nagdalawang isip si Cris at isinubo niya an gang aking ari. Ang init ng bibig ni Cris. Masarap siyang tsumupa at napakagaling. “Ah babe…. Ang sarap…….. ang galling mo pala…….” First time kasi akong tsupain ni cris. Nagatagal ang pag tsupa sa akin ng ilang mga minute bago siya bumalik at siilin uli ako ng halik.


“Babe…….. kantutin kita pwede ba?” tanong k okay Cris. Medyo natigilan siya ng saglit at tila nag isip muna. Bigla na lang siyang nagsalit at nagsabing “Para say o Babe….. payag ako…..” dahil sa sinabi niya, kumuha na agad ako ng condom para sa pampadulas. “Babe, dadahan dahanin ko…….” Sinabi ko sa kanya bago ako mag simula. Unti unti kong ipinasok ang ari ko sa pwet niya. “ah……. Puta…… ah…. Ang sakit…….” Sigaw ni Cris. “Konting tiis lang……..” Dinahan dahan ko ang pagpasok hanggang sa mapasok ko na ng buo ang ari ko. Tumigil muna ako para makapagrelax si Cris. Ang init ng pwet ni Cris. Ngayon ko lang nagawa to….. ang sarap pala……


Unti unti n akong gumalaw…… sa una dahan dahan hanggang sa pabilis ng pabilis…. “Ah….. puta….. ang sarap babe…..” tanging nasabi ni Cris. Lalo akong ginaganahan sa sinasabi ni Cris kaya lalo kong pinagbuti. Maya maya naramdaman kong malapit na ako….. “Babe…. Malapit na ako…….” “Sige,……. Iputok mo sa loob ko……” “ayan na ako………..ahhhhhhhhhhhhhhhh”. At pumutok ako sa loob ni Cris. Lupaypay ako at hindi ko parin inaalis ang ari ko sa pwetan niya. Parehas kaming naghahabol ng hininga. Hanggang sa hinugot ko na ang ari ko at tinanggal ang condom. Humiga ako sa tabi ni Cris. At sabay kaming natulog.


Mahimbing akong nakatulog. Pag gising ko tulog pa rin si Cris. Himala at nauna pa akong nagising sa kanya. Pagkakita ko sa may kama naming may dugo. Ako nga ang nakauna kay Cris. Hindi ko na siya ginising dahil alam kong pagod na pagod pa siya dahil sa nangyari sa amin kagabi. Pagbaba ko si Michael lang ang naabutan ko at nagluluto siya.



“Good morning…. Gising ka na pala…. Akala ko enjoy ka pa rin sa pagtulog at party niyo kagabi…..” sabay kindat. Narinig pala nila ang ginawa naming kagabi. “Loko……”tangi kong nasabi. “O nasan na si Chef?” ang tinutukoy ni Michael ay si Cris. “Ayun, tulog pa at sarap na sarap pa sa ginawa naming kagabi….” Pasakay kong sagot sa kanya. “Ako na lang ang tutulong sayo.” Pahabol kong sagot. “O sige.”



Mga alas siete ng mag almusal kami. Todo asikaso naman ako kay Cris kasi alam kong medyo masakit pa rin ang balakang niya dahil sa nangyarai sa amin. “Babe, ang sweet mo aman ngayon…….” Sabay halik sa pisngi ko. “Syempre ako pa……heheehhehe./..”. Sa pagliligpit kami naman ni Christine ang nagtulong habang yung iba nagswiming na. Halos wala kami ginawa buong maghapon. Tapos nung gabi yung iba nag inom habang yung iba nag inom habang ako nagpasyang maglakad lakad sa tabi ng dagat. Dala dala ko ang IPOD ko. Tumutugtog ang kantang When Your Gone ng Makita ko si Johan. Nakatulala at nag iisa.


(Itutuloy)

Ang Best Friend Kong Lover- Part 10

Laking gulat ko ng Makita ko si Johan na nakaupo sa labas ng kwarto ko at naghihintay. Dala dala pa niya ang kanyang bag galling sa outing. Agad siyang tumayo at kinausap ako. “Dylan, please pakinggan mo muna ako. Kailangan natin makapag usap.” Pagsusumamo niya. “O sige, tara sa kwarto ko.” Paanyaya ko. Pagpasok ko ng kwarto binuksan ko agad ang bintana nito. Tapos umupo ako sa may kama.

“Johan, Tol, magsimula ka na”. Sabi ko sa kanya. “Dylan, this is the last time na guguluhin kita at sana pakinggan mong mabuti ang sasabihin ko. Alam kong nagkagalit tayo ng dahil kay Angel. Kung ang pinagbabatayan mo eh yung cell phone ko, nagkakamali ka. Nung nagtext siya na magkita kami, hindi ako pumunta. Tapos na ang lahat sa aming dalawa. Wala akong balak balikan siya dahil…….. Ikaw na ang mahal ko. Alam ko mali ito pero minahal kita ng sobra sobra. Matagal na.l Simula nung mag 1st year tayo. Ikaw ang nandyan. Naalala mo ba nung muntik ka ng bumagsak sa Algebra natin dahil magulo ang isip mo nun? Ginawa ko ang lahat para mapataas ang grades mo. Ako ang nagpasa ng projects mo ng hindi mo nalalaman. Ganti ko yun sa pagtulong mo sa akin nung muntik na akong mapahamak dahil sa di ko sinasadyang natabig ang tubig sa class record ni Mam. Ikaw ang siyang umamin na nakatabig kaya ikaw ang naparusahan.”

Medyo naluluha na ako sa sinasabi niya. Tanda ko pa ang mga iyon. “Salamat…… Salamat sa lahat…… Hindi ko aakalain na aabot tayo ditto……” tanging nasagot ko sa kanya. “Dylan, may isa pa….. Alam mo ba nung Makita mo kami ni Angel na magkayakap? Hindi ko alam na yayakapin niya ako. Alam niyang may paparating kaya niyakap niya ako agad. Ayaw niyang tanggapin na hindi ko na siya babalikan. Lagi niya akong pinipilit na maging kami ulit. Pero tinanggihan ko siya. Kaya ako nagpunta ditto hindi upang pilitin kang makipagbalikan. Nandito ako para isuko na ikaw kay Cris. Alam ko mas liligaya ka sa kanya at gusto ko makapaghiwalay say o ng maayos. Sinabi ko lang sayo ang totoo para hindi na sumama ang loob mo sa akin. Mahal na mahal kita at hindi kita malilimutan”

Bigla na lang niya akong niyakap. May kinuha siya sa kanyang bulsa. “Corny man to pero etong pad lock na to, ito ang nagsisimbolo ng lahat ng pagmamahal ko sa iyo. Ibibigay ko ito at nasa akin ang susi. Tanging ako lang ang makapgalalabas ng lahat ng pagmamahal ko sayo dyan. Kaya sana ingatan mo. I Love you so much” ang pahabol niyang salita. Hinalikan niya ako sa labi bago tuloy tuloy na umalis.

Natulala ako sa lahat ng nangyari. Nagkahiwalay kami ni Johan dahil sa maling akala. Napakalaki kong tanga, bakit ko hinayaang talunin ako ng selos. Bakit hindi ako nagtiwala sa kanya. Napakawalang kwenta ko. Iniyak ko na lang ang lahat hanggang sa naramdaman ko na lang na nakatulog ako.

Since Christmas vacation naming ayun at nakatambay ako sa bahay naming at minsan kila Cris. Sinabi na rin sa akin na umalis si Johan at nagbakasyon sa Bulacan. Naging matatag naman ang relationship namin ni Cris at himala kasi hindi kami nagaaway. Iniiwasan siguro ni Cris na magkalabuan kami.

Dumating ang Christmas day pero ako malungkot pa rin. Laging wala sa mood. Lumabas kami ni Cris at pumunta sa kung saan saan. Hanggang sa dalhin ako ni Cris sa isang park. Hindi ko alam kung saan yon. Maraming tao ang nandon. Medyo gumagabi na at kitang kita naming ang paglubog ng araw. Habng nanonood kami ng paglubog ng araw biglang nagsalita si Cris. “Babe….” “bakit?” tanong ko sa kanya. “Masaya ka ba ngayon?” “oo naman. Heheheeh” sagot ko sa kanya. “Salamat naman at Masaya ka…… Talagang pinaghandaan ko ito eh. Pinag ipunan ko ito.” Bigla na lang ako niyakap ni Cris at naglambing. “Ang saya saya ko kasi ikaw ang kasama ko ditto. Mahal na mahal kita…. Sbra sobra………. Kaya lang…..” “Kaya lang ano?” “Kaya lang naisip ko na, kung hi….hindi ka na ma….masaya sa piling ko……. Pakakawalan kita…… kahit masakit tatanggapin ko……. Ayokong ipilit ang sarili ko kung ayaw niya sa akin….. Kaya kung hindi ka na masaya…. Pakakawalan kita ng buong buo……..” nangangatal ang boses niya.

Natigilan ako sandal at nagsalita rin. “Bakit mo ba sinasabi ang ganyan……. Ano ka ba…. Paskong pasko eh nagdradrama ka…heheheheh” Pabiro kong sabi sa kanya para ngumiti siya. “Nagbiro ka na naman eh….. Kaya mahl kita eh…… Basta tandaan mo lang ang sinabi ko say o.” sabi sa akin ni Cris.

Naguguluhan ako sa mga sinasabi sa akin ni Cris kaya tumawag ako sa kanya pagkatapos niya akong ihatid sa bahay naming. “Hello….. babe…….. Nasa bahay ka na ba?” tanong k okay Cris. “Kararating ko lang babe…. Bakit? May nakalimutan pa ba ikaw?” tanong niya. “Ah wala na…. kinakamusta lang kita….. Para kasing may iniisip ka ng mallim eh. May problema ba?” “Ah…. Wala yon…….. pagod lng yun….. wag ka ng mag alala…… ok lang ako babe……. Ang swerte ko naman oh….. nagaalala ang babe ko…….heheheheh” “ah ganun ba….. kaw talaga…. O sige tulog na ako……. Bye….. luv you….” “bye din….. luv u more…..”. Natulog na ako at nagpahinga.

Pasukan na naman. 3 months nalng at graduate na kami. Excited na ako kasi after 3 weeks eh makakasama ko na ulit ang mga kaklase ko. At the start ng klase naming, gustong ibahin ng Adviser naming ang seating arrangement. Medyo nainis kami kasi lapit na ang pagtatapos tapos magpapalit pa ng arrangement. Ang ginawa ni mam bunutan ulit. Kung sino ang makabunot ng no. ng table dun uupo. At sa kasmaang palad, magkatabi si Aya at Cris. Tumingin muna ako kay Cris at nginitian lang niya ako. Ako naman table no. 12. At pagkakita ko sa upuan……. Nakita ko si Angel siyang dahilan ng lahat.
(Itutuloy)




Pasensya kung natagalan....... medyo busy lang po ako.... sa lamat sa mga nagview ng story....... lalo na kay Julius.....hehehehehhe........god bless po.........

Ang Best Friend Kong Lover- Part 9

Nagulat na lang ako ng sinampal ako ni Cris sa mukha. “Aray. Putik…. Ano ba?” pambulyaw ko sa kanya. “Ang galling mo rin. Napaikot mo ako.” Sagot sa akin ni Cris. “ano ba sinasabi mo?” tanong ko sa kanya. “Wag ka ng magmaang maangan pa……… Tado ka……. Minahal kita pero eto lang ang ginawa mo…….. Narinig ko lahat ng pinagusapan ninyo ng EX mo.” Nagulat ako sa lahat ng narinig ko kay Cris. “Babe, magpapaliwanag ako….. Mali ang iniisip mo!” pagmamakaawa k okay Cris. “ Explain? Hindi pa ba sapat na explain ang narinig ko sa inyo ni Johan? For God sake…… Niloko mo ako!” sigaw niya sa akin. “Ano ba? Pakinggan mo nga muna ako.” Biglang natigilan at medyo nawala ang galit sa akin ni Cris.

“oo, nagging kami ni Johan, and the fact remains na sa nangyari sa amin ni Johan, doon nagbago ang lahat. Ngayon nga hindi ko maintindihan ang sarili ko kung anon a ang nangyayari sa akin ngayon. Oo pumayag akong may mangyari sa atin at sa maniwala ka at sa hindi, minahal din naman kita.” Mahabang tugon kokay Cris. “pero niloko mo ako….. Ang sakit sakit….. Hindi ko akalain na magagawa mo to.” Sagot naman niya. Tumalikod siya sa akin at humarap sa may pintuan at bigla na lang Siyang lumabas. Hindi ko na siya sinundan at alam kong galit pa rin siya sa akin.

Maya maya bumalik na siya sa kwarto at nagsalita. “Mas mahal mo ba si Johan kaysa sa akin?” nangagatal ang boses niya. Natigilan ako, ayokong masaktan siya kung malaman niya ang katotohanan pero alam kong dapat sabihin ko na sa kanya ang totoo. “OO” maikli kong sagot sa kanya. Tuluyan ng lumaglag ang luha ni Cris sa kanyang mukha. Nagyon ko lang nakita siyang lumuha ng ganito. Alam kong nahihirapan ang magulang niya na tanggapin siya at ako pero pinipilit nila alang alang kay Cris. Mahal nila ang anak nila. Siya ang tanging anak nila at ayaw nilang mapariwara ang buhay nito.

Inalo ko siya. “Babe sorry, minahal naman kita eh kaso mas matimbang yung gagong yun eh. Tahan na please.” Isang halik ang ginawad ko sa kanya sa pisngi at bigla siyang nagsalita. “Babe, pwede mo ba akong bigyan ng pagkakataong pantayan ang puwang ni Johan dyan sa puso mo?” “Pero mahirap ata yun.” “kahit kalian maghihintay ko at susubukan ko para lang sayo. Bigayn mo lang ako ng pakakataon.” Pagpupumilit niya sa akin. “Sige pero hindi ko maipapanagako na talagang mangyayari yun.” Ang tanging sagot ko. “Okay lang, basta binagyan mo ako ng chance” at unti unting inilapit ni Cri sang kanyang mukha sa aking mukha at hinalikan niya ang aking labi. Muli namin pinagsaluhan ang gabi.

Nagising ako ng may naramdaman akong hinihimas ang aking buhok ni Cris. Bigla na lang siyang nagslaita: “Babe, gising ka na pala. Tulog ka pa, masyado pang maaga para bumangon ka…..” paglalambing sa akin ni Cris. “Babe, sorry kung naglihim ako. Ang hirap kasi ng sitwasyon ko eh.” Pabaling k okay Cris. “May tatanong ako sayo……… Pano ba nagsimula ang lahat sa inyo ni Johan?”.

Ikinuwento ko sa kanya ang lahat lahat ng nangyari sa amin. Sinabi ko rin sa kanya ang tungkol sa paghihiwalay namin at bigla na lang siyang nagsalita. “Babe, promise gagawin ko ang lahat…….. hindi ko hahayaang masaktan ka pa uli at hanggat maaari ilalayo kita kat Johan…….” “Salamat” iyon lang ang nasagot ko. Pagkatapos nung paguusap naming sabay na kaming natulog.

Paggising ko wala na si Cris sa tabi ko. Siguro bumaba na at hindi na ako inabala sa pagtulog ko. Kaya bumangon na ako at naghilamos at nagmumog. Nagsuklay na rin ako. Nagsuot na lang ako ng sando at shorts tapos bumaba na ako. Hinanap ko agad si Cris at iba pa. Pagdating ko ng kusina, ayon at abalang abalang nagluluto si Cris at Micahel. Habang si Ayan at Christine naman ay nagaayos ng lamesa na pagkakainan. Hindi ko nakita si Johan at Angel pero hindi ko na rin sila hinanap kasi magmumukhang tanga lang ako kung aasa akong hindi sila magkasama.

“O babe, gising ka nap ala. Gutom ka na ba? Wait lang kasi hindi pa ako tapos eh. Pagbati sa akin ni Cris. “Ah okay lang yun…… Punta muna ako sa may bakuran ha…… May nakita kasi akong kahapon na ring ng basket ball eh….. Papawis lang ako.” Paalam ko kay Cris. “Ok……. Tawagin na lang kita pag luto na pagkain” “Ok”.

Ang ganda talaga ng anscestral house nila Ivan, madaming mga Orchids at napalilibutan ng iba’t ibang puno. Nang malapit na ako sa may bakuran, narinig ko ang pagtalbog ng bola. Siguro naglalaro si Ivan, pero may narinig din akong kausap siya. Nakita ko si Ivan at si Johan, naglalaro ng baskeyball. Nakita ko rin si Angel na nanonood. Natigilan sila ng Makita nila akong nakatayo habang nanonood sa kanila.

“O Dylan, nandyan ka pala” wika ni Ivan. “Akala ko walang tao eh, maglalaro sana ako ng basketball.” Sagot k okay Ivan. “Ah ganun ba sige Sali ka na lang…… Okay lang til di ba?” tanong ni Ivan kay Johan. Tumango lang ito bilang sagot. Nagsimula na kaming maglaro. Siguro tumagal yon ng mga 30 minutes natigil lang nung tumatawag na yung mga kabarkada naming kasi kakain na.

Pagpasok ko pa lang ng bahay, agad na akong sinalubong ni Cris at may dalng towel. “O babe, basing basa ka na ng pawis, eto towel o.” sabay abot sa akin ni Cris. Naghubad na ako ng damit at pinahid ko ang pawis ko sa katawan. Tapos pumunta na ako sa may lamesa. Pansin ko lang kay Cris, sobrang caring niya sa akin hindi naman siya ganito noon. Naisip ko lang, siguro eto yung sinasabi niya sa akin kagabi. Pati sa pagkain inaasikaso niya ako. Sinusubuan pa nga ako na parang bata eh. “Kayak o na babe” sabi ko sa kanya. “Gusto ko susubuan kita kaya eto na……”

“wow ang sweet naman ng dalawa…. Kakainggit ano……. Sana may bF din ako na ganyan.” Biglang singit ni Christine. Kantyawan at hiyawan ang sumunod na narinig ko. Parang mga nagwawala pero hindi lahat Masaya. Pansin kong nagdaramdam si Johan. Kitang kita sa kanyang mga mata ang kalungkutan. Hanggang ng mag uwian kami, bakas ang lungkot sa kanyang mata. Walang imik at nagmumukmok sa sasakyan. Bago ako umuwi, dumaan muna ako kila Cris para kamustahin sila Tita Sonia. Nang dumating kami, kasalukuyang nakain sila ng Ice cream. Galing yun sa pinsan ni Cris. Kaya kumain muna kami. Hapon na ako ng makauwi ng bahay.

Pagdating ko ng bahay, sinalubong agad ako ng makulit kong kapatid at humihingi ng pasalubong. Tapos sabi niya may bisita daw ako. Sabi ko naman sino naman kaya ang bisitang ito. Kapagod na may bisita pa. Sabi daw nasa taas daw yung bisita ko. Aba, at talagang nasa taas pa. Pag panhik ko sa taas, laking gulat ko kung sino ang nasa taas…….

(Itutuloy)

Ang Best Friend Kong Lover- Part 8

Naguguluhan ako sa mga nangyayari, bakit nagkakaganito si Ivan. Una naisip ko nagloloko lang pero parang seryoso eh.

“Nakakatawa naman yong joke mo!” sabi ko kay Ivan. “Joke pala ha!” bigla nalang akong inihiga ni Ivan sa kama at hinawakan pataas ang aking kamay at hinalikan ang aking labi. Sinusubukan kong lumaban pero hindi ko kaya dahil nakadagan siya sa akin. Mapusok ang mga halik na iginagawad sa akin ni Ivan. Pilit niyang pinapasok ang dila niya sa aking mga labi at unti unting ikinakayod ang kanyang ari. Bumaba ang kanyang mga halik sa aking leeg at parang hayok na hayok na hinalikan ito.

“Ivan, ano ba, itigil mo na yan!” pagpupumilit kong sigaw kay Ivan. “Dylan, kahit ngayon lang, hindi ko na kayang makapagpigil……Please Dylan, kahit nagyon lang….” pagmamakaawa sa akin ni Ivan. Nag isip ako bago sumagot, alam ko mali to at hindi ko hahayaang magkamali ulit ako.

“Pasensya na talaga tol….. pero hindi talaga pwede, alam mo naman na kami na ni Cris at ayokong masira ang pinagsamahan natin. Hindi ko maiintindihan kong bakit ka nagkakaganyan pero….. mali to, panloloko to kaya Ivan, please…… wag…..” ang sinabi k okay Ivan. “Ayan nab a talaga ang desisiyon mo? Sorry kung nagawa ko ito, hindi ko alam kong bakit ako nagkakaganito eh……. Kaw kasi……. Ang lakas ng sex appeal mo.” Sabay kindat at smack sa lips ko.

“loko, bumaba ka na nga at baka kung ano pa ang gawin mo…… Sorry talaga ha.” Ang huli kong sabi sa kanya. Bumaba na si Ivan at nagbihis na rin ako. Humiga muna ako sa kama at umidlip ng unti at nagising ako sa isang halik sa pisngi. “Babe, gising na, kakain na tayo. Tara na sa baba.” Pang anyaya sa akin ni Cris. Sabay kaming bumaba ni Cris, nang bumaba kami, nakaupo na ang lahat at kami na lang ang hinihintay.

“Ang tagal niyo naman bumaba kanina pa kami naghihintay.” Sigaw sa amin ni Michael. “Eh etong si babe eh, ang tagal magising, binudburan ko na nga ng kiss para lang magising.” Sagot naman ni Cris. “Halik lang ba o may kasama pang sarap….. alam mo na. heheheheheh” “Mga loko, mamaya pa yon panghimagas….heheheheheeheh” pasakay na sagot ni Cris. Alam kong naglolokohan sila kaya ako dumeretso na sa lamesa. Katabi ko sa upuan si Ivan at Cris. Hindi ako masyado makakain kasi patagong hinahawakan ni Ivan ang kamay ko. Pero inaalis ko agad ito at inilalagay sa ibang lugar.

“Ano gagawin natin pagkatapos kumain?” tanong ni Aya sa amin. “Ah, kung gusto niyo magswiming tayo sa swimming pool naming dun sa tabi ng terrace sa gilid ng bahay. Tamang tama kasi kapapalit lang ng tubig kaya pwede tayong magswiming.” Sagot ni Ivan. Lahat naman kami pumayag na magswiming siyempre December kaya medyo malamig pero ok lang, mas maganda na rin. Habang nagpapalit kami ng damit ni Cris, nagtanong siya sa akin: “ok ka lang ba babe? Kasi….parang ang tamlay mo ngayon?”. “ok lang ako, pagod lang ako sa byahae kaya iguro ganito ako. Pasensya ha.” Tanging sagot ko. Hindi ayon ang totoo. Sino ba ang hindi tatamlay kung malaman mo na ang isa mong kabarkada ay may pagnanasa sa yo at ang mahal mo dati ay nakikita mong nagdurusa pag magkasama kami ni Cris.

Mahal ko pa rin si Johan. Alam ko nagseselos pa rin ako pag nakikita kong magkasama sila ni Angel pero anong gagawin ko, wala na akmi at In relationship ako with Cris. Buhay nga naman, paikot ikot lang minsan nasa ilalim at minsan nasa ibabaw.

Nang bumaba na ako, si Johan agad ang nakita ko at sinalubong niya ako ng isang matamis na ngiti. Ewan ko sa sarili ko pero medyo kinilig ako at natuwa. Hala ano bang nangyayari sa akin. Unti unti siyang lumapit at nagsalita. “Kamusta ka na? Tagal na rin ng huli tayong nag usap ah?” “ako ok lang. Eto medyo busy kasi lapit na ang finals natin. Eh ikaw kamusta na?” sagot ko sa kanya. “Eto…….. nagtitiyagang…… maghintay na bum….bumalik ang mahal ko.” Medyo natigilan ako sa mga sinabi niya. May parte ng utak ko na nagsasabi na “Hunghang, ikaw yun”. Ewan ko ba, pero bigla ko na lang naitanong ito: “Sino yon?”. “Hindi mo pa ba alam?...... Wala ng iba…..kundi……IKAW!” medyo namumuo na ang luha sa aking mata ng marinig ko ang kanyang sinabi. Alam ko ang nararamdaman ko, mahal ko pa rin itong mokong na to.

“Gueh iwanan na kita magswiming lang ako.” Paiwas kong sabi sa kanya. Alam kong alam niya na umiwas ako. Kaya pinabayaan nalang niya ako. Dala dalako nyung cp ko at nagpatugtog ako bago lumusong. Shuffle ang kanta at iniwan ko nalang ito sa may table sa tabi ng swimming pool. Tapos lumusong na ako sa pool. Nang medyo mapagod na ako kakalangoy, tumigil muna ako at pumunta sa gilid ng Pool. Medyo nakinig muna ako sa kanta at himala, tamang tama ang kanta sa akin ngayon. Thinking of You by Katy Perry. Hindi ko namalayan na sumsabay na rin ako sa kanta.

“Coz when Im with Him I am thinking of you, thinking of you…. What you would do if….you were the one who was spending the night…..” at nagulat ako ng may nagsalita sa may likod ko. Si Johan.

“Para sa akin ba ang kantang yan?” halos nakayuko na ako at hindi na makatingin sa kanya. Hanggang sa humugot ako ng lakas ng loob at nagsalita sa kanya. “O, nandyan ka pala. Nasan si Angel?” pag iiba ko ng usapan. “Wag mong ibahin ang usapan.” Bigla na lang niya akong kinorner sa may side ng pool. “Tol, ano ba?” sigaw ko sa kanya. “Since tayo na lang nandito, Malaya na tayong gawin ang lahat. Alam ko at nararamdaman kong mahal mo parin ako.” Sarkastong sagot ni Johan. “Ano ba sinasabi mo, Tol wala na tayo at kalimut….” Hindi ko na naituloy ang sasabihn dahil bigla nalang niya ako siniil ng halik sa labi. Mapusok at punong puno ng damdamin.

Ang sarap isipin na ang pinakamamahal mo ay mahal ka pa rin hanggang ngayon. Naramdaman ko na lang na tumutugon ako sa kanyang halik. Ang sarap ng feeling, na habang ang lahat ng kasama ninyo ay wala at kayo lang ng mahal mo ang nagexist sa lugar na yon. Habol ang hininga naminn ng kumawala kami sa pagkakahalik.

“alam kong mahal mo pa rin ako at I am happy for that. Heart, mahal na mahal kita. Mali ang iniisip mo sa amin ni angel, hindi ko na siya babalikan. Sinaktan niya ako dati pero ikaw ang nandyan para sa akin at sayo ko nakita ang happiness ko. Ipaglalaban kita kahit kanino.” Ang sinabi sa akin ni Johan.

Halos hindi ako makatingin sa kanya. Alam ko, ipinakita kong tumugon ako sa pagmamahal niya. At ang relationship namin ni Johan ay mas matimbang sa amin ni Cris. Kumukuha ako ng tiyempo ng biglang hawakan ni Johan ang kamay ko. “Sabihin mo sa aking mahal mo ako……. Alam ko at nararamdaman ko. Bawat kita ko sa inyo ni Cris nagseselos ako….. Ang sakit…… Halos ikamatay ko sa sobrang sakit……”

“Johan….. sayo ko naramdaman na may nagpahalaga sa akin….. ang saya saya ko ng nagging tayo pero sa sayang naramdaman ko, mas matinding sakit ang naranasan ko….. kung alam mo lang…….. nabago ang buong pagkatao ko ng may nangyari sa akin….. hindi ko na alam kung ano ba talaga ako…….. at ang masakit pa……… nasaktan mo na ako pero mahal na mahal pa rin kita.” Tuluyan ng tumulo ang luha ko. Luha na parang isang acidong unti unting tumutunaw sa aking puso. At that moment, niyakap niya ako ng mahigpit. “Hindi ko na ulit ipaparamdam sayo yun, basta balikan mo lang ako. Love you heart”. Pagcocomfort niya sa akin.

“Hindi ko alam kong kaya pa…… sa mga nangyayari sa akin ngayon…. Naguguluhan ako…….” At dali dali akong umahon sa pool. At bumalik sa kwarto. Nagmadali na akong magbihis at magbanlaw. Pagkatapos kong mag anlaw dumeretso ako sa may kama pero isang sampal ang sumalubong sa akin. Si Cris.
(ITUTULOY)

Ang Best Friend Kong Lover- Part 7

Hindi pa rin ako makapaniwala na may nangyari sa amin ni Cris. Parang kagabi lang eh ayun, nag iinuman, nagkwentuhan at naghaharutan. Hindi ko na alam kung bakit ako nagkakaganito. Ano ba talaga ako? Di ba dapat babae ang katabi ko ngayon at hindi lalaki? Naguguluhan ako, noong wala pang nangyari sa amin ni Johan eh hindi naman ako ganito. Bakit ako nagkakaganito? Alam ko sa sarili ko na lalaki ako pero sila? Bakit nila ako ginaganito. Ewan ko ba, parang kakaiba to.

Gising na ako ng medyo magising si Cris. Nakayakap pa siya sa akin. “Dylan, salamat at nagpaubaya ka. Alam ko nagtataka kung bakit tayo nagkaganito. M..amama…..mahal na kita eh…. Nung una kitang Makita nagkagusto na ako sayo. Ewan ko ba pero parang naatract na ako sa yo. Hanggang sa nalaman ko na lang na hinahanap hanap na kita. Alam mo ba, say o ko lang ito naramdaman. Kilala ako sa dati kong skul na chickboy dahil halos lahat ng magaganda sa amin, nagging shota ko na. pero ewan ko kung bakit napamahal ako say o.” Seryoso niyang sambit sa akin.

Nang mga oras na iyon, hindi ko napigilang lumuha dahil dalawa na ang nagkaka Ganito sa akin at ramdam na ramdam ko ang pagmamahal niya. Pwede na naman kami kasi wala na kami ni Johan at medyo may gusto rin aman akO ng konti kay Cris pero hindi ko alam kung tama ba yong ginagawa ko. “Cris, sa totoo lang…. hindi ko alam kong tama ang ginagawa natin.” Ang tangi kong nasabi kay Cris. “Alam ko nagugulUhan ka pero eto lang ang tatandaan mo…. Mahal kita at ipagsisisgawan ko yan sa buong mundo.” “loko ka talaga. Edi nabugbog ka ng tatay mo. Pati tiyak na papagalitan ako nila mama at papa pag nalaman to.” “Lam mo Dylan, wag kang mag-alala kay papa kasi……… alam na niya.” Ang sabi sa akin ni cris. “Ha? Sinabi mong mahal mo ako? Ano ang sabi sayo?” pagulat kong tanong sa kanya. “Siyempre nung una nagalit, pinagsususntok ako kaya nga nung nakaraang biyernes ay medyo paga ang panga ko eh. Tapos nung mga lingo, kinausap ulit ako nila mama at papa. Ang sabi nila pasensiya kung nagalit sila at naiintindihan na nila ang sitwasyon ko. Sinosoportahn na daw nila ako basta daw Masaya ako. Laht ng iyon ginawa ko para lang sayo….” Ang tugon sa akin ni Cris.


Hindi ako makapaniwala na alam na nila Tito Bert at Tita Sonia na mahal ako ni Cris. “Cris, salamat sa pagmamahal mo ha. Alam kong pinaghirapan mo ito kaya…… salamat talaga.” “Isa lang ang hinihiling ko sayo, pwede bang maging tayo Dylan?” tanong sa akin ni Cris. Medyo nag isip ako ng unit. Gusto kong makalimutan na si Johan. Kaya pumayag ako. “Sige Cris, pumapayag ako.” Sabay halik sa pisngi niya. “Talaga? Naku matutuwa sila mama pag nalaman to. Salamat sa pagmamahal mo. Pinapangako ko say o mamahalin kita at hindi kita sasaktan. I Love you babe.” Tuwang tuwa si Cris ng mga sandaling iyon.


Hindi pa rin ako makapaniwala na kami na ni Cris. Sa katunayan naka 3 months na kami. At dahil December nun, napagpasiyahan naming magkakabarkada na magbakasyon sa anscestral house nila Ivan sa Batnagas. Kaya pagkatapos ng Christmas party namin, kinabukasan pumunta na kami. Kasama naming si Ivan, Michael, Sam, Christine, Angel, si Aya at si Johan. Siyempre kasama din kami ng babe ko na si Cris. Alam ng grupo ang tungkol sa amin ni Cris. Nung una sobrang nagulat sila at tinatanaOng kami ng kung anu-ano pero tanggap na nila kami. Alam ko deep inside kay Johan galit siya kay Cris. Lagi kasi niya nirereject mga suggestions ni Cris since siya ang Student Council president. Sa akin aman, alam kong may gusto si Aya kay Cris dahil ang lagkit nito makatitig kay Cris at garabe kong pumulupot. Kaya miNsan hindi na ako umaalis sa tabi ni Cris.


“Babe, una ka na sa taas, magaayos lang kami ditto sa baba.” Sabi ni Cris sa akin. “Ah sige, yung mga gamit mo nga pala akin na.” kinuha ko ang gamit ni Cris sa kanya at sabay kami ni Ivan uamakyat. “Hoy tol, ingatan mo babe ko ha, baka kung ano gawin mo dyan ha…jejejeje” sigaw ni Cris kay Ivan habang umaakyat kami sa hagdanan. “Loko ka talaga.” Sigaw k okay Cris. “Yaan mo, dadahan dahanin ko ang pagpapaligaya ko sa babe mo.” Paglolokong sagot ni Ivan kay Cris. “Loko ka humanda ka sa akin pag may ginawa ka dyan.” Pasakay na sagot niya kay Ivan. “mga loko kayong dalawa.” Ayon na lang ang sinabi ko at tuloy tuloy na akong umakyat.


Itinuro sa akin ni Ivan ang kwarto naming at tinulungan na rin akong magbuhat ng gamit naming. “Okay nab a yan?” tanong sa akin ni Ivan. “OO thanks, salamat.” Sagot k okay Ivan. Nagulat ako ng mga ilang minute ay hindi pa rin lumalabas si Ivan. “O, may kailangan ka pa?” Tanong k okay Ivan. “Meron pa……. IKaw.” Tanging sagot niya. Medyo kinabahan ako sa sinabi ni Ivan sa akin. Anong nangyayari sa kanya? Baka nagloloko lang ito. “Loko, alis na nga at magbibihis ako. Kung anu-ano pa ang sinasabi mo eh.” “What if totohanin natin ang lokohan namin ni Cris? Kahit one time lang.”


(Itutuloy)